ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Κυβέρνηση ΝΔ:Τα δύσκολα είναι πλεον εδώ

Ο Μητσοτάκης εκεί που ήλπιζε να ξεπεραστεί η υγειονομική κρίση, ώστε να έχει μια ακόμη ευκαιρία για εκλογές, του προέκυψαν νέες κρίσεις, που συνδέονται με την ακρίβεια, τον πληθωρισμό την ενεργειακή και πιθανόν και την επισιτιστική κρίση, που επιτείνει ο απρόσμενος πόλεμος. Θυμίζουμε ότι  ο Μητσοτάκης έχασε λόγω πανδημίας ή λόγω εσωκομματικών αντιδράσεων δύο, τουλάχιστον, ευκαιρίες  να κάνει εκλογές. Θα χάσει και αυτήν.

Εν τω μεταξύ η στήριξη μιας αυτοδύναμης ΝΔ υπό το Μητσοτάκη από τους  εγχώριους και πιθανόν και από τους ξένους «επενδυτές» λόγω των πολλαπλών κρίσεων φαίνεται πλέον ότι δεν έχει πολλές πιθανότητες.  Μαγειρεύουν  λύσεις κυβερνήσεων συνεργασίας. Ομως ο Μητσοτάκης θέλει να παραμείνει αρχηγός της ΝΔ και επομένως  πρωθυπουργός μετά τις πρώτες και κυρίως τις δεύτερες εκλογές. Η ξαφνική δήλωσή του ότι τη μορφή διακυβέρνησης θα την αποφασίσει ο Ελληνικός λαός και ότι σημασία δεν έχει η αυτοδυναμία αλλά η σταθερότητα έχει πολλαπλούς  στόχους. Να προετοιμάσει τους βουλευτές του ότι μπορεί να βρεθούν εκτός Βουλής, εφόσον ο Ανδρουλάκης συνεργασθεί μετεκλογικά. Αν ο Ανδρουλάκης δεν συνεργασθεί μετά τις πρώτες εκλογές και θέσει όρους για τις δεύτερες, όπως δηλώνει, αλλαγής του Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού, τότε στο όνομα της σταθερότητας ο Μητσοτάκης θα ζητήσει και θα επιδιώξει αυτοδυναμία. Πάντως συγκυβέρνηση ΝΔ-ΚΙΝΑΛ βολεύει για παραχωρήσεις στην Τουρκία, επειδή την ευθύνη δεν θα την φορτωθεί  αποκλειστικά  ο Μητσοτάκης. 

Βέβαια το κλίμα στη ΝΔ  δεν είναι πλέον θετικό για τη μητσοτακική πτέρυγα με ανοιχτές και υπόγειες διαφωνίες (Σαμαράς, Νικήτας Κακλαμάνης Κύρτσος κ.λ.π). Ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττακης. που εκφράζει καραμανλικούς κύκλους στο ίδιο πραναφερόμενο   άρθρο του  στην «Εστία γράφει:

«…Ἕκτον καί τελευταῖο. Τά ἄρρωστα μυαλά ἀσχολοῦνται πώς δέν θά εἶναι ὑποψήφιος στίς ἐθνικές ἐκλογές ὁ Καραμανλῆς, γιατί δέν τόν θέλουν στήν Βουλή ὅταν θά γίνουν οἱ μειοδοσίες γιά τό Αἰγαῖο. Διαδίδουν πώς θά ἀποχωρήσει γιά νά ἐκλεγεῖ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας καί πώς τό ἔχει συμφωνήσει, προχθές ὅμως ἄλλαξαν γνώμη, μᾶς λένε τώρα πώς δέ συμφωνοῦν ὁ Τσίπρας καί ὁ Ἀνδρουλάκης μέ τήν ὑποψηφιότητά του. Λές καί γνωρίζουν οἱ ἀνόητοι πώς θέλει ὁ Καραμανλῆς νά γίνει ὁ κομπάρσος τῆς μειοδοσίας πού ἑτοιμάζεται ἀπ’ ἔξω! Λές καί ξέρουν τί θά συμβαίνει στήν χώρα τό μακρινό 2025 καί ποιός θά ἡγεῖται αὐτῆς γιά νά μπορεῖ νά κάνει συμφωνίες ἀπό τώρα γιά τόν ἑπόμενο Πρόεδρο. Ἀλλά τά ἄρρωστα μυαλά ἐκεῖ ἔχουν τόν νοῦ τους! Πῶς θά διαμοιραστεῖ ἡ ἐξουσία, πῶς θά λεηλατηθεῖ τό Ταμεῖο Ἀνάκαμψης!

