ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οι Αγγλοαμερικανοί θεωρούν ότι τώρα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να προωθήσουν μια «λύση» του κυπριακού κατά τα συμφέροντά τους. Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ Ν. Ανανστασιάδης, υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν. Δεύτερο κόμμα είναι το ΑΚΕΛ, με ηγεσία επίσης υπέρμαχο του ίδιου σχεδίου. Μόνο που το ΑΚΕΛ τώρα που πέρασε στην αντιπολίτευση θυμήθηκε να τα βάλει με τον … καπιταλισμό, ενώ 5 χρόνια που ήταν στην κυβέρνηση δεν τον έθιξε στο παραμικρό. Επιπλέον βαρύνεται με τόσα πολλά στην κυβερνητική του θητεία (έκρηξη στο Μαρί, κατάρρευση της οικονομίας κ.λπ.), που τόσο ο Χριστόφιας όσο και άλλα στελέχη μπορούν να περάσουν την πόρτα της φυλακής. Πιθανότατα ο Αναστασιάδης να εξασφαλίσει τη στήριξη του ΑΚΕΛ για το εθνικό θέμα, με αντάλλαγμα την απαλλαγή από τις κατηγορίες.

Η κατάρρευση της ανθηρής κυπριακής οικονομίας, που οφείλεται κυρίως στην ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. (περί της οποίας ουδείς τολμά να αρθρώσει ούτε μία λέξη), αποδυνάμωσε και την ελληνική πλευρά. Η ανεργία στην Κύπρο, που πριν από την ένταξη στην Ε.Ε. ήταν 4%, έφτασε τον Ιούλιο 2012 στο 11,7% και τον Ιούλιο του 2013 στο 17,3%.

Οι ανανικοί προωθούν ως πρώτο βήμα τη λεγόμενη «επιστροφή της Αμμοχώστου». Δεν πρόκειται, βέβαια, για καμιά επιστροφή, αφού η πόλη και το λιμάνι δε θα επανέλθουν στην κυριαρχία της νόμιμης κυβέρνησης της Κύπρου. Ένα μέρος της περίκλειστης πόλης θα τεθεί τυπικά υπό τον έλεγχο του ΟΗΕ ή της Ε.Ε. και στην πραγματικότητα θα επιστρέψουν κάποιοι πρόσφυγες στα σπίτια τους, για να γίνουν όμηροι των δυνάμεων κατοχής, όπως οι εγκλωβισμένοι της Καρπασίας. Το χειρότερο είναι ότι η «αρχή» της Ε.Ε. ή του ΟΗΕ θα συνδιαλέγεται με τα δύο «συνιστώντα κράτη», δηλ. το δόλωμα της Αμμοχώστου σκοπό έχει να αναγνωρίσει ντε φάκτο η ελληνική πλευρά (άρα και όλος ο κόσμος) το ψευδοκράτος, το οποίο σήμερα αναγνωρίζει μόνο η Τουρκία. Πολύ περισσότερο, εάν όλ’ αυτά συνοδευτούν α) με το «συμβιβασμό» να λειτουργήσει με το ίδιο καθεστώς και το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου και β) την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου, που θα περνά τόσο από τις ελεύθερες περιοχές όσο και από τα κατεχόμενα και το έδαφος των βρετανικών βάσεων.

Παράλληλα λειτουργεί εντατικά η «Επιτροπή Αποζημιώσεων» του ψευδοκράτους, όπου καταφεύγουν Έλληνες πρόσφυγες, για να πουλήσουν τις περιουσίες τους. Έτσι νομιμοποιείται σταδιακά η αρπαγή ελληνικών περιουσιών από τις δυνάμεις εισβολής.

Στα «κατορθώματα» της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στην Κύπρο (κάποια από τα οποία αναφέραμε σε προηγούμενα φύλλα μας) προστέθηκε και τούτο: Η αντπροσωπεία της Κομισιόν παίρνει πρωτοβουλίες, για να εντάξει την κατεχόμενη Καρπασία στο δίκτυο Natura 2000, παρακάμπτοντας τη νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Όσο η ελληνική πλευρά συνεχίζει τη μειοδοτική της πολιτική, ο χρόνος δουλεύει υπέρ της Τουρκίας. Το κυπριακό πρέπει να επανατοποθετηθεί ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής και η λύση του προϋποθέτει αποχώρηση όλων των στρατευμάτων κατοχής, αποχώρηση όλων των εποίκων (ο εποικισμός είναι έγκλημα κατά το Διεθνές Δίκαιο) και επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους.