ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στις 6 Μαΐου ο ελληνικός λαός απαίτησε την καταγγελία του μνημονίου. Το ΑΣΚΕ, παρότι δεν μπόρεσε για οικονομικούς λόγους να συμμετάσχει στις εκλογές, συστρατεύτηκε στην απαίτηση αυτή. Την ψήφο της 6^ης Μαΐου όλοι είναι υποχρεωμένοι να λάβουν υπόψη τους. Κάποιοι υποδύονται τους όψιμους αντιμνημονιακούς. Στις εκλογές αυτές, επίσης, απεκαλύφθησαν και καταδικάστηκαν ανίερες συνεργασίες, που αποσκοπούσαν σε ιδιοτελείς σκοπούς.

Στις εκλογές της 17^ης Ιουνίου αναζητείται ο άλλος δρόμος. Οι δυνάμεις του γερμανικού ευρώ συσπειρώνονται και μεθοδεύουν την εγκατάσταση μιας κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ. Κύριοι στόχοι τους είναι να ισχυροποιήσουν το ευρώ, ν’ αρπάξουν το δημόσιο πλούτο μας, να καθιερώσουν μισθούς πείνας και να εξαθλιώσουν πλήρως τον ελληνικό λαό. Από την άλλη πλευρά, οι δυνάμεις του δολαρίου προσπαθούν ν’ αποδυναμώσουν το ευρώ και να διευρύνουν την επιρροή τους στην Ελλάδα, κυρίως μέσω των αντιμνημονιακών κομμάτων, πρωτίστως του ΣΥΡΙΖΑ. Κύριος στόχος τους είναι να προωθήσουν τα γεωστρατηγικά τους σχέδια στην περιοχή μας, επιβάλλοντας απαράδεκτες παραχωρήσεις στα εθνικά μας θέματα και, τελικά, τη διάλυση του κράτους και της κοινωνίας μας, χρησιμοποιώντας τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών. Η συνήθης κατάληξη τέτοιων διαγκωνισμών είναι ένας μεταξύ τους συμβιβασμός, με ολέθρια αποτελέσματα για την πατρίδα μας.

Σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος μας είναι μια πολιτική απελευθέρωσης, η οποία όμως δεν προτείνεται από καμιά από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις και την οποία θα ήθελε να προτείνει και μέσω των εκλογών της 17^ης Ιουνίου το ΑΣΚΕ. Δυστυχώς, ούτε σ’ αυτές τις εκλογές το ΑΣΚΕ θα μπορέσει να συμμετάσχει, όπως και άλλες δυνάμεις που κινούνται στη γραμμή της απελευθέρωσης, πάλι για οικονομικούς λόγους. Στο μικρό χρονικό διάστημα που διαθέταμε, ζητήσαμε τη συνδρομή όλων των μελών και φίλων. Παρά τη συγκινητική και δυσανάλογη προς τις δυνατότητές τους προσφορά πολλών, παλαιών και νέων, κάποιοι δεν ανταποκρίθηκαν, άλλοι γιατί δε μπόρεσαν, άλλοι γιατί δε θέλησαν.

Θεωρούμε την απουσία μας στις 17 Ιουνίου σημαντική. Το χρέος μας, όμως, πάλι θα το πράξουμε. Χωρίς αυταπάτες, ψηφίζουμε θετικά, όχι αποχή, όχι άκυρο ή λευκό, ψηφίζουμε ό,τι θεωρεί ο καθένας μας ότι συμβάλλει περισσότερο στην απελευθέρωση από τη νέα κατοχή ή, τουλάχιστον, ότι συμβάλλει λιγότερο στην παράταση και ολοκλήρωσή της.