Οι «εορτασμοί» της καταστροφής
Επιτέλους γιορτάζουμε τα 40χρονα της ένταξής μας στην ΕΟΚ, που... μεταμορφώθηκε μετά σε Ε.Ε με την ΟΝΕ της και το ευρώ της!!
Γιορτάζουμε το γιατί δε μας ρώτησαν ούτε μας ενημέρωσαν για την ένταξη, ούτε μας ρωτάνε για τις αποφάσεις, μυστικές και φανερές, της ΕΟΚ-Ε.Ε, που αλλάζουν προς το χειρότερο τα πράγματα για την Ελλάδα και τους Ελληνες, επειδή, πιθανόν, να μη τους αρέσει η απάντηση. Αλλωστε δε χρειάζονται δημοψηφίσματα, επειδή είναι...οχλοκρατικές εκδηλώσεις, όπως μας... συμβούλευε ο Ακης. Ηξεραν ότι όπου έγιναν δημοψηφίσματα υπερτερούσε το ΟΧΙ, όπως οι Δανοί για το Μααστριχ, οι Ιρλανδοί για τη συνθηκή της Νίκαιας, οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί για το αλήστου μνήμης «ευρωσύνταγμα». Ενώ εμείς έχουμε «αναθέσει» στη Βουλή αυτό το...βαρύ έργο, που λέει πάντα ΝΑΙ. Και, όταν μας ρώτησαν το 2015, το ΟΧΙ ήταν συντριπτικό.
Γιορτάζουμε το γιατί η ΕΟΚ-Ε.Ε. δεν προασπίζεται την Ελλάδα, όπως μας έλεγε τότε ο αείμνηστος. Στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ό,τι και αν έχει κάνει η Τουρκία, ουσιαστικά επιβραβεύεται και μόνο τώρα τελευταία φραστικά μόνο απειλείται. Η συμφωνία των Πρεσπών, ήταν γερμανικής έμπνευσης με την επιδοκιμασία Ε.Ε. και ΗΠΑ. Στην Κύπρο υποστήριζε το αλήστου μνήμης σχέδιο Ανάν, με τον Φερχόιγκεν πρωταγωνιστή, και αφήνει την Τουρκία να κάνει ανενόχλητη γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ και απειλεί στο Αιγαίο και νότια της Κρήτης.
Γιορτάζουμε το γιατί η ένταξη απέκλεισε κάθε δυνατότητα αυτοδύναμης ανάπτυξης της Ελλάδας και έθεσε την ελληνική οικονομία σε τροχιά αποσύνθεσης διάλυσης , διαρκούς δανεισμού και φτωχοποίησης. Το ευρώ επιτάχυνε αυτή την πορεία. Το είχε πει καθαρά ο τότε πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων.
«Η Ευρώπη είναι σήμερα πολύτιμη, επειδή πειθαναγκάζει σε ιδιωτικοποιήσεις και φιλελευθεροποίηση, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα ήταν σε θέση ούτε καν να ονειρευτεί. Διότι οι κυβερνήσεις, ακόμη και δεξιότερες από αυτήν του κ. Κολ, διατηρούν ευαισθησίες, έστω και για ψηφοθηρικούς λόγους Κύρια ευεργετική συνέπεια του ευρώ είναι ότι εγκαθιστά επ’ άπειρον λιτότητα εισοδημάτων των εργαζομένων στην Ευρώπη Καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα μπορούσε να επιτύχει αυτό το αποτέλεσμα.» πρόεδρος των Γερμανών Βιομηχάνων Χανς-Όλαφ Χένκελ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Le Monde στις 31/5/1999»
Δεν ήθελε λοιπόν καμιά σοφία για να προβλεφθεί ότι : «Η κατάργηση του εθνικού νομίσματος και η καθιέρωση του ΕΥΡΩ αφαιρεί και τυπικά το δικαίωμα στη χώρα μας να έχει εθνική οικονομία προς όφελος του ελληνικού λαού. Θα αποφασίζει η ΕΚΤ και το διευθυντήριο της κοινότητας.
Οι συνέπειες θα γίνουν σύντομα ορατές. Συρρίκνωση της εναπομείνασας ελληνικής παραγωγής, αύξηση τιμών, ελλειμμάτων, δημόσιου χρέους, δανεισμού, φορολογίας και ανεργίας καθώς και μείωση πραγματικών μισθών και κοινωνικών δαπανών.
Η διαφαινόμενη πλέον, λόγω ΟΝΕ, δυσκολία πληρωμής των υποχρεώσεων του δημοσίου μας φέρνει πιο κόντα στην τύχη της Αργεντινής.» (Ανακοίνωση του ΑΣΚΕ 28/12/2001)
Γιορτάζουμε για τα τέσσερα μνημόνια με τα οποία οι «εταίροι» μάς έκαναν τη «χάρη» να μας δανείζουν, εμάς τους «τεμπέληδες», με το αζημίωτο. Δηλ. με τη διαρκή λεηλασία της δημόσιας και ιδιωτικής μας περιουσίας με τη συνδρομή των εγχώριων σφουγγοκωλαρίων τους.
Γιορτάζουμε για το δυσθεώρητο χρέος μνημονίων και πανδημίας, που ούτε σε 5 γενιές δε θα αποπληρωθεί. Οσο για τον «πακτωλό» Πισσαρίδη του περιβόητου Ταμείου Ανάκαμψης, συντομα θα φανεί, όταν και εάν έρθουν, ότι θα καταλήξουν σε επιτήδειους και όχι για την ανάπτυξη της ελληνικής παραγωγής, που είναι απαγορευμένη από την Ε.Ε.
Δεν θα γιορτάσει ο εσμός των εορταζόντων, όταν οι Ελληνες συνειδητοποιήσουν και αποφασίσουν ότι τα συμφέροντα της χώρας και του Ελληνικού λαού είναι έξω από τη μέγγενη της Ε.Ε και του ευρώ της ως πρώτο όρο για επιβίωση και πρόοδο.