ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Διεθνής κατάσταση

Παρά τη σχετική εδραίωση Τραμπ στις ΗΠΑ, εξακολουθούν να εκδηλώνονται σημαντικές πολιτικές διαφοροποιήσεις  στους κόλπους  της αμερικανικής εξουσίας, ιδίως στην κυβέρνηση και στο ρεπουμπλικανικό κόμμα, σε μείζονα ζητήματα εσωτερικά (π.χ. Obamacare, δηλ. ο νόμος για την υγεία, που ψηφίστηκε επί Ομπάμα) και εξωτερικά (π.χ. Β.Κορέα, Ιράν κ.λ.π.). Η πολεμική των οπαδών Ομπάμα και σία (Ε.Ε-Γερμανία-Γαλλία) βαίνει μειούμενη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται..

Αντίθετα, η Κίνα υπό το φόβο του αμερικανικού νεοαπομονωτισμού, που περιορίζει την ασύδοτη και αχαλίνωτη παγκοσμιοποίηση μέσω της οποίας αναδείχθηκε  η οικονομική της δύναμη,  και με την αίσθησή της ως αναδυομένης υπερδύναμης επιχείρησε επίδειξη δύναμης με το ενεργούμενό της, τη Β. Κορέα. Μέσω αυτής επιδίωξε να «τσαλακώσει» την αμερικανική ηγεμονία βάζοντας μελλοντικές υποθήκες για τη δική της ηγεμονία. Αφού εξασφάλισε την υποστήριξη Ε.Ε., Γερμανίας, Γαλλίας, Ρωσίας στην «ειρηνική» επιλυση  της «διαφοράς», τώρα συμμαζεύει σταδιακα τον προστατευόμενό της. Η αθρόα εξαγορά ευρωπαϊκών (ιδιαίτερα στην Ελλάδα) και αμερικανικών επιχειρήσεων από τους Κινέζους έχουν θορυβήσει τους πάντες.

Στη Γαλλία ο εκλεγμένος, ελέω Λεπέν, πρώην τραπεζικό στέλεχος, Μακρόν εφαρμόζει κατά γράμμα τις νεοφιλελεύθερες συνταγές του στους πιο αδύνατους, με σκοπό  να επωφεληθεί η γαλλική άρχουσα τάξη, πιστεύοντας ότι έτσι θα ανταγωνισθεί την αντίστοιχη γερμανική και η Γαλλία θα ξαναγίνει ισότιμη με τη Γερμανία. Ονειρεύεται κοινό προϋπολογισμό της ευρωζώνης για επενδύσεις, στρατιωτική συνεργασία,  εναρμονισμένους φόρους στα κράτη-μέλη κ.λπ. Ονειρα εν μέσω της  γερμανικής επικυριαρχίας, που θέλει χώρες πολλών «ταχυτήτων», συναινούντος του Μακρόν για τη νέα αποικιοκρατία.

Περικόπτει εργατικά δικαιώματα,  κοινωνικές παροχές, αμυντικές δαπάνες (παραιτήθηκε ο Γάλλος αρχηγός των Ε.Δ.), θα απολύσει 120.000 δημ. υπαλλήλους κ.λπ. Πάντως στη Γαλλία, που έχει μακρά παράδοση ταξικών και κοινωνικών αγώνων, το εγχείρημα Μακρόν δε φαίνεται ότι θα είναι εύκολο.

