ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ραγδαίες και συνεχείς είναι οι εξελίξεις  το τελευταίο χρονικό διάστημα, στην ευρύτερη περιοχή μας καθώς και στο εσωτερικό της χώρας και η κατάσταση παρουσιάζεται τόσο ρευστή, ώστε να προκαλεί σύγχυση, ανησυχία αλλά και κρυφές ελπίδες σε πολλούς.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΚΑΙ ΡΕΥΣΤΗ

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ

 Πρόσφατη είναι η εκατόμβη αθώων πολιτών στο Παρίσι, με θύτες Γάλλους και Βέλγους πολίτες αραβικής καταγωγής, η τρομοϋστερία στις Βρυξέλλες και στις άλλες δυτικές  πρωτεύουσες, κυρίως της κεντρικής Ευρώπης. Κυβερνήσεις που στήριξαν και στηρίζουν τους τζιχαντιστές με όπλα και  άλλα εφόδια, για να διώξουν τον Άσαντ, όπως πριν λίγα χρόνια τον Καντάφι, τώρα υποκριτικά στρέφονται εναντίον τους. Καμώνονται, επίσης,  ότι αγνοούν τις συνθήκες γκέτο μέσα στις χώρες τους με στρατιές ανέργων και κοινωνικά αποκλεισμένων πολιτών τους αραβικής καταγωγής, κυρίως νέων, που αποτελούν την πρώτη ύλη στρατολόγησης από  φανατικούς ή και από σκοτεινές κρατικές υπηρεσίες. Αλλωστε ο φόβος είναι όπλο της κάθε είδους εξουσίας, όπως π.χ. το μακελειό στο Παρίσι ανέβασε την πεσμένη δημοτικότητα του Ολάντ  και ενίσχυσε την πολεμική της  βιομηχανία. Ομως δε γίνεται λόγος για τα διπλάσια θύματα με το ρωσικό αεροπλάνο στο Σινά ούτε για τα θύματα των εκρήξεων στο Λίβανο.

Η υποκρισία των δυτικών χωρών   με τους  τζιχαντιστές φαίνεται και από το γεγονός της επιβολής εμπάργκο το 2011 από την Ε.Ε., όταν δηλ. ξεκίνησε η προσπάθεια ανατροπής του Άσαντ,  στις εξαγωγές συριακού πετρελαίου και της άρσης του τον Απρίλιο του 2013, όταν πλέον τις πετρελαιοπηγές κατείχαν οι τζιχαντιστές, και όχι ο Άσαντ, και μάλιστα το πουλούσαν λαθραία σε πολύ χαμηλές τιμές, κυρίως στην  Τουρκία. Αυτό βόλευε και βολεύει τη Δύση, που πιέζει έτσι τη Ρωσία, όπως και τη Βενεζουέλα, με τη διεθνή πτώση της τιμής του πετρελαίου. Επίσης αραβικές χώρες σύμμαχες των ΗΠΑ, όπως η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ κ.λ.π., υποστηρίζουν με κάθε μέσο τους τζιχαντιστές, ενώ οι ΗΠΑ τους βομβαρδίζουν, χωρίς, όμως, να θίγουν ούτε κεραία από την παραγωγή και  διακίνηση του πετρελαίου τους, από το οποίο μαζί με το λαθρεμπόριο αρχαιοτήτων αποκομίζουν πολλά εκατομμύρια δολάρια ημερησίως! Αξιοπερίεργο, επίσης, είναι ότι δεν καταφέρονται καθόλου  κατά του Ισραήλ, ενώ με τις επιμελώς προσεγμένες βιντεοσκοπήσεις αποκεφαλισμών και άλλων ωμοτήτων δείχνουν σαν να επιζητούν τη διευκόλυνση της  επέμβαση εναντίον τους...

