Η νέα κυβέρνηση της Ν.Δ. είχε ανακοινώσει στον τύπο (και στο ΑΣΚΕ προφορικά το υπουργείο Εσωτερικών) ότι στην προεκλογική προβολή των θέσεων των κομμάτων θα ισχύσουν τουλάχιστον τα ίδια με τις εθνικές εκλογές, δηλ. τα μικρά κόμματα θα είχαν 1 ώρα συνέντευξη και 1 ώρα ομιλία στην κρατική τηλεόραση και από ένα δεκάλεπτο σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια και την ΕΤ.
Ενώ οι συνεντεύξεις είχαν αρχίσει να γράφονται και οι συγκεντρώσεις να προετοιμάζονται, η κυβέρνηση τα πήρε όλα πίσω και έδωσε μόνο 5 λεπτά ομιλία για κάθε σταθμό! Αυτή είναι η συνέπεια στις εξαγγελίες, που υποσχέθηκε ο κ. Καραμανλής!
Το ΑΣΚΕ είχε και «ειδική» μεταχείριση από τις εφημερίδες. Δεν αναφερόμαστε σ' αυτές που ποτέ δεν βρήκαν χώρο μέσα στις πολυάριθμες σελίδες τους να αφιερώσουν 1 γραμμή για ανακοίνωση του ΑΣΚΕ (Νέα-Βήμα, Καθημερινή, Έθνος, Ριζοσπάστης, Αυγή κ.ά.), αλλά σ' αυτές που κυρίως διαβάζονται από προβληματισμένο κόσμο, που ενδιαφέρει το ΑΣΚΕ.
Η Ελευθεροτυπία, ενώ μέχρι τώρα κρατούσε τη δημοσιογραφική δεοντολογία, με την έναρξη του προεκλογικού αγώνα διέκοψε τη δημοσίευση των ανακοινώσεων του ΑΣΚΕ, ενώ συνέχισε κανονικά όλων των άλλων μικρών κομμάτων και μάλιστα ορισμένων (Γυναίκες, Οικολόγοι-Πράσινοι, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία) σχεδόν καθημερινά. Ακόμη και την ανακοίνωση ότι το ΑΣΚΕ συμμετέχει στις εκλογές την έβαλε αφού τη στείλαμε για 3η φορά και μάλιστα την έβαλε χωρίς τίτλο, κρυμμένη στο ρεπορτάζ άλλου κόμματος! Για τα μικρά κόμματα διέθεσε χώρο για ένα τουλάχιστον άρθρο, για ανάλυση των θέσεων τους, ακόμη και στο ΚΚΕ μ-λ (ορθώς), για να εξηγήσει γιατί δε συμμετέχει στις εκλογές. Μόνο του ΑΣΚΕ το άρθρο δε δημοσιεύτηκε, παρότι έγινε παράσταση στο διευθυντή της εφημερίδας και τους άλλους αρμόδιους.
Το Ποντίκι, που κυρίως διαβάζεται από το δυσαρεστημένο κόσμο του ΠΑΣΟΚ (και προσπαθεί να τον προσανατολίσει προς ανώδυνες κατευθύνσεις) από τις εθνικές εκλογές είχε δείξει τις διαθέσεις του. Είχε καλέσει τους αναγνώστες του να καταδικάσουν το δικομματισμό, ψηφίζοντας ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ και τα εξής 5 κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς : ΜΕΡΑ, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ μ-λ και ΟΑΚΚΕ! Το ΑΣΚΕ πουθενά! Στις ευρωεκλογές κατέταξε τα μικρά κόμματα σε κατηγορίες. Το ΑΣΚΕ δεν το κατέταξε ούτε στα κόμματα της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς
ούτε στα πασοκογενή κόμματα, αλλά στα λοιπά κόμματα μαζί με το Λεβέντη, τους Κυνηγούς κλπ.!!
Το Παρόν, ενώ δημοσίευσε άρθρο του ΑΣΚΕ, ύστερα από συνεννόηση με το διευθυντή της εφημερίδας, στο τελευταίο φύλλο πριν τις εκλογές είχε άρθρο σχετικά με τον αποκλεισμό του ΔΗΚΚΙ. Το ΔΗΚΚΙ (τα στελέχη που διαφώνησαν με τον Τσοβόλα) κάλεσε τους φίλους του να ψηφίσουν τα κόμματα που εναντιώθηκαν στο σχέδιο Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Ο αρθρογράφος ερμήνευσε την απόφαση του ΔΗΚΚΙ ως πρόταση να ψηφιστούν το ΚΚΕ, ο Χαραλαμπίδης, οι Γυναίκες, το ΜΕΡΑ και το Μ-Λ ΚΚΕ. Μερικά από τα κόμματα αυτά ούτε καν είχαν ασχοληθεί με το σχέδιον Ανάν, το Μάαστριχτ και το Ευρωσύνταγμα. Το ΑΣΚΕ πουθενά! Και να σημειώσουμε ότι με τους συντρόφους του ΔΗΚΚΙ έχουμε άριστες σχέσεις (παρά τη διαφωνία μας για την Ε.Ε.) και σε μας ήρθαν, για να τους βοηθήσουμε σε τεχνικά ζητήματα για τη συμμετοχή τους στις εκλογές.
Με τα δεδομένα αυτά η εκλογική επιτυχία του ΑΣΚΕ είναι μεγαλύτερη απ' όσο φαίνεται με μια πρώτη ματιά. Το ερώτημα είναι πού οφείλεται αυτή η ειδική μεταχείριση. Γιατί φοβούνται να ακουστεί η φωνή μόνο του ΑΣΚΕ; Αυτό πρέπει να μας στενοχωρήσει ή, αντίθετα, να μας ενθαρρύνει ότι οι θέσεις μας είναι αυτές που μπορούν να εκφράσουν τον ελληνικό λαό;
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Συμφώνησαν, τελικά, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο οι 25 αρχηγοί για τη θέσπιση συντάγματος της Ε.Ε.. Εννοείται ότι «ώδινεν όρος και έτεκεν μυν» και μάλιστα «ποντικό» δηλητηριώδη για τους λαούς της Ε.Ε..
