Σε μια δημοκρατική πολιτεία όλοι οι νόμιμοι πολίτες (και οι νόμιμοι μετανάστες) έχουν δικαίωμα να τελούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Οι χώροι που παραχωρούνται, το μέγεθος και το πλήθος των χώρων αυτών πρέπει να αναλογούν στον αριθμό των πιστών κάθε θρησκεύματος. Των νόμιμων, επαναλαμβάνουμε.
Και κάτι ακόμη. Όλοι αυτοί που υποστηρίζουν το διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος μιλούν μόνο για την ορθοδοξία; Για τα τζαμιά;
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Όπως κατήγγειλε καθηγήτρια πανεπιστημίου, μέλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ., τα μέλη της οποίας «παραίτησε» ο Βενιζέλος, οι κατοχικοί φούσκωσαν το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009, με εντολή του επικεφαλής της EUROSTAT, από 12% σε 15,4%, δηλ. επιπλέον 7 δισ., για να δικαιολογήσουν τα εξοντωτικά μέτρα κατά του ελληνικού λαού.
Το νέο έγκλημα κατά της χώρας που αποκαλύφθηκε κάνει πιο απεχθή τα νέα χαράτσια που επέβαλαν υπέρ των προστατών τους. Στον πανικό τους καταφεύγουν και πάλι στον χιλιοχρησιμοποιημένο επικοινωνιακό αποπροσανατολισμό με τη σύλληψη Ψωμιάδη.
Όμως ούτε τα δικά τους ΜΜΕ δεν «τσιμπάνε» πλέον, αναλογιζόμενα τη συσσωρευμένη οργή.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Η υπερψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ από τη Ν.Δ. έπληξε για πρώτη φορά τόσο σοβαρά την εικόνα του κ. Σαμαρά ως του πολιτικού που κινείται μεν στη λογική του συστήματος, αλλά διατηρεί κοινωνικές ευαισθησίες, δεν κάνει παραχωρήσεις στα εθνικά θέματα και δεν υποκύπτει σε πιέσεις. Η εντύπωση είναι ότι προσπάθησε να καθησυχάσει τον ξένο παράγοντα, υπό την πίεση των κορυφαίων στελεχών του (που, θυμίζουμε, στη μεγάλη τους πλειοψηφία είχαν υποστηρίξει τη Ντόρα στις εσωκομματικές εκλογές το 2009). Αντιθέτως, δυσαρέστησε την κομματική βάση που τον εξέλεξε. Είναι πολλά πλέον τα νομοσχέδια που φέρνουν οι κατοχικοί στη Βουλή και τα υπερψηφίζει η Ν.Δ., π.χ. το αίσχος με τα αυθαίρετα.
Βεβαίως, από το αρχικό νομοσχέδιο λίγα άρθρα παρέμειναν αναλλοίωτα. Η υπουργός έκανε δεκτές πολλές προτάσεις της Ν.Δ., αλλά η ουσία του νομοσχεδίου δεν άλλαξε. Ο νόμος επιτρέπει στους ιδιώτες επιχειρηματίες επισήμως πλέον να συμμετέχουν στη χρηματοδότηση των ΑΕΙ, άρα να έχουν λόγο για το περιεχόμενο των σπουδών και να υπαγορεύουν τα πορίσματα των ερευνών, δηλ. να λειτουργούν τα ΑΕΙ περίπου ως ιδιωτικά. Ο πρύτανης, που θα έχει πλέον αυξημένες αρμοδιότητες, δε θα διορίζεται απ ευθείας, όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο, αλλά θα εκλέγεται από μια λίστα 3 υποψηφίων, δηλ. πάλι διορισμός θα είναι. Δεν είναι τυχαίο ότι η καθεστωτική «Καθημερινή» ενθουσιάστηκε (25/8/11): «Οι δυνάμεις ευθύνης αυτού του τόπου, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Συμμαχία) ενώθηκαν και αψήφησαν, επιτέλους, τις απειλές και τους εκβιασμούς μιας αντιδραστικής μειοψηφίας
». Το πρόβλημα για όλους αυτούς που τον ψήφισαν είναι ότι ο νόμος τους είναι αντισυνταγματικός, άρα άκυρος, και δύσκολα θα σταθεί σε μια δικαστική προσβολή του.