Ὁ νοῦς στά ἀξιώματα, ὄχι στόν λαό. Ὁ ὁποῖος τώρα κάνει ὑπομονή. Ἀλλά ἄν συνεχίσουν νά τόν ἀγνοοῦν προκλητικά γιά νά ἀναπαραγάγουν αἱμομικτικά τήν ἐξουσία τους, ἀργά ἤ γρήγορα, θά τούς πάρει μέ τίς πέτρες. Ἐννοῶ τή μεγάλη παρέα! Τό μηντιακό, πολιτικό καί οἰκονομικό σύστημα στό σύνολό του τό ὁποῖο ξεμπροστιάζει μόνο τίς πομπές του κάθε Σαββατοκύριακο στά πρωτοσέλιδα!...»

Η αντιπαλότητα κατά της Μητσοτακικής  πλευράς είναι ολοφάνερη που εκτός των καραμανλικών και σαμαρικών, προστίθενται και αυτοί που θεωρούν ότι δεν θα επανεκλεγούν και  πλέον πνέουν μένεα κατά των «παιδιών» του Μητσοτάκη δηλ. των προσημιτικών, σημιτικών, ποταμίσιων, ΛΟΑΤΚΙδων  και ΕΛΙΑΜΕΠίτων.

Μαλιστα καραμανλικοί κύκλοι υπονοούν ότι, αν ΝΔ συνεργασθεί με το ΚΙΝΑΛ και υπάρξουν παραχωρήσεις στα εθνικά θέματα, τότε είναι πιθανό να προκύψει  ένα νέο πατριωτικό κόμμα με κορμό στελέχη της ΝΔ...

Τότε όμως για την Ελλάδα θα είναι πολύ αργά.

Στο  ΣΥΡΙΖΑ μια από τα ίδια και χειρότερα

 Για το ΣΥΡΙΖΑ έχουμε γράψει αναλυτικά στο φύλλο 187 της «Ε» (Ιανουάριος 2022) ότι η ήττα του στις εκλογές του 2019 ήταν στρατηγική. Ηταν η επισφράγιση του ενταφιασμού του αριστερού του προσωπείου. Τώρα ψάχνουν νέα «αφηγήματα» και προσωπεία «προοδευτικά-κεντροαριστερά». Η αριστεροσύνη περισσεύει στα εσωκομματικά και λείπει παντελώς στην ασκούμενη προς τα έξω πολιτική. Συμφωνεί με το Μητσοτάκη για τη συνάντηση του με τον Ερντογάν και την πρόσκληση  του στο Ζελένσκι με την ομιλία-παράσταση στη Βουλή, ενώ του ασκεί μια  στείρα αντιπολίτευση στα εσωτερικά. Κατηγορεί το Μητσοτάκη για όλα, σωστά  ή όχι, υπονοώντας αλλά μη δεσμευόμενος, ότι, αν γίνει ο Τσίπρας ξανά πρωθυπουργός, θ’ανοίξουν τα ταμεία να μοιράζει χρήμα που θα είναι, προφανώς, με νέα δάνεια. Μετά τα ψέμματα του 2015 μπορεί έτσι να γίνει πιστευτός;

Βέβαια η κατάσταση σήμερα ταιριάζει στη «ρήση»  Aχτσιόγλου: «Η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά». Ομως αν και σήμερα η κανονικότητα έχει πάει περίπατο, η αχτσιόγλεια «ευκαιρία» είναι απούσα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις. Ισως η ποιήτρια να εννοούσε ως μη κανονικότητα την προώθηση της «Αριστερας» του ΣΥΡΙΖΑ από τις ΗΠΑ του Ομπάμα για να διώξουν τον δεξιό Σαμαρά(!!), που δεν θα υπέγραφε τις Πρέσπες, ούτε  τους επαχθείς όρους εκχώρησης στους δανειστές της δημόσιας περιουσίας.

