ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ασυλία υπουργών και φοροφυγάδων

Η ποινική προστασία των εγκλημάτων όσων κυβέρνησαν και κυβερνούν έχει κατοχυρωθεί συνταγματικά (άρθρο 86 του Συντάγματος, αναθεώρηση 2001) και νομοθετικά με το νόμο 3126 του 2003. Εμπνευστής της ασυλίας αυτής είναι ο Ευ. Βενιζέλος, ο οποίος παραδέχθηκε ότι «η αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 έγινε με βασικό στόχο την αναθεώρηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών». Σε ομιλία του δε (16/5/2009) υποστήριξε: «Δεν υπάρχει κανένα κράτος στον κόσμο θεσμικά συγκροτημένο και ώριμο που να μην αναθέτει τη λήψη της καθοριστικής απόφασης στο κοινοβούλιό του ...». Όποια πέτρα του συστήματος κι αν σηκώσεις, θα βρεις το Βενιζέλο.2013-03-21 12:05

Είναι σ’ όλους γνωστή η φοροδιαφυγή, ιδιαίτερα των μεγάλων επιχειρηματιών. Αυτοί με τα ΜΜΕ τους και τις «εισφορές» τους, όπως ασφαλώς και οι γερμανικές εταιρείες, προωθούν τους «πρόθυμους», πολιτικούς, κόμματα, δημοσιογράφους και «διανοούμενους». Γι’ αυτό άλλωστε όλοι αυτοί μετέχουν σαν «γλάστρες» στις τηλεοράσεις τους και τους προστατεύουν. Παρά τις εξαγγελίες τους για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, αφήνουν το «μαύρο» χρήμα να διαφεύγει στο εξωτερικό, ελέω Ε.Ε. και ευρώ, ακόμη και με εμβάσματα μέσω ελληνικών τραπεζών, χωρίς έλεγχο δήλωσης εισοδημάτων, με συνέπεια να υπάρχουν θηριώδεις καταθέσεις στο εξωτερικό ύψους εκατοντάδων δισ. Αυτό στις εποχές της επίπλαστης, με δανεικά, ευμάρειας περνούσε απαρατήρητο. Τώρα, όμως, με την καταλήστευση των πιο αδύνατων κοινωνικών στρωμάτων, όχι. Παρ’ όλ’ αυτά παρέγραψαν σκανδαλωδώς (με γερμανική εντολή προφανώς) τις δωροδοκίες και τις υπερκοστολογήσεις της Ζίμενς, που ζημίωσε το δημόσιο με πάνω από 2 δισ., σύμφωνα με το πόρισμα εξεταστικής επιτροπής της Βουλής. Ταυτόχρονα συγκάλυψαν εδώ όλους αυτούς που πήραν μίζες, τα ονόματα των οποίων βρίσκονται στα συρτάρια της Γερμανίας για ευνόητους λόγους. Κι αυτοί που ομολόγησαν τις μίζες, Τσουκάτος και Μαντέλης, δεν έπαθαν το παραμικρό, όπως επίσης και το ΠΑΣΟΚ, που πήρε ασμένως τις «χορηγίες».

Καμένη η λίστα

Όταν το Σεπτέμβρη του 2012 διέρρευσε ως προϊόν υποκλοπής, προφανώς από ξένους, η λίστα Λαγκάρντ, δηλ. οι καταθέσεις έως το 2007 σε μια μόνο ελβετική τράπεζα, και μπλέχτηκαν άμεσα δύο πρώην υπουργοί Οικονομικών, η πολιτική και δημοσιογραφική εξουσία λειτούργησαν προστατευτικά για τον αδιατάρακτο βίο των μνημονιακών.

Η δημοσίευση της ύπαρξης και των ονομάτων της λίστας την «έκαψε», επειδή ως προϊόν υποκλοπής κανένας απ’ αυτούς δεν πρόκειται να παραδεχθεί ότι έχει καταθέσεις σ’ αυτή την τράπεζα, η οποία, άλλωστε φρόντισε από το 2008 να ενημερώσει τους πελάτες της ότι οι λογαριασμοί τους δεν είναι ασφαλείς, για να τους δώσει χρόνο να μεταφέρουν τα χρήματα αλλού.

Η πολιτική εξουσία έδωσε βορά στην αρένα ένα «καμένο χαρτί». Η συζήτηση και η διαδικασία στη Βουλή μόνο αισθήματα οργής προκάλεσαν. Προστατεύτηκαν ΓΑΠ και Βενιζέλος, ένοχοι στη συνείδηση του ελληνικού λαού, για να έχουν το θράσος να μας κουνούν ακόμη το δάχτυλο. Ας μην εφησυχάζουν, όμως…