Οι ωμές επεμβάσεις των ισχυρών κρατών της Δύσης, που διαλύουν  τις αραβικές χώρες προκειμένου να καταληστεύσουν  το πετρέλαιο και τις άλλες ενεργειακές πηγές τους, έχει, εκτός από τα εκατομμύρια προσφύγων, και άλλες παράπλευρες απώλειες στις ισορροπίες της περιοχής. Δημιούργησαν μια τεράστια ασταθή περιοχή αποδυναμώνοντας το Ισραήλ και ισχυροποιώντας το Ιράν, ενώ η Ρωσία που στηρίζει τον Ασαντ (αλλιώς θα είχε ήδη πέσει) εμφανίζεται πλέον ως ο ισχυρός παίκτης στην περιοχή ζητώντας μερίδιο και αυτή από τη λεία. Δημιούργησαν, έτσι, δυστυχία στους λαούς, με στρατιές προσφύγων που κατευθύνονται προς την Ευρώπη.

 Η Τουρκία επιχειρεί να έχει ρόλο στην περιοχή, για να αποτρέψει τη   δημιουργία κουρδικού κράτους στη βόρεια Συρία, ενώ ενισχύει τους τζιχαντιστές ακολουθώντας μια μεγαλομανή πολιτική, που ασκεί προσωπικά ο Ερντογάν. Μπροστά στον κίνδυνο και στο άγχος του να βρεθεί έξω από τη μοιρασιά, μετά την πρωτοβουλία Ολάντ, τον έκανε να καταρρίψει, με αστείες δικαιολογίες,  το ρωσικό αεροπλάνο, με συνέπεια όχι μόνο να απομονωθεί απ’ όλους τους δυτικούς,  αλλά  να κινδυνεύει πλέον η θέση του εσωτερικά, μια και οι Ρώσοι, όπως φαίνεται, έχουν στόχο να τον αποδυναμώσουν. Η Τουρκία ρέπει ραγδαία προς την αστάθεια με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ» ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Τα μανιχαϊστικά στερεότυπα της λεγόμενης πολιτικής ορθότητας που προωθούν οι δυτικές ελίτ  στις κοινωνίες ξορκίζουν ό,τι έχει να κάνει με το έθνος (όπου αυτό υπάρχει), υμνούν το υπερεθνικό, ξορκίζουν τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τις παραδόσεις, την ιστορία, τη θρησκεία και κάθε ιδιοπροσωπία που διαμορφώνει τη συλλογική συνείδηση και τα ενοποιητικά στοιχεία ενός λαού.    Μιλάνε για παγκοσμιοποίηση, για πολυπολιτισμικότητα. Να είμαστε π.χ. «Ευρωπαίοι» ανοιχτοί να δεχόμαστε εκατομμύρια παράνομους επήλυδες, να καταργήσουμε το μάθημα της ελληνικής ιστορίας, των θρησκευτικών, να μαθαίνουμε ελλιπέστατα ελληνικά και να  ξέρουμε άπταιστα τις ξένες γλώσσες των επικυρίαρχων.

Οι άρχουσες τάξεις των ισχυρών δυτικών κρατών (ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία), ενώ προωθούν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα, επιδιώκουν να διαλύσουν τα πιο αδύνατα έθνη-κράτη για να επιβάλλουν μέσω υπερεθνικών θεσμών την κυριαρχία τους. Δηλ. οι μεγάλες επιχειρήσεις τους (τράπεζες, πολυεθνικές κ.λ.π.) να λυμαίνονται ασύδοτες τον εθνικό τους πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές τους πηγές. Υποχρεώνουν τις ελίτ των χωρών αυτών, με αντίτιμο την προστασία τους, να εκχωρούν εθνική κυριαρχία σε υπερεθνικά όργανα μέσω των οποίων επιχειρείται η άλωση  χωρών και η διάλυση των κοινωνιών τους με την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης μέσω των άγριων νεοφιλεύθερων πολιτικών λιτότητας και την είσοδο μυριάδων λαθρομεταναστών, που αλλοιώνουν την πληθυσμιακή σύνθεση.

Η κατάσταση θα χειροτερεύσει με τη διαβόητη συμφωνία ΤΤΙΡ (Διατλαντική σχέση εμπορίου και επενδύσεων) μεταξύ Ε.Ε.-ΗΠΑ, που θέλουν να επιβάλλουν  και θεσμικά ως υπέρτατο αγαθό το κέρδος των επιχειρήσεων εις βάρος κάθε κοινωνικού αγαθού, π.χ. Συλλογικές Συμβάσεις που αυξάνουν τους μισθούς θα απαγορεύονται, επειδή  ενδέχεται να μειώνουν τα κέρδη τους.  Ετσι επιδιώκεται τη διακυβέρνηση της χώρας να την ασκούν οι επιχειρήσεις, ενώ οι  κυβερνήσεις,  η Βουλή, και οι θεσμοί θα είναι μαριονέτες.

