ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

«Ήμασταν το πειραματόζωο» δήλωσε  στο περιοδικό «Time» το 2012 ο τέως πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου,  ναι αυτός  που είπε ότι διοικεί μια διεφθαρμένη χώρα και από το 2007 συζητούσε με το Στρος Καν για να έρθει το ΔΝΤ στην Ελλάδα. Ο ίδιος ο Στρος Κάν πολύ αργότερα ομολόγησε  «Επιβάλλαμε επομένως, κατά τη γνώμη μου, στους Έλληνες μια πολιτική απολύτως ανυπόφορη, οι συνέπειες της οποίες είναι σήμερα τρομερές για την Ελλάδα».

Δεν ισχύει στην Ελλάδα ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε. με τα μνημόνια, λέει κυνικά ένας  από τους γκαουλάιτερ-επίτροπους της (ο Φιλανδός κ. Κατάινεν).

Αστική τάξη υπηρέτης  ξένων συμφερόντων

 Κανενός  κυβερνητικού παράγοντα, φυσικά, δεν ιδρώνει τ’ αυτί για όλ’ αυτά. Κι’ αυτό επειδή για την πολιτική και οικονομική ελίτ, δηλ. την άρχουσα τάξη, αυτό θεωρείται απόλυτα φυσιολογικό δηλ. το να υπηρετείς πιστά τους ξένους «προστάτες»  και όχι την Ελλάδα και τους Ελληνες.[…]

     Η επιλογή της ένταξής μας στην ΕΟΚ σήμαινε ότι η Ελλάδα έχασε το δικαίωμα να αναπτύσσεται αυτοδύναμα και να αποκτήσει αυτοτελείς παραγωγικές δομές. Καταδικάστηκε, δηλ., να παραμείνει ο οικονομικός παρίας των άλλων κοινοτικών χωρών.  

Από τότε έως τώρα η εξάρτηση της άρχουσας τάξης βάθυνε.

 Η ΕΟΚ και η μετεξέλιξή της η ΕΕ  στηριζόταν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000 πολιτικά στη Γαλλία και οικονομικά στη Γερμανία. Οι  ΗΠΑ τους είχαν εκχώρησει την οικονομική επιρροή της χώρας  διατηρώντας το γεωστρατηγικό έλεγχό της. Οι αντιθέσεις μεταξύ τους (ΗΠΑ-Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας) αντανακλούσαν και στις αντιθέσεις της εγχώριας πολιτικής ελίτ, ανάλογα με ποια ξένα συμφέροντα εκπροσωπούσε κάθε μερίδα της. Τις περισσότερες φορές, αν όχι όλες, τις  πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας  τις προκαλούσε η όξυνση των ξένων αντιθέσεων. Φαινόμενο μοναδικό για χώρα της Ευρώπης και, δυστυχώς, αποτελεί το βασικό «εργαλείο» ερμηνείας και ανάλυσης της εγχώριας πολιτικής κατάστασης .

Η εισαγωγή του, γερμανικών συμφερόντων, ευρώ στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και η οικονομική κρίση που προκάλεσε η νεοφιλελεύθερη ακρίδα, με αποτέλεσμα την πιο θηριώδη ανακατανομή πλούτου υπέρ των  τραπεζιτών και των άλλων αρπακτικών, που επέτεινε το ευρώ, ανέδειξε τη Γερμανία μόνη κυρίαρχη οικονομικά και πολιτικά στο χώρο της ΕΕ.

