ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

…με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

 

Εσωτερική εικόνα

 

Μέχρι τώρα το δεύτερο κύμα του covid-19 κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό την αγωνία για την οικονομική επιβίωση, και ο εύκολος δανεισμός, χαμηλότοκος όμως για την ώρα, συσκότιζε την επέλαση της ανεργίας και ανέχειας. Οι υγειονομικοί περιορισμοί, εσωτερικοί και διεθνείς, «δικαιολογούσαν» τη διάψευση των θριαμβολογιών για χειμάρρους επενδύσεων, εγχώριων και, κυρίως, ξένων και τώρα το «εργασιακό» νομοσχέδιο, που επέρχεται, εργοδοτικό, κατά τους άσπονδους φίλους της κυβέρνησης, δεν φαίνεται να ικανοποιεί τους «αεριτζήδες επενδυτές», που τους είχαν, φαίνεται, υποσχεθεί άμεση ασυδοσία.

 

Η αίσθηση ασφάλειας των πολιτών, μία από τις ελάχιστες ελπίδες που είχαν καλλιεργηθεί προεκλογικά, εξακολουθεί να είναι απούσα, παρά τον όντως περιορισμό καταλήψεων, άβατων και νεανικών ατασθαλιών. Και η επίκληση του προβλήματος της λεγόμενης «αστυνομικής βίας» (υπαρκτής σε μεμονωμένες περιπτώσεις, που συνήθως μεγαλοποιούνται) περιορίζει την εμπιστοσύνη προς την Αστυνομία που, κακώς, επιφορτίζεται με αλλότρια έργα, κάτι που οδηγεί σε ένα είδος αστυνομικής απεργίας, που επιτείνει το πρόβλημα.

 

Γενικά τα όποια προβλήματα, σοβαρά και δευτερεύοντα, δεν προκαλούν, πλέον, το ενδιαφέρον και την αποδοχή των πολιτών για τα προτεινόμενα ή και εφαρμοζόμενα μέτρα, λόγω της πλήρους σχεδόν ανυποληψίας των πολιτικών (και όχι, μόνο...) ηγεσιών κυβερνητικών και αντιπολιτευομένων και έτσι δεν καθίστανται, ευτυχώς, αποτελεσματικές και οι αποπροσανοτολιστικές καμπάνιες, παραδείγματος χάριν τα μπεκατωρικά, τα φουρθιωτικά, οι μεγάλες καταιγίδες των λοιμωξιολόγων,  των σεισμολόγων, εγκληματολόγων (πάρα τρίχα γλυτώσαμε από τους νευρολόγους, ψυχιατρολόγους κ.λπ). Και τούτο, γιατί όλοι πλέον υποπτεύονται ότι κάτι κακό για τους πολλούς ξεκίνησε και διερωτώνται τι τους περιμένει, στα οικονομικά ή τα εθνικά ζητήματα, αναζητώντας σε ξένα δημοσιεύματα ποια απειλή τους πλησιάζει.

 

Η κυβερνητική πολιτική της

 

μητσοτακικής Ν.Δ. και οι αντιδράσεις

 

Η εξαλλοσύνη της Τουρκίας του Ερντογάν και το πρώτο κύμα του κορονοϊού λειτούργησε ευεργετικά(!) για την κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, γιατί έπραξε τα αυτονόητα, που δε μπορούσε να τα αποφύγει, Εβρος-νησιά και πρώτο Απαγορευτικό με μέτρα ανακούφισης των άμεσα πληττομένων. Αυτά του έδωσαν περιθώρια ανοχής έως και ευρύτερης αποδοχής, που από το φθινόπωρο άρχισαν να ξεφτίζουν.

 

Το δεύτερο κύμα όμως και οι πρωτοβουλίες του, εκούσιες και έξωθεν επιβληθείσες, έναρξης διαβουλεύσεων με τον πλήρως αμετανόητο Ερντογάν, που συνεχίζει απτόητος τις προκλητικές ενέργειες κατοχύρωσης τετελεσμένων, αποκάλυψαν τα πραγματικά σχέδιά του.