Δεν πρόκειται, φυσικά, για κάποιο σύνταγμα-θεμελιώδη νόμο που κατοχυρώνει τα δικαιώματα των λαών, τα ανθρώπινα δικαιώματα, ατομικά, πολιτικά και κοινωνικά. Κατά παγκόσμια ιστορική πρωτοτυπία συμφωνήθηκε ένα κείμενο, καρικατούρα συντάγματος, που επιχειρεί απλώς(!) να κατοχυρώσει τη χυδαιοκαπιταλιστική Ε.Ε., τα δικαιώματα του χρηματιστικού-τραπεζικού κεφαλαίου και των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, όπως είχαν αποτυπωθεί στις συνθήκες του Μάαστριχτ και τις επόμενες, με στόχο τις κοινωνίες των 2/3, δηλαδή του 1/10. Διευθετήθηκαν ακόμη τα πολιτικά-«πολιτειακά» όργανα διοίκησης της, με προσεκτικό αποκλεισμό κάθε λαϊκής εκπροσώπησης και επιρροής. Ακόμη και την επίκληση, έστω διακοσμητική, της δημοκρατικής αρχής της πλειοψηφίας, όπως διατυπώνεται στον «Επιτάφιο» των Περικλή-Θουκυδίδη, μαζί με την αναφορά στη χριστιανική καταβολή, φρόντισαν να την απαλείψουν. Το Ευρωκοινοβούλιο παράμενει διακοσμητικό στοιχείο, γιατί δεν ξέρει κανείς τι προβλήματα μπορεί να δημιουργήσει στην ολιγαρχία του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.
Φρόντισαν, μάλιστα, να φτιάξουν αυτό το συνονθύλευμα μετά τις ευρωεκλογές, γιατί προφανώς φοβούνταν ακόμη μεγαλύτερη παθητική ή ενεργητική αντίδραση. Το μόνο που τους απασχόλησε ήταν η κατοχύρωση της δυνατότητας των μεγάλων χωρών να εξασφαλίζουν την κυριαρχία τους με διάφορους συνδυασμούς λήψης αποφάσεων (το 55% των χωρών και το 65% των πληθυσμών), ώστε κι αν δεν μπορούν να αποφασίζουν οι λίγοι, να μπορούν, τουλάχιστο, να εμποδίζουν τις αποφάσεις των πολλών...
Ελπίζουμε να γίνει δημοψήφισμα
Έκαναν όμως ένα σοβαρό λάθος ή μάλλον αναγκάστηκαν να κρατήσουν τα προσχήματα και να μπορούν, ενδεχομένως, να το κάνουν ακόμη χειρότερο: Για να ισχύσει αυτό το «πράμα», πρέπει να επικυρωθεί πρώτα από όλα τα κράτη,
με δημοψηφίσματα ή από τα εθνικά κοινοβούλια. Καταλαβαίνει κανείς τι έχει να επακολουθήσει.
Οι δικοί μας, βέβαια, φρόντισαν από τώρα να αποκλείσουν κάθε ιδέα δημοψηφίσματος, παρά τις «αντιρρήσεις» του Γιωργάκη, που ξαφνικά απέκτησε δημοκρατικές ευαισθησίες. Ο αναπληρωτής υπουργός εξωτερικών Βαληνάκης, δεδηλωμένος ευρωπαϊστής, δήλωσε: «Αποκλείεται κάθε ιδέα δημοψηφίσματος. Η πλειοψηφία των κομμάτων συμφωνεί. ’λλωστε στα δημοψηφίσματα πολλές φορές άλλα ερωτώνται οι λαοί και άλλα ψηφίζουν»!! Ανάλογα είχε δηλώσει και ο Τσοχατζόπουλος, όταν τέθηκε θέμα δημοψηφίσματος για τη συνθήκη του Μάαστριχτ: «Τέτοια σοβαρά θέματα δεν μπορεί να είναι αντικείμενο οχλοκρατικών εκδηλώσεων»!! Έτσι αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία οι ευρωπαϊστές μας και οι Ευρωπαίοι αφέντες τους!
Φυσικά, κανένα κοινοβούλιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή βούληση. Και όσο για την ελληνική Βουλή, δεν έχει καμμιά συντακτική εξουσιοδότηση. Ήδη η Ισπανία και η Πορτογαλία ανακοίνωσαν ότι θα κάνουν δημοψηφίσματα, θα έχουν, λοιπόν, πολλά προβλήματα τα παλικάρια! Οψόμεθα συντόμως!
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Πολλοί, που δεν έχουν την αναγκαία ενημέρωση, συμμετέχουν σε ΜΚΟ, νομίζοντας on έτσι καταπολεμούν το σύστημα(!) ή, έστω, συμβάλλουν στη βελτίωση του. Το γεγονός ότι ο Γιωργάκης τις χρηματοδοτούσε αφειδώς με αδιαφανή δισεκατομμύρια ή δεν το γνώριζαν ή δεν τους προβλημάτιζε.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, επικαλούμενη οικονομικούς λόγους έκοψε τη χρηματοδότηση.
Έξαλλος ο Τόμος Μίλερ, ο ακραίος σιωνιστής που θα είναι για λίγο ακόμη πρέσβυς των ΗΠΑ στην Ελλάδα, ο Αμερικανός Ανθύπατος (κατά τον τ. Πρόεδρο της Βουλής), εισέβαλε στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και ζήτησε ανάκληση της απόφασης! Ο αρμόδιος υφυπουργός ευγενικά αρνήθηκε, οπότε ο Μίλερ, ακόμη πιο εκνευρισμένος, βγήκε από το υπουργείο φωνάζοντας (αγγλιστί): «ποιος είναι αυτός ο Στυλιανίδης;»
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Αμέσως μετά την «επιτυχία» των ευρωεκλογών η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε να καταθέσει και να ψηφίσει στη Βουλή σχέδιο νόμου για την τρομοκρατία, ώστε πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες να έχει ευθυγραμμιστεί με τις δεσμευτικές αποφάσεις της ΕΕ. Ο υπουργός Δικαιοσύνης δήλωσε με αφοπλιστική αφέλεια ότι «δέχτηκε ασφυκτικές πιέσεις από την Ε.Ε. για την ψήφιση του» και κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ ότι καθυστέρησε να το ψηφίσει το ίδιο!
Όμως, όπως τόνισε ακόμη και το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής, αυτός ο νόμος παραβαίνει το Σύνταγμά μας, οριοθετεί έννοιες, όπως «τρομοκρατική πράξη» και «τρομοκράτης», καθ' υπόδειξη ευρωπαίων και αμερικανών και φυσικά αγνοεί τους μεγαλύτερους τρομοκράτες, όπως ο Μπους, ο Μπλερ και ο Σαρόν.