Ο Τσίπρας, που αρέσκεται σε εξυπνακίστικες ατάκες κατά Μητσοτάκη, δεν έχει κανένα ιδεολογικό έρμα στην αντιπολίτευση που ασκεί. Αλλωστε το βασικό ιδεολογικό περίγραμμα του πιστού στην Ε.Ε., στο ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ  δε διαφέρει απ’ αυτό της ΝΔ του Μητσοτάκη, όπως απέδειξε με το 3^ο μνημόνιο, τις Πρέσπες, το άνοιγμα των συνόρων και την έξαρση της λαθρομετανάστευσης, τις μυστικές συναντήσεις με τον Ερνογάν, τη διακίνηση απόψεων για συμφωνία στο Αιγαίο ανάλογη αυτή των Πρεσπών και ότι το Καστελλόριζο  βρίσκεται στη Μεσόγειο, την υπόγεια στήριξη της Χ.Α. κωλυσιεργώντας  τη δίκη της με διάφορα προσχήματα, πιστεύοντας ότι η πολιτική της παρουσία θα μείωνε το εκλογικό ποσοστό της ΝΔ.

Το 3^ο συνέδριο τελικά γίνεται 13-17 Απριλίου στη σκιά της πρότασης Τσίπρα. Ο Τσίπρας, αντιγράφοντας τον «καινοτόμο» ΓΑΠ και λοιπούς αρχηγούς (Σαμαρά, Μητσοτάκη, Φώφη, Ανδρουλάκη),  για εκλογή  από όλα τα μέλη, που τα περισσότερα έχουν εγγραφεί μέσω ίντερνετ, του Προέδρου και των 300(!!)  μελών της Κεντρικής Επιτροπής, θα ταλανίζει το ΣΥΡΙΖΑ  για καιρό  με την εσωκομματική φαγωμάρα, με τις «Ομπρέλες και τις λοιπές «δημοκρατικές συριζέικες  δυνάμεις» σε μάχη πολιτικής επιβίωσης. Είναι αυτά εχέγγυα παλινόρθωσης ;

     Τι θα κάνει όμως ο Τσίπρας, ως νεοεκλεγείς  Πρόεδρος, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρθει πρώτο κόμμα στις εκλογές, κυρίως στις πρώτες  με το δικό του εκλογικό νόμο, και μάλιστα απέναντι στο Μητσοτάκη που έχει φθαρεί πανταχόθεν; Γνωρίζει  ότι οι παχειές αγελάδες της εποχής Ομπάμα έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Ο Μπάιντεν, άλλωστε, κάνει τη δουλειά του με τον «πιο αξιόπιστο και πιο προβλέψιμο σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών».  

 Οι αρχηγοί που εκλέγονται, εκτός  συνεδρίων, με ψηφοφορία από τη βάση ή απο ευρύτερα σύνολα, μπορεί να μη  λογοδοτούν σε κομματικά όργανα, όμως τίποτα   δεν τους διασφαλίζει από την αποπομπή τους. Παράδειγμα ο πρώτος διδάξας ΓΑΠ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί σε ένα συστημικό αστικό κόμμα προκειμένου, όπως πιστεύουν,  να επανέλθει στην Κυβέρνηση. Φρούδες ελπίδες...

ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ : Τσιμουδιά

για τα εθνικά θέματα

Από την εκλογή του ο Ανδρουλάκης και το ΚΙΝΑΛ, όπως είχαμε γράψει στο φύλλο 187 της «Ε» (Ιανουάριος 2022)  «θ’αποφύγουν να διατυπώσουν καθαρές θέσεις, στα μεγάλα  εθνικά προβλήματα, ιδιαίτερα αυτά που θα ενοχλήσουν τους ξένους φίλους του,  για να μην φθαρούν πρόωρα. Θ’ ακολουθήσουν τη διμέτωπη  γραμμή κατά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, για ν’αυξήσουν τα ποσοστά τους προσδοκώντας την επιστροφή οίκαδε των  απολωλότων ψηφοφόρων...»