 

Δεν αρκούν πλέον τα μέτρα ανακούφισης με δάνεια, ούτε η πρόσκαιρα ορθή στάση του Δένδια στην Αγκυρα. Ο Ερντογάν γελοιοποιεί συνεχώς την... απαθή Ελλάδα και επωφελούμενος από την ουσιαστική αδράνεια της Ε.Ε., τη γερμανική, υπεραιωνόβια, στήριξη της Τουρκίας και την, ακόμη, διστακτικότητα της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, συνεχίζει να κτυπά την Ελλάδα απτόητος.

 

Και η πρόδηλη απόπειρα να περάσει «δύσκολα» νομοθετήματα, μερικά μάλιστα και μάλλον θετικά, όπως για την αντιμετώπιση της ασυδοσίας και παρανομίας στα πανεπιστήμια, επωφελούμενος από τις επιδημιολογικές απαγορεύσεις, προκαλεί, δίκαιες εν πολλοίς, αντιδράσεις. Και το σχέδιο που ψήφισε για τη χρήση των ποσών του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε., περίπου το υπερνεοφιλελεύθερο της επιτροπής Πισσαρίδη (με το σύνθημα : «Θα επιχειρήσουμε το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός και θα αφήσουμε αναγκαστικά πολλούς πίσω»(!), ουσιαστικά ακυρώνει ό,τι ενδεχομένως φαινόταν να τείνει προς την ορθή κατεύθυνση και γεννά πολλά ερωτηματικά μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο ακραίος νεοφιλελευθερισμό του, αν προφθάσει...!

 

Ταυτόχρονα η πρόσδεση του Κυρ. Μητσοτάκη στις αντιπατριωτικές, αντεθνικές και άρα ανθελληνικές θέσεις των σημιτικών, ΕΛΙΑΜΕΠίτικων και λοιπών ανάλογων «κύκλων» (που, φυσικά, είναι και δικές του) αποκαλύπτεται σταδιακά και, βέβαια, η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών, που δεν τις συμμερίζονται, φυσικά, σύντομα θα αντιδράσουν.

 

Παράδειγμα εμφαντικό ο τρόπος που μείωσαν συνειδητά τους εορτασμούς της 25^ης Μαρτίου και ο προκλητικός αποκλεισμός από αυτές ενός κύριου πυλώνα των αγώνων του 1821, της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας!

 

Οσο για τη δεύτερη προεκλογική ελπίδα «κάποιας», έστω, σοβαρότητας των κυβερνητικών στελεχών» κινδυνεύουν να πλησιάσουν οι κυβερνητικές συμπεριφορές τις αντίστοιχες απεχθείς έως και χυδαίες των Συριζαίων. Αρκούν μόνο 2 παραδείγματα: Οι σαλτιμπαγγισμοί τσίρκου του χαμαιλέοντα Αδώνιδος και οι προκλήσεις των κ.κ Πατέλη και Γιατρομανωλάκη, που στοχεύουν, τελευταίως, (μόνο γι’αυτό επελέγησαν) στην απόσπαση αρκετών από τους (δικαίωμά τους και καπέλο τους!) πολυπληθείς, φαίνεται, «διεμφυλικούς» από το ΣΥΡΙΖΑ.

 

Διαθέτει όμως η κυβέρνηση ένα μοναδικό   ατού, όπλο έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ως αντίπαλο έχει τον Α. Τσίπρα και τον «κύκλο» του! Είναι όμως αρκετό για να κρατήσει ο Κυρ. Μητσοτάκης;

 

Η άτακτη και αναποτελεσματική αντιπολιτευτική τακτική

 

Στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μας, αλλά και γενικότερα στα δημοκρατικά πολιτεύματα, η νόμιμη κυβέρνηση κυβερνά και τα εκτός κυβέρνησης κοινοβουλευτικά κόμματα «αντιπολιτεύονται», συμπληρωματικά, έστω και αρνητικά.