Τα κυριότερα σημεία του νέου τρομονόμου είναι τα εξής:
Α) Θεσπίζονται διαδικασίες εξπρές για σύλληψη και παράδοση «τρομοκρατών» που μπορεί να είναι απλά ύποπτοι ακόμα και για πλημμελήματα. Β) Επιτρέπεται η έκδοση Ελλήνων πολιτών για πράξεις που τελέστηκαν στην Ελλάδα ή αλλού, έστω και αν αυτές δεν διώκονται εδώ, παρά τις ττερί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με διάταξη του άρθρου 5 παράγραφος 2 του Συντάγματός μας. Γ) Για πρώτη φορά ονομάζονται τρομοκράτες μεμονωμένα άτομα, εισάγοντας τον καινοφανή όρο «ατομικός τρομοκράτης». Δ) Είναι εύκολο μια πράξη να ονομαστεί τρομοκρατική, αφού οι 22 κατηγορίες αδικημάτων τα οποία θεωρούνται τρομοκρατικά, περιλαμβάνουν από απλά πλημμελήματα με ποινή ενός έτους, όπως νοθεία τροφίμων ή διατάραξη της ασφαλείας των συγκοινωνιών, μέχρι διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας.
Με τις ρυθμίσεις του ευρωτρομονόμου συρρικνώνονται τα ατομικά δικαιώματα, ποινικοποιούνται ιδεολογίες και πλήττεται ο συνδικαλισμός. Κάθε αντίδραση μεμονωμένων πολιτών ή ομάδων, εύκολα θα μπορεί να χαρακτηριστεί τρομοκρατική ενέργεια και να χτυπηθεί αλύπητα. Συμβολικές καταλήψεις δρόμων και κτηρίων, απεργίες «μη νόμιμες»,
ύοτερα από δικαστική απόφαση που κηρύσσει την απεργία ως καταχρηστική, μπορούν να χαρακτηρισθούν τρομοκρατικές ενέργειες και να τιμωρηθούν με εξοντωτικές ποινές. Ακόμη και μια δήλωση, που μπορεί να ερμηνευτεί ότι υποκρύπτει «ακραίο» φρόνημα μπορεί να ποινικοποιηθεί. Αυτά σκοπεύουν στην τρομοκράτηση για περιστολή της ελεύθερης έκφρασης - άποψης και τον περιορισμό της ελευθεροτυπίας, που θυμίζει άλλες εποχές.
Ήδη τα μάτια του «μεγάλου αδελφού» έχουν τοποθετηθεί παντού, σε δημόσιους χώρους, σε δρόμους, σε τράπεζες, στο μετρό, σε ιδιωτικές εταιρίες, σε χώρους εργασίας, όπως βλέπουμε στις αμερικανικές ταινίες. Σιγά-σιγά και χωρίς την έγκριση μας, κατά παράβαση των αρχών της προστασίας προσωπικών δεδομένων και της ιδιωτικής μας ζωής, στο όνομα της καταπολέμησης της εγκληματικότητας και της τρομοκρατίας, όλοι βρισκόμαστε κάτω από συνεχή έλεγχο και επιτήρηση.
Αυτή είναι η «δημοκρατία» που θέλουν να μας επιβάλουν. Και η «αντιτρομοκρατική» καταιγίδα μόλις άρχισε. Ο ευρωπαίος συντονιστής Γκις ντε Βρις, πιέζει για περισσότερα και σκληρότερα αστυνομικά μέτρα, που έχουν συμφωνηθεί στα κρυφά, με τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, που τώρα ξαφνικά υπεραμύνεται της δημοκρατίας, και θεωρούνται από τις Βρυξέλες απαραίτητα, με πρόσχημα την Ολυμπιάδα, ώστε οι μηχανισμοί καταστολής να είναι πάνω και από την πολιτική εξουσία και φυσικά το δημόσιο έλεγχο. Οι παρακολουθήσεις και συλλήψεις όσων βαφτίζονται ύποπτοι θα είναι στην κρίση των «αντιτρομοκρατικών μυστικών υπηρεσιών, που θα αποφασίζουν ερήμην της Βουλής και του λαού. Ξένες μυστικές υπηρεσίες θα «συνεργάζονται» με τις ελληνικές.
Σ' αυτή την επίθεση κατά της ελευθερίας και της δημοκρατίας μας, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε, πέρα από τη βάσιμη ελπίδα ότι τα ελληνικά δικαστήρια δε θα εφαρμόζουν αντισυνταγματικούς νόμους, είναι η αντίδραση και ο αγώνας μας, ώστε να αναγκαστεί η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση να αναδιπλωθούν. Οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες.
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Κρίνουμε χρήσιμο να κάνουμε κάποια σχόλια για μικρά κόμματα, σκοπίμως μετά τις εκλογές, για να μη θεωρηθούν ψηφοθηρικά.
Οι Οικολόγοι - Πράσινοι
Ο συνδυασμός τους ζήτησε την ψήφο των πολιτών, ώστε να εκλεγεί ευρωβουλευτής, που με καμάρι διαλαλούσαν ότι θα ανήκε στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα. Το γεγονός ότι οι περισσότεροι Ευρωπαίοι Πράσινοι, όπως ο Γερμανός υπ. Εξ. Γ. Φίσερ, χρηματοδότης πολλών από τους υπολοίπους, υποστήριξαν τους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας και το επαίσχυντο σχέδιο Ανάν είναι λεπτομέρεια, με την οποία δεν ασχολήθηκαν οι Πράσινοί μας. Επίσης, δε μας είπαν αν τα τεράστια οικολογικά προβλήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, όπου τα πάντα ρυθμίζονται με κριτήριο το ιδιωτικό κέρδος. Μήπως επειδή ΜΚΟ (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις), πολλές από τις οποίες είναι οικολογικές, χρηματοδοτούνται από μερίδες του μεγάλου κεφαλαίου, για να τις χρησιμοποιούν ως όπλο στους εσωτερικούς τους ανταγωνισμούς και ως μέσο εκτόνωσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας;
Η Δ.Π.Ε.
Πατριώτης δηλώνει ο Μ. Χαραλαμπίδης, αλλά είναι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής της Ε.Ε., αφού για όλα «ευθύνονται οι ελληνικές κυβερνήσεις, που δεν αξιοποιούν σωστά τα κονδύλια της Ε.Ε.». Ακόμη και ο ΣΥΝ κάνει κάποια κριτική στην Ε.Ε.. Η Δ.Π.Ε. ούτε καν σχολιάζει το γεγονός ότι η Ε.Ε. είναι πάντα με την άλλη πλευρά σ' όλα τα εθνικά μας προβλήματα. Ούτε μας είπε από πότε οι ελληνικές κυβερνήσεις αποφασίζουν μόνες τους με ποιο τρόπο θα διαθέσουν το μέρος των χρημάτων μας που μας επιστρέφουν οι Βρυξέλες. Το κυριότερο είναι ότι η Δ.Π.Ε. έχει αναγάγει σε αιχμή του προγράμματος της την περιφερειακότητα, μιλώντας για 9 κυβερνήσεις στην Ελλάδα (!), τη στιγμή που η αμερικάνικη παγκοσμιοποίηση, με ουρά της την Ε.Ε., προσπαθεί να διαμελίσει το ένα μετά το άλλο τα κράτη που δε συμπαθεί (ΕΣΣΔ, Γιουγκοσλαβία, αραβικές χώρες κλπ.).
