Σχιζοφρενική παράνοια ή ιταμή πρόκληση στον κοινό νου;
Μέχρι πρόσφατα μόνο οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι του ΣΥΡΙΖΑ «πωλούσαν τρέλα» και προκαλούσαν απορία, θλίψη και αηδία για το κατάντημα τους, ενώ η πλειονότητα των ψηφοφόρων τους, ακόμα και αυτών του προηγούμενου 3 έως 5%, παρέμεναν σιωπηλοί, αμήχανοι, ψελλίζοντες διστακτικές «δικαιολογίες», που έδειχναν ότι ούτε οι ίδιοι τις πίστευαν. Και παραπονιόνταν μόνο για την τυχόν βιαιότητα των ύβρεων κατά της Κυβέρνησης
Τώρα τελευταία. όμως, φαίνεται άλλαξε η «γραμμή», την οποία ακολουθούν, περιέργως, πολλοί και μάλιστα όχι περιορισμένης...αντιληπτικότητας. Δεν κατηγορούν φυσικά(!) την κυβέρνηση! Επιτίθενται όμως σε όλα τα έργα της δηλώνοντας ότι αγωνίζονται κατά των μνημονίων, κατά της φορολογίας, του ΕΝΦΙΑ, τον εκμηδενισμό των αμοιβών εργασίας και συντάξεων και γενικά ως εάν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βρίσκονται στην αντιπολίτευση! Και το πιο περίεργο είναι ότι απορούν και τελικά εξοργίζονται όταν όσοι τους ακούν ερωτούν εάν έχουν εγκαταλείψει το ΣΥΡΙΖΑ ή τους ΑΝΕΛ και πότε το δήλωσαν. Τι έχουν πάθει;
Ένα μικρό παράδειγμα, πρόσφατο, είναι χαρακτηριστικό της νέας κωμικοτραγικής εικόνας. Στις 14 Μαρτίου είχε συνέλευση η ΠΕΣΕΚ (Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών), κατά την οποία παρουσιάστηκαν τρεις παρατάξεις, Ανεξάρτητων, του ΣΥΡΙΖΑ, και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, με πλειοψηφούντες τους Ανεξάρτητους. Οι του ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΝΕΚ) παρουσίασαν πολύ "ωραίες" προτάσεις, με αποτέλεσμα να επικρατήσει τέτοιος «πανικός» ώστε οι συριζαίοι αποχώρησαν κατηγορούντες τους άλλους ότι... επιτίθενται στην Κυβέρνηση(!), δεν κατέβασαν τελικά ψηφοδέλτιο, «απείλησαν» όμως ότι: «Ετσι κι αλλιώς στους δρόμους του αγώνα και στις δράσεις για τα προβλήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων θα συναντηθούμε ξανά». Δεν διευκρίνισαν όμως εναντίον τίνος... ο Αγώνας αυτός.
Θα λέγαμε «Κύριε των Δυνάμεων»! Όμως το ζήτημα είναι σοβαρό. Κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ σχεδιάζουν κλίμα εμφυλιακό; Και ποιος θα τους ακολουθήσει; Μην ξεχνάμε ότι είναι αδίστακτοι. Χρειάζεται πάντως ψυχραιμία στην αντιμετώπισή τους, ΟΧΙ όμως Ανοχή στις ανοησίες τους.