ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Είναι γεγονός ότι το αποτέλεσμα των εκλογών, παρότι αναμενόμενο σε γενικές γραμμές, προκάλεσε μια κάποια γενική ανακούφιση, ακόμη και στους ψηφοφόρους των «ηττημένων», κυρίως τους «περιστασιακούς» του Τσίπρα! Θα ήταν μια ευκαιρία να ανασυνταχθούν όλοι  και να κανονίσουν την περαιτέρω στάση τους, μια που η ψήφος των συντριπτικά περισσότερων δεν ήταν θετική ψήφος, αλλά αρνητική στο «μεγαλύτερο κακό» (δεν είναι το ίδιο με την ψήφο στο «μικρότερο κακό»...).

 Εντονοι προβληματισμοί στο ΣΥΡΙΖΑ, τάχα ιδεολογικοί...

Κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ έμειναν κατάπληκτοι(!) που έχασαν, πιστοί στο δόγμα ότι οι «αριστεροί», άπαξ και κατάλαβαν την εξουσία, δεν επιτρέπεται να την χάσουν, κυρίως όμως διότι έβλεπαν τη μεγάλη στήριξη των Ευρωπαίων προς τον (κατά παραχώρηση, έστω πρόσκαιρη, των προ Τράμπ Αμερικανών...) «δικό» τους Τσίπρα. Οι περισσότεροι όμως  (ο Τσίπρας δεν ήταν, περιέργως, μέσα σ’ αυτούς) εγνώριζαν τι γίνεται και έμειναν κατάπληκτοι, και αυτοί, για το απροσδόκητα υψηλό ποσοστό τους. Και, παρά το ότι κατάλαβαν ότι αυτό οφείλεται στο απεχθές για τους περισσότερους Ελληνες πολίτες όνομα «Μητσοτάκης», καμώθηκαν ότι ήταν δική τους επιτυχία και ονόμασαν εαυτούς νικητές! Ετσι «όλα πήγαν καλά».

Μέσα σ’αυτήν τη «χαρμόσυνη» ατμόσφαιρα, και πριν να αρχίσουν μουρμούρες με τη συνειδητοποίηση της απώλειας εξουσίας και των εξ’αυτής κερδών και προσδοκιών, έσπευσε ο Τσίπρας να ρίξει το σύνθημα του «μεγάλου οργανωμένου κόμματος»! Ο στόχος διπλός: Να έχουν κάτι να ασχολούνται, γιατί οι πρώτες μέρες της Κυβέρνησης Κυριάκου δεν προσφέρονταν για Αντιπολίτευση, και ταυτόχρονα να προετοιμαστούν οι συνθήκες που θα επέτρεπαν να απαλλαγεί από το σκληρό πυρήνα του Συνασπισμού!(!), αν αντιδράσει έντονα στον περιορισμό της μέχρι τώρα επιρροής του, οπότε ο Τσίπρας ονειρεύεται θέση Ανδρέα στο ΠΑΣΟΚ της πρώτης κυβέρνησής του. Το κακό, όμως είναι ότι υπήρξε και η δεύτερη..., αυτή της ανοιχτής αμφισβήτησης και μάλιστα από τους ευνοηθέντες...

Υπάρχει, όντως, ένας κίνδυνος για τον Τσίπρα και τους περί αυτόν στην περίπτωση επιτυχίας του σχεδίου οργανωτικής ένταξης των Πασόκων (τα μικρομεσαία λαμόγια, απότοκα της περιβόητης προτροπής, «μπορείτε να κάνετε ένα μικρό δωράκι στον εαυτό σας, όχι όμως και...»(!) στο νέο κόμμα του Τσίπρα. Αποτελούν το 90% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και, αν οργανωθούν, μπορεί να κυριαρχήσουν και να επαναφέρουν το σύνθημα (και πιθανόν μέρος του περιεχομένου του) «Η Ελλάδα στους Ελληνες»(!!),         οπότε...

Εν τω μεταξύ χρειάζεται να παίξουν την Αντιπολίτευση! Τι να κατηγορούν όμως; Μέγα πρόβλημα, γι’αυτό και λειτουργούν και αυτοαποκαλυπτικά. Η αντίδρασή τους για το νομοσχέδιο ψήφου των Αποδήμων θα παραμείνει ιστορική: «Δεν πρέπει να ψηφίζουν οι Απόδημοι, διότι θα αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς στο εσωτερικό»!! Δηλ. πρέπει να ψηφίζουν, τελικά, μόνο οι οπαδοί του Τσίπρα. Κύριε ελέησον! Αυτοί, φαίνεται, ότι, είναι ικανοί να κατηγορούν τον Κυριάκο ότι εφαρμόζει «τις Πρέσπες» και «τον Κατρούγκαλο» ή ότι ακολουθεί αντεθνική πολιτική!!

Δε θα μας αφήσουν να πλήξουμε. Δεν είναι αυτό, όμως, το ζητούμενο...

Ελπίζουν, πάντως, ή, έστω, εύχονται να μην επανεκλεγεί ο Τραμπ, να παραμείνει εδώ ο Πάιατ, ο εκλεκτός των Ομπάμα, Κλίντον, Soros, οπότε, παρά την τραυματική θητεία τους, θα μπορούσαν κάποτε να επανέλθουν...

