Η «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ» ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΚΟ
Στο δουλικά συντεταγμένο από το «ελληνικό» υπουργείο Οικονομικών 3ο μνημόνιο (επιστολή προθέσεων το βαφτίζουν) της 22/11/2011 προς τους αφέντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γιουνγκέρ, Ρεν και Τρισέ, εκπροσώπους των τοκογλύφων, αναφέρεται ευσεβάστως, μεταξύ άλλων, ότι θα «απελευθερωθούν» τα «κλειστά» επαγγέλματα και θα μειωθούν για άλλη μια φορά οι μισθοί των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ. Φυσικά κατ εντολήν τους, αφού τα μέτρα του 3ου μνημονίου είναι νέα και δεν περιλαμβάνονται σ αυτό που υποβλήθηκε στις 3-5-2010 και ψηφίστηκε, όπως ψηφίστηκε, από τη Βουλή. Το 2ο μνημόνιο της 6-8-2010, όπως και τα νέα μνημόνια που θ ακολουθήσουν, αν προλάβουν, στην κατοχική δημοκρατία που έχουν επιβάλλει με την σύμπραξη των μεγάλων ΜΜΕ, τα υπογράφει μόνος του ο οσφυοκάμπτης στους ξένους υπουργός Οικονομικών.
Έως το τέλος Φεβρουαρίου 2011 οι κατοχικοί δεσμεύονται ότι θα «απελευθερώσουν» τα επαγγέλματα των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων, των φαρμακοποιών, των αρχιτεκτόνων, των μηχανικών και των ορκωτών λογιστών στα πλαίσια της «οδηγίας» 2006/123 (27-12-2006) της Ε.Ε. για τις υπηρεσίες. «Απώτατος στόχος της μεταρρύθμισης είναι η επίτευξη των βελτίστων πρακτικών της Ε.Ε.», κατά το 3ο μνημόνιο. Η οδηγία αυτή απαιτεί από τα κράτη μέλη να απλουστευθούν οι διαδικασίες και οι διατυπώσεις με τις οποίες οι πάροχοι υπηρεσιών πρέπει να συμμορφώνονται. Υποχρεώνει τα κράτη μέλη να καταργήσουν τα δυσανάλογα βάρη και να διευκολύνουν:
τη δημιουργία μιας επιχείρησης, δηλαδή περιπτώσεις κατά τις οποίες ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο θέλει να δημιουργήσει μια μόνιμη εγκατάσταση σ ένα κράτος μέλος,
τη διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών, δηλαδή περιπτώσεις κατά τις οποίες μια επιχείρηση επιθυμεί να παράσχει διασυνοριακές υπηρεσίες σε άλλο κράτος μέλος, χωρίς τη δημιουργία μιας εγκατάστασης εκεί.
Σουπερμάρκετ φροντιστηρίων
Τα κράτη μέλη όφειλαν να εντάξουν την οδηγία στα εθνικά τους συστήματα μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου 2009. Καθυστερήσαμε, αλλά να που η θιασώτις της επιβολής της αγγλικής γλώσσας υπουργός Παιδείας καταγράφει την πρωτιά. Σε εφαρμογή της οδηγίας, δημοκρατικότατα, με αιφνιδιαστική τροπολογία στο νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την ανέγερση τείχους στον Έβρο, επεκτείνει και σε εταιρείες με έδρα οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε. το δικαίωμα ίδρυσης φροντιστηρίου στην Ελλάδα, ενώ ως τώρα το δικαίωμα αυτό είχαν μόνο φυσικά πρόσωπα και μάλιστα μόνον εκπαιδευτικοί. Καταργεί επίσης και τη διάταξη που περιορίζει των αριθμό αδειών που μπορεί να κατέχει κάποιος (εφημερίδες 8-1-2011). Αυτή η «ρύθμιση» δεν ήταν υποχρέωση του μνημονίου, αλλά δωρεάν προσφορά της νέας κατοχής. Αλυσίδες ξένων σουπερμάρκετ φροντιστηρίων, λοιπόν.
«Απελευθερώσεων» συνέχεια
Έπεται η «απελευθέρωση» και άλλων «κλειστών». Των αρτοποιών, των κτηματομεσιτών, των ιδιοκτητών ταξί, των ιδιοκτητών υπεραστικών λεωφορείων και λιμουζινών, των ξεναγών, των μεσιτών ασφαλίσεων, των κομμωτών, των οδοντοτεχνιτών, των πωλητών λαϊκών αγορών, των διανομέων Τύπου κ.λπ. Η βασική ρύθμιση για τα «κλειστά» αφορά στην άρση των διοικητικών και γεωγραφικών περιορισμών (άδειες, προϋποθέσεις), καθώς και την κατάργηση των περιορισμών στον καθορισμό των τιμών, όπως η κατάργηση των κατώτατων αμοιβών στα 6 προαναφερθέντα επαγγέλματα (δικηγόροι κ.λπ.).