 

Τώρα όμως, εδώ, για λόγους που θα αναφερθούν παρακάτω, η Αντιπολίτευσή «μας», κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι τόσο απόλυτα αρνητικοί για τα πάντα, και χρησιμοποιούν τόσο έξαλλους χαρακτηρισμούς προσώπων και πράξεων, ώστε να αφήνουν, τελικά, τους ουδέτερους, στους οποίους κανονικά απευθύνονται, αδιάφορους για ό,τι και να κατηγορούν, τις περισσότερες φορές όντως κατηγορήσιμα! Και πέραν αυτού, καταστρέφουν και τη γλώσσα με τις υπερβολικές τους εκφράσεις...

 

Τελικά, ο μόνος κερδισμένος μένει ο Κυρ. Μητσοτάκης.

 

Η πορεία των εθνικών θεμάτων

 

Και υπό τη νέα (σχεδόν 2ετή ήδη) κυβέρνηση δε φαίνεται να έχουμε ευέλπιστη εξέλιξη στα εθνικά θέματα.

 

- Το κατά το ΣΥΡΙΖΑ και τη μητσοτακική Ν.Δ. οριστικά επιλυμένο σκοπιανό, κατά πολλούς, ευτυχώς, είναι ανοικτό. Οι σκοπιανοί επικαλούνται ό,τι τους συμφέρει από την επονείδιστη συμφωνία των Πρεσπών. «Το διπλωματικό αριστούργημα» κατά Τσίπρα είναι, όμως αφ’εαυτού άκυρο κατά το διεθνές δίκαιο των Συμφωνιών της Βιένης, όπως εξηγείται στο σπουδαίο βιβλίο του καθηγητού Μάζη, κάτι που ήδη δείχνει και η αντίδραση μέσα στη Ν.Δ. για τους 3 εφαρμοστικούς νόμους για τη «συμφωνία» που διστάζει να φέρει για ψήφιση στη Βουλή ο Κυρ. Μητσοτάκης!

 

- Στα Ελληνοτουρκικά η Τουρκία του Ερντογάν προχωρεί απτόητη στην αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας σε Θράκη, Ανατολικό Αιγαίο μέχρι και την Κρήτη (όπου έφθασαν ήδη για ψάρεμα(!) στα νερά της)! Μετά απ’αυτά έρχεται ο Τσαβόσουγλου στην Αθήνα και ετοιμάζεται συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στη σύνοδο του ΝΑΤΟ(!) στις 14 Ιουνίου. Εννοείται ότι πιέζουν Ε.Ε. (Γερμανία) και οι ΗΠΑ(!) για να «τα βρούμε» με τον Ερντογάν, δηλαδή να προσφέρουμε δικά μας στους Τούρκους, αντί να πιέζονται οι Τούρκοι να... επανέλθουν στη Δύση. Φαίνεται να κυριαρχούν, για την ώρα, στη χώρα μας το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι αποτρόπαιοι όμοιοί του. Δεν θα περάσουν...

 

- Στο Κυπριακό ουσιαστικά επικρατεί στασιμότητα, εν αναμονή της διευκρίνησης των σχεδίων των ΗΠΑ για την Ανατολική Μεσόγειο, όπου μάλλον επιστρέφουν αποφασιστικά. Αυτό διεφάνη και από την απουσία σχολίων των φιλότουρκων Ελληνόφωνων τύπου Δρουσιώτη-Μπίστη για την αποτυχία της 5μερούς (αναλυτικότερα στις ανακοινώσεις της ΣΕΥΑΕΚ, στην οποία μετέχει το ΑΣΚΕ, στην ιστοσελίδα μας στα επίκαιρα κείμενα του 2021.