Στο ΚΙΝΑΛ τα έχουν χαμένα

Στο ΚΙΝΑΛ, τέως ΠΑΣΟΚ (χωρίς τα χρέη του...) όλοι είναι εναντίον όλων και όλοι εναντίον της Φώφης τόσο, ώστε ενδέχεται να την καταστήσουν δημοφιλή και να κερδίσει πόντους ώστε βάσιμα(...) να ελπίζει για Προεδρία της Δημοκρατίας!! Οι «μεγάλοι» του ΠΑΣΟΚ που παρέμειναν (και δεν είναι στη φυλακή) έχουν όλοι τους μεγάλες φιλοδοξίες, ανάλογες του επανερχόμενου Αβραμόπουλου (στη Ν.Δ.;) και του ...Παπουτσή (για πού, άραγε;).

Με όλον αυτόν τον αλληλοσπαραγμό πολλοί θεωρούν, μάλλον άδικα, το ΚΙΝΑΛ άχρηστο στοιχείο του παρόντος πολιτικού σχηματισμού, γι’αυτό και σπεύδουν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ να πλειοδοτήσουν για τα «υλικά» του. Με τη Ν.Δ. όμως να ανησυχεί για την τύχη των προεκλογικών δεσμεύσεών του για το νέο εκλογικό νόμο, τη Συνταγματική Αναθεώρηση, τους Απόδημους και την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, τουλάχιστον, κάτι που αν διαψευσθεί, μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες, σύντομα, εκλογές και σε έσχατο κίνδυνο για το ΚΙΝΑΛ.

Η εδραίωση, όμως, του νέου δικομματισμού μόνο αρνητικές συνέπειες έχει για το μέλλον της χώρας...

Στο ΚΚΕ κάτι φαίνεται να κινείται

Το ΚΚΕ, τυπικά, δεν «ενδιαφέρεται» για εκλογικά αποτελέσματα, στην πράξη όμως ζητάει τη λαϊκή ψήφο και καλά κάνει. Σήμερα θα έπρεπε, βέβαια, να έχει καλύτερη παρουσία, όμως εδραιώνει σιγά σιγά αυθύπαρκτη εικόνα, ελληνοποιείται, όπως εμείς γράφουμε, και οι πρόσφατες πολιτικές ενέργειές του φαίνεται να εδραιώνουν τη θέση του στην πολιτική σκηνή. Αν, μάλιστα, «διορθώσει», με τον τρόπο του, κάποιες, περίεργες τουλάχιστον, θέσεις του 2013 και 2017, που τις δημοσιοποίησε  ο Θ. Παφίλης (κάτι που μάλλον δε θα το ήθελε η ηγεσία του) η Ελληνική πορεία του θα «άνοιγε βηματισμό».

Ο Βελόπουλος μπορεί να σοβαρευτεί ;

Η «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου δεν είναι, ακριβώς, «Χρυσή Αυγή», παρότι συνέβαλε στην αποδυνάμωσή της, τώρα που το Σύστημα δεν την χρειάζεται πλέον. Δεν είναι, ακόμη, ευκρινείς οι αιτίες όσων προώθησαν ή, έστω, επέτρεψαν την είσοδο το Κ. Βελόπουλου στη Βουλή, μια που, φυσικά, δεν αρκούσαν οι θέσεις του για την πρωτογενή παραγωγή, οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του και η «αντιπροσώπευση» της Ρωσίας(!) για κάτι τέτοιο. Ως εκ τούτου η μοίρα του....

Μπορεί να εδραιωθεί ένα κόμμα του Soros ;

Ο αερολόγος Γ. Βαρουφάκης δεν πέτυχε,  να... αλλάξει την Ευρώπη, που τον αγνόησε παντελώς, και περιορίστηκε στο ρόλο αυθεντικού εκφραστή των ιδεών του Ουγγροεβραίου αμερικανού Τζ. Soros και υιού για την εφαρμογή της Παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα-πειραματόζωο. Χρειαζόταν συμπλήρωμα των Τσίπρα-Μητσοτάκη και σία; Δύσκολο, για την ώρα να δοθεί απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι η «Μέρα» του σύντομα θα σκοτεινιάσει.

Ο Π. Λαφαζάνης, επιχειρεί μια νέα απόπειρα, με 2 κείμενά του, το δεύτερο είδους διακήρυξης, κάπως αντιφατικό και ελλιπές, με πολλά και σημαντικά στοιχεία όμως. Λείπει μια σύντομη ανάλυση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης στη χώρα, και έτσι δεν αναφέρεται καν στο πιο καίριο  εθνικό πρόβλημα, αυτό των προσφύγων-μεταναστών...

Τι μπορούμε να περιμένουμε για το άμεσο μέλλον ;

Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρές άμεσες απειλές και υπαρξιακούς κινδύνους. Οσο ολόκληρο το πολιτικοκοινωνικό μας σύστημα κυριαρχείται από συνειδητά όργανα ξένων δυνάμεων, των λεγόμενων προστατών, και των εδώ διάφορων «παραγόντων», η χώρα μας  θα συνεχίζει να αποτελεί το πειραματόζωο της ολέθριας παγκοσμιοποίησης. Η διαιώνιση αυτού του πολιτικοκοινωνικού συστήματος εξάρτησης-εξαρτήματος της παγκοσμιοποίησης καλλιεργεί τον εφησυχασμό, τη συρρίκνωση, την ιδιώτευση και την υπονόμευση της εθνικής συνείδησης. Αν δεν ελληνοποιηθεί, όσο πιο γρήγορα, ώστε να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα  και να γίνει κοινωνικά δίκαιο,  με αγώνες για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση, το μέλλον μας  θα είναι δυσοίωνο. Εμείς όμως ελπίζουμε και αγωνιζόμαστε γι’αυτό...