Η Αντικαπιταλιστική Συμμαχία
Είναι γνωστό ότι το 1996 οι «αντικαπιταλιστές» έδωσαν γραμμή να ψηφιστεί το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη και το 2000 ο ΣΥΝ του Κωνσταντόπουλου. Συμβαδίζουν, επίσης, με το ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, για να βελτιώσουν (!) την Ε.Ε..
Λιγότερο γνωστό είναι ότι ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανταπέδωσαν την προσφορά του 1996 σ' αυτές τις ευρωεκλογές ψήφισαν τους «αντικαπιταλιστές». Επίσης οτι η Συμμαχία αυτή των 56(!) οργανώσεων, που ελέγχεται από κάποιες τροτσκιστικές ομάδες, προσεκλήθη και χαιρέτισε με θερμά λόγια το συνέδριο του «Ουράνιου Τόξου», του κόμματος που επιδιώκει την απόσπαση της Μακεδονίας από την Ελλάδα (κι αν δεν την καταφέρει ολόκληρη, αρκούν η Φλώρινα, η Καστοριά και η Πέλλα). Το φύλλο της 2/6/2004 της «Εργατικής Αλληλεγγύης», της εφημερίδας τους, που διαθέτει και επαγγελματίες δημοσιογράφους(!), γράφει ότι το «Ουράνιο Τόξο» είναι «το κόμμα που εκπροσωπεί τη μειονότητα των εθνικά Μακεδόνων που ζουν στην Ελλάδα».
Η ΟΑΚΚΕ
Προσπαθούμε να βρούμε έστω μία θέση του Μητσοτάκη είτε στα εθνικά είτε στα κοινωνικά ζητήματα που να μη συμφωνεί και να μην υπερθεματίζει η ΟΑΚΚΕ και δε βρίσκουμε! Τώρα, πώς είναι δυνατό τα ΜΜΕ μας, πχ. το ΠΟΝΤΙΚΙ, να κατατάσσει την ΟΑΚΚΕ στην εξωκοινοβουλυτική αριστερά, αυτοί... ξέρουν!
Οι 24 Γυναίκες
Αυτό πάλι, ψηφοδέλτιο γυναικών! Ισχυρίστηκαν ότι, αν κυβερνούσαν γυναίκες, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Προσπαθήσαμε να φανταστούμε ένα τέτοιο κόσμο, με πλανητάρχη την κ. Κοντολίζα Ράις και πρωθυπουργό της Ελλάδας, την κ. ’ννα Διαμαντοπούλου και μας έπιασε ανατριχίλα!
Κύριοι (και κυρίες), τέως συνεταίροι του ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν πολύ τιμιότερο να παρουσιάσετε τις θέσεις σας και μ' αυτές να ζητήσετε την ψήφο των πολιτών, παρά να ψαρεύετε στα θολά νερά.
ΜΛ-ΚΚΕ και ΜΕΡΑ
Αντιθέτως, το ΜΛ-ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ προέβαλαν καθαρά τις θέσεις τους, ο κάθε πολίτης μπορούσε να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μαζί τους και να
ξέρει γιατί του ζητούν την ψήφο του. Το ΜΛ-ΚΚΕ, μάλιστα, είχε και μια σημαντική εκλογική επιτυχία. Συγχαρητήρια!
Το ΚΚΕ μ-λ και η αποχή
Το ΚΚΕ μ-λ ποτέ δε συμμετέχει σε ευρωεκλογές, καλώντας το λαό σε αποχή, με το αιτιολογικό on είναι υπέρ της αποχώρησης από την Ε.Ε.. Δεν παρέμεινε ανενεργό, αλλά με συγκεντρώσεις, αρθρογραφία κλπ. προσπάθησε να εξηγήσει τη στάση του. Είναι μια στάση σεβαστή, παρόη εμείς δεν τη συμμεριζόμαστε, αφού θεωρούμε on αυτύ που προέχει τώρα είναι η ενημέρωση για τις επιπτώσεις της συμμετοχής μας στην Ε.Ε. και η συμμετοχή στις ευρωεκλογές, ακόμη και στο ευρωκοινοβούλιο, αν ήταν δυνατό, συμβάλλει σηιιανηκά στην αποκάλυψη του ρόλου της E.E..
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Το ΑΣΚΕ έλαβε μέρος στις ευρωεκλογές, για να ακουστεί η πολιτική του πρόταση για άμεση αποχώρηση από την ΕΕ, για τους λόγους που έχουμε αναλυτικά παρουσιάσει και υποστηρίξει. Χωρίς ουσιαστικά προεκλογικό αγώνα, αφού η απόφαση της συμμετοχής μας πάρθηκε την τελευταία στιγμή, λόγω οικονομικών δυσκολιών, και παρά τον αποκλεισμό του και την ειδική μεταχείρησή του από τα ΜΜΕ (βλ. σχετικό άρθρο), το ΑΣΚΕ κατάφερε να συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό και το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων που έχει πάρει ποτέ σε εκλογές (0,19% και 11598 ψήφους).
Ο,τι δεν μπορέσαμε να κάνουμε προεκλογικά προσπαθούμε να το κάνουμε τώρα, με την προκήρυξη και την αφίσα μας,που εξηγούν τη θέση μας για την άμεση αποχώρηση. Προγραμματίζουμε και την έκδοση του ΑΣΚΕ-4, όπου όλ' αυτά θα εξηγούνται αναλυτικά.
Οι πολίτες που μας εμπιστεύτηκαν με τη ψήφο τους, είχαν να αντιμετωπίσουν και πάλι το παιχνίδι του δικομματισμού. Καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας είχε τους λόγους του να κινδυνολογεί και να εκβιάζει τους ψηφοφόρους. Έτσι, η ψήφος δεν ήταν τόσο χαλαρή, όσο είναι συνήθως στις ευρωεκλογές. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ν.Δ., ως πρώτο κόμμα, ελάχιστα μείωσε το ποσοστό των εθνικών εκλογών (45 % - 43%) και από το γεγονός ότι τα περισσότερα μικρά κόμματα είχαν αύξηση ψήφων μόνο 30% - 50%. Η αντίστοιχη αύξηση του ΑΣΚΕ ήταν 365% κι αυτό μετά την αύξηση κατά 60% και στις εθνικές εκλογές. Το ΑΣΚΕ πήρε τώρα περίπου τον ίδιο αριθμό ψήφων με κόμματα που στις εθνικές εκλογές είχαν πάρει 3πλασιο αριθμό ψήφων από μας.
