«ΠΡΕΣΠΕΣ» : Μια μειοδοτική συμφωνία σε μια όμορφη λίμνη.
Τελικά το διέπραξαν. Αυτό που καμμία, έως τώρα, κυβέρνηση στην Ελλάδα δε θα τολμούσε. Να υπογράψουν στις 17/6/2018 μια μειοδοτική, επιεικώς, συμφωνία που την προετοίμασαν πριν από μια δεκαετία και την έγραψαν τα αφεντικά τους (Δημοκρατικοί των ΗΠΑ, Γερμανία) και που ευνοεί μόνο τους Σκοπιανούς, παρά τη βούληση του 80%, τουλάχιστον, του Ελληνικού Λαού, που αντιλαμβάνεται ότι με τη «συμφωνία», παρά τα έωλα συριζαίικα «επιχειρήματα», ενισχύεται ο αλυτρωτισμός τους, μέσω του οποίου θα επιχειρηθεί η άλωση της Μακεδονίας μας από κάθε ισχυρό που θα τον χρησιμοποιήσει. Η «μεγάλη» τους «ευκαιρία» (Τσίπρας, Ζάεφ, Κοτζιάς, Ιβάνωφ)!!!
Με τη «συμφωνία» ευοδώνονται οι «πόθοι» των συριζαίων, που το 2008 ζητούσαν να τους αναγνωρίσουμε με το «συνταγματικό τους όνομα», δηλ. «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Γνώριζαν, προφανώς, το απόρρητο τηλεγράφημα του αμερικανού πρέσβη στα Σκόπια Μιλοβάνοβιτς, που πρότεινε τότε, δηλ. το 2008, στην Επιτροπή Εθνικής Ασφαλείας, την NSΑ και στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ την αναγνώριση μακεδονικού έθνους και γλώσσας. Και σ’αυτό υπάκουσαν Τσίπρας-Κοτζιάς-ΣΥΡΙΖΑ με το Αρθρο 1 (παρ. 3β, 3γ) της «συμφωνίας» και με το σιγοντάρισμα των θλιβερών συνοδοιπόρων τους (τα γνωστά και μη εξαιρετέα συριζαίικα ΜΜΕ, τους 300 τόσους «διανοούμενους» κ.λπ). Είχαν αποδεχθεί (Τσίπρας-Κοτζιάς), μάλιστα, ως όνομα το «Μακεδονία του Ιλιντεν»(!!!), την επιτομή του σκοπιανού αλυτρωτισμού, που το πήραν πίσω, μετά την πανελλήνια κατακραυγή. Η «συμφωνία», εφόσον και αν τελικά ψηφισθεί στα Σκόπια, εδώ στην Ελληνική Βουλή προβλέπεται μόνο μια «απλή» επικύρωση! Το περιβόητο όνομα «Βόρεια Μακεδονία» είναι απολύτως βέβαιο ότι μόνο εμείς θα το χρησιμοποιούμε, ενώ θα αναβιώσει εδώ ο «μακεδονικός» αλυτρωτισμός, με μορφώματα τύπου «Ουράνιου Τόξου».
Οι επιτροπές για την «αναμόρφωση» των βιβλίων ιστορίας, που προβλέπει η συμφωνία, στελεχωμένες από «επιστήμονες» δυσανεκτικούς σε πατρίδα και έθνος, συριζαίοι ή μη, είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουν σε νέους «συνωστισμούς» και νέες εξοβελιστέες λέξεις (μη «πολιτικά ορθές») όπως «Σκόπια», «Σκοπιανοί» και Κύριος οίδε τι άλλο. Γι αυτούς δεν είναι πρόβλημα οι σωβινισμοί των άλλων...
Αυτή η «συμφωνία» είναι ο διακαής πόθος των Γερμανών (από την εποχή της Αυστροουγγαρίας, όνειρό της ήταν να κατέβει στο Αιγαίο), των κληρονόμων της ηγεσίας της παγκοσμιοποίησης (κατ’ ανάθεση Ομπάμα), για να βγουν στη Μεσόγειο, από την Ελληνική Μακεδονία, που θα εκβιάζεται από το σκοπιανό αλυτρωτισμό, που ήδη εκδηλώνεται. (Ζάεφ: «Μία είναι η Μακεδονία»). Γι’ αυτό με το Αρθρο 13 της «συμφωνίας» παρέχουν στα Σκόπια δικαιώματα (διέλευσης, αλίευσης κ.λπ.) στην Ελληνική ΑΟΖ ως «περίκλειστο κράτος». Στόχος των Γερμανών είναι να ελέγχουν γεωπολιτικά και ενεργειακά την περιοχή των Βαλκανίων, μέσω της ένταξης των Σκοπίων στη γερμανική Ε.Ε. και μελλοντικά της Σερβίας. Η Γερμανία είναι η επισπεύδουσα της «συμφωνίας», μαζί με το παλαιό αμερικανικό σύστημα ( Δημοκρατικοί των Ομπάμα-Πάιατ-Σόρος).
Οι ΗΠΑ ( του παλαιού συστήματος, που ακόμη είναι ισχυρό) επιδιώκουν την επέκταση του ΝΑΤΟ στη Βαλκανική σε αντίβαρο της ρωσικής επιρροής. Μάλιστα δε δίστασαν να «επιβάλουν» μέσω του, πάντα «πρόθυμου», τέως, πλέον, Κοτζιά (του «σπόρου»!!) την απέλαση των Ρώσων διπλωματών και τη διάρρηξη των ελληνορωσικών σχέσεων κόντρα στα συμφέροντα της Ελλάδας.
