ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η τούνα (ο τόνος) είναι ένα μεγαλόσωμο (εκατοντάδων κιλών) ψάρι, μεγάλης εμπορικής αξίας, που υπάρχει σε αφθονία στις ελληνικές θάλασσες και μέχρι το 1998 ήταν ένα σημαντικό εξαγώγιμο προϊόν της πατρίδας μας, με μεγάλη ζήτηση στις αγορές της Ιαπωνίας (φτιάχνουν το σούσι), του Καναδά κ.λπ. Μέχρι το 1998 η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα της Ευρώπης σε εξαγωγές τούνας, με τα έσοδα μόνο από την Ιαπωνία να ξεπερνούν τα 10 εκατομμύρια δολάρια ετησίως.

Το Νοέμβριο του 1998 στο Βίγκο της Ισπανίας ορίστηκαν οι ποσοστώσεις στις χώρες μέλη της Ε.Ε. για την αλίευση της τούνας. Στην Ελλάδα επιβλήθηκε ποσόστωση 1,77% (επί συνόλου 26.000 τόνων αλιευμάτων της Μεσογείου), η μικρότερη σε χώρα μέλος, στην Ισπανία 35%, που δεν το καλύπτει ποτέ, στη Γαλλία 37%, στην Ιταλία 20%! Το 2007 η Μάλτα αλίευσε 355 τόνους και η Ελλάδα 287! Στο Βίγκο η Ελλάδα δεν παραβρέθηκε (κυβέρνηση Σημίτη!), παρότι είχε προσκληθεί!

Το αποτέλεσμα είναι οι Τούρκοι να ψαρεύουν τούνες στο Αιγαίο σχεδόν χωρίς ανταγωνισμό και κάποιοι Έλληνες ψαράδες να τις ψαρεύουν παράνομα, να τις πουλούν παράνομα (και αφορολόγητα, βεβαίως) σε εμπόρους στην Τουρκία (ανάμεσα στους εμπόρους και Έλληνες, που έχουν εγκατασταθεί εκεί γι’ αυτό το σκοπό) και στη συνέχεια η Τουρκία να τις εξάγει στην Ιαπωνία ως τουρκικές! Όλ’ αυτά συμβαίνουν όταν επίτροπος Αλιείας της Ε.Ε. είναι η (διαβόητη, πλέον) Μ. Δαμανάκη, διορισμένη από τον αλήστου μνήμης Γιωργάκη.

Από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ οι επίτροποι της Ε.Ε. είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν «υπερεθνικά» και να μην ευνοούν τη χώρα από την οποία προέρχονται. Στην πράξη όλοι λειτουργούν υπέρ της Γερμανίας και των άλλων πλουσίων χωρών και σε βάρος των φτωχότερων και ιδίως της Ελλάδας. Ακόμη κι όταν (ή ιδίως όταν;) ο επίτροπος προέρχεται από την Ελλάδα!