Εργο της άρχουσας τάξης ήταν  η σκόπιμη, όπως τώρα αποδεικνύεται,  καταστροφή της παραγωγής της χώρας μας μέσα στην ΕΟΚ-ΕΕ, για να ζούμε μόνο με δανεικά και να εξαρτόμαστε από τους «εταίρους». Ο επακόλουθος σκόπιμος  υπερδανεισμός από τις τράπεζες των «προστατών» δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την υποδούλωση της χώρας, αφού οι «εταίροι» ήταν βέβαιοι ότι με τους εγχώριους υποτακτικούς τους  δε θα είχαν κανένα πρόβλημα. Ετσι  «απαγόρευσαν» στις «αγορές», που ελέγχουν απόλυτα, να συνεχίσουν να μας δανείζουν και οδήγησαν τη χώρα στην εποχή της νέας κατοχής με τα μνημόνια τα οποία ασμένως αποδέχθηκαν οι εγχώριοι. Οι ΗΠΑ για να μην επιτρέψουν στη Γερμανία την πλήρη απομύζηση της περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας και για να έχουν τον πρώτο λόγο στην αρπαγή των υδρογονανθράκων,  συμμετέχουν στην διαβόητη τρόικα με το ΔΝΤ μετά από πρόσκληση, όπως προαναφέρθηκε,  του δικού τους Γιωργάκη. Οι ΗΠΑ, όμως, δε θέλουν τη διάλυση της γερμανικής ευρωζώνης για να αποφύγουν νέο τραπεζικό κραχ (αναλυτικά στο Επίκαιρο άρθρο 25-6-2012 «Η τιμωρία του πειραματόζωου φοβίζει τους τιμωρούς ;». Ετσι έστειλαν τους δικούς τους στην κυβέρνηση, δηλ. τα αμερικανάκια, όπως  Γιωργάκης και Σαμαράς, στη Μέρκελ. Ιδιαίτερα ο Σαμαράς έκανε τη μεγαλύτερη κωλοτούμπα και  από αντιμνημονιακός έγινε εν μία νυκτί ο πιο ακραίος μνημονιακός («ουδείς αναμαρτητός»). Ετσι και οι προσκείμενοι στις ΗΠΑ αντιμνημονιακοί (Τσίπρας, Καμμένος) στην αντιπολίτευση είναι και αυτοί,  φυσικά, υπέρ της ευρωζώνης.

Το όραμα των νεοφιλελεύθερων

Μετά την οριστική κατάργηση του δυτικού παραγωγικού καπιταλιστικού προτύπου, όπου το κέρδος προερχόταν μόνο από την παραγωγή, επικράτησαν οι  θεωρίες του μονεταρισμού που πρέσβευαν την κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους, όπου όλες οι κοινωνικές παροχές να περιέλθουν στον ιδιωτικό τομέα, από την παιδεία και την υγεία μέχρι τις κοινωνικές ασφαλίσεις και τη σύνταξη. Η ύπαρξη φτωχών ή κοινωνικά μειονεκτούντων δεν είναι γι' αυτούς ζήτημα κοινωνικής αδικίας αλλά απλώς ατυχίας, η άρση της οποίας δεν είναι πάντως αρμοδιότητα του κράτους, μια που η κοινωνική αποστολή του κεφαλαίου είναι η μεγιστοποίηση του κέρδους(!) Οι θεωρίες αυτές  εφαρμόσθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980 σε ΗΠΑ-Βρετανία (Ρήγκαν-Θάτσερ) και με θεσμικό όργανο τη  Συναίνεση της Ουάσιγκτον (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τραπεζα, Υπ. Οικ. των ΗΠΑ) , όπως αποκαλείται, θεμελιώθηκε στη Δύση η νεοφιλεύθερη παγκοσμιοποίηση. Αυτό ενεργοποιήθηκε  μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και του ανατολικού συνασπισμού, που αποτελούσε το αντίπαλο δέος και  δεν ευνοούσε έως τότε  τη διάλυση τών εργασιακών σχέσεων και του κράτους πρόνοιας στις δυτικές χώρες.  

Το όραμα  της  Θάτσερ της δεκαετίας του 1980 για  κοινωνίες των 2/3 που εργάζονται και 1/3 που είναι άνεργοι, στη σημερινή πραγματικότητα, σημαίνει ότι το  1/10  θα επιβιώνει και το 1/1000  θα πλουτίζει και θα άρχει, ενώ οι υπόλοιποι θα είναι τα «σκουπίδια της ευημερίας».  Αυτά δεν έχουν ακόμη εφαρμοσθεί πλήρως στην Ευρώπη. Γι’ αυτό βρήκαν την  Ελλάδα  για να την κάνουν το πρότυπο αυτό  με βάση το οποίο ανάλογα μέτρα θα εφαρμοσθούν ή και εφαρμόζονται ήδη σε άλλες χώρες της ΕΕ. Αυτό θα καταστεί αναγκαίο στους νεοφιλελεύθερους με την μελλοντική εφαρμογή της φρικιαστικής για τους λαούς Διαντλαντικής Εταιρικής Σχέσης Εμπορίου και Επενδύσεων ( TTIP ) μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ (δες επίκαιρο κείμενο «εφιάλτης για την ανθρωπότητα η ΤΤΙP».

