ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ

        Η ένταξη της χώρας μας στην ΕΟΚ αρχικά και εν συνεχεία στο κατασκεύασμα της Ε.Ε. και της Ο.Ν.Ε., δηλ. στο καταστροφικό ευρώ, αποτελεί διαχρονικά  μόνιμη πληγή, που αποτρέπει κάθε δυνατότητα αυτοδύναμης ανάπτυξης  και έχει καταστήσει τη χώρα μας παρία, πειραματόζωο σ’ένα «πείραμα» που αφαιρεί συστηματικά τον πλούτο και τα δικαιώματα του Ελληνικού Λαού, λόγω της ξενόδουλης εγχώριας ελίτ που τους συνδράμει. Γι’ αυτό, άλλωστε, σε πρόσφατη δημοσκόπηση του Ευρωκοινοβουλίου οι μισοί Ελληνες εκφράστηκαν αρνητικά για την Ε.Ε., παρόλο που στην πολιτική σκηνή κυριαρχούν τα φιλοευρωπαϊκά κόμματα, που με τη συνδρομή των ΜΜΕ δεν αφήνουν ν’ ακουσθεί άλλη φωνή, άλλη πρόταση κατά της Ε.Ε. και του ευρώ.

Δυστυχώς το ίδιο συνέβη και στις 26 Μαΐου. Η τεχνητή πόλωση που δημιούργησαν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και  η μεγάλη απέχθεια κατά του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε τις ευρωκλογές. Χαρακτηριστικά επίσης των εκλογών αυτών είναι το ποσοστό  του τηλεκόμματος του τηλεπωλητή (και φιλορώσου) Βελόπουλου, που περιόρισε τις ψήφους της απεχθούς Χ.Α., που από 3^ο σε δύναμη κόμμα έπεσε στην 5^η θέση, το αξιόλογο ποσοστό της  Ζ. Κωνταντοπούλου με σύνθημα «Δεν κοιτάμε ούτε αριστερά ούτε δεξιά, κοιτάμε μπροστά», με ενδιαφέρον προεκλογικό πρόγραμμα, όχι όμως αναφανδόν κατά της Ε.Ε., και η «περίεργη», λόγω των επιρροών Σόρος  υπερψήφιση του κόμματος του υπερτιμημένου (και νάρκισσου) Βαρουφάκη, που υπόσχεται ότι οι προτάσεις του θα διασώσουν την Ε.Ε. και όχι την Ελλάδα και την ελληνική κοινωνία. Πρεσβεύει, μάλιστα,  ότι «τα σύνορα είναι ένας παραλογισμός αν τα κοιτάζεις από το διάστημα»!!!

Ετσι η αντίθεση στην Ε.Ε. δεν εκφράστηκε και τα κόμματα που είχαν θέση κατά του ευρώ και της Ε.Ε. (ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΜΛ-ΚΚΕ)  συρρικνώθηκαν. Ιδιαίτερα η ΛΑΕ, που στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 για ελάχιστους ψήφους δε μπήκε στη Βουλή, δε μπόρεσε, λόγω της μετωπικής, διεθνικής και ακτιβίστικης νοοτροπίας πολλών στελεχών της , να μετασχηματισθεί σε αριστερό πατριωτικό κόμμα, που να εκφράζει καθαρές θέσεις στα εθνικά θέματα στα πλαίσια της εθνικής ανεξαρτησίας, συστατικό της οποίας είναι η αποχώρηση από την Ε.Ε. και το ευρώ της. Προβλήματα που επισήμανε μετεκλογικά και αυτοκριτικά ο Π. Λαφαζάνης.

 Το ΚΚΕ, που εμμένει στη διατήρηση του ευρώ, παρέμεινε στάσιμο. Το ποσοστό των ευρωεκλογών (5,35%) είναι μικρότερο από αυτό των ευρωεκλογών του 2014 (6,11%) και των βουλευτικών του 2015 (5,47% και 5,55%).

Κατέρρευσαν  επίσης τα μικρά φιλοευρωπαϊκά κόμματα (Ποτάμι, Λεβέντης), που δεν είχαν σαφές πολιτικό στίγμα και ήταν δημιουργήματα των αρχηγίσκων τους, που και αυτοί ήταν τηλεδημιουργήματα.Ο Λεβέντης μέλος του ΠΑΣΟΚ, υποψήφιος με τη ΝΔ το 1989 προβλήθηκε με το κανάλι  Κ67 ιδιοκτησίας του. Ο Θεοδωράκης, δημιούργημα του Mega, διακρίθηκε για τους πολιτικούς ακροβατισμούς του και για την υπερψήφιση της αντεθνικής συμφωνίας των Πρεσπών. Ο Καμμένος εισέπραξε τα επίχειρα της συμπόρευσής του με τον Τσίπρα και μετά την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, ο οποίος  τον εξευτέλισε κρατώντας  τους αναξιοπρεπείς υπουργούς των ΑΝΕΛ που  «μεταπήδησαν» στο ΣΥΡΙΖΑ.  Το πολιτικό σκηνικό του 2015 άλλαξε άρδην. Τελικά όλα εδώ πληρώνονται.

Το ΚΙΝΑΛ της Φώφης, αν και παρέμεινε σε μονοψήφιο ποσοστό (7,72%) μικρότερο απ’αυτό της ΕΛΙΑΣ των ευρωεκλογών του 2014 (8,02%), πανηγυρίζει, επειδή κατέλαβε την 3^η θέση. Τι θα πράξει όμως μετά είναι ζωτικό ερώτημα, με το Γιωργάκη να θέλει συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ και τους άλλους (Λοβέρδος κ.λπ) με τη ΝΔ, κάτι που θα λειτουργεί διαλυτικά. 

 Η ΝΔ του Μητσοτάκη καρπώθηκε τελικά το μεγαλύτερο μέρος της απέχθειας κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα με αποτέλεσμα, τη μη αναμενόμενη από τους συριζαίους, διαφορά του 9,5%, που οδήγησε τον Τσίπρα στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών, επειδή διέβλεπε ότι οι εσωκομματικές αντιδράσεις, λόγω απώλειας της ουσιαστικής δεδηλωμένης, μπορεί να οδηγούσαν στην πρόωρη πτώση της κυβέρνησης και στην αμφισβήτηση της ηγεσίας του.

  Είναι απορίας άξιο πάντως ότι για να διώξεις ένα ψεύτη ανθέλληνα «αριστερό» νεοδεξιό, που προώθησαν οι ΗΠΑ των Ομπάμα-Σόρος, να ψηφίζεις ένα νεοφιλελεύθερο φιλογερμανό δεξιό, που θα συνεχίσει το πείραμα  και θα αποτελειώσει ό,τι άφησε ανολοκλήρωτο ο νεοδεξιός.

Οι  προεκλογικές υποσχέσεις είναι πλέον κανόνας να μην τηρούνται και να πράττουν τα εντελώς αντίθετα απ’αυτά που υπόσχονται.

  Αν αναλογισθεί κάποιος ότι το δίλημμα είναι Τσίπρας ή Μητσοτάκης, ΗΠΑ ή Γερμανία, ποιον θα διαλέξει, αυτούς ή την Ελλάδα και τους Ελληνες ;