ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το νέο πεδίο δράσεων, φευ, των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και των πατρώνων τους.

 - Το ποδόσφαιρο είναι στις περισσότερες χώρες το πιο λαοφιλές, σχεδόν θρησκευτικής υφής, πίστεως και φανατισμού, άθλημα. Γι’ αυτό και χρησιμοποιείται παντού ως μέσο διαχείρισης των λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα στις χώρες χωρίς αυτόνομη πορεία...

Σ’ αυτές τις χώρες μάλιστα συνδυάζεται και με τα ελεγχόμενα ΜΜΕ, συνδυασμός εκρηκτικός και πάντοτε καταστροφικός για τη μεγάλη λαϊκή πλειονότητα. Αυτό, δυστυχώς, συμβαίνει, στον ύψιστο βαθμό, και στη δόλια Ελλάδα.

 Η «Ελληνική» κυβέρνηση στην αγωνιώδη προσπάθεια να κρατηθεί στη δοτή εξουσία (φεύγοντας απ’ αυτήν αντιμετωπίζει μεγάλους κινδύνους, πλέον ...) καταφεύγει σε αλλεπάλληλους αντιπερισπασμούς άλληλογρονθοκοπούμενους συνήθως, όχι πάντοτε προετοιμασμένους, όπως συνέβη μετά το ατύχημα (μοιραίο, γι’ αυτήν ίσως...) του νεωστί αποκτηθέντος πολιτικού της «φίλου», του Ιβάν Σαββίδη.

Ετσι χρειάστηκε πάλι νέο αντιπερισπασμό με δίωξη του παλιού «φίλου» της, Μαρινάκη και κατάθεση νομοσχεδίου για... οικόσιτα ζώα, σκύλους και γάτες (καμιά αναφορά όμως στις αίγες και τα αρνιά, ίσως λόγω του επερχόμενου Πάσχα...) και όσων θα ακολουθήσουν, μετά το φιάσκο, όπως εξελίσσεται, της υπόθεσης Novartis…

H περίπτωση του «πιστολέρο» (κακώς) Ιβάν είναι πολύ περισσότερο σοβαρή και περίπλοκη από την ποδοσφαιρική πρόσοψή της. Ο Ρωσοπόντιος Ιβάν Σαββίδης ανέπτυξε μεγάλη οικονομικοκοινωνική δραστηριότητα στη Βόρεια Ελλάδα (ΠΑΟΚ, νέο γήπεδο, ΣΕΚΑΠ, ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλλάς», Σουρωτή κ.λπ.). Απέκτησε συνεπόμενα μεγάλη επιρροή εκεί, τασσόμενος μάλιστα υπέρ των συλλαλητηρίων (!) για το όνομα των Σκοπίων, επωφελούμενος και παλιάς αντίθεσης κατά του «αθηνοκεντρικού» κράτους κάτι που, κακώς, προβάλλει τώρα και εκείνος εκβιάζοντας άτσαλα προστασία σε πολύ δύσκολους καιρούς...

Η κατάσταση, έτσι, εμφανίζεται τραγική, με την εικόνα να γεμίζει από τη μια μεριά με Ρώσους (Ιβάν, τα ΜΜΕ του, τους πολιτικούς του και τις στρατιές των «δημοσιογράφων»), Γερμανούς (Μαρινάκης με τις στενές σχέσεις με την, απορφανισμένη όμως, Familia και τις ανάλογες στρατειές του) Αμερικανούς (βραβευμένος από αυτούς Μελισσανίδης και τους δικούς του) και τους αγνώστου ακόμη προστασίας Γιαννακόπουλους με τα «μεγάλα σχέδια». Και από την άλλη τις αμαρτωλές FIFA, UEFA και μία κυβέρνηση να επιχειρεί ανοήτως να τετραγωνίσει τον κύκλο με ανίκανους εκπροσώπους και επικεφαλής τον Φλαμπουράρη...!

Θα ευχόμαστε απεμπλοκή του ποδοσφαίρου από την πολιτική και την πολιτική μακριά από τους ξένους «Μεγάλους», δεν το ελπίζουμε όμως ακόμη...