ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

[Το άρθρο γράφτηκε πριν τη σύλληψη των μελών της Χ.Α.]

Ο άγριος, εν ψυχρώ, φόνος του νεαρού μουσικού Φύσσα από τον κομματικά δραστήριο χρυσαυγίτη Ρουπακιά προκαλεί, πέρα από τη γενική (sic) βδελυγμία, πολλές απορίες και ερωτηματικά, που δεν είναι όμως εύκολο να δοθούν άμεσες και οριστικές απαντήσεις.

Δεν ήταν «ατύχημα». Η διαταγή στον εκτελεστή δόθηκε, από όργανο της «Χρυσής Αυγής» και, αν υπάρχει λογική στην ηγεσία της, δεν πρέπει να ήταν σε γνώση της, γιατί δεν μπορεί να έδρασε προβοκατόρικα ενάντια στον εαυτό της. Αντιθέτως θα πρέπει να θορυβήθηκε για τους σκοπούς των ποικιλώνυμων «υπηρεσιών» που δημιούργησαν τη Χ.Α. και τη χρησιμοποιούν για τα δικά τους σχέδια.

Λειτούργησε και αποπροσανατολιστικά, εν μέσω γενικών αντιμνημονιακών κινητοποιήσεων, όμως φαίνεται ότι δεν ήταν η κύρια στόχευση ούτε ο εκφοβισμός, όπως συνέβη, και μάλιστα αποτελεσματικά, το Μάιο του 2010 με τους φόνους στην τράπεζα του Βγενόπουλου.

Χάνει, σίγουρα, η «Χρυσή Αυγή», που από κεκτημένη ταχύτητα «το παράκανε» (όχι μόνο με τη δολοφονία), δεν είναι όμως σίγουρο πως ξεκίνησε η απόπειρα για μεγάλη ανατροπή των ισορροπιών, μια που όλοι οι υπόλοιποι εμφανίζονται, τώρα, ενισχυμένοι. Αν αληθεύουν οι δημοσκοπήσεις, η Ν.Δ. κατοχυρώνει την τροπή της προς το μεσαίο χώρο(!) και θα κερδίσει από το σοκ που αισθάνθηκαν οι δεξιοί που την είχαν εγκαταλείψει. Κερδισμένοι οριακά οι ΑΝ.ΕΛ. του Καμμένου, που θα υποδεχθούν πρόσκαιρα (;) μέρος των προηγουμένων. Κέρδος και για τους απελπισμένους Κουβέλη, Ρεπούση, κλπ που αναθαρρυμένοι κραδαίνουν τη σημαία του αντιρατσιστικού του Ρουπακιώτη. Κέρδη και για τον Τσίπρα, που θα δικαιούται να επαναφέρει το αντιφασιστικό μέτωπο και να αντιμετωπίσει, για την ώρα, επιτυχώς και το «Σοσιαλισμό» των πασοκικών «φίλων» του και το «Αριστερό ρέυμα» του Λαφαζάνη, παρά τη ματαίωση μύχιων ελπίδων για ενίσχυση της Χ.Α., ώστε να γίνει πιο εφικτή η κατάκτηση της εξουσίας απο το ΣΥΡΙΖΑ, και την αμφισβήτησή του από το ενισχυμένο, επίσης, ΚΚΕ.

Μένει, όμως η αποτελεσματική συνέχιση της αποδυνάμωσης της Χ.Α. έως και αποψίλωσής της. Έχει τη δύναμη το δυναμικό της Ν.Δ. να δράσει αποφασιστικά στον κατασταλτικό τομέα όσο και στον προληπτικό, δηλαδή στην άρση των αιτιών που ευνόησαν τη γιγάντωση του ναζιστικού και φασιστικού μορφώματος; Πολύ αμφιβάλλουμε. Το ίδιο ισχύει και για τις λοιπές «αντιφασιστικές δυνάμεις», κυρίως όμως για τις αιτίες που δημιούρησαν τη Χ.Α.

Θα πλειοδοτεί, βέβαια, ο Βενιζέλος του ουσιαστικά ανύπαρκτου ΠΑΣΟΚ για την κήρυξη εκτός νόμου της σημερινής «Χρυσής Αυγής», θα το εύχονταν οι λοιπές «αντιμνημονιακές» δυνάμεις, θα συμφωνούσαν όλοι σε αυστηρά μέτρα εναντίον της, που άρχισαν ήδη να εμφανίζονται, όμως αν τα γενεσιουργά της αίτια θα παραμένουν, όλο και μια νέα «Χρυσή Αυγή», με άλλο όνομα και πιο «σοβαρή» ηγεσία, θα «φυτρώνει και θα βλαστάνει» αμέσως.

Η «Χρυσή Αυγή», βέβαια, μόνο σε κλίμα άγριας οικονομικής και κοινωνικής επίθεσης εναντίον του ελληνικού λαού μπορούσε να γίνει αυτό που είναι τώρα. Όμως οι διακριτές αιτίες για μια τέτοια τερατογένεση δεν είναι αυτή καθ’ αυτή η μνημονιακή λαίλαπα. Ήταν το μέγα πρόβλημα των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, η αγανάκτηση για την ατιμωρησία της εκτεταμένης πολιτικής διαφθοράς και η ενδοτικότητα σε όλα τα εθνικά, θέματα. Σ’ αυτά κανείς, σχεδόν, δεν αναφέρεται μέσα στη γενική ομοβροντία, και όχι μόνο των «παπαγάλων», κατά της Χ.Α. και μάλιστα όλοι(!) τους εθελοτυφλούν, αν δεν επικροτούν, μπροστά στο κατοχικό πείραμα διάλυσης της Ελλάδας, ο καθένας τους για τους δικούς του λόγους.

Αν λοιπόν, δε συσταθεί πανελλήνιο αντικατοχικό μέτωπο για εθνική και κοινωνική απελευθέρωση της χώρας, κανένα πρόβλημα δεν μπορεί ν’ αντιμετωπισθεί με προοπτική επιτυχίας, ούτε, φυσικά, η αντιμετώπιση της όποιας «Χρυσής Αυγής» μπορεί να είναι πραγματικά αποτελεσματική.

[Το άρθρο γράφτηκε πριν τη σύλληψη των μελών της Χ.Α.]