ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μια πράξη χωρίς προηγούμενο. Ο νέος μεταβατικός πρωθυπουργός της Λιβύης δήλωνε προ μηνός: «Το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι σημαντική συμφωνία και συνεχίζει κανονικά. Η Τουρκία είναι ένας οικονομικός εταίρος με πολύ μεγάλη δύναμη και η σχέση μας με την Τουρκία είναι προνομοιακή». Την ίδια στιγμή το Μαξίμου προετοίμαζε επίσημη επίσκεψη του Μητσοτάκη στη Λιβύη και το άνοιγμα της ελληνικής πρεσβείας στην Τρίπολη! Για ποιο λόγο άραγε; Μήπως για την «εξασφάλιση ερεισμάτων προς το νέο καθεστώς» όπως ήταν η επίσημη δικαιολογία; Μα ο πρωθυπουργός της Λιβύης είναι μεταβατικός και στη συμφωνία για τη μεταβατική κυβέρνηση της Λιβύης προβλέπεται ότι αναστέλλονται όλες οι διεθνείς συμφωνίες που συνήφθησαν επί της φιλότουρκης κυβέρνησης Σάραζ. Ποιος ο λόγος για μια τέτοια συνάντηση με ένα μεταβατικό καθεστώς από τη στιγμή που γίνονται τέτοιες δηλώσεις; Πότε μια χώρα αποκαθιστά σχέσεις με μια άλλη χώρα, χωρίς η δεύτερη δεν αποκηρύσσει προηγουμένως την προηγούμενη πολιτική κατάφωρης καταπάτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πρώτης; Εχει προηγούμενο κάτι τέτοιο στα διπλωματικά χρονικά;

 Ωσπου ο Μητσοτάκης κατέφθασε τελικά στη Λιβύη. Και εισέπραξε την απάντηση σε κοινή συνέντευξη τύπου ότι «η Λιβύη ενεργεί με βάση τα εθνικά της συμφέροντα». Με αυτόν τον τρόπο, βεβαίως, ο Μητσοτάκης νομιμοποιεί εμμέσως το μνημόνιο. Θα ισχυριστεί κάποιος ότι η κυβέρνηση ακύρωσε στην πράξη το τουρκολιβυκό μνημόνιο με τη μερική ελληνοαιγυπτιακή οριοθέτηση ΑΟΖ. Αυτό δεν είναι αλήθεια, παρά την ουσιαστική σημασία της μερικής οριοθέτησης με την Αίγυπτο. Η κυβέρνηση με την (άκρως ετεροβαρή) συμφωνία, με το Κάιρο ουσιαστικά αμφισβητεί το τουρκολιβυκό μνημόνιο και εγγράφει τη διαφορά, αλλά δεν το ακυρώνει. Ας ελπίσουμε όλα αυτά να μην είναι η αρχή για πλήρη αποδοχή των τετελεσμένων της παράνομης τουρκολιβυκής πράξης...