Στη Γερμανία  οι πρόσφατες εκλογές είχαν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Η διαρκής νεοφιλελεύθερη πολιτική χειροτέρευσε την οικονομική κατάσταση των εργαζομένων, συνταξιούχων και άλλων ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αφού ήδη είχε προκαλέσει τη ραγδαία υποβάθμιση των διαβιούντων στην πρώην Α. Γερμανία, που λεηλατήθηκε από τους τραπεζίτες και τους βιομήχανους μετά την επανένωση, μέσω ενός γερμανικού ΤΑΙΠΕΔ, που τα μέλη του είχαν πλήρη ασυλία (τι μας θυμίζει ;). Η αθρόα προσέλκυση εκατομμυρίων λαθρομεταναστών, που ευνοούν οι εργοδότες, προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις. Ετσι, σε πείσμα των δημοσκοπήσεων, που ήθελαν τη Μέρκελ με υψηλά ποσοστά, τους προέκυψε το ακροδεξιό AfD τρίτο κόμμα με 12,6% (4,7% το 2013), που είναι κατά του ευρώ και των λαθρομεταναστών. Στην Α. Γερμανία μάλιστα βγήκε πρώτο! Τα παραδοσιακά κυβερνητικά κόμματα, Χριστιανοδημοκράτες, Βαυαροί Χριστιανοκοινωνιστές («πιο δεξιά μας είναι ο τοίχος»), Σοσιαλδημοκράτες, έχασαν σημαντικά ποσοστά ανησυχώντας τους απανταχού νεοφιλελεύθερους, ιδιαίτερα αυτούς που κατοικοεδρεύουν στο άντρο τους,στην Ε.Ε.

Στην Καταλονία, που έχει μακρά ιστορία αυτονομίας, ανεξαρτησίας αλλά και καταπίεσης, όπου ομιλείται η καταλανική γλώσσα και έχει ιδιαίτερα πολιτιστικά στοιχεία,  υπάρχει σ’ ένα τμήμα της καταλανικής ελίτ και του πληθυσμού (μέχρι τώρα μη πλειοψηφικό) η βούληση για απόσχιση. Στο πρόσφατο δημοψήφισμα όμως η άσκηση ωμής βίας κατά των Καταλανών από την κυβέρνηση μειοψηφίας του Ραχόι, το εμπρηστικό διαγγελμα του Ισπανού βασιλιά και οι εκτοξευόμενες απειλές από Ισπανούς αξιωματούχους, θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Θα προκαλέσει, δηλ., μεγαλύτερη συσπείρωση των Καταλανών και θα κάνει πλειοψηφικό το ρεύμα για απόσχιση. Οι ελπίδες, όμως,της καταλανικής ελίτ για υποστήριξη από την Ε.Ε. και τους ευρωπαϊστές αποδείχτηκαν φρούδες. Για να διασφαλίσουν οι νεοφιλελεύθεροι τον εκλεκτό τους Ραχόι, τους υπενθύμισαν το «δόγμα Μπαρόζο», σύμφωνα με το οποίο ένα νέο κράτος που προκύπτει από απόσχιση από κάποιο κράτος-μέλος της ΕΕ και κηρύσσει την ανεξαρτησία του δεν αποτελεί τμήμα της Ε.Ε. και πολύ περισσότερο δεν είναι αυτοδικαίως νέο μέλος. Ανεξαρτησία και Προστασία των ελίτ τους από την «Ευρώπη» είναι έννοιες ασυμβίβαστες.

Η σύγκλιση Ρωσίας - Τουρκίας και η μεγάλη δημοσιότητα που έδωσε ο Ερντογάν στην αγορά των S-400 φαίνεται ότι είναι συγκυριακή,  με εμφανή ρωσικό στόχο την αποδυνάμωση της αμερικανικής επιρροής στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή. Από την άλλη ο Ερντογάν, απομονωμένος από τους Δυτικούς, που υποστηρίζουν τους Κούρδους,  πιάνεται από παντού προκειμένου να μη γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος στην Τουρκία. Φυσικά για την Ελλάδα ο κίνδυνος της τουρκικής επιθετικότητας και των εδαφικών απειλών είναι μέγας, ως αντίβαρο για τις ανατολικές της απώλειες. Η έντονη, σήμερα, ρήξη στις σχέσεις ΗΠΑ - Τουρκίας πιθανόν να έχει, ελπίζουμε όχι προσωρινές, θετικές προοπτικές για την Ελλάδα.