ΣΤΟΧΟΣ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στη χώρα μας, δυστυχώς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αποδείχθηκε η χειρότερη μνημονιακή. Κατάληξη πλήρως αναμενόμενη, αφού η ηγεσία της, αρεστή και υποταγμένη στους Αμερικανούς, που, άλλωστε, τους επέβαλε, παραδίδεται άνευ όρων στους γερμανικούς «θεσμούς» με τη συνδρομή του αμερικανικού, σκληρότερου, ΔΝΤ. Την ίδια διαδρομή είχαν ακολουθήσει, βέβαια, οι προηγούμενοι φιλοαμερικανοί, Γιωργάκης και Σαμαράς.

Ομως η ηγετική ομάδα της κυβέρνησης, εκτός του μνημονίου, έχει αναλάβει την εφαρμογή του αμερικανικού, κατά βάση,  σχεδίου της αποσύνθεσης του έθνους - κράτους, της διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας και της «επίλυσης»  των εθνικών θεμάτων, που διακαώς επιθυμούν οι ΗΠΑ.

Αυτή η κυβέρνηση διαρκώς εκχωρεί εξουσίες στους «θεσμούς» και δημόσιο πλούτο στους ξένους. Τις τράπεζες, το ΤΧΣ, τη ΓΓΔΕ, τις  δημόσιες επιχειρήσεις, τις δημόσιες υποδομές (λιμάνια, αεροδρόμια), τις περιουσίες (τα σπίτια και τις επιχειρήσεις) με τα «κόκκινα» δάνεια. κ.λπ.

Διαλύει ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική παραγωγή, με την υπερφορολόγηση παραγωγικών τομέων (αγρότες, οινοποιούς κ.λ.π.) και την καταστροφή άλλων, όπως την ελληνική φαρμακοβιομηχανία με τον εκμηδενισμό της τιμής των γεννόσημων.

Διαλύει την κοινωνική συνοχή, με την κατάργηση των κοινωνικών παροχών, την έκπτωση και υποβάθμιση των δημόσιων υπηρεσιών, τη διάλυση της εργατικής νομοθεσίας, την υπερφορολόγηση των αδύνατων και μεσαίων στρωμάτων, με στόχο την εξαφάνιση της μεσαίας τάξης  και τη φτωχοποίηση του ελληνικού λαού, ενώ η διαφθορά, η φοροδιαφυγή και η ασυδοσία των διαφόρων ελίτ παραμένει ουσιαστικά ανέγγιχτη, αν δεν αυξάνεται ήδη.

Διαλύει και αφελληνίζει την Παιδεία με υπουργούς  τύπου Μπαλτά-Φίλη και Σίας που μόνον για την ελληνικότητα της Παιδείας δεν ενδιαφέρονται...

Εφαρμόζει πλήρως το αμερικανικό σχέδιο αλλαγής της πληθυσμιακής σύνθεσης της Ελλάδας αλλά και άλλων χωρών της Ευρώπης ανάβοντας το πράσινο φως, από τον Ιανουάριο του 2015 που πρωτοβγήκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ,  για την ξαφνική εισβολή, κυριολεκτικά, των μυρίων στα ελληνικά νησιά. Οι πρόσφυγες  υπήρχαν από το 2011 στη Συρία και το Ιράκ, τότε όμως δεν έμπαιναν κατά χιλιάδες, επειδή υπήρχε στοιχειώδης αποτροπή. Τώρα κινδυνεύουμε να μείνουν εδώ εκατομμύρια, αν εξακολουθούν να κυβερνούν αυτοί οι «ανθρωπιστές».

