ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

      Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις του  Γενάρη 2014 ήλθε στο φως ένα εκπληκτικό στοιχείο, που οι γνωστές πηγές πληροφόρησης και σχολιασμού «αγνόησαν» επιδεικτικά:

Το  56% των ερωτώμενων δηλώνει ότι επιθυμεί να εγκαταλείψει τη χώρα προς αναζήτηση καλύτερης τύχης!! Ο μισός, τουλάχιστον, πληθυσμός (όχι όμως και τα εκατομμύρια των μεταναστών και λαθρομεταναστών) θέλει να φύγει από τη χώρα και κανείς, σχεδόν, από τους λεγόμενους ταγούς δε φαίνεται να συγκινείται, (αν δεν ενθουσιάζονται κιόλας, ιδιαίτερα κάποιοι που αυτοτιτλοφορούνται …αριστεροί… όπως και οι ξένοι πάτρονές τους.

Το θλιβερό και ανησυχητικό αυτό φαινόμενο δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, ούτε μη αναμενόμενο και μη κατανοητό. Η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών δείχνει να έχει χάσει κάθε ελπίδα και κάθε διάθεση ν’ αγωνιστεί, να προσπαθήσει, τουλάχιστο, για ν’ αλλάξει τα κακώς κείμενα, καταστάσεις και πρόσωπα, υπεύθυνα για τη «μοίρα» που επιφυλάσσεται για τους πολλούς, σχεδόν για όλους μας.

Πώς να μην αγανακτούμε όμως, όταν όλα γκρεμίζονται γύρω μας, συστηματικά και συντονισμένα;

Πώς να μην απογοητεύονται, όταν βλέπουν ή τους κάνουν να βλέπουν ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει;

Πώς να μην απελπίζονται, όταν σε πρώτη ματιά έστω, δε βλέπουν πουθενά φως ή ελπίδα;

Ετσι προκρίνουν συνεχώς και περισσότεροι τη φυγή από τη χώρα μας, μια που «στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή»(!), και ευτυχώς, δεν αποδέχονται σαν λύση την αυτοκτονία, τις δολοφονίες και την ανεξέλεγκτη βία, που μόνο τους λίγους , τους αίτιους, θα ευνοήσουν, τελικά!

Είναι όμως λύση μια τέτοια απόφαση;

  Όχι, βέβαια. Δεν είναι ούτε καν πρόχειρη, προσωρινή λύση.

  Αλλωστε, όλοι σχεδόν καταλαβαίνουμε ότι αυτό, τη φυγή μας, περιμένουν ανυπόμονα οι εκτελεστές, ιδιαίτερα αυτοί που ευελπιστούν να αντικαταστήσουν τους τωρινούς…, των σχεδίων των αφεντικών τους, για να εγκαταστήσουν ευκολότερα τους αντικαταστάτες μας, τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών, που πρόθυμα θα επιτελέσουν το έργο που επιθυμούν αυτοί που τους έφεραν ή ευνόησαν τον ερχομό τους με αυτά που έκαναν στους τόπους τους…

   Και δε χρειάζεται να αναφερθούμε για το ποια τύχη περιμένει τους ξενιτεμένους και τα παιδιά τους σε χώρες κορεσμένες, πέρα από τι θα σημαίνει η φυγή γι’αυτούς που θα μείνουν.

Καιρός, λοιπόν για

την πραγματική λύση

   Η λύση για τη χώρα μας, την κοινωνία μας, την Ελλάδα θα έλθει εδώ, αν πρόκειται ποτέ να έλθει, εδώ θα δοθεί ο αγώνας γι’αυτήν, με βάση τα δικά μας προβλήματα, την ιδιοσυστασία μας και τους δικούς μας τρόπους και τα «όπλα» μας. Μακάρι να μας βοηθήσουν και άλλοι λαοί και να βοηθήσουμε και μεις το δικό τους αγώνα, τον παραπλήσιο. Όμως κάθε λαός οργανωμένος με τους δικούς του θεσμούς στο πλαίσιο του κράτους και, ευρύτερα, του έθνους, πρέπει ο ίδιος να αρχίσει την, ενδεχομένως δύσκολη, ακόμη και επώδυνη, πορεία του και όχι να περιμένει από τους άλλους…

   Το πώς, με ποιο περιεχόμενο και με ποιο απώτερο στόχο, για μας, το ΑΣΚΕ, περιγράφονται στα κείμενά μας, στην «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ», στις «προκηρύξεις», στην ιστοσελίδα μας και στην μέχρι τώρα πορεία και συμποσούνται στον «ΑΓΩΝΑ για ΕΘΝΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ».-