ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Είναι αναμφισβήτητο ότι οι Έλληνες πολίτες έχουν απογοητευθεί από τα κόμματα και τους πολιτικούς, με αποτέλεσμα να βρίσκονται σε πλήρες αδιέξοδο.

            Η οικονομία, τα εθνικά θέματα, οι κοινωνικές παροχές, ο πολιτισμός και η παιδεία, οι δημοκρατικοί θεσμοί, δοκιμάζονται σκληρά από τις επιλογές της κυβέρνησης. Τα αισχρά ψέματα και η διαρκής παραπλάνηση του λαού, η δουλικότητα στους Ευρωπαίους δυνάστες και Αμερικανούς κερδοσκόπους, η κατάργηση κατακτήσεων των εργαζομένων που αποκτήθηκαν μετά από μακροχρόνιους αγώνες και θυσίες, από την «πρώτη φορά Αριστερά», το ξεπούλημα των Εθνικών Δικαίων, η φτωχοποίηση συνταξιούχων, μισθωτών και μικρομεσαίων, όλα αυτά αποτρέπουν, όσους τουλάχιστον δεν έχουν προσωπικό όφελος ή φανατισμό, από την πρόθεση ψήφου στον ΣΥΡΙΖΑ.   

Η αντιπολίτευση όχι μόνο δεν προτείνει λύσεις, αλλά προοιωνίζει μεγάλες και καταστροφικές εξελίξεις. Ο Μητσοτάκης το μόνο που προτείνει είναι αλλαγή της κυβέρνησης, δηλαδή κάντε εμένα πρωθυπουργό να λύσω τα προβλήματα, χωρίς να παίρνει θέσεις, να κάνει προτάσεις. Απλά κρύβεται πίσω από την αγανάκτηση των πολιτών. Οι μη φανατικοί και όσοι διαθέτουν απλή λογική και μνήμη, γνωρίζουν πολύ καλά τι θα επακολουθήσει αμέσως μετά τυχόν εκλογή του στον πρωθυπουργικό θώκο. Κατηγορεί τους συριζαίους για «καρεκλογαγνεία», (όχι άδικα), αλλά τα δικά του μάτια λάμπουν με λαχτάρα, όταν λέει ή ακούει ότι θα είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός.

Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες είναι υπό διάλυση  μετά τις επιλογές του τραγικού αρχηγού τους, στερώντας μια επιλογή από κάποιους που ήλπιζαν εθνικές-πατριωτικές αντιστάσεις, στην συγκυβέρνηση.  Μα ο βίος και πολιτεία του Καμμένου …

Το παλαιό και αξιοθρήνητο ΠΑΣΟΚ, μετά τις  απέλπιδες και ανεπιτυχείς προσπάθειες  ανασύνταξης δυνάμεων και συμπόρευσης με όποιον πρόθυμο, φυσικά δεν αποτελεί λύση, ούτε ακόμα και για κάποιους ρομαντικούς «σοσιαλιστές». Πολύ λίγη η Γεννηματά, δεν έκανε καν προσπάθεια για αυτοκάθαρση και δεν πείθει κανένα.

Θεοδωράκης – Λεβέντης απογοήτευσαν κάποιους που δυστυχώς τους εμπιστεύτηκαν, θεωρώντας τους μια κάποια λύση ή δυνατότητα για αντίδραση στο πολιτικό κατεστημένο. Αναμενόμενο…

Το ΚΚΕ όπως πάντα στον κόσμο του, με τον Στάλιν οδηγό, κάνει καριέρα ως κόμμα διαμαρτυρίας (κάπου κάπου στηρίζοντας την κυβέρνηση), και στερεί σε αληθινά προοδευτικούς ανθρώπους, τη δυνατότητα δυναμικής και αξιόπιστης αριστερής επιλογής, παρά τις κάποιες, πολύ αδύναμες για την ώρα, ενδείξεις ελληνοποίησής του... 

Η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί, φυσικά, να είναι επιλογή ενός δημοκρατικού πολίτη. Δυστυχώς υπάρχει και δυστυχώς κάποιοι την στηρίζουν ακόμη. Μακάρι όλο και λιγότεροι.

Μικρότερα κόμματα πολλά, άλλα αστεία, άλλα τραγικά, άλλα σε κόσμους φανταστικούς, άλλα με ακραίους παραλογισμούς.

Μακάρι το ΑΣΚΕ να είχε την οικονομική δυνατότητα συμμετοχής. Θα έδινε λύση τουλάχιστον για μας και για όσους μας παρακολουθούν και συμμετέχουν. Δύσκολο αλλά όχι αδύνατο.

Τελικά τί μπορεί και τί πρέπει να κάνει κάποιος μπροστά στην κάλπη, (χωρίς το ΑΣΚΕ); Εύκολη απάντηση ή βέλτιστη δεν υπάρχει. Η χειρότερη λύση όμως είναι η αποχή και η αδιαφορία. Έτσι δίνουμε τη δυνατότητα της άνωθεν επιβολής αποφάσεων και της επικράτησης των συμφερόντων, ντόπιων και ξένων. Ο καθένας έχει και πρέπει να έχει την ικανότητα να αποφασίζει για το μέλλον του και το μέλλον των παιδιών του και να μην αφήνεται στις επιλογές άλλων. Αυτό ακριβώς επιδιώκει το μεγάλο Κεφάλαιο και το έχει καταφέρει στις ΗΠΑ και σε πολλές δυτικές χώρες. Ο καθένας μπορεί να ψάξει σε μεγάλα αλλά και μικρά κόμματα, ποιο είναι αυτό που έστω εν μέρει τον εκφράζει. Έστω το λιγότερο κακό. Χωρίς πολιτικές αγκυλώσεις και ψήφο κατά συνήθεια, αλλά κατά συνείδηση. Κακή επιλογή δεν είναι η «χαμένη» ψήφος, αλλά η αποχή ή το λευκό.