ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Με το σύστημα που σας προτείνω ο θάνατός τους είναι βέβαιος. Αλλά πριν πεθάνουν θα σας προσφέρουν τις πολύτιμες για το έθνος υπηρεσίες τους (σ.σ υποχρέωναν τους χριστιανούς Πόντιους στα τάγματα εργασίας καθημερινά επί 12ωρο να σπάζουν πέτρες και να κατασκευάζουν δρόμους, να κοιμούνται στην ύπαιθρο και να λιμοκτονούν). Επιπλέον, οι γυναίκες τους δε θα γεννούν, κι έτσι θα λυθεί το δημογραφικό σας πρόβλημα, ενώ η μισητή κι άτιμη αυτή ράτσα θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα σε μια γενιά κι εσείς θ’ αποκτήσετε μια συμπαγή τουρκική ομοιογένεια, που θα δώσει στο έθνος σας νέα δύναμη. Και μην ξεχνάτε βέβαια τις περιουσίες και τα κτήματα που θ’ αφήσουν οι «Γιουνάν» μετά το χαμό τους, που θα περάσουν στο Δημόσιο, δηλαδή σε σας όλους...»

Όττο Λίμαν φον Σάντερς - Γερμανός συνταγματάρχης επικεφαλής της γερμανικής στρατιωτικής αποστολής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από το 1913 έως το 1918.

Από το βιβλίο του Φραγκούλη Φράγκου «Ποια Τουρκία; Ποιοι Τούρκοι;»

Πόσο διαφέρει αυτή η γερμανική συνταγή από αυτή που εφαρμόζεται σήμερα. Μήπως ότι δεν έχουμε ακόμη τάγματα εργασίας, Οθωμανούς και Νεότουρκους. Κι όμως...

Ο Πέτρος Δούκας, παροπλισμένος πλέον, πρώην τραπεζίτης και υφυπουργός, γνωστός και για το Βατοπέδιο και για απόκρυψη καταθέσεων στο εξωτερικό, εξέφρασε τις μύχιες επιδιώξεις ξένων κατακτητών και εργοδοτών διατυπώνοντας το «Μανιφέστο Προτάσεων για ένα ελληνικό New Deal, για την έξοδο από την Κρίση και την Ελλάδα της Δημιουργίας!”»

Ο κ. Δούκας, πριν διατυπώσει δημόσια αυτές τις προτάσεις, όφειλε πρώτα να δηλώσει δημόσια τα τεράστια ποσά που προσπόρισε από τις επιχειρήσεις όπου εργάσθηκε και από την πολιτική του καριέρα και να πει πόσα από αυτά είναι διατεθειμένος να προσφέρει στην πατρίδα του. Ο κύριος αυτός, με τη σιγουριά της άνετης ζωής του, δεν έχει το ηθικό δικαίωμα να κουνά το δάχτυλο σε ανθρώπους που αυτός και οι όμοιοί του οδήγησαν στην ανεργία και στην εξαθλίωση.

Ο Στάλιν ωχριά μπροστά στο σταχανοβισμό των νεοφιλελεύθερων. Δε διευκρινίζει επίσης ο κ. Πέτρος αν οι άνεργοι που θα τους επιβάλλεται η «εθελοντική» εργασία θα διαμένουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης με έμβλημα το Arbeit macht Frei. Ή αν θα πρέπει ν’ απολυθούν όλοι οι Έλληνες που εργάζονται, ώστε όλοι ως άνεργοι, σύμφωνα με το «ελληνικό New Deal» (θα τρίζουν τα κόκαλα του Ρούζβελτ και του Κέινς), να συμμετάσχουν στην «Ελλάδα της δημιουργίας», όπου το καθεστώς της δουλείας φαντάζει ανθρώπινο. Τους δούλους, τουλάχιστον, τους τάιζαν, για να μπορούν να υπηρετούν τους αφεντάδες τους. Οι Γερμανοί, οι τραπεζίτες και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους δε θέλουν να δίνουν ούτε φαγητό, μόνο απλήρωτη δουλειά, πείνα, εξευτελισμό, εξανδραποδισμό, με στόχο τον αφανισμό. Δε θα το πετύχουν.