ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στο φύλλο 135 της «Ε» Σεπτεμβρίου 2010 είχε δημοσιευθεί το άρθρο «ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΑ ΜΜΕ ΚΑΤΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ» αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε :

«Κάποιοι τέτοιοι λεβέντες και λεβέντισσες, που έχουν απαξιώσει και διαλύσει ολόκληρο το κύκλωμα της ενημέρωσης, ανέλαβαν εργολαβικά να μας πείσουν για το πόσο αναγκαίο είναι το μνημόνιο, πόσο τιτάνιο είναι το έργο και η προσπάθεια της κυβέρνησης, πόσο εμείς ευθυνόμαστε για το χάλι μας και πόσο χαμηλά μπορούμε να φτάσουμε αν αντιδράσουμε. Να πείσουν το χαμηλοσυνταξιούχο ότι πρέπει να δεχθεί δραστική περικοπή της σύνταξης των 500 ευρώ, ενώ οι ίδιοι αμείβονται με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ...»!!”»

« Κινδυνολογούν, για να φοβίσουν τον κόσμο ότι χωρίς τον θανάσιμο εναγκαλισμό του μνημονίου θα πτωχεύσουμε, θα χαθούν πολλοί από τους 14 μισθούς και συντάξεις, θα γίνουν μαζικές απολύσεις στο δημόσιο, θα κλείσουν πολλά σχολεία, δήμοι και νοσοκομεία, θα φτωχύνουμε στο επίπεδο του 1950, θα χάσουμε την … αξιοπιστία μας στο εξωτερικό. Ούτε κουβέντα γι αυτούς που φταίνε και πώς θα τιμωρηθούν, ούτε κουβέντα για το πώς θα τα γυρίσουν πίσω αυτοί που τα έφαγαν, ούτε κουβέντα για άλλες λύσεις που μπορεί να συμμαζέψουν τους φοροφυγάδες και όσους συνεχίζουν ακόμα και σήμερα να σπαταλάνε τα δανεικά μας ευρώ, λύσεις που θα είναι λιγότερο επώδυνες για τους εργαζόμενους. Ούτε κουβέντα για το πόσο φουσκωμένα είναι τα ποσά που μας ζητούν να ξεχρεώσουμε».

« Σ’ αυτούς λοιπόν, τα παπαγαλάκια των ξένων «επενδυτών» και των ξένων που μας κυβερνάνε, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού μας, το μόνο που ταιριάζει είναι το ρουφιάνοι, γιατί ρουφιάνος είναι αυτός που παραδίδει στους εχθρούς τον όμοιό του, τον φίλο του, τον συμπατριώτη του, μόνο και μόνο για να έχει δικό του όφελος.

Βέβαια υπάρχουν και δημοσιογράφοι, φωτεινές εξαιρέσεις, που κάνουν πραγματικά τη δουλειά τους, που ελέγχουν την εξουσία, αλλά αυτούς πρέπει να ψάξεις να τους βρεις στις μέσα σελίδες κάποιων μεγάλων εφημερίδων, από τις οποίες κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να απολυθούν, αν γίνουν πολύ ενοχλητικοί, ή σε μικρά ΜΜΕ ή κάπου στο διαδίκτυο.

Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;

Δυστυχώς, κανένα μεγάλο ΜΜΕ δεν υπηρετεί την ενημέρωση, αλλά επιχειρηματικά συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες. Τουλάχιστον να αγοράζουμε μια εφημερίδα που στις μέσα σελίδες της μπορούμε να βρούμε κάποια είδηση (και όχι για το CD που μας κουνάει σαν καρότο), να χρησιμοποιούμε το κατάλληλο κουμπί της τηλεόρασης όταν εμφανίζονται Καψήδες και Πρετεντέρηδες, να αναζητούμε ενημέρωση από μικρότερα και πιο αδέσμευτα ΜΜΕ ή στο διαδίκτυο, να εμπιστευόμαστε έντυπα όπως αυτό που κρατάτε στα χέρια σας, να μιλάμε μεταξύ μας και να μην αποχαυνωνόμαστε στο γυαλί, να πιστέψουμε ότι μπορούμε εμείς να είμαστε που καθορίζουμε τις εξελίξεις».

Αλλαξαν όλα προς το χειρότερο

Πέρασαν ήδη 8χρόνια από τότε που γράφτηκε το αυτό άρθρο και προστέθηκαν, στο διάστημα αυτό, 2 επί πλέον μνημόνια στις πλάτες της Ελλάδας και του Ελληνικού λαού, ενώ η κατάσταση στα ΜΜΕ επιδεινώθηκε. Εχουν εξελιχθεί πλέον σε οιονεί μονοπώλια, αφού μεγάλες εφημερίδες, κανάλια, διαδικτυακός τύπος έχουν περιέλθει πλέον στην ιδιοκτησία ελαχίστων μεγαλοεπιχειρηματιών, ενώ έμεινε ένα και μοναδικό  πρακτορείο  διανομής τύπου υπό τον έλεγχο ενός μεγαλοεπιχειρηματία (Μαρινάκης) από το οποίο ανακοινώνονται οι κυκλοφορίες εφημερίδων και περιοδικών. «Παραδόξως» σύμφωνα  με τις  κυκλοφορίες, που δίνει το πρακτορείο του, δείχνει ότι οι εφημερίδες του μεγαλοεπιχειρηματία αυτού αυξάνονται σε κυκλοφορία, ενώ μειώνονται όλων των άλλων(!!!). Ετσι ευελπιστεί να πάρει τη μερίδα του λέοντος από τις διαφημίσεις. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες με τα ΜΜΕ τους εξασφαλίζουν ουσιαστικά το ακαταδίωκτο μέσω της ισχύος που απέκτησαν με αυτά.

