Αυτοί που μας έρχονται, επιλεκτικά
ΜΕΤΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ
Πρώτος «ερχόμενος», δικαιωματικά, είναι ο Κ. Μητσοτάκης. Δεν είναι, βέβαια, καινούριος τυπικά, όμως έρχεται, πιθανότατα, ως πρωθυπουργός, κάτι που κανείς, ούτε ο ίδιος, δε θα μπορούσε να το φανταστεί πριν από 3,5 χρόνια!
Δεν είναι το κείμενο αυτό κατάλληλο για σχολιασμό του πώς έφτασε ως εδώ και τι μπορεί να περιμένει κανείς, καλοπροαίρετος, απ’αυτόν. Ομως τον ακολουθεί η ιστορία της οικογένειας, η προϊστορία της υπουργικής του θητείας και κάποιες κινήσεις και δηλώσεις του τουλάχιστο αμφιλεγόμενες, όπως η φανερή αντίθεσή του στην αρχική αντιμνημονιακή ρητορική του Σαμαρά και ο σχολιασμός του κατάπτυστου άρθρου του τέως (και τότε) Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλου, άρθρου μνημείου της μειοδοσίας, ανάλογου αυτού του Κ. Σημίτη τώρα, για τα Εθνικά Θέματα.
Μακάρι να μην είναι κακοί οιωνοί...
Δεύτερος, απροσδόκητα εμφανιζόμενος και πολλαπλώς προωθούμενος είναι ο Μέγας Φανφαρόνος Γ. Βαρουφάκης. Απέτυχε να πλασαριστεί στη... Γερμανία και τελικά καταδέχτηκε να ...εκτεθεί στη χώρα μας, ως ο εκλεκτός του Soros και διάδοχος του Σ. Θεοδωράκη(!) και, αν χρειαστεί, του Τσίπρα. Ακρως επικίνδυνο άτομο!
Ως τρίτο εισερχόμενο σε νέους ρόλους πρόσωπο είναι ο Βελόπουλος, ο αυτοχαρακτηριζόμενος φιλορώσος, πρώην βουλευτής του ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Πρόκειται για μια παραλλαγή του πρώην συναδέλφου του στο ΛΑΟΣ Αδ. Γεωργιάδη, μάλλον κακέκτυπη. Ισως θα εύρισκε καλύτερη υποδοχή λόγω κάποιων σοβαροφανών απόψεων για την πρωτογενη παραγωγή, την αφαίρεση πολλών ψήφων από την απαίσια «Χρυσή Αυγή» κ.λπ, όμως η πώληση «αυθεντικών» επιστολών του Ιησού Χριστού δείχνει πρόσωπο εξόχως προβληματικό.
Αν οι ελπιζόμενες (...) εθνικές εκλογές μας επιφυλάσσουν κάποιες θετικές εκπλήξεις είναι πολύ αμφίβολο.
Ας είμαστε πάντως, όλοι, πιο προσεκτικοί στην ψήφο μας, που πρέπει να είναι πάνδημη.