ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

του Νίκου Καργόπουλου, μέλους της Εκτελεστικής Επιτροπής του Αγωνιστικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΑΣΚΕ)

Ο ελληνικός λαός ζει συνεχώς σ’ ένα κλίμα πολιτικών διακρίσεων. Μετά τον εμφύλιο οι ηττημένοι ήσαν «μιάσματα». Επί χούντας ας μη συζητούμε. Μετά τη μεταπολίτευση το κυβερνών κόμμα της Ν.Δ. είχε το προνόμιο στα ρουσφέτια. Με το ΠΑΣΟΚ η διαφθορά γενικεύτηκε και, το χειρότερο, έγινε αποδεκτή από μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Μετά την ένταξη στην ΕΟΚ οι ευρωπαϊστές είχαν προνομιακή μεταχείριση στην κατανομή των ευρωπαϊκών προγραμμάτων.

Το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα είναι τόσο ισχυρό και υποστηρίζει τόσο μεγάλα συμφέροντα, ώστε δεν αρκείται στον έλεγχο της κυβέρνησης. Για να επιβάλλει την πολιτική των μνημονίων, υποδεικνύει και τρόπους αναποτελεσματικής αντίδρασης σ’ αυτή την πολιτική. Ένας από αυτούς είναι η ενίσχυση της «Χρυσής Αυγής», ώστε να εκφράσει κάποιες κατηγορίες αγανακτισμένων πολιτών, τους πιο καθυστερημένους πολιτικά. Νεοναζιστές μπορεί να είναι το 0,29% που πήρε η «Χρυσή Αυγή» το 2009, όχι βέβαια το 7% του 2012.

Πολλοί πέφτουν στην παγίδα να εναντιώνονται σε ό,τι υποστηρίζει η «Χρυσή Αυγή». Αλλά το ζήτημα με την ακροδεξιά γενικότερα δεν είναι τι λέει, αλλά τι επιδιώκει και επιδιώκει τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που διακηρύσσει. Η προδοσία της Κύπρου π.χ. συνοδευόταν από κορώνες υπερπατριωτισμού. Στην ακροδεξιά έχουν αναθέσει το ρόλο να προβάλλει κάποιες σωστές θέσεις, ώστε δημοκρατικοί πολίτες να διστάζουν να τις υποστηρίζουν, για μην ταυτιστούν μαζί της. Για να αντιμετωπιστεί, λοιπόν, η «Χρυσή Αυγή», πρέπει να αποκαλυφθεί όχι μόνο το απάνθρωπο πρόσωπό της, αλλά κυρίως η υποκρισία της.

Μάλλον, όμως, δεν αρκούν ούτε αυτά. Πρέπει να αναζητήσουμε και τις ευθύνες όσων σήμερα την αντιπαλεύουν. Οι περισσότεροι Έλληνες πολίτες έχουμε υπάρξει θύματα των διακρίσεων που προαναφέραμε, αλλά κάποιοι που σήμερα ανησυχούν για την άνοδο της ακροδεξιάς σε κάποιες φάσεις δέχθηκαν ή και επεδίωξαν να είναι στους ευνοημένους, δηλ. μέρος του συστήματος. Πολλοί υποστηρίζουν τη συμμετοχή μας στην Ε.Ε., που είναι ο τρόπος υποταγής της χώρας μας στη Νέα Τάξη; Πολλοί καταγγέλλουν (ορθώς) τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της ακροδεξιάς και την αντιδημοκρατική συμπεριφορά της σημερινής κυβέρνησης (Χαλκιδική κ.λπ.), αλλά οι ίδιοι αναπολούν μονοκομματικά και αυταρχικά καθεστώτα. Πολλοί υπερβάλλουν σε μειοδοσία στα εθνικά μας θέματα και κλείνουν τα μάτια μπροστά στους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη παρουσία εκατομμυρίων ξένων στην Ελλάδα.

Όλ’ αυτά δίνουν τη δυνατότητα στη «Χρυσή Αυγή» να απευθύνεται σ’ όσους δε γνωρίζουν ή δεν μπορούν να κατανοήσουν και να εμφανίζεται ότι δεν έχει σχέση με το σύστημα εξουσίας, ότι αγωνίζεται υπέρ της πατρίδας και του ελληνικού λαού, που συνθλίβεται από τα μνημόνια.

Αυτό που σήμερα έχει ανάγκη ο τόπος είναι η συστράτευση για ένα μεγάλο Κίνημα Εθνικής και Κοινωνικής Απελευθέρωσης, που να επιδιώκει την αποχώρηση από την Ε.Ε. και το ευρώ της και την κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας, την ανάπτυξη και τον έλεγχο της παραγωγής και των προϊόντων της από την κοινωνία, τη διεύρυνση και εμβάθυνση της δημοκρατίας και την προάσπιση του πολιτισμού μας.

Δημοσιεύτηκε στο "ΠΑΡΟΝ" στις 12/5/2013