Επίσης έγινε τεράστια προσπάθεια να ατονήσει το κλίμα των εκλογών, με βασικούς μοχλούς τις εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια, που μια εβδομάδα πριν από τις εκλογές ελάχιστα ασχολήθηκαν μ' αυτές και αποπροσανατόλιζαν τον κόσμο με συζητήσεις και κονταρομαχίες, όχι για τις θέσεις που είχε κάθε κόμμα για την ΕΕ, αλλά για το εάν επικροτεί ο λαός την πορεία της κυβέρνησης ή τις αποφάσεις του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.
Αποχή, δικομματισμός και αποπροσανατολισμός έπληξαν όλα τα μικρά κόμματα. Ομως σε όσους έφτασε η φωνή μας, εκτίμησαν την ξεκάθαρη θέση μας για το σχέδιο Ανάν και την είσοδο της Κύπρου στην ΕΕ και, κυρίως, επικρότησαν τη θέση μας για την άμεση αποχώρησή μας από την ΕΕ και γενικότερα την πολιτική μας συνέπεια. Γι' αυτό τα μεγαλύτερα ποσοστά του ΑΣΚΕ προήλθαν από εργατικές, αγροτικές και εθνικά ευαίσθητες περιοχές, όπως η Θράκη, ενώ στη Φιλοθέη και την Εκάλη είμαστε το μοναδικό κόμμα που είχαμε μηδενικό αριθμό ψήφων (τιμή μας και καμάρι μας).
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Όπως όλοι γνωρίζουμε, το οικονομικό βάρος της συμμετοχής του ΑΣΚΕ σε 2 συνεχείς εκλογές είναι δυσβάσταχτο. Παρακαλούμε τους φίλους, εκτός από την έκτακτη εκλογική συνδρομή τους, να μην ξεχνούν την τακτική μηνιαία συνδρομή.
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Μέχρι τις 13 Ιουνίου οι εν Ελλάδι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών συμφερόντων είχαν πείσει όλο τον κόσμο ότι «όλοι θέλουν την Ε.Ε.». Η αντίθετη γνώμη του ΑΣΚΕ δεν έπειθε και στην καλύτερη περίπτωση ακουγόταν ως έκφραση της δικής μας επιθυμίας, που δεν είχε σχέση με την αντικειμενική πραγματικότητα. Μετά τα εκλογικά αποτελέσματα της 13ης Ιουνίου όλο και περισσότεροι αναγκάζονται να έρθουν στα λόγια μας.
«Το σχέδιο για την οικοδόμηση της Ευρώπης παραπαίει, καθώς οι πρώτες ευρωεκλογές στη διευρυμένη Ε.Ε. ήταν ένα μεγάλο φιάσκο». Έτσι συνοψίζει η φιλοεοκική ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (15/6/04) τα σχόλια του δυτικοευρωπαϊκού τύπου. «Απογοητευτικό για όλους μας και για την ίδια την Ευρώπη», χαρακτήρισε το αποτέλεσμα ο Ζακ Σιράκ.
Ας μην αφήσουμε απαρατήρητο ότι όλοι τους αυθαίρετα ταυτίζουν την Ευρώπη με την Ε.Ε..
Αποδοκιμάστηκε η πολιτική της Ε.Ε.
Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι ότι καταψηφίστηκαν τα κόμματα που κυβερνούν, ανεξαρτήτως αν είναι «σοσιαλιστικά» ή «συντηρητικά». Στη Γερμανία και τη Βρετανία οι «σοσιαλιστές», στη Γαλλία οι «συντηρητικοί». Η Ελλάδα και η Ισπανία δε θεωρούμε ότι αποτελούν εξαίρεση, γιατί αποδοκιμάστηκαν τα κόμματα (το «σοσιαλιστικό» στην Ελλάδα, το «συντηρητικό» στην Ισπανία) που άσκησαν για πολλά χρόνια και μέχρι πρόσφατα την εξουσία, σύμφωνα με τις εντολές της Ε.Ε...
Οι εθνικές κυβερνήσεις δε διαμορφώνουν οι ίδιες την πολιτική τους. Σε όλα τα σημαντικά θέματα αποφασίζει η Ε.Ε., γι' αυτό και οι διαφορές ανάμεσα στα φιλοευρωπαϊκά κόμματα είναι πλέον δυσδιάκριτες. Αυτή η πολιτική είναι άδικη και καταπιεστική, οι λαοί την αρνούνται και όποιο κόμμα τυχαίνει να κυβερνά εισπράττει τη δυσαρέσκεια.
Επομένως στις εκλογές δεν αποδοκιμάστηκαν μόνο κάποια κόμματα, αλλά κυρίως η ίδια η πολιτική της Ε.Ε.. Αυτό το ομολογούν και οι περισσότεροι ευρωπαϊστές, προσπαθώντας να αποπροσανατολίσουν, υποστηρίζοντας ότι η πολιτική της Ε.Ε. μπορεί και πρέπει να βελτιωθεί. Αυτό που πρέπει, λοιπόν, να γίνει τώρα κατανοητό είναι ότι, αν η πολιτική της Ε.Ε. αλλάξει, θα αλλάξει προς το χειρότερο.
Στην Ε.Ε. δεν αποφασίζουν οι πολίτες
Ο εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ντέιβιντ Χάρλεϊ μίλησε για «απογοητευτική και θλιβερά χαμηλή συμμετοχή», αφού η αποχή ήταν 56%! Στις νέες χώρες ήταν ακόμη μεγαλύτερη, φτάνοντας στην Πολωνία στο 80%!
Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες των 25 δεν πιστεύουν ότι στο ευρωκοινοβούλιο γίνεται κάτι που τους αφορά και διαισθάνονται ότι όλα τα σημαντικά αποφασίζονται στα μυστικοσυμβούλια των μεγαλοεπιχειρηματιών και διοχετεύονται στα όργανα της Ε.Ε. για την τυπική νομιμοποίηση. ’λλωστε και όλη η διαδικασία των ευρωεκλογών τον ίδιο σκοπό έχει.