 

- Στο λαθρομεταναστευτικό η κάποια ανάπαυλα είναι παραπλανητική. Οπως παραπλανητικές είναι και οι δηλώσεις του «αρμόδιου» Υπουργού για την τύχη των μη δικαιούμενων ασύλου (το 90% των λαθραία ή, έστω, παρανόμως εισερχομένων). Δεν ξεχάστηκε, άλλωστε, η δήλωση του Μητσοτάκη, για τη μεγάλη χαρά που αισθάνεται βλέποντας την εξάπλωση της πολυπολιτισμικής πλημμύρας (τα εκατομμύρια των λαθραίων!) στη χώρα μας. Και τώρα τον υπερακοντίζει η ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου λέγοντας σε κάποιο συνέδριο ότι οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί θα μας λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα! Δηλαδή Μητσοτάκης και οι περί αυτόν δε διαφέρουν ως προς αυτό από Τσίπρα και αρχικό ΣΥΡΙΖΑ, ΕΛΙΑΜΕΠ, Σημίτη κ.λπ.

 

Δεν πρόκειται, φυσικά, να ευοδωθούν τα τα σχέδιά τους για μουσουλμανοποίηση της Ελλάδας...

 

Οι εξελίξεις και προοπτικές των τωρινών κοινοβουλευτικών κομμάτων

 

- Η Ν.Δ. θεωρείται ότι βρίσκεται υπό τον αστερισμό του Μητσοτάκη, ο οποίος, όπως ήταν αναμενόμενο, επιχειρεί να την μητσοτατικοποιήσει, να κυριαρχήσει δηλαδή το πνεύμα της φαμίλιας, γερμανικοποίηση, αποθρησκειοποίηση, πλήρης υποταγή στα αιτήματα των πατρώνων (κυρίως Γερμανών και ...Τούρκων, αλλά και όσων άλλων καθίσταται αναγκαίο...) και, το κυριότερο, αποελληνικοποίηση!    Ακριβώς έτσι.

 

Οσο για την κοινωνία, αρκεί η δηλωμένη πεποίθησή του ότι «η ανισότητα είναι φυσικός νόμος»!

 

Η μεγάλη πλειονότητα όμως των νεοδημοκρατών, όπως άλλωστε και ολόκληρου του Ελληνικού λαού, δεν εμφορείται, βέβαια, από τέτοιες αντιλήψεις. Είναι, λοιπόν, και εδώ έκδηλη η αναντιστοιχία των επιθυμιών του μεγάλου όγκου των ψηφοφόρων της Ν.Δ. με τους στόχους της τωρινής (οι προηγούμενες επαγγέλλονταν άλλα, π.χ. κοινωνικό φιλελευθερισμό, πατριωτισμό κ.λπ) ηγετικής «τάξης» της, που, εν πολλοίς, αποτελείται από εκπροσώπους άλλων, εκτός Ν.Δ.! Και, φυσικά και κυρίως, η Ν.Δ., κόμμα γενικώς δεξιό, εκφράζει πολλαπλά, εντόπια και, κυρίως, ξένα συμφέροντα, που δεν έχουν «συνασπιστεί» πίσω από το Μητσοτάκη αρμονικά, έστω και προσωρινά, ευκαιριακά, και έτσι η πρόσδεσή του μόνο στα γερμανικά, δε θα μείνει αναπάντητη...

 

Αυτά αποτελούν, επομένως, μέγα κίνδυνο για τη μητσοτακική Ν.Δ., που η πανδημία και η εξωφρενική πολιτική του Ερντογάν μόνο πρόσκαιρα εμποδίζει την έκρηξη. Αλλωστε οι εσωτερικές διαφοροποιήσεις ήδη πολλαπλασιάζονται και κάποιοι υπουργοί, που δε μπόρεσε ακόμη να τους εξουδετερώσει, π.χ. Δένδιας, δείχνουν ότι οι μεγάλες ομάδες (Καραμανλικοί, και Σαμαρικοί π.χ.) άρχισαν να κινούνται (ευτυχώς, λένε πολλοί).