Ολ’ αυτά παραπέμπουν στο όραμα του Χίτλερ, που φαίνεται να εφαρμόζεται πλήρως!, «Τα μικρά κράτη πρέπει να εκλείψουν. Θα θεωρούνται στο μέλλον οι νέες αποικίες μας. Θα χρειαστούμε τους λαούς των μικρών κρατών να εργάζονται στις αποικίες μας, αλλά ως έθνη πρέπει να εκλείψουν». (Δες στα Δημοσιεύματα στην ιστοσελίδα μας  «Γιατί μας εκδικούνται οι Γερμανοί» του Π. Λιάκου)

 Η επιλογή της χώρας μας ως πειραματόζωου έγινε, επειδή, δυστυχώς για τον ελληνικό λαό, διαθέτει την πιο υποταγμένη και πειθήνια στους ξένους πολιτική ελίτ, που ακόμη και σε συνθήκες όπως οι σημερινές μπορούν, ακόμη,  να την ανασυνθέτουν, για να απορροφά πολιτικά την αγανάκτηση και την οργή. […]

Πρωτόγνωρα και βάρβαρα μέτρα επιβλήθηκαν στους Ελληνες

Η χώρα μας αποτελεί το πειραματόζωο όπου Γερμανία-ΗΠΑ εφαρμόζουν τα πιο ακραία μέτρα με στόχο την ακραία φτωχοποίηση, την παράδοση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας στα νύχια τους, την αποδιάρθρωση και αποσύνθεση της κοινωνίας. Ιδιαίτερα οι ΗΠΑ αποσκοπούν με τον τρόπο αυτό να περιορίσουν τις αντιδράσεις, ώστε να «λύσουν» προς όφελός τους,  όπως πιστεύουν, τα  εθνικά θέματα. […] Στόχος τους το ξεπούλημα των πλουτοπαραγωγικών πηγών μας και των δημόσιων υποδομών, η δημιουργία ελεύθερων οικονομικών ζωνών (ΕΟΖ) με οιονεί σκλάβους  και ο απόλυτος πολιτικός και γεωστρατηγικός έλεγχος της χώρας με κυβερνήσεις-μαριονέττες.[…]

-Εχουν κουρελιάσει το Σύνταγμα της χώρας […]

 -Εχουν υπονομεύσει την ίδια τη δημοκρατία […]

 Κατά καιρούς εμφανίζονται διάφοροι εκπρόσωποι των «δανειστών» και μας δουλεύουν  με το να μας «συμπονούν» για τα δεινά και τις θυσίες των Ελλήνων ή για τους «λάθος πολλαπλασιαστές» του ΔΝΤ αλλά  ταυτόχρονα μας προτρέπουν να συνεχίσουμε τις «μεταρρυθμίσεις» και τις θυσίες. «Οι μεταρρυθμίσεις να γίνουν κτήμα του ελληνικού λαού» (!) μας λέει η κ. Λαγκάρντ, δηλ. να τους πουλήσουμε τη χώρα, όπου οι Ελληνες θα ζουν σαν δούλοι   

Ολα όσα έπραξαν ως τώρα  δεν τους αρκούν. Θέλουν τη διαιώνιση της κατοχής,  αφού οι υποτακτικές κυβερνήσεις, όποιες κι’ αν είναι αυτές, όσο παραμένουμε στο ευρώ και την ΕΕ δε θα αντιταχθούν  στη συνέχιση του δανεισμού απ’ αυτά τα αρπακτικά. Δε θέλουν ν’ αφήσουν τη χώρα να ξεφύγει απ’ τα νύχια τους εκβιάζοντας και απειλώντας τους Ελληνες με τις 10 πληγές του Φαραώ. […] Προφανώς και δε θέλουν «κούρεμα» του δημόσιου χρέους, για να μας έχουν εσαεί αγκιστρωμένους και κατεχόμενους.

Υπάρχει λύση

Το ΑΣΚΕ έγκαιρα από το 2012 έχει διατυπώσει μια ολοκληρωμένη πρόταση εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης από το άγος της παρούσας κατοχής, που περιέχεται στο κείμενο «ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε» (Επίκαιρα κείμενα 14-2-2012 στην ιστοσελίδα μας).  Ελάχιστα σήμερα μπορούμε να προσθέσουμε σ’αυτό, πέρα από το ότι  όσο δύσκολο κι αν φαίνεται το εγχείρημα επειδή έως τώρα έχουν καταφέρει να τρομοκρατούν με τα δεινά που θα φέρει η αποχώρηση από την ευρωζώνη,  αν ο ελληνικός λαός αποφασίσει να απελευθερωθεί, θα αποδειχθεί ότι τίποτα  δεν είναι πεπρωμένο, τίποτα δεν είναι απραγματοποίητο.   [Το πλήρες κείμενο έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα μας].