Ο περίγυρός μας

Η Αλβανία δείχνει  ότι, προς το παρόν, «συμμαζεύτηκε» υπό την απειλή της απομόνωσης. Η εμφάνιση, όμως, του αποδιωγμένου ακόμη και από τα Σκόπια διαβόητου Σόρος, προκαλεί ανησυχία. Τα Σκόπια φαινομενικά μεν αποδοκιμάζουν την ...αρχαιολατρία Γκρουέφσκι, αλλά  δεν απεμπολούν το «μακεδονισμό». Τα τετριμμένα, αμερικανικής έμπνευσης, στερεότυπα για «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης» που επανέρχονται από την κυβέρνηση δε θα έχουν και πάλι κανένα αποτέλεσμα.Τους διαψεύδουν οι φιέστες των σκοπιανών με χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας», που περιλαμβάνουν και τη Θεσσαλία! Αυτό συνιστά λόγο καταγγελίας της Ενδιάμεσης  Συμφωνίας. Αλλά αυτά μόνο μια Ελληνικη κυβέρνηση...

Ευτυχώς οι σχέσεις μας με Βουλγαρία, Σερβία, Ρουμανία έχουν εξομαλυνθεί με ό,τι θετικό συνεπάγεται. Ομως με την Τουρκία, όπως φάνηκε παραπάνω, τα πράγματα δεν είναι απλά.

Εσωτερική κατάσταση

Η προδιαγεγραμμένη από τους «εταίρους» πορεία προς τη διάλυση μέσω των μνημονίων συνεχίζεται με τη δραστική και επακριβή εφαρμογή  της από τους Τσίπρα-Καμμένο με  τη συνδρομή Μητσοτάκη και όλων των άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων μάλιστα. Στο ίδιο πλαίσιο και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που θέλει να εκπροσωπεί μόνο τους εναπομείναντες ευρωπαϊστές.

Μέσα από ορυμαγδό προπαγάνδας για success story, «δίκαιη ανάπτυξη», «μείωση της ανεργίας», «επενδύσεις» και άλλα παρόμοια, εμφανίζουν οι κυβερνητικοί με τη βοήθεια φιλικών ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων, φυσικά, και η ΕΡΤ, ένα παράλληλο σύμπαν που καμμιά σχέση δεν έχει με τη ζοφερη πραγματικότητα. Δηλ. την εντεινόμενη ανέχεια, τη φυγή των νέων, την ουσιαστική διάλυση των δημοσίων υπηρεσιών στην  Υγεία, Παιδεία, Δικαιοσύνη, Διοίκηση κ.λπ.

Μετά τη 2^η αξιολόγηση ξεκίνησε ένας ψευτοπόλεμος κυβέρνησης-ΝΔ, μέσω του οποίου κρύβουν με δυσκολία πόσο το ίδιο νεοφιλεύθεροι και μνημονιακοί είναι, αν και με διαφορετικά ξένα αφεντικά (ΗΠΑ-Γερμανία). Τελευταίος «καβγάς» είναι οι ξένες επενδύσεις (Ελληνικό, Σκουριές κ.λ.π) Θυμίζουμε ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν πουλήσει  αεροδρόμια (FRAPORT), λιμάνια (ΟΛΠ,ΟΛΘ), σιδηρόδρομο, και ετοιμάζονται να πουλήσουν τη ΔΕΗ και τα ανθρακορυχεια της και θα πουλήσουν ό,τι τους ζητήσουν, όπως έκαναν πριν οι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Γι’αυτό, άλλωστε τους επαινούν τόσο πολύ οι ξένοι προστάτες και τους θέλουν έως και το 2019!

 Οι ξένες επενδύσεις  και μάλιστα ως αποτέλεσμα μνημονιακών απαιτήσεων των ξένων δανειστών σε συνθήκες φτώχειας και απαξίωσης, είναι καταλήστευση εθνικού πλούτου. Οι «θέσεις εργασίας», που φληναφούν, είναι οι γαλέρες με μισθούς-φιλόδωρήματα, αν πληρώνονται, και εργασιακά δικαιώματα οιονεί δούλων νεοφιλελεύθερης συνταγής.