 

Βέβαια η κυβερνητική εξουσία «ενώνει»... Ομως χάθηκαν (λόγω κυρίως της πανδημίας) ο περσινός και εφετινός Μάης κατάλληλοι για... εκλογές και για προώθηση της μητσοτατικοποίησης της Ν.Δ., που ίσως να εξουδετέρωνε για λίγο καιρό τις παραπάνω απειλές. Και μάλλον δεν θα «λειτουργήσει» η ετοιμαζόμενη «στροφή» προς τους νέους(!), ούτε η διείσδυση(!) στους κόλπους των σεξουαλικά αποκλινόντων(...) και η συνέχιση των «επιτυχιών» στον κεντρώο χώρο.

 

Ο Τσιπραίικος ΣΥΡΙΖΑ

 

Ο Τσιπραίικος ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάλογα εσωτερικά προβλήματα, όχι όμως όμοια, φυσικά, με αυτά της τωρινής Ν.Δ., πέραν αυτών που προέκυψαν από την απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας και του πώς θα την επανακτήσουν.

 

Το μέγα άμεσο πρόβλημά του είναι πώς θα συνδυαστούν από τη μία μεριά η «φωτισμένη πρωτοπορία» του 3% με τις «μάζες» (κατά τις αντιλήψεις των επαγγελματιών επαναστατών), υπερδεκαπλάσιες, που δεν είναι όμως «μάζες», των παλιών Πασόκων, από την άλλη, που απαιτούν δικαίως κομματική συμμετοχή, και που λόγω του πλήθους τους θα γίνουν κύριοι του κόμματος!! Θα μπορέσουν να το αποδεχτούν;

 

Ο Τσίπρας δεν έχει πρόβλημα. Θα αποτελέσει, είναι ήδη, ο διάδοχος του Ανδρέα και, ελπίζει, θα τον ακολουθήσουν οι πολλοί, αφού ήδη είχαν ακολουθήσει τα κακέκτυπα του «χαρισματικού» (όχι με θετικό πρόσημο ο όρος) Αντρέα, Σημίτη-Γιωργάκη(!), Βενιζέλο. Υπό έναν όρο όμως: να δώσουν σημάδια οι ΗΠΑ πως παραμένει ο εκλεκτός τους και άρα η επάνοδος στην κυβερνητική εξουσία (και τα οφέλη της) είναι ορατή. Και αυτός ο «θεόσταλτος» Μπάιντεν καθυστερεί, πολύ καθυστερεί...

 

Εξ’όλων αυτών η αντιπολίτευσή τους δε μπορεί να μην είναι αλλοπρόσαλλη, αντιφατική και αυτοκαταστροφική. Για την ώρα πάντως, αναποτελεσματική, μια που δεν μπορεί να υπάρξει πλέον «αφήγημα» τύπου «λεφτά υπάρχουν» ή «με ένα νόμο και ένα άρθρο θα καταργήσουν τα μνημόνια». Τα δύο τελευταία μάλιστα δικά του, που εξακολουθούν να ισχύουν!

 

- Οσο για τους 53plus του 3%, μέχρι και το Συνέδριο θα επιβιώνουν πολιτικά. Μετά θα έχουν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις για το τι θα αντιπροσωπεύουν τελικά...

 

Το ΚΙΝΑΛ της Φώφης έχει πρόβλημα του τύπου «να ζει κανείς ή να μη ζει;» και, ενώ η απάντηση εδώ είναι εύκολη, δε συμβαίνει το ίδιο στο ερώτημα «πώς» και «με ποιο αφήγημα»

 

Το Συνέδριό του πλησιάζει, οι διάφορες «πλατφόρμες», τα «αφηγήματα», ακόμη δεν άρχισαν να διαμορφώνονται, πλην του Λοβέρδου, που δήλωσε ήδη την υποψηφιότητά του για Αρχηγός. Η Φώφη δήλωσε το ίδιο, ο Ανδρουλάκης αμφιταλαντεύεται, το ίδιο και οι Γερουλάνος και Καστανίδης (!). Και εσχάτως κινούνται τα Παπανδρεόπουλα, με επικρατέστερο τον Αντρίκο (τουλάχιστο αυτός είναι ικανός οικονομολόγος), μια που ο Νικολάκης «κάηκε» στις ευρωεκλογές, ενώ ο Γιωργάκης έχει υψηλότερες βλέψεις, ως Πρόεδρος της «2^ης Σοσιαλιστικής Διεθνούς», ονομαζόμενης πλέον, όμως, ως Διεθνούς Μ.Κ.Ο. με έδρα το Λονδίνο!

