ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δυστυχώς, ατυχήσαμε γενικά, και εξωτερικά και εσωτερικά

            Τα πρώτα οικονομικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας είναι αναμφισβήτητα σωστά. Η μείωση του ΕΝΦΙΑ, η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, οι μειώσεις του Φ.Π.Α. και η αύξηση των συντάξεων χηρείας ήταν αναγκαίες και αποκαθιστούν αδικίες. Προκαλεί ωστόσο απορία πώς ένα κόμμα που εναρμόνιζε πάντα την πολιτική του με την πολιτική και τις επιθυμίες των ηγετικών κύκλων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, όπως η Νέα Δημοκρατία, αποφάσισε μόνη της τη θέσπιση τέτοιων μέτρων, χωρίς να έχει γίνει προηγουμένως καμία, γνωστή τουλάχιστο, διαβούλευση με τους «θεσμούς». Κι εξίσου ανεξήγητο φαίνεται γιατί οι δανειστές δεν διατύπωσαν καμία ένσταση στην εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής που εκ πρώτης όψεως δεν διασφαλίζει την επίτευξη των πλεονασμάτων για τα οποία είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Να πείστηκαν από απλές διαβεβαιώσεις του Κ. Μητσοτάκη ότι το τελικό αποτέλεσμα δε θα απέχει από τα συμφωνημένα και να τον άφησαν να ενεργήσει με απόλυτη ελευθερία δεν θεωρείται πιθανό. Πολύ λιγότερο είναι πιθανό να έχουν αλλάξει απόψεις σχετικά με την οικονομική πολιτική τής Ε.Ε. όσοι τη σχεδιάζουν.

          Όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε τη μείωση του αφορολογήτου και εν συνεχεία –εποχή της υπογραφής της κατάπτυστης Συμφωνίας των Πρεσπών– ανέστειλε την εφαρμογή του μέτρου, ο Κ. Μητσοτάκης κατήγγειλε ότι ο Τσίπρας διαπραγματεύθηκε την υπογραφή της Συμφωνίας με αντάλλαγμα την αναστολή της εφαρμογής του μέτρου, ισχυρισμό που δεν μπορούσε βέβαια να αποδείξει, αλλά η εξέλιξη των γεγονότων καθιστούσε πολύ πειστικό. Σήμερα, που η είσοδος λαθρομεταναστών στη χώρα παίρνει διαστάσεις μαζικού εποικισμού από μουσουλμάνους και η κυβέρνηση αποφασίζει τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας (hot spots) σε όλη την Ελλάδα, είναι φυσικό να περνά από τον νου κάθε υποψιασμένου πολίτη μια ανάλογη υπόθεση: Μήπως έκανε ο Κ. Μητσοτάκης αυτή τη φορά μια συμφωνία εις βάρος του Ελληνισμού, να δεχθούν οι Ευρωπαίοι οικονομικά μέτρα ελαφρύνσεων των Ελλήνων με αντάλλαγμα την υποδοχή και διαμονή στην Ελλάδα απροσδιόριστου αριθμού λαθρομεταναστών; Φυσικά, ούτε και αυτή η υπόθεση μπορεί να αποδειχθεί, αλλά τα γεγονότα είναι εύγλωττα.  Και να’ταν μόνο αυτά...