Με τον τρόπο αυτό οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου της Ε.Ε. επιδιώκουν την αύξηση του αριθμού των επαγγελματιών, όπως φαρμακοποιών, συμβολαιογράφων, δικηγόρων, μηχανικών κ.λπ., σε συνδυασμό με την υποχρέωση αναγνώρισης των «επαγγελματικών προσόντων» των «κολεγίων», που πουλάνε «διπλώματα» ξένων πανεπιστημίων μετά την καταδίκη της χώρας μας από το δικαστήριο της Ε.Ε. (ΔΕΚ). Κι αυτοί οι «προσοντούχοι» είναι πολλοί.
Ο απώτερος στόχος της Ε.Ε.
Απώτερος στόχος της Ε.Ε. δεν είναι φυσικά ούτε ο ανταγωνισμός (με τον οποίο θα μειωθούν, δήθεν, τιμές και αμοιβές) ούτε κάποιες αναγκαίες βελτιώσεις στους κλάδους των επιστημόνων και των επαγγελματιών. Αυτά τα λένε για να παραπλανήσουν. Η απόδειξη είναι ότι παλαιότερα μας είχε υποχρεώσει ν αυξήσουμε τις τιμές των παραγόμενων στην Ελλάδα φαρμάκων, για να πουλάνε τα δικά τους. Το ίδιο γίνεται τώρα και με τη ΔΕΗ, που την υποχρεώνει στα πλαίσια της «απελευθέρωσης» της αγοράς ενέργειας ν αυξάνει κάθε χρόνο υπέρμετρα τα τιμολόγια των μικρών καταναλωτών, για να έχουν κέρδη οι ιδιώτες αεριτζήδες και οι ξένες εταιρείες τους, που θέλουν να πουλάνε ρεύμα στη ΔΕΗ αγοράζοντάς το από την ίδια τη ΔΕΗ φθηνότερα, δηλ. να κερδίζουν χωρίς να παράγουν τίποτα, στραγγίζοντας τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Απώτερος στόχος της Ε.Ε., λοιπόν, δεν είναι να «ανοίξει» τα επαγγέλματα, αλλά να διευκολύνει την είσοδο πολυεθνικών σ όλους τους τομείς, από τα φαρμακεία έως τις λαϊκές αγορές, για να διευρύνουν τα κέρδη τους, ν αυξήσουν τις τιμές και να αποτελειώσουν και τη μεσαία τάξη, που με τα μνημόνια πτωχοποιείται ραγδαία.
Οι ΔΕΚΟ
Στο 3ο μνημόνιο οι κατοχικοί επιφυλάσσουν νέες «μεταρρυθμίσεις» στους εργαζόμενους στις δημόσιες επιχειρήσεις. «Με νομοθεσία που θα τεθεί σε ισχύ το τέλος Φεβρουαρίου 2011 θα μειωθεί κατά μέσο όρο κατά 10% ο βασικός μισθός και θα περιοριστούν τα επιδόματα στο 10% του βασικού μισθού κατά μέσο όρο. Τα εισιτήρια θα αυξηθούν στα μέσα μαζικής μεταφοράς κατά τουλάχιστον 30% ....» (ήδη τα αύξησαν κατά 40%). Επίσης η κατοχική κυβέρνηση θα προτείνει «δράσεις που μειώνουν τις λειτουργικές δαπάνες στις δημόσιες επιχειρήσεις κατά 15 έως 25 τοις εκατό».
Οι εργαζόμενοι στις δημόσιες επιχειρήσεις, για ένα μέρος των οποίων πολλοί θεωρούν (όχι άδικα) ότι αμείβεται υπερβολικά, έχουν ήδη υποστεί περικοπές του 13ου και 14ου μισθού τους και πάγωμα των αποδοχών τους. Οι περικοπές αυτές, ιδιαίτερα στις εισηγμένες στο χρηματιστήριο (ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΠΕ, ΟΠΑΠ, ΟΛΠ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο κ.λπ.), που είναι κερδοφόρες και δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό, δεν ωφέλησαν τους καταναλωτές με αντίστοιχες μειώσεις των τιμών. Αντίθετα, οι τιμές τους αυξάνονται. Έτσι οι μέτοχοι ωφελούνται διπλά, αφού αυξάνουν τα κέρδη τους και σε βάρος των υπαλλήλων των ΔΕΚΟ με τη μείωση των μισθών τους και σε βάρος των καταναλωτών με την αύξηση των τιμών!
Όλ αυτά είναι το προοίμιο των ιδιωτικοποιήσεων, που είναι ο τελικός στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε οι ξένες επιχειρήσεις που θέλουν να αγοράσουν τις ΔΕΚΟ να έχουν εξασφαλισμένα τα υπερκέρδη τους. Τώρα, μάλιστα, που η χώρα βρίσκεται στα νύχια των δανειστών-τοκογλύφων και μ αυτή την κατοχική κυβέρνηση, θέλουν να «απελευθερώσουν» ακόμη και ΔΕΚΟ που διαχειρίζονται δημόσια αγαθά, όπως το νερό ή άλλοι φυσικοί πόροι, στο βωμό των κερδών του κεφαλαίου που εκπροσωπεί η Κομισιόν. Θα τα καταφέρουν; Από εμάς εξαρτάται!
Κατηγορία
Φύλλο 137 Ιανουαρίου 2011