Τα κόμματα έχουν δυσκολίες

Ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει σοβαρά προβλήματα:

 -Με τα «κατορθώματα» Καμμένου που δίνουν «τροφή»  στα ΜΜΕ, ιδιαίτερα στα ελεγχόμενα από τον κουμπάρο της Ντόρας, ο οποίος τελευταία κυριαρχεί στο χώρο αυτό και αντιπολιτεύεται χοντροκομμένα την κυβέρνηση. Βούτυρο στο ψωμί της.

-Με το περίεργο ναυάγιο που ρύπανε τις ακτές της Αττικής και έφερε στην πρώτη σελίδα όλες τις παρανομίες στη διακίνηση καυσίμων (λαθρεμπόριο, διαφθορά, φοροδιαφυγή κ.λ.π.), που τις κάλυπταν όλοι, και που έθεσε σε δοκιμασία τη σχέση ΣΥΡΙΖΑ με τον πασοκογενή Κουρουμπλή και πιθανότατα προκάλεσε την απόσχιση της «Σοσιαλιστικής Τάσης» υπό τον ευρωβουλευτή Χρυσόγονο. Δυσκολεύει έτσι τον Τσίπρα να  κάνει ανοίγματα στην Κεντροαριστερά με στόχο να κρατήσει τους πασοκογενείς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ.

Ομως η συνεργασία Τσίπρα-Καμμένου, αφού υπαγορεύεται από τους πέραν του Ατλαντικού προστάτες, δε θα διαρραγεί. Οπως φαίνεται, για αντιπερισπασμό και για να μεταστραφεί η προσοχή της κοινής γνώμης, ο ΣΥΡΙΖΑ  έφερε τα νομοσχέδια για την αναγνώριση της «τουρκικής ένωσης Ξάνθης» και την νομική αναγνώριση φύλου από 15 χρονών! Και τα δύο νομοσχέδια είναι μέσα στη λογική των συριζαίων, δηλ. υπονόμευση του έθνους και διάλυση της κοινωνικής συνοχής. Ομως και τα δύο τα ψήφισαν και οι ΑΝΕΛ (όπως θα γίνει και με τη νομιμοποίηση του χασίς κ.λπ.),  αφού Μητσοτάκης και Φώφη διαμήνυσαν ότι θα καταψηφίζουν τα κυβερνητικά νομοσχέδια ακόμη  κι αν συμφωνούν. Αλλωστε οι ΑΝΕΛ καταψηφίζουν, όταν ψηφίζουν υπέρ τα κόμματα της αντιπολίτευσης! Πάντως ο Τσίπρας κάνει προεκλογικές κινήσεις, έτσι ώστε είτε να παραμείνει ως το τέλος είτε να κάνει πρόωρες εκλογές.

Ο Τσίπρας, που προωθήθηκε από τους Δημοκρατικούς (Κλίντον-Ομπάμα), έδωσε γην και ύδωρ προκειμένου να βρεί άκρες με τον Τραμπ. Η επικείμενη συνάντηση Τραμπ-Τσίπρα είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε περαιτέρω υποχωρήσεις, εις βάρος της Ελλάδας και του ελληνικού λαού, που θα φανούν αργότερα.

Η ΝΔ με το Μητσοτάκη κάνει ό,τι μπορεί για τη μακροημέρευση του Τσίπρα. Είναι τόσο ανεπαρκής και ολίγιστος, ώστε η αντιπολίτευση που ασκεί κατά της κυβερνητικής πολιτικής μοιάζει με πολιτικό κουτσομπολιό και όταν μιλά για το πρόγραμμα της ΝΔ δεν κρύβει τον άκρατο νεοφιλευθερισμό του. «...δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση». Αγνοεί προφανώς την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου του ΟΗΕ από το 1948 (Άρθρο 1. Όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.).  Ο νεοφιλευθερισμός  δεν αναγνωρίζει ανθρώπινα δικαιώματα. Μόνο τα κέρδη των ολίγων.