Είναι γνωστό ότι Βουλγαρία και Ρωσία δεν αναγνωρίζουν «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονικό» έθνος. Η «συμφωνία», για να μην παραμείνει διμερής, θα πρέπει να αναγνωρισθεί από τον ΟΗΕ. Πώς ; Mόνο με την υπογραφή Νίμιτς; ή με την επικύρωση από το Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου η Ρωσία έχει βέτο ;
Θυμίζουμε ότι από το Δεκέμβρη του 1944 οι ΗΠΑ με επίσημο έγγραφο του υπουργού εξωτερικών τους Στετίνιους σχετικά με τη δημιουργία από τον Τίτο της «ομόσπονδης Δημοκρατίας της Μακεδονίας» (!) στην επαρχία της Βαρντάσκα, έγραφε : «Η αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί ότι αναφορές, όπως μακεδονικό «έθνος» , μακεδονική «πατρίδα» ή μακεδονική «συνείδηση», συνιστούν αδικαιολόγητη δημαγωγία, που δεν αντικατοπτρίζουν καμμιά πολιτική πραγματικότητα, και βλέπει σ’αυτές την αναγέννηση ενός πιθανού μανδύα, που θα υποκρύπτει επιθετικές βλέψεις εναντίον της Ελλάδας». Δυστυχώς η μετέπειτα στήριξη των Δυτικών στον Τίτο, τον εφευρέτη του «μακεδονισμού», λόγω της ρήξης του με το Στάλιν, και των ξενόδουλων πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα διαιώνισε το πρόβλημα του «μακεδονικού» αλυτρωτισμού.
Τώρα ο Τραμπ, που δεν ελέγχει πλήρως την εξωτερική πολιτική της χώρας του, δεν είναι βέβαιο ότι επιδιώκει αναμέτρηση με τη Ρωσία στα Βαλκάνια. Δείχνει να μην ενδιαφέρεται και να μην πλειοδοτεί ο ίδιος για το «όνομα» και τα συνεπαγόμενά του. Αλλωστε η περιβόητη «πρόταση» Καμμένου περί Αμυντικού Βαλκανικού Συμφώνου, στην περίπτωση ναυαγίου της «συμφωνίας των Πρεσπών, που προκάλεσε τόση ταραχή στους συριζαίους, φαίνεται ότι ήταν σε συνεννόηση με στελέχη του Τραμπ και την γνώριζε, προφανώς, κι ο Τσίπρας. Τελικά «άδειασαν» τον Καμμένο κάνοντάς τον να πιστέψει ότι η «συμφωνία» θα απορριφθεί από τους σκοπιανούς, καίγοντάς τον πολιτικά. Το ότι ο Καμμένος «εκπροσωπεί» τους Ρεπουμπλικάνους, ενώ ο Κοτζιάς τους «άλλους» και που οι Ρώσοι τον θεωρούν persona non grata (ανεπιθύμητο), ουσιαστικά οδήγησε στον εξοβελισμό του δεύτερου από τον ομόδοξό του Τσίπρα, που θέλει να «προσεγγίσει», δηλ. να υπηρετήσει το «μεγάλο κακό που τους βρήκε», τον Τραμπ. Το βέβαιο είναι η αντίθεση του Τραμπ με τη Γερμανία, με πρόσχημα την οικονομική της συμβολή στο ΝΑΤΟ. Ετσι κι αλλιώς τα αμερικανο-γαλλικά συμφέροντα συγκρούονται με τα γερμανικά στην Βαλκανική, στη Συρία και αλλού.
Ο Μητσοτάκης δε θέλει να επωμισθεί τις «Πρέσπες», ως πιθανή κυβέρνηση. Προτιμά να την ψηφίσει ο Τσίπρας πριν από τις εκλογές κι αυτό, προφανώς, διαμήνυσε στο Ζάεφ με την Σπυράκη. Ο ίδιος δε θα είχε πρόβλημα με τη μειοδοτική «συμφωνία». Ο πατέρας του, άλλωστε, αποδέχθηκε τον όρο «Μακεδονία» με αναγνώριση της FYROM, υπηρετώντας τη Γερμανία, παρά την απόφαση των πολιτικών αρχηγών στις 13 Απριλίου του 1992 που δε δεχόταν το όνομα της Μακεδονίας για τα Σκόπια, Αυτό έγινε επίσημα με επιστολή του τότε ΥΠ.ΕΞ. Μιχ. Παπακωνσταντίνου στις 7 Απριλίου 1993 προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με αποτέλεσμα πολλές χώρες να τους αναγνωρίσουν, άλλες ως FYROM και άλλες ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ο γιος του, λοιπόν, υποχρεώθηκε να πει ότι δε θα ψηφίσει τη «συμφωνία», λόγω των συλλαλητηρίων και των εσωκομματικών αντιδράσεων. Ο «ποταμίσιος» Θεοδωράκης θα την ψηφίσει ασμένως «για να μην χαρίσουμε τη γείτονα στους Ρώσους και στους Τούρκους»!.
Τελικά οι εθνικές προδοσίες και μειοδοσίες που εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και δίκαια του Ελληνισμού, είναι εγκλήματα, που έχουν βαρύ τίμημα για τους αυτουργούς τους. Ομως για τον Ελληνισμό πιο ζωτικό είναι να τα αποτρέψει και μετά να τιμωρήσει παραδειγματικά τους ενόχους.