Ετσι  ο Ανδρουλάκης,  με καραμέλα τη «σοσιαλδημοκρατία» του, όχι μόνο αποφεύγει να πάρει θέση για τα εθνικά θέματα αλλά με άρθρο του στο «ΠΑΡΟΝ» στις 5-4-2022 , που αναρτήθηκε μάλιστα στην επίσημη ιστοσελίδα του ΚΙΝΑΛ,  ο Καμίνης, βουλευτής Επικρατείας, ζητά για τα ελληνοτουρκικά ένα νέο Ελσίνκι , αφού επαινεί το Σημίτη και το ΓΑΠ, που ήταν τότε Υπ. Εξωτερικών. Αξίζει να θυμηθούμε το μέγεθος της μειοδοσίας. όπου ο Σημίτης και ο Πάγκαλος μετά τον ενδοτισμό στα  Ιμια, υπέγραψαν στη Μαδρίτη  τον Ιούλιο του  1997 με το Ντεμιρέλ κοινό ανακοινωθέν που περιλάμβανε μεταξύ άλλων και  το  «Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους». Δηλ. αναγνώριζε τις   τουρκικές διεκδικήσεις  εις  βάρος της χώρας μας! Το Δεκέμβριο  του 1999 στο κείμενο των συμπερασμάτων του Ελσίνκι που ψήφισε και η Ελλάδα, αναφέρεται σχετικά με την Τουρκία και τις υπόλοιπες υποψήφιες χώρες προς ένταξη στην Ε.Ε. Η Ε.Ε. «παροτρύνει τα υποψήφια κράτη να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την επίλυση κάθε εκκρεμούς συνοριακής διαφοράς και άλλων συναφών θεμάτων». Αναγνωρίζει το δηλ. δικαίωμα (!) της Τουρκίας να εγείρει θέμα «συνοριακών διαφορών» με την Ελλάδα, η επίλυση μάλιστα των οποίων - πέρα από τη Χάγη - τίθεται και υπό τη δικαιοδοσία της ΕΕ! Τα σχόλια για την μειοδοσία περιττεύουν.

Ο Ανδρουλάκης, προστατευόμενος των Σημίτη-Βενιζέλου, ούτε να ψελλίσει κάτι δεν θέλει  για τις δηλώσεις Βενιζέλου για «έναν επώδυνο συμβιβασμό με την Τουρκία».

Η ιστοσελίδα του ΚΙΝΑΛ δεν περιέχει απολύτως τίποτα ως θέσεις για τα εθνικά θέματα.. Ο Ανδρουλάκης, όμως, γιατί θέλει να αλλάξει το ΚΙΝΑΛ σε ΠΑΣΟΚ;  Εκτός της ψηφοθηρίας προς τους παλιούς πασοκτζήδες αυτοί θυμούνται   το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ, όπως το είχε χαρακτηρίσει ως υποψήφιος ο Λοβέρδος.

            Τελικά για το σύστημα εξάρτησης ο Ανδρουλάκης είναι ο κατάλληλος. Ομως αυτό δεν αρκεί, θα πρέπει να είναι και επαρκής και αποτελεσματικός. Οσο και να τον προωθούν τα ΜΜΕ η ανεπάρκεία του είναι εμφανής.  

 Για τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα ισχύουν  ό,τι έχουμε γράψει στα προηγούμενα φύλλα της «Ε». Ομως ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει για την τεκμηριωμένη ομιλία Κουτσούμπα στη Βουλή (1-3-2022) για τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών.

Επίσης, παρατηρούνται διεργασίες  πολιτικών μορφωμάτων και προσώπων στο δεξιό χώρο, όπως,  εκλογική σύμπραξη Φαήλου Κρανιδιώτη με  Τζήμερο(!!), κόμμα Μπογδάνου («Εθνική Συμφωνία»), κόμμα Εμφιετζόγλου («Πανελλήνια Πατριωτική Ενωση»), κίνηση Βαγ. Αντώναρου, Σάββα Τσιτουρίδη, Άρη Σπηλιωτόπουλου, Κρηνιώς Κανελλοπούλου και Χρήστου Ζώη κ.λπ. Πιθανόν να μη μετέχουν όλοι στις εκλογές, όμως όσοι κατέβουν θα κόψουν ψήφους από τη ΝΔ του Μητσοτάκη...