ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στο προηγούμενο φύλλο της «Ε» αναφερθήκαμε στον τρόπο με τον οποίο οι υποτελείς κυβερνήσεις της Αργεντινής την οδήγησαν από το 1991 έως το 2001 στο ΔΝΤ και τη χρεοκοπία, με αποτέλεσμα την εξέγερση του λαού, που έφερε στη εξουσία μια πατριωτική κυβέρνηση, η οποία αγνόησε τις υποδείξεις του ΔΝΤ και τις απαιτήσεις των δανειστών, «κούρεψε» το χρέος κατά 65%, αντιμετώπισε με επιτυχία την κρίση και εξασφάλισε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης μέχρι και σήμερα.

Μια άλλη χώρα της Ν. Αμερικής, ο Ισημερινός (Εκουαδόρ) είχε μια παρόμοια πορεία. Αφού οι υποτελείς κυβερνήσεις καταχρέωσαν και εξαθλίωσαν τη χώρα, ο λαός εξεγέρθηκε και έφερε στην εξουσία με μεγάλη πλειοψηφία τον πρόεδρο Ραφαέλ Κορέα, ο οποίος είχε δηλώσει ότι αμφισβητεί τη νομιμότητα του χρέους. Ο Ισημερινός είχε φτάσει να πληρώνει το 2007 μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους περισσότερα χρήματα από το άθροισμα των δαπανών για την υγεία, την πρόνοια, την κατοικία, την αστική ανάπτυξη και το περιβάλλον!

Αμέσως μετά την εκλογή του ο Κορέα συνέστησε Επιτροπή Οικονομικού Ελέγχου, την οποία αποτελούσαν εκπρόσωποι του υπουργείου Οικονομικών και άλλων φορέων της χώρας, διαπρεπείς ξένοι οικονομολόγοι και εκπρόσωποι διεθνών οργανώσεων κατά του χρέους. Ο έλεγχος απέδειξε ότι οι τράπεζες-δανειστές Citigroup και Morgan όχι μόνο δωροδοκούσαν αξιωματούχους, αλλά προχώρησαν το 2000 μονομερώς, χωρίς την έγκριση του Ισημερινού (όπως όφειλαν), σε αναδιάρθρωση του χρέους, χρεώνοντας τοκογλυφικά επιτόκια 10-12%. Παράνομος επίσης ήταν ο τρόπος έκδοσης των ομολόγων, αφού παραβίαζε τόσο τους κανονισμούς της Αμερικανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς όσο και το Σύνταγμα του Ισημερινού. Αυτές και άλλες παρανομίες έδωσαν στην κυβέρνηση του Κορέα τη νομική βάση να κηρύξει άνομο το δημόσιο χρέος στις 14/11/2008 και να προβεί στην παύση πληρωμών δημοσίου χρέους ύψους 3 δισ. δολ., που αντιπροσώπευε το 70% του χρέους υπό τη μορφή ομολόγων. Αιτιολόγησε την απόφασή του λέγοντας πως το χρέος δεν ήταν νόμιμο, αλλά ήταν προϊόν διαφθοράς και δωροδοκιών. Κατά συνέπεια δεν ήταν υποχρεωμένη η κυβέρνησή του να σεβαστεί τις διεθνείς δεσμεύσεις.

Τους επόμενους πέντε μήνες η κυβέρνηση σκοπίμως δεν προέβη σε καμιά δημόσια ανακοίνωση για το θέμα, σπάζοντας τα νεύρα των πιστωτών! Οι πιστωτές δεν ήξεραν τι θα συμβεί. Η αντίδρασή τους ήταν ν’ αρχίσουν να ξεπουλούν μανιωδώς στην δευτερογενή αγορά τα ομόλογα του Ισημερινού στο 20% της ονομαστικής τους αξίας! Τότε ακριβώς, τον Απρίλη του 2009, η κυβέρνηση του Ισημερινού απευθύνθηκε στους πιστωτές με την εξής πρόταση: «Προτιθέμεθα να αγοράσουμε όλα τα ομόλογα με έκπτωση 65%. Πληρώνουμε δηλαδή 35 σεντς το δολάριο. Συμφωνείτε ή όχι;» Οι κάτοχοι του 91% των ομολόγων δέχθηκαν αμέσως!

Βέβαια, οι «αγορές» έπαψαν να δανείζουν τον Ισημερινό, αλλά αυτός στράφηκε αμέσως προς την Κίνα, πήρε όσο δάνειο χρειαζόταν με πολύ χαμηλό επιτόκιο και χωρίς όρους, εθνικοποίησε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του και από τότε αναπτύσσεται με ρυθμό γύρω στο 5%, θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητα την καταπολέμηση της φτώχειας (ένα ζήτημα στο οποίο σημείωσαν τεράστια πρόοδο μέσα σε λίγο χρόνο η Βενεζουέλα και η Βραζιλία).

Οι συμφωνίες που έκαναν οι δικοί μας κατοχικοί με τους αφέντες τους είναι επίσης παράνομες, αφού παραβιάζουν τόσο το ελληνικό Σύνταγμα όσο και τις αρχές που (υποτίθεται ότι) πρεσβεύει η Ε.Ε. Ο Βέλγος Ερίκ Τουσαίν, ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας, ιδρυτής και πρόεδρος της Επιτροπής για την Κατάργηση του Χρέους του Τρίτου Κόσμου, μέλος της επιτροπής που συνέστησε ο Κορέα, εξηγεί για ποιους λόγους η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει τους δανειστές πολύ πιο εύκολα από τον Ισημερινό. Αρκεί να υπάρχει πολιτική βούληση.

Να εξεγερθούμε, λοιπόν, να απομακρύνουμε το συντομότερο τους κατοχικούς από την εξουσία, να ελέγξουμε την οικονομία μας και να τραβήξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης. Οι δυνατότητές μας είναι τεράστιες!