 Τα ΜΜΕ αυτά περιήλθαν στους μεγαλοεπιχειρηματίες με μηδαμινό κόστος, αφού οι τράπεζες στις οποίες χρωστούσαν εκατοντάδες εκατομμύρια οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες τα βγάλανε στο σφυρί για ψίχουλα. Τη διαφορά θα την πληρώσουν και πάλι τα γνωστά υποζύγια, οι πιο φτωχοί, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι μικροεπαγγελματίες μέσω της «ανακεφαλαιοποίησης» των τραπεζών που σε «αναγνώριση» των θυσιών τους εκπλειστηριάζουν  τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους.

Εμπόρευμα προς πώληση

Φυσικά η «αριστερή» κυβέρνηση με τους Παππάδες της και τη λοιπή συντροφία δε θεωρεί την είδηση κοινωνικό αγαθό αλλά εμπόρευμα προς πώληση, γι’αυτό ευνοεί τους μεγαλοεπιχειρηματίες να κυριαρχήσουν στα ΜΜΕ. Αλλωστε, αυτό βολεύει τους συριζαίους, αφού η θηριώδης προπαγάνδα τους ευνοεί και την επιχείρηση πόλωσης που έχουν εξαπολύσει για να διασωθούν στις επόμενες εκλογες. Ετσι τη συριζαίικη γραμμή ακολουθουν η, δυστυχώς, «ξεφωνημένη»  ΕΡΤ, η εφημερίδα των «Ιών» και των άλλων ομοίων τους,  κατ’ευφημισμόν «των Συντακτών», η «Κόντρα News» του Κουρή, η «Documento»  του Βαξεβάνη και περιστασιακά το «Εθνος» του Ιβαν Σαββίδη. Για την «Αυγή»  είναι προφανές.

 Μια στο καρφί και μια στο πέταλο, κρατώντας «αποστάσεις», εμφανίζεται το συγκρότημα (REAL NEWS, REAL FM, ιστοσελίδα ΕΝΙΚΟΣ) του «αντικειμενικού» Χατζηνικολάου (με συνεταίρο το γιο του Κουρή), του πιο σοβαρού στηρίγματος του συστήματος εξουσίας. Υπέρ της ΝΔ και κατά της κυβέρνησης  είναι το συγκρότημα Αλαφούζου (Καθημερινή, ΣΚΑΙ) που οι χολερική αντισυριζαίικη στάση διαφόρων «σχολιαστών» του μόνο το ΣΥΡΙΖΑ ευνοεί.

 Στην ίδια αντισυριζαίικη πλευρά. αλλά υπέρ του Μητσοτάκη ειδικά, βρίσκεται το συγκρότημα Μαρινάκη, δηλ. οι εφημερίδες(ΒΗΜΑ, ΝΕΑ)  και η ιστοσελίδα ΙΝ.GR. του πρώην ΔΟΛ. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν και τα «Παραπολιτικά» του Κουρτάκη, συνεταίρου του Μαρινάκη. Με παραλλαγές στην ίδια γραμμή είναι και ο «Φιλελευθερος» του Μαυρίδη, η «εφημερίδα της μεσαίας τάξης», όπως διατείνεται, και η ιστοσελιδα του LIBERAL.GR. Στο ίδιο μήκος και ο «Ελευθερος Τύπος».

«Καραμανλικές», αντιμητσοτακικές και αντισαμαρικές εμφανίζονται οι εφημερίδες του Φιλιππάκη «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», κυρίως, και «ΕΣΤΙΑ». Δημοσιεύματα, κυρίως της πρώτης, έχουν επισύρει τη μήνιν της ηγετικής ομάδας της ΝΔ. Ομως επιζητεί και ακροδεξιά πελατεία με βιογραφίες Παπαδόπουλου, Μεταξα κ.λ.π.

Με τις ενδεικτικές αυτές περιπτώσεις είναι πλέον φανερό ότι στη συντριπτική πλειοψηφία η κατάσταση στα ΜΜΕ έχει επιδεινωθεί ραγδαία. Οι πραγματικές ειδήσεις και η ουσιαστική κριτική είναι είδη υπό εξαφάνιση στις εφημερίδες, ενώ  στην TV κυριαρχούν  ριάλιτι, λαιφστάιλ, τηλεπαιχνίδια, κουτσομπολιά και υπερπροβολή θεμάτων (εγκλήματα, σεξ κ.λ.π) αποκλειστικά και μόνο για την τηλεθέαση. Είναι φυσική συνέπεια η αποστροφή σ’ ολα αυτά πολλών, ιδιαίτερα των νέων. Το ακροτελεύτιο «Εμείς τι μπορούμε να κάνουμε;» του άρθρου του Σεπτεμβρίου 2010 παραμένει πάντα επίκαιρο.