Εχουν καταργήσει όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις, και τώρα εντελώς προκλητικά,  το Σύνταγμα, τους ελληνικούς θεσμούς και, ουσιαστικά, τη Δημοκρατία. Η Βουλή νομοθετεί μόνο κατ’ εντολή των δανειστών, που δεν της επιτρέπουν να αποφασίζει χωρίς την άδειά τους. Αποφάσεις του ΣΤΕ για αντισυνταγματικότητα των μνημονιακών περικοπών σε μισθούς και συντάξεις τις γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια.

Το δυστύχημα της χώρας είναι ότι, ακόμη, δεν  έχει αναδειχθεί κυρίαρχα μια  πραγματικά αντισυστημική Αριστερά, που εκτός του αντιμνημονιακού αγώνα ως αντίσταση στη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και του ξεπουλήματος δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, οφείλει να αντισταθεί στα σχέδια των επικυρίαρχων για τη διάλυση των εθνών-κρατών και της κυριαρχίας τους μέσω υπερεθνικών θεσμών, όπως η Ε.Ε. και η ευρωζώνη,  με την προάσπιση της έννοιας του έθνους και της ιδιοπροσωπίας του ελληνικού λαού, που αποτελούν μοναδικό ανάχωμα σ’ αυτά στα σχέδια αυτά, καθώς και να συμβάλλει στη αποτροπή της χυλοποίησης της κοινωνίας μας, που αυτοί επιδιώκουν με τους μύριους που κατακλύζουν την Ελλάδα.  Η προσέγγιση λαών, πολιτισμών και η ανάπτυξη οικονομικών σχέσεων με όλες τις χώρες  μόνο με όρους αμοιβαιότητας θα πρέπει να γίνονται..

ΑΔΙΕΞΟΔΟ  ΣΤΟ  ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ Η ΥΠΟΤΑΓΗ

Το πολιτικό σύστημα πέτυχε να μην υπάρχει στη Βουλή πραγματική αντιμνημονιακή αντιπολίτευση, που να αντιτάσσεται στη νέα κατοχή. Αντ’αυτής προωθήθηκε ο Λεβέντης (!), που οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ αποδίδουν σε δάκτυλο Τζιτζικώστα. 

Δεν είναι αντιμνημονιακή αντιπολίτευση:

 Tο ΚΚΕ, που, ενώ ισχυρίζεται ότι αντιπολιτεύεται το αστικό καθεστώς, στην πράξη το στηρίζει, όταν αυτό κινδυνεύει,  προσφέροντας του πολύτιμες υπηρεσίες με τις συνεχείς δηλώσεις της ηγεσίας του υπέρ του ευρώ και κατά της «καπιταλιστικής» δραχμής, καθώς και του λευκού στο δημοψήφισμα.

 Η Χ.Α., που στα λόγια είναι κατά των μνημονίων, δε θέτει καν θέμα αποχώρησης από το ευρώ πολύ δε περισσότερο από την Ε.Ε., ενώ με τους  ξυλοδαρμούς πολιτικών από δήθεν αγανακτισμένους και τις απειλές (τσαμπουκάδες) απευθύνεται στην απολίτικη εκλογική της πελατεία. Ομως, ο πραγματικός της ρόλος είναι να αποτρέψει τους ευαίσθητους στα εθνικά θέματα να εκφράζονται, για να μην κατηγορηθούν ως χρυσαυγίτες...

Πριν από την ψήφιση του τελευταίου «πακέτου» του Νοεμβρίου επιχειρήθηκε πολλαπλά ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, ώστε να μην εστιασθεί η προσοχή στους πλειστηριασμούς, τους φόρους στο ελληνικό κρασί  και στα άλλα «προαπαιτούμενα» δεινά της «υπερήφανης διαπραγμάτευσης». Το σχέδιό τους, πάντως ήταν όλα τα μέτρα να τα πάρουν άμεσα, μέσα στο 2015, εκτιμώντας ότι ο πολύς κόσμος θα  είναι σαστισμένος.

Με τις ανοησίες Φίλη και τις καταγγελίες Πανούση απασχολούσαν επί βδομάδες το πανελλήνιο τα ΜΜΕ και οι «παπαγάλοι» τους, ενώ τους ήρθε γάντι η πολύμηνη διαδικασία εκλογής αρχηγού στη ΝΔ με τις αντιπαραθέσεις των  υποψήφιων.