 

Δεν αποκλείεται κάποιοι «κύκλοι» του επανελθόντος στην Εξουσία Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ να ποντάρουν ακόμη και στο όνομα «Παπανδρέου», παρόλο που δεν φαίνεται να εγκαταλείπεται ο Τσίπρας. Ενδιαφέρον!

 

Πάντως σε πρόσφατη δημοσκόπηση και στο ερώτημα προς τα πού προσβλέπουν οι αυτοθεωρούμενοι του Μεσαίου Χώρου (κεντρώοι), το 42% απάντησαν στη Ν.Δ., το 12% στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και μόνο το 8-9% στο ΣΥΡΙΖΑ!

 

Εντυπωσιακό το 12% και ελπιδοφόρο για τους διεκδικητές της εξουσίας στο ΚΙΝΑΛ...

 

Το ΚΚΕ βρίσκεται στη φάση του Συνεδρίου του και οι αθέατες εσωτερικές «διαφοροποιές» επιβάλλουν κινητοποιήσεις, και έντονη «επαναστατική γυμναστική». Η τελική Απόφασή του, έστω και με προσεκτικά αόριστες αναφορές, θα δείξει αν θα συνεχιστεί η σταδιακή Ελληνοποίησή του (που πάντως φάνηκε καθαρά στο Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά) και το άνοιγμά του στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, που τώρα εμφανίζεται απλώς προσχηματική.          Αναμονή.

 

- Ο Βελόπουλος της «Ελληνικής Λύσης», παρά τον αλλοπρόσαλλο λόγο και πρακτική του, θα επιβιώσει και όχι ως συνέχεια της Χρυσής Αυγής, διότι, ούτως ή άλλως, προτείνει κάποια πράγματα μέσω δικών του εκπομπών (μεγάλη η δύναμη της τηλεόρασης γαρ) και έτσι έχει ήδη αποκτήσει ακροατήριο.

 

- Ο Γιάνης Βαρουφάκης, νοσηρά αυτοαναφορικός, εξαρτά τη συνέχιση της παρουσίας του από το αν ο Soros θα εξακολουθήσει να εκφράζει κάποιους κύκλους των ΗΠΑ.

 

Και ο Μπάιντεν καθυστερεί...

 

- Στα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, εκτός του «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», που έχει πάνω από 30, λένε, συνιστώσες με μόνη κοινή γραμμή ό,τι βλάπτει την Ελλάδα, τα «αριστερίστικα» άλλα δεν παίζουν σημαντικό ρόλο και στα δεξιά ο επιδιωκόμενος συνωστισμός γύρω από τον Τράγκα (!) δεν φαίνεται να ευδοκιμεί, εκτός αν πρόκειται για προπομπός ενός μεγάλου δεξιού κόμματος με στήριξη Καραμανλή-Σαμαρά, κάτι πολύ απίθανο!

 

Και το ΑΣΚΕ;

 

Παρά τις δυσκολίες που προκάλεσαν η κρίση και η πανδημία, οργανωτικές και οικονομικές, δεδομένου ότι στηριζόμαστε απόκλειστικά  και μόνο στη συμβολή μελών και φίλων, το ΑΣΚΕ θα εξακολουθεί με κάθε μέσο που διαθέτει ή που μπορεί να διαθέσει να προβάλλει τις θέσεις και τις προτάσεις του για Εθνική Ανεξαρτησία, Δημοκρατία και για μια Δίκαιη Κοινωνία.