Σε μια άλλη προσπάθεια αποπροσανατολισμού, οι «προοδευτικοί» ευρωπαϊστές διακηρύσσουν ότι θα αγωνιστούν, ώστε να καλυφθεί το έλλειμμα δημοκρατίας που υπάρχει στην Ε.Ε. και να ακούγεται η γνώμη των πολιτών. Η παρατήρηση μας είναι ότι η γνώμη των πολιτών είναι καλά γνωστή στα κέντρα αποφάσεων της Ε.Ε., αλλά η Ε.Ε. υπάρχει ακριβώς, για να επιβάλλει στις χώρες-μέλη πολιτικές αντιλαϊκές, που καμιά εθνική κυβέρνηση δε θα μπορούσε να επιβάλλει. Το Ευρωσύνταγμα και οι τρομονόμοι δείχνουν ότι η Ε.Ε. δεν κινείται για να καλύψει το έλλειμμα δημοκρατίας, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Ενδεικτικό είναι ότι οι 25 υπουργοί Εξωτερικών της Ε.Ε. στις 14/6/04, στην προσπάθεια τους να ξεπεράσουν τις διαφωνίες τους και να εγκριθεί το Ευρωσύνταγμα από το . Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, που θα συνερχόταν μετά 3 μέρες, απάλειψαν από το σχέδιο τη φράση του Θουκυδίδη ότι «το Σύνταγμά μας ... ονομάζεται Δημοκρατία, επειδή η εξουσία βρίσκεται στα χέρια όχι μιας μειοψηφίας, αλλά της πλειοψηφίας». Η δικαιολόγηση ήταν ότι η μετάφραση ήταν κακή (!!) και ότι ο Θουκυδίδης είναι αμφιλεγόμενη προσωπικότητα (!). Και καλά η γνώμη τους για το Θουκυδίδη χαρακτηρίζει τους ίδιους, αλλά ολόκληρη Ε.Ε. δεν μπορούσε να κάνει μια καλύτερη μετάφραση; (Η τοποθέτηση των υπ. Εξ. Ελλάδας και Κύπρου επί του θέματος δεν εκρίθη χρήσιμο να γνωστοποιηθεί δια του τύπου).
Πόσοι, τελικά, θέλουν την Ε.Ε.;
Το τρίτο και κυριότερο χαρακτηριστικό τα ευρωεκλογών, που πανικόβλητοι διαπίστωσαν όλοι οι αξιωματούχοι της Ε.Ε. και τα φερέφωνά τους στα ΜΜΕ είναι η μεγάλη και απροσδόκητη(;) άνοδος των «ευρωσκεπτικιστών», δηλ. των κομμάτων που προβληματίζονται για τη συμμετοχή των χωρών τους στην Ε.Ε Αυτό που προσπαθούν να αποκρύψουν είναι ότι εκτός από τους «ευρωσκεπτικιστές», υπάρχουν και οι «ευρωαπορριπτικοί», δηλ. τα κόμματα που ζητούν την άμεση αποχώρηση των χωρών τους από την Ε.Ε., αρκετά από τα οποία έχουν τη στήριξη και μερίδας της άρχουσας τάξης.
Στη Βρετανία το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ην. Βασιλείου, πήρε 16%, ενώ το κυβερνών Εργατικό του Μπλερ 22%! Στη Μάλτα το Εργατικό Κόμμα, που, όταν ήταν στη κυβέρνηση, είχε αποσύρει την αίτηση ένταξης πήρε 48,5%, ενώ το κυβερνών Εθνικιστικό, που με οριακή πλειοψηφία έβαλε τη Μάλτα στην Ε.Ε πήρε 39,5%. Στην Ελεύθερη Ιρλανδία το σιν Φέιν, η πολιτική πτέρυγα του ΙΡΑ υπερδιπλασίασε τις δυνάμεις του, φτάνοντας στο 12%, ενώ στη Βόρεια Ιρλανδία πήρε τη μία από τις 3 έδρες. Στην Πολωνία δύο κόμματα αντίθετα προς την ένταξη πήραν αθροιστικά σχεδόν 30%.
[Η χαρτογράφησή μας είναι πολύ ελλιπής και θα προσπαθήσουμε να τη συμπληρώσουμε].
Πρέπει να τονιστεί, τέλος, ότι οι πραγματικές διαθέσεις των πολιτών απέναντι στην Ε.Ε. είναι πολύ χειρότερες απ' όσο δείχνουν οι κομματικές προτιμήσεις των ψηφοφόρων στις εθνικές τους ευρωπαϊκές εκλογές. Αυτό αποδείχτηκε σε όλα τα δημοψηφίσματα που έγιναν, πχ. Δανία, Σουηδία Ιρλανδία, όπου το ΟΧΙ, ενώ υποστηριζόταν από κόμματα που είχαν το 5% περίπου του εκλογικού σώματος, πήρε πάνω από 50%!
Η εσπευσμένη συμφωνία για το Ευρωσύνταγμα δεν μπορεί να απόκρυψει τον πανικό των 25. λόγω των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών, ούτε τις αμφιβολίες τους για τη διατήρηση του οικοδομήματος τους, που επιβαρύνθηκε με τη διεύρυνση, ενώ τα θεμέλια του είναι σαθρά. Εμείς για πόσο καιρό ακόμη θα υποφέρουμε τις αρνητικές συνέπειες της συμμετοχής μας;
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Σε λιγότερο από 2 μήνες αρχίζουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας και ευχόμαστε, ειλικρινά, να τελειώσουν χωρίς τραγικά για τη χώρα μας αποτελέσματα.
Θα θέλαμε, ειλικρινά επίσης, να πούμε κάποιο καλό λόγο, να δώσουμε καμιά θετική συμβολή, πχ. να φερθούμε όσο πιο καλά μπορούμε στους επισκέπτες-θεατές, που δεν ευθύνονται σε τίποτα για τις ανοησίες των δικών μας «υπευθύνων» και των δύο κυβερνητικών κομμάτων και των ανεκδιήγητων «αθανάτων». Όμως:
Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πρώτα πρώτα σε τι κατάντησαν πλέον οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Από μια γιορτή πανανθρώπινη, έστω και χωρίς το υποτιθέμενο ολυμπιακό ιδεώδες, κατέληξαν σ' ένα όργιο εξυπηρέτησης ιδιωτικών, άνομων εν πολλοίς, συμφερόντων με ό,τι αυτό συνεπάγεται: διαφημιστικό παραλήρημα, ντοπαρίσματα, μετατροπή των αθλητών σε σύμβολα προβολής πολυεθνικών εταιριών και εθνικιστικών εξάρσεων.
Ειδικότερα για τη χώρα μας οι αγώνες αυτοί θα αποτελέσουν σχεδόν εθνική καταστροφή σε όλα τα επίπεδα. Αντί για προβολή της χώρας μας, που θα είχε κάποιο ενδεχομένως νόημα, αποτελούν μια σύνοψη όλων των αδυναμιών μας, κάτι που θα λειτουργεί δυσφημιστιτικά για δεκαετίες. Η πολιτική φαυλότητα, η μεγαλομανία και η ανευθυνότητα των «υπευθύνων», η ασυδοσία των εντόπιων και ξένων εργολάβων και αεριτζήδων έστησαν έναν ιλιγγιώδη χορό πλουτισμού, εν ονόματι μάλιστα του άδολου εθελοντισμού(!), που έχει αφήσει κάθε λογικό άνθρωπο άναυδο.