Ομως η πρώτη σοβαρή διαρροή της  κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας προκάλεσε πανικό στο αρχηγικό επιτελείο και στους προστάτες του ενόψει της ψήφισης του νέου «πακέτου» με τις  δραστικές περικοπές των συντάξεων και τη φορολόγηση των αγροτών, επειδή φοβούνται πλέον απώλεια της πλειοψηφίας. Πέρα από τη γελοιοποίηση να παραστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την αντιπολίτευση στην κυβέρνηση με τη συμμετοχή του στην απεργία της 12^ης  Νοεμβρίου, επιχειρήθηκε η διάσπαση της ΝΔ με ...αμερικανικό «πρόσημο», με το «φιάσκο» της εσωκομματικής εκλογής αρχηγού, μια που δεν ήθελαν την διαφαινόμενη επικράτηση Μεϊμαράκη. Δάκτυλος ο προαναφερθείς εκλεκτός τους, ώστε ένα κομμάτι, έστω, από τη ΝΔ να στηρίξει την κυβέρνηση. Φιλόδοξος στόχος...

Φαίνεται, πάντως, ότι υπήρξε αντίδραση στη διάσπαση της Ν.Δ. από τους Γάλλους και τους Γερμανούς και τα μέτρα αυτά αναβλήθηκαν, ίσως και για το 2016, κι’ έτσι αυτή αποσοβήθηκε, προς το παρόν. «Δε θέλουμε να ρίξουμε την κυβέρνηση» δήλωσε αξιωματούχος της Ε.Ε. Παρ’ όλα αυτά φαίνεται πως «συνέστησαν» στον Τσίπρα «εθνική συναίνεση». Γι’ αυτό, με συνεργό τον ΠτΔ αναζητεί συνενόχους στο έγκλημα με «συμβούλια» πολιτικών αρχηγών και διακομματικές επιτροπές. Ακόμη και ο Στουρνάρας ενδιαφέρεται για «εθνική ενότητα»!

Ολα αυτά προκαλούν...πονοκεφάλους στους σχεδιαστές του πολιτικού συστήματος,  επειδή η κυβερνητική φθορά μέσα σε ελάχιστο χρόνο είναι ραγδαία και δύσκολα μπορούν να ξαναβρούν νέους... Τσίπρες. Μήπως... o Γαβριήλ;

Το παρήγορο για το πολιτικό σύστημα, δυστυχώς, είναι ότι ακόμη η πλειοψηφία, με τη συνεχή προπαγάνδα, φοβάται την έξοδο από την ευρωζώνη και το ευρώ παρά τα δεινά που προκαλεί, μη γνωρίζοντας ότι το ευρώ δεν είναι ενιαίο νόμισμα, δηλ. λειτουργεί σε χώρες με διαφορετική οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Π.χ. άλλη αξία έχει στη χώρα μας και άλλη στη Γερμανία, που οι μισθοί είναι τετραπλάσιοι και ο επιχειρηματικός δανεισμός γίνεται εκεί με μηδενικά, σχεδόν, επιτόκια. Με το ευρώ πλουτίζουν εις βάρος μας οι «εταίροι».

Το ΑΣΚΕ, όσο και όπως μπορεί, προωθεί τον αγώνα για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση, που είναι όρος επιβίωσης και πρόοδου, και καλεί όσους πιστεύουν ότι η κατοχή της χώρας δεν είναι μονόδρομος ούτε ουράνια μηχανική ν’ακολουθήσουν το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.

Στα πλαίσια αυτά περιλαμβάνεται άμεσα ο αγώνας για εκδίωξη αυτής της κυβέρνησης και, κυρίως, από τους εξαπατημένους (φανταζόμαστε, τέως) οπαδούς της η οποία δεν απειλεί, πλέον, αλλά πυροβολεί ανελέητα την Ελληνική κοινωνία, την Ελλάδα και, γενικότερα, τον Ελληνισμό.

Και αμέσως μετά, και προς γνώσιν όλων(...), ακύρωση όλων όσα νομοθέτησαν και έπραξαν από το 2010, όπως έγινε άλλωστε, μόλις ελευθερώθηκε η χώρα μας από την (1941-44) γερμανική κατοχή.