Ευελπιστεί ο Κυριάκος ότι θα γίνει πρωθυπουργός(!!!),  όπως διατείνεται όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, σε συγκυβέρνηση με τους «πρόθυμους» των ΠΑΣΟΚ-ΔΗΣΥ σημιτικούς, βενιζελικούς (του Ευάγγελου). Λογαριάζει χωρίς τις εσωκομματικές αντιδράσεις που θα προκληθούν από την ενδεχόμενη πρωθυπουργία του και που είναι πιθανό να προκαλέσουν συσπειρώσεις περί τον Καραμανλή.

Στο ΠΑΣΟΚ-ΔΗΣΥ-Κεντροαριστερά, Σοσιαδημοκρατία ή όπως αλλιώς θα το βαφτίσει αυτό το κόμμα ο μελλοντικός αρχηγός του, μέσα από το ετερόκλητο πλήθος των υποψηφίων που διαγκωνίζονται για την αρχηγία ή τουλάχιστον για τη στελεχιακή πρωτοκαθεδρία, οι ευθυμογράφοι αντλούν πλούσιο υλικό. Οι υποψήφιοι αρχηγοι εκπροσωπούν όλα τα μπουμπούκια που διαπρέψανε στη λεηλασία, στη διαφθορά και στο ξεπούλημα της χώρας  Σημίτη, Λαλιώτη, Γιωργάκη, Βενιζέλο και σια. Για όλους αυτούς δεν έχουν σημασία τα προγράμματα αλλά η εξουσία.

Αναζητούνται και ψηφοφόροι...

Στη Χρυσή Αυγή οι δικαστικές διώξεις έχουν αφαιρέσει σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα άσκησης βίας, συστατικό στοιχείο προσέλκυσης νέων ψηφοφόρων που τους εκφράζουν οι βιαιότητες κατα των «πουλημένων πολιτικών» και λοιπών.

Το ΚΚΕ  στη γνωστή πεπατημένη με «Επανάσταση» και Ευρώ.  «Η καπιταλιστική Ελλάδα με «εθνικό νόμισμα» δεν συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού» (20ο Συνέδριο). Ολα καλά, το σύστημα προπάντων να μη θιγεί...

Το Ποτάμι,δηλ. ο κ. Σταύρος, ανηψιός της κας Σημίτη, ποντάρει στο χαρτί της Κεντροαριστεράς για να επιβιώσει πολιτικά. Τι θα κάνει, αν «καεί»;

Ο Λεβέντης, φτερό στον άνεμο, μας θυμίζει όλο και πιο συχνά τον παλιό, αυτόν του Καναλιού 67. Το γαρ πολύ της θλίψεως...

Για τους  λοιπούς  εξωκοινοβουλευτικούς της Αριστεράς, ιδιαίτερα της  ΛΑΕ, οι προσπάθειές τους προσκρούουν αφ’ ενός στη συντηρικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας που επέφερε η διάψευση της ελπίδας από το ΣΥΡΙΖΑ και η απουσία ορατής και αξιόπιστης πρότασης απαλλαγής από τη δουλεία των μνημονίων, και αφετέρου η δική τους αδυναμία να πείσουν για μια πατριωτική και συνεπή στάση λόγω των ανθελληνικών βαριδιών που έχουν.

Το ΑΣΚΕ, κάτω απ’ αυτες τις συνθήκες, επιχειρεί να προσδώσει περιεχόμενο σε έννοιες και θέσεις που προσδιορίστηκαν στη Σύνοδο του καλοκαιριού για την έκδοση ΑΣΚΕ-6 (δες στο προηγούμενο φύλλο της «Ε»)και ταυτόχρονα να υπογραμμίζει την ανάγκη για απαλλαγή από το σημερινό καθεστώς της υποτέλειας.