Ταυτόχρονα έδωσαν την αφορμή για πολλαπλές επεμβάσεις στη χώρα μας, που επιβεβαιώνουν σε εξευτελιστικό βαθμό το χαρακτήρα του προτεκτοράτου. Με πρόσχημα την «τρομοκρατία» και την «ασφάλεια» μετέτρεψαν τη χώρα μας σε άθυρμα στα χέρια των πραγματικών τρομοκρατών και των υπαίτιων για την παγκόσμια ανασφάλεια και μάλιστα με δικά μας έξοδα.
Δεν ευθύνονται για όλ' αυτά μόνο οι λυμεώνες του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο υπεύθυνοι είναι και οι αντίστοιχοι της Ν.Δ.. Να μην ξεχνάμε τα «Αθήναζε!» (= προς την Αθήνα) που κραύγαζε το 1992 επί Μητσοτάκη η σημερινή υπουργός των αγώνων! Ολόκληρο το σύστημα της υποτέλειας και εξυπηρέτησης αλλότριων συμφερόντων με αντίτιμο τον αθέμιτο πλουτισμό και την ικανοποίηση της παιδαριώδους ματαιοδοξίας τους συνασπίστηκε για το κακό της χώρας μας.
Aς παραβλεψουμε. για λίγο, τα όργια
Παρ' όλ' αυτά και πολλά άλλα, που όλοι γνωρίζουν ή υποπτεύονται, δεν πρέπει τώρα, παραμονές των αγώνων ή κατά την τέλεση τους, να αντιδράσουμε επιθετικά. Δεν έχει νόημα τώρα. Μόνο επίταση της απειλής για τη χώρα μας θα επιφέρουν. Η ώρα των ευθυνών και της επίθεσης στους υπευθύνους θα είναι από το Σεπτέμβριο. Αντίθετα, όσοι μπορούν και όπως μπορούν, χωρίς να συμπράξουν με τους υπαίτιους και τα έργα τους, ας βοηθήσουμε να μην εξευτελιστεί πλήρως η χώρα μας. Και όσοι μπορούν να παραβλέψουν, για λίγο, όλα τα αρνητικά, ας χαρούν στους αγώνες ό,τι αθλητικό και ανθρώπινο απέμεινε.
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Στις ευρωεκλογές οι ψηφοφόροι ήταν κατά 1.314.000 λιγότεροι από αυτούς των εθνικών, που έγιναν πριν 3 μήνες. Ήταν η μεγαλύτερη αποχή όλων των ευρωεκλογών. Η ΝΔ ψηφίστηκε από 735.000 λιγότερους και το ΠΑΣΟΚ από 929.000 λιγότερους.
Η αποχή οφείλεται σε δύο λόγους:
Τα κυβερνητικά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο "ευρωπαίος συνοδοιπόρος" τους ΣΥΝ, απέφυγαν, όπως κάνουν συστηματικά, ν' αναφερθούν στην πολιτική της Ε.Ε. και στις επιπτώσεις της στη χώρα και την κοινωνία μας. Κάτι τέτοιο είναι ανεπιθύμητο και από την Ε.Ε. και από τους εγχώριους θεράποντες της, γι' αυτό η προεκλογική περίοδος των ευρωεκλογών αναλώθηκε σε δευτερεύοντα εσωτερικά ζητήματα. Για τον ίδιο λόγο απέκλεισαν, παρά τις κυβερνητικές δεσμεύσεις, τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, που στην πλειοψηφία τους είναι κατά της Ε.Ε., από την προβολή τους στα ΜΜΕ.
Το ΚΚΕ τήρησε πιο συνεπή στάση. Αναφέρθηκε στις αρνητικές συνέπειες της συμμετοχής της χώρας στην Ε.Ε., ιδιαίτερα με τη συνθήκη του Μάαστριχτ, και κάλεσε σε "αντίσταση και ανυπακοή στην Ε.Ε.", χωρίς να έχει ως πολιτική θέση την άμεση αποχώρηση. Η αποχώρηση είναι, ίσως, θέμα στρατηγικής, η προσέλκυση, όμως, ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ και το ΔΗΚΚΙ, που είναι υπέρ της συμμετοχής στην Ε.Ε., είναι χειροπιαστό θέμα τακτικής.
Το αποτέλεσμα και οι συνέπειες Η ΝΔ, με το μεγαλύτερο ποσοστό πρώτου κόμματος σε ευρωεκλογές από το 1981 και με μικρή μείωση του ποσοστού της σε σχέση με τις εθνικές, εμφανίζεται θριαμβεύτρια και κυρίαρχη, γεγονός που ενδυναμώνει τη θέση του αρχηγού της στην κυβέρνηση και το κόμμα. Το θέμα είναι πώς μπορεί να επωφεληθεί απ' αυτό. Μπορεί π.χ. εσωκομματικά να περιοριορίσει το μητσοτακέϊκο;.
Ως τώρα απέφυγε να πάρει μέτρα που να έχουν πολιτικό κόστος και εξαργυρώνει την αναξιοπιστία του ΠΑΣΟΚ ως αντιπολίτευσης και κυρίως την ανεπάρκεια του αρχηγού του. Αυτό απέκρυβε τις αντιθέσεις και τις διαφορετικές
πολιτικές μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών, που δείχνουν την πρωθυπουργική αδυναμία συντονισμού και εφαρμογής ενιαίας κυβερνητικής πολιτικής.
Τι θα κάνει ο Κ. Καραμανλής στη συνέχεια, που από το φθινόπωρο είναι υποχρεωμένος να πάρει μέτρα με μεγάλο πολιτικό κόστος;, θα του αρκεί η μακροχρόνια αναξιοπιστία της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που συνδέεται με την παραμονή του νυν αρχηγού της ή θα προσφύγει σε νέες εκλογές το Μάρτιο του 2005, με αφορμή την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας; θα εξαρτηθεί από τη φθορά της ΝΔ και τη δυνατότητα της, τότε, να ξανακερδίσει τις εκλογές, λαμβάνοντας υπόψη όμως να μην ενδυναμώσει το ΠΑΣΟΚ ούτε να χάσει το ... Γιωργάκη.
Το ΠΑΣΟΚ υπέστη νέα ήττα. μετά την
απώλεια της εξουσίας το Μάρτιο. Είναι χαρακτηριστικό on στελέχη του έδωσαν γραμμή για αποχή ή ψήφο σε άλλα "βολικά" κόμματα (Χαραλαμπίδη, Αντικαπιταλιστική Συμμαχία κ.λ.π.), προκειμένου να υπονομεύσουν το νέο αρχηγό τους.
Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση. Έχοντας μετατραπεί σε πιστό υπηρέτη του συστήματος και έχοντας αποκτήσει δεξιά πολιτική και νοοτροπία έχασε κάθε ίχνος ιδεολογικής αναφοράς, έστω και προσχηματικής, όπως αυτή του 1974, που εξαργύρωνε έως τώρα. Δεν μπορεί πλέον να παράγει ιδεολογία, όπως πχ. μια νέα 3η Σεπτέμβρη, που ευαγγελίζεται... η κ. Διαμαντοπούλου. Το μόνο που συνδέει στελέχη και οπαδούς είναι η εξουσία και τώρα που την έχασε ο αρχηγός του ίσως νομίζει ότι με ... ιδέες made in USA μπορεί να την επανακτήσει. Το πρόβλημα είναι ότι χωρίς άμεση προοπτική νίκης σε εκλογές θα χάνει συνεχώς ψηφοφόρους.
Ο Γιωργάκης επιδιώκει τη μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε αρχηγικό κόμμα και αυτό του... εξασφάλιζει μια μακροχρόνια κρίση. Στο μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι η φθορά της ΝΔ. Μέχρι τότε όμως όλοι οι άλλοι καραδοκούν και ειδικά ο Λαλιώτης, που θεωρεί ότι φθάνει η ώρα του, γι' αυτό από φανατικός υπέρμαχος του σχεδίου Ανάν μετατράπηκε σε απορριπτικό!!
Το ΚΚΕ εμφανίζεται ενισχυμένο. Επωφελήθηκε από τους ψηφοφόρους του ΔΗΚΚΙ (133.000 στις εκλογές της 7/3/2004) και τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ και αύξησε κατά 141.000 τις ψήφους του σε σχέση με τις εθνικές εκλογές και κατά 20.000 σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 1999.
Όλ' αυτά όμως δεν πρόκειται να μεταβάλουν την πάγια πολιτική του ΚΚΕ να ελέγχει κάθε προσπάθεια ανάπτυξης κοινωνικού ή πολιτικού κινήματος. Η όποια ή ενδεχόμενη κεφαλαιοποίηση της σε ψήφους για το ΚΚΕ δε δίνει προοπτική κοινωνικής αλλαγής.
Ο ΣΥΝ υπέστη μεγάλη ήττα, που ήταν αναμενόμενη, μια και δεν εκφράζει στην ουσία καμμιά διαφορετική πολιτική από το ΠΑΣΟΚ και παίζει συμπληρωματικό μ' αυτό ρόλο. (Ναι στην Ε.Ε., ναι στο σχέδιο Ανάν κ.λ.π.).
Στις εθνικές εκλογές, για να περισώσει το όριο του 3% και να μη χάσει ψήφους προς το ΠΑΣΟΚ, κατέβηκε με το ΣΥΡΙΖΑ, δηλ με όσους πολιτικούς χώρους μετέχουν στο Φόρουμ, για να εμφανισθεί... αριστερότερος του ΠΑΣΟΚ.
Στις ευρωεκλογές πίστευε ότι μπορεί να επωφεληθεί από τους δυσαρεστημένους του ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό φρόντισε να ξεφορτωθεί τους συμμάχους του με ιδιαίτερη απαρέσκεια.
'Ό ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει ως μια αλήστου μνήμης παρένθεση στην πορεία του ΣΥΝ, του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Αρκετά θόλωσε τη σύγχρονη ευρωπαϊστική και οικολογική φυσιογνωμία του", δήλωσε ο κ. Δ Χατζησωκράτης, ηγετικό στέλεχος του.
Ο ΣΥΝ έχει πάρει πορεία διάλυσης. Ως και ο Κωνσταντόπουλος φεύγει... ονειρευόμενος να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας.
Ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη αύξησε εντυπωσιακά την εκλογική του δύναμη κατά 89.000 ψήφους σε σχέση με τις εθνικές εκλογές, δηλ. αύξηση 55%.
Είναι λάθος η επιτυχία του να αποδίδεται στην άνοδο του φασισμού ή της ακροδεξιάς στη χώρα μας. Το 60% των ψηφοφόρων του προέρχεται από το ΔΗΚΚΙ, το ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ. Απευθύνεται στα πιο φτωχά στρώματα του πληθυσμού. Ο ΛΑΟΣ, όπως και αντίστοιχα κόμματα στις άλλες χώρες της Ευρώπης αντλεί ψήφους χωρίς κανένα ιδεολογικό και πολιτικό έρμα, εκμεταλλευόμενος τη φτώχεια και την ανεργία, που κληροδοτεί η πολιτική της Ε.Ε.
Αυτά τα κόμματα αποτελούν μια βολική αντιπολίτευση, επειδή προβάλλουν πολλές φιλολαϊκές θέσεις, αλλά τα κυβερνητικά κόμματα, στο όνομα της καταπολέμησης του φασισμού και του ρατσισμού, τα αντιμετωπίζουν εύκολα κι έτσι ενδυναμώνεται το σύστημα. Όπως στις τελευταίες προεδρικές εκλογές στη Γαλλία, που, για να αντιμετωπίσουν τον ακροδεξιό Λεπέν, το 80 % ψήφισε το δεξιό Σιράκ. Στην Αυστρία οι "σοσιαλιστές" συνεργάζονται με τον ακροδεξιό Χαϊντερ. ’λλωστε εδώ η φιλοδοξία του ... πατριώτη Καρατζαφέρη είναι να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ξενόδουλο Μητσοτάκη!
Τα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα και οι ευκαιριακοί συνδυασμοί, οι οποίοι μετέχουν μόνο σε ευρωεκλογές, απέσπασαν το 5,2 % των ψήφων.
Το ΑΣΚΕ τετραπλασίασε σχεδόν τις ψήφους των εθνικών εκλογών και συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό απ' όλες τις εκλογές που έχει πάρει μέρος, όπως αναλύεται σε άλλο άρθρο
Πάντως εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι άνοδο είχαν όλα τα κόμματα που αντιτάχθηκαν στο σχέδιο Ανάν και στις πολιτικές της Ε.Ε. και φθορά όσα υποστήριξαν τα αντίθετα..
Η επόμενη μέρα θα είναι στην πραγματικότητα το ... φθινόπωρο. Μετά τη λαίλαπα των Ολυμπιακών Αγώνων ο απόηχος των ευρωεκλογών θα είναι τα πιο σκληρά οικονομικά, αντικοινωνικά και αντιδημοκρατικά μέτρα. Αυτοί που θα τα υποστούν δε θα ενδιαφέρονται, βέβαια, για την κρίση σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ...
Κατηγορία
Φύλλο 99 Ιουνίου 2004
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό