ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Θα μας επιτραπεί να υπενθυμίσουμε ότι το 2004 όλοι σχεδόν πανηγύριζαν για την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., η οποία, μεταξύ άλλων, δήθεν θα μας έφερνε σε πλεονεκτική θέση στο εθνικό θέμα. Στη συγχορδία ήσαν τόσο οι μειοδότες ανανικοί όσο και οι πατριώτες αντιανανικοί, μεταξύ τους και ο αείμνηστος Τάσσος. Κάποιοι άλλοι, στην καλύτερη περίπτωση, σιωπούσαν. Μόνο το ΑΣΚΕ και κάποιοι μεμονωμένοι φίλοι της Κύπρου, όπως ο τ. πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κύπρο Θ. Στοφορόπουλος, προειδοποιούσαμε ότι όχι μόνο δε θα είναι πλεονέκτημα η ένταξη για το εθνικό θέμα, ότι δε θα έχουμε καμιά συμπαράσταση από την Ε.Ε., αλλά, αντιθέτως, η ένταξη θα καταστρέψει την ανθηρή οικονομία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία οικονομία από μεγάλο πλεονέκτημα θα μετατραπεί σε σοβαρό μειονέκτημα.

Σ’ αυτά τα 9 χρόνια η Ε.Ε. υποστήριξε όλα τα φιλοτουρκικά σχέδια των κ.κ. Χάνι, Ντε Σότο, Ντάουνερ και σία και σήμερα η Κυπριακή Δημοκρατία έχει χρεοκοπήσει οικονομικά, με το δημόσιο χρέος να είναι εκτός ελέγχου και την ανεργία να καλπάζει. Η Κύπρος είναι δεμένη χειροπόδαρα στα μνημόνια της τρόικας, όπως και η Ελλάδα, έτοιμη (φοβόμαστε) να τα δώσει όλα.

Η υποτέλεια του πολιτικού συστήματος είναι τέτοια, ώστε ακόμη και σήμερα αρνείται να παραδεχθεί ότι η ένταξη της Κύπρου (και της Ελλάδας) στην Ε.Ε. είναι ο κύριος λόγος της οικονομικής κατάρρευσης και ότι χωρίς απελευθέρωση από αυτήν ανάκαμψη δε θα υπάρξει. Για την αντιπολίτευση υπεύθυνη είναι μόνο η κυβέρνηση Χριστόφια, λες και οι ίδιοι είχαν προβάλει καμιά σοβαρή διαφωνία στην οικονομική και κοινωνική πολιτική, η οποία, άλλωστε, υπαγορεύεται από τις Βρυξέλες. Για το Χριστόφια και το ΑΚΕΛ φταίνε οι … τράπεζες και ο καπιταλισμός, λες και έθιξαν ή αμφισβήτησαν οι «κομμουνιστές» που επί 5 χρόνια κυβερνούν την Κύπρο, έστω κατ’ ελάχιστο, το καπιταλιστικό σύστημα και την ένταξη στην Ε.Ε., η οποία αποτελεί την ανώτερη μορφή του. Αντιθέτως, ο Χριστόφιας διόρισε δύο τραπεζίτες ως υπουργούς Οικονομικών και ο ίδιος έχει καταγγελθεί για παρεμβάσεις σε δημόσιους λειτουργούς υπέρ συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων! Η θλιβερή εικόνα συμπληρώνεται με τις κωλοτούμπες κάποιων σαν τον Μ. Κάρογιαν, πρόεδρο του ΔΗΚΟ, ο οποίος, ενώ ήταν σύμμαχος του ΑΚΕΛ, στο βωμό των προσωπικών του φιλοδοξιών, υποστηρίζει για τις προεδρικές εκλογές του Φεβρουαρίου τον ανανικό Ν. Αναστασιάδη, ο οποίος προβλέπεται ότι θα εκλεγεί πανηγυρικά.

Δε μας ταιριάζει καθόλου να κάνουμε υποδείξεις, αλλά, αν οι πατριωτικές δυνάμεις του κυπριακού ελληνισμού, και υπάρχουν πολλές, δε συσπειρωθούν σε μια γραμμή απελευθέρωσης, το μέλλον προβλέπεται ζοφερό. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ και το υπερήφανο ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν είναι πολύ κοντά για να ξεχαστούν. Αυτά προς το παρόν.