Το χειρότερο για τον κ. Σαμαρά είναι ότι επέλεξε να προσφέρει τη συναίνεσή του σε μια υπουργό που και μόνο η παρουσία της στο υπουργείο Παιδείας αποτελεί πρόκληση, αφού ως επίτροπος της Ε.Ε., μεταξύ πολλών άλλων, είχε ζητήσει την καθιέρωση και της αγγλικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους! Η ίδια κατόρθωσε να είναι η πρώτη υπουργός που στέλνει όλους τους μαθητές όλων των βαθμίδων στα σχολεία χωρίς βιβλία, με την προοπτική να πάρουν κάποια το Νοέμβριο! Για το χαρτί αυτών των βιβλίων θα έπρεπε να είχε κάτσει ήδη στο σκαμνί, γιατί το αγόρασε 1.800.000 ευρώ ακριβότερα από την τιμή που έχει στο ελεύθερο εμπόριο! Είναι προφανής η επιδίωξή της να διαλύσει τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.
Επιπλέον η κ. Διαμαντοπούλου είναι τακτική προσκεκλημένη στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Ελπίζουμε να μην είναι αυτός ο βαθύτερος λόγος της συναίνεσης, αφού και ο κ. Σαμαράς είχε την τιμή να προσκληθεί στις συνάξεις της. Είδομεν
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Η κυβέρνηση σπεύδει να πουλήσει με διαδικασίες κατεπείγοντος όλες τις επιχειρήσεις και εκτάσεις-φιλέτα του Δημοσίου, για να εισπράξει 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015, σύμφωνα με τις επιταγές και για λογαριασμό της τρόικας. Η κυβερνητική επικοινωνιακή καταιγίδα με τη συνδρομή των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, για να εξασφαλίσει την κοινωνική αποδοχή των ιδιωτικοποιήσεων, στοχοποιεί την, όντως, διεφθαρμένη και ανυπόληπτη συνδικαλιστική ηγεσία, διαχρονικό θρέμμα των κομμάτων, ιδιαίτερα του ΠαΣοΚ. Οι συνδικαλιστές τώρα δηλώνουν (μάλλον ειλικρινώς) ότι αγωνίζονται για τη διατήρηση των επιχειρήσεων υπό δημόσιο έλεγχο. Όμως η ίδια η συνδικαλιστική ηγεσία τα προηγούμενα χρόνια συναίνεσε στη συνεχιζόμενη πολιτική ξεπουλήματος, που ήταν βέβαιο ότι θα έχει τη σημερινή κατάληξη.
Η πώληση δημοσίων επιχειρήσεων είναι επιβλαβής για την κοινωνία και για το κράτος από κάθε άποψη. Αλλά, ακόμη κι αν κάποιος διαφωνεί με την παραπάνω άποψη, δεν είναι δυνατό να μη βλέπει ότι η όλη διαδικασία, τη χρονική στιγμή και με τον τρόπο που προωθείται σήμερα στην Ελλάδα, συνιστά καθαρό ξεπούλημα. Σε μια εποχή που σε όλη την ευρωπαϊκή περιφέρεια πραγματοποιούνται τεράστια προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων υπάρχει μεγάλη προσφορά, οπότε το διεθνές κεφάλαιο αγοράζει σε χαμηλές έως εξευτελιστικές τιμές τα φιλέτα που περνάνε στον έλεγχό του. Επιπλέον, η χρηματιστηριακή αξία των κερδοφόρων δημόσιων εταιρειών στρατηγικών τομέων (ενέργεια, νερό, τηλεπικοινωνίες κ.λπ.) είναι σήμερα πολύ χαμηλότερη της τεράστιας πάγιας αξίας τους.
Η μέχρι τώρα εμπειρία
Η στρατηγική των διαδοχικών μετοχοποιήσεων των κερδοφόρων ΔΕΚΟ τα τελευταία 15 χρόνια έχει αποδειχθεί επιβλαβής για το δημόσιο. Τα στοιχεία για όλες τις περιπτώσεις (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ κ.λπ.) δείχνουν ευκρινώς ότι η διατήρηση του συνόλου των μετοχών από το κράτος θα εξασφάλιζε περισσότερα οφέλη για το δημόσιο. Τα οφέλη αυτά θα προέρχονταν από τα μερίσματα που τώρα εισπράττονται από τους ιδιώτες εταίρους και από την αξία του ποσοστού της εταρείας που θα ανήκε στο δημόσιο. Έτσι στην περίπτωση του ΟΠΑΠ το δημόσιο έχασε ήδη 3,9 δισ. ευρώ και στην περίπτωση της ΔΕΗ 1,8 δισ. ευρώ. Ακόμα και στην περίπτωση του ΟΤΕ, που μετοχοποιήθηκε διαδοχικά με υψηλό τίμημα λόγω των ευνοϊκών χρηματιστηριακών συνθηκών, το όφελος από τις μετοχοποιήσεις, τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τα μερίσματα που χάθηκαν, έχει εξανεμιστεί από την αξία της περιουσίας που έχει εκχωρηθεί. Ταυτόχρονα το δημόσιο με τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα χάνει τη δυνατότητα να ασκεί εθνική πολιτική για οικονομική ανάπτυξη, με επενδύσεις που συμβάλλουν στην τεχνολογική πρόοδο και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η ΔΕΗ μόνο την τελευταία δεκαετία πραγματοποίησε επενδύσεις αξίας 7,5 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια περίοδο διπλασίασε τα έσοδα και τα κέρδη της. Οι επενδύσεις αυτές διαχρονικά μόνο από το δημόσιο γίνονται και ποτέ από τους ιδιώτες.
[Στην ιστοσελίδα του ΑΣΚΕ, στα Επίκαιρα Κείμενα, μπορείτε να ενημερωθείτε αναλυτικά για την περίπτωση της ΔΕΗ]
Η θέση του ΑΣΚΕ
Σε όλη αυτή τη συζήτηση για τις ιδιωτικοποιήσεις αυτό που δε λέγεται είναι ότι η πηγή των προβλημάτων είναι η παρουσία της Ε.Ε. (και μέσω της τρόικας) στην Ελλάδα. Η Ε.Ε. έχει στόχο να ελέγξει, μέσω του διεθνούς κεφαλαίου που εκπροσωπεί, όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των κρατών-μελών. Η Ε.Ε. μας υποχρεώνει, ανεξαρτήτως του ποιος κυβερνά και ποιο είναι το πρόγραμμα διακυβέρνησής του, να ιδιωτικοποιήσουμε τις ΔΕΚΟ και να τις αποδυναμώσουμε. Εκκρεμεί , π.χ., η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για κατάργηση του μονοπωλίου ενέργειας, που προβλέπει την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας θα οδηγήσει σε ιδιωτικά ολιγοπώλια σε λίγα χρόνια, σε ακριβότερες και σε χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες, όπως απέδειξε η διεθνής εμπειρία (Καλιφόρνια, Μ. Βρετανία κ.λπ.).
Δεν εξηγείται ακόμα για ποιο λόγο η Ελλάδα οφείλει να ιδιωτικοποίησει την ενέργειά της, ενώ το 80% της αντίστοιχης γαλλικής ΔΕΗ, της ΕDF, μεγέθους εικοσαπλάσιου της ΔΕΗ, ανήκει στο γαλλικό κράτος. Επιπλέον, ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της ιδιωτικοποίησης ότι έτσι θα παύσει η διαφθορά του συνδικαλισμού. Δε μας λένε πώς θα αποφευχθεί η διαφθορά του μεγάλου ιδιωτικού κεφαλαίου (ιδιαίτερα του ξένου), που μοιράζει μίζες σε πολιτικούς και κόμματα. Σε κάθε περίπτωση, η πάταξη της διαφθοράς είναι υποχρέωση και καθήκον της ελληνικής πολιτείας και του κάθε πολίτη της ξεχωριστά και όχι ξένων πολυεθνικών, που αποδεδειγμένα, όπου δρουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τη διαφθορά.
Το ΑΣΚΕ πιστεύει στο δημόσιο χαρακτήρα των ΔΕΚΟ, στα πλαίσια μιας εθνικής πολιτικής, και στον υγιή συνδικαλισμό, που δεν εξαρτάται από τα κόμματα. Οι ΔΕΚΟ, στρατηγικού χαρακτήρα για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, σε συνθήκες διαφάνειας θα επιστρέψουν στον κοινωνικό τους χαρακτήρα, ο οποίος χάθηκε όταν άρχισαν να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Οι όποιες μισθολογικές υπερβολές και τα όποια προνόμια σε ειδικές κατηγορίες εργαζομένων των ΔΕΚΟ είναι ανάγκη, φυσικά, να καταργηθούν. Όλοι οι εργαζόμενοι μπορούν να έχουν ικανοποιητικούς μισθούς και το κράτος να αποκομίζει κέρδη από τις ΔΕΚΟ συνολικά (ακόμη κι αν κάποιες ΔΕΚΟ εμφανίζουν μικρές ζημιές, επειδή πρέπει να προσφέρουν πολύ φτηνές υπηρεσίες). Η εθνική πολιτική δεν μπορεί, όμως, να χαραχθεί και να υλοποιηθεί από καμιά κατοχική κυβέρνηση, κανένα πολιτικό φορέα που ακόμα υποστηρίζει την παραμονή μας στην Ε.Ε. και δεν μπορεί να υποστηριχθεί από ένα διεφθαρμένο, κομματικοκρατούμενο συνδικαλισμό.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Ο πρόεδρος της Ισλανδίας κατήγγειλε από το κρατικό ραδιόφωνα ότι «οι άνθρωποι της τότε (2008) κυβέρνησης υπέκυψαν στον εκβιασμό των Ευρωπαίων». Θυμίζουμε ότι Βρετανοί και Ολλανδοί είχαν επενδύσει 4 δισ. ευρώ στην τράπεζα Landsbanki, λόγω των υψηλών αποδόσεών της. Όσο κέρδιζαν δεν ήθελαν καμιά παρέμβαση του ισλανδικού κράτους. Όταν η φούσκα έσκασε και η τράπεζα κατέρρευσε, είχαν το θράσος να ζητήσουν από την ισλανδική κυβέρνηση να τους πληρώσει τη ζημιά! Ο λαός σε δύο δημοψηφίσματα και με συντριπτική πλειοψηφία αρνήθηκε να πληρώσει τους τοκογλύφους, παρά τις πιέσεις πολλών χωρών μελών της Ε.Ε.!
Ο πρώην πρωθυπουργός της Ισλανδίας Γκέιρ Χάαρντε βρίσκεται στη φυλακή και δικάζεται αυτές τις μέρες για τις παραλείψεις του και τον πλημμελή τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την κρίση του 2008. Τα αδικήματά του ωχριούν μπροστά στα εγκλήματα των δικών μας κατοχικών.
Και στα δικά μας
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Ο Κ. Παπούλιας στην πρώτη προεδρική του θητεία επέδειξε ευπρέπεια και ευαισθησία. Τώρα έχει μετατραπεί σε απολογητή των μνημονίων και της κατοχικής κυβέρνησης. Εξήγηση;
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Η νέα τραγωδία στο μαρτυρικό νησί δεν είχε ως μοναδικό κόστος τις 13 ανθρώπινες ζωές. Έπληξε την οικονομία και το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πολλά και περίεργα λάθη
Οι δειλοί και μοιραίοι και άβουλοι που πήραν πριν από 3 χρόνια την εξουσία στην Κύπρο με τη βοήθεια των Αγγλοαμερικάνων α) κατ εντολήν των προστατών τους έπαιξαν το ρόλο του χωροφύλακα του Ισραήλ, σταματώντας το ρωσικό πλοίο και κατάσχοντας το φορτίο του, β) αποθήκευσαν το φορτίο αυτό, αντί να το καταστρέψουν, για να ελπίζει η Συρία ότι θα φτάσει κάποια στιγμή στον προορισμό του, γ) επέλεξαν ως χώρο αποθήκευσης τη ναυτική βάση που γειτνιάζει με τη μεγαλύτερη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της Κύπρου, δ) δεν τήρησαν κανέναν από τους κανόνες ασφαλείας, ε) αγνόησαν τις επίμονες προειδοποιήσεις, ακόμη κι όταν άρχισαν οι μικροεκρήξεις. Υποχωρώντας στις πιέσεις όλων, απομονώθηκαν απ όλους κι έκαναν ακριβώς ό,τι δεν έπρεπε ή (με άλλα λόγια) ό,τι θα ήθελε ένας εχθρός της Κύπρου, ο οποίος ίσως και να υποβοήθησε την έκρηξη.
Οι Τούρκοι αποθρασύνθηκαν
Ο θρασύτατος Ερντογάν ειρωνεύτηκε: «κοιτάξτε πώς κατάντησαν οι Ελληνοκύπριοι», κι έκανε επίδειξη ανωτερότητας ότι τους λυπούνται και τους δίνουν ρεύμα! Ξεχνάει ο άθλιος επί πόσα χρόνια δίνει ρεύμα η Κυπριακή Δημοκρατία στα κατεχόμενα και μάλιστα δωρεάν (ενώ οι κατοχικοί το πουλάνε), ξεχνάει τη δωρεάν νοσοκομειακή περίθαλψη και άλλες παροχές προς τους Τουρκοκύπριους, ξεχνάει τα εκατομμύρια ευρώ ως επιδόματα προς τους λαθρομετανάστες που προωθούν οι Τούρκοι στην ελεύθερη Κύπρο.
Η ένταξη στην Ε.Ε. και η οικονομική επιδείνωση
Το πλήγμα ήρθε σε μια στιγμή που η οικονομία του νησιού επιδεινώνεται. Τα προβλήματα άρχισαν με την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004. Όταν τότε όλοι πανηγύριζαν (και δυστυχώς ακόμη και σήμερα όλες οι ηγεσίες θεωρούν την ένταξη ως επιτυχία και βαυκαλίζονται με την «ευρωπαϊκή λύση»), το ΑΣΚΕ είχε προειδοποιήσει ότι (πέραν των άλλων) η ένταξη θα οδηγήσει σε διάλυση της κυπριακής οικονομίας, η οποία οικονομία από πλεονέκτημα των Ελληνοκυπρίων θα μετατραπεί σε μειονέκτημα (βλ. και ΑΣΚΕ-3). Η επιδείνωση επιταχύνθηκε με την εκλογή Χριστόφια, ο οποίος ποτέ και πουθενά δεν προέβαλε τις αντιστάσεις που προέβαλλε (και, μάλιστα, επιτυχώς) ο Τάσσος. Οι οικονομικές συνέπειες της ένταξης είναι παρόμοιες με την Ελλάδα και οι συνταγές που θα προταθούν επίσης. Μόλις 7 χρόνια μετά την ένταξη στην Ε.Ε. η εύρωστη οικονομία της Κύπρου κινδυνεύει να καταλήξει στα μνημόνια.
Δυσχερέστερη η διαπραγματευτική θέση
Με όλ αυτά και με τους μειοδότες στην εξουσία η διαπραγματευτική θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη. Οι Αγγλοαμερικάνοι πιέζουν για «λύση» σε λίγους μήνες, πριν από την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την Κύπρο τον Ιούνιο του 2012 και ο Χριστόφιας, υποχωρώντας συνεχώς, ίσως αποδεχθεί και τα χρονοδιαγράμματα.
Η τραγωδία στη ναυτική βάση άλλαξε το πολιτικό σκηνικό στην Κύπρο. Ένα μεγάλο κίνημα ξέσπασε κατά του Χριστόφια και της μειοδοτικής του πολιτικής, που ζητεί την παραίτησή του. Προς το παρόν οι ξένοι προστάτες του (και η κατοχική κυβέρνηση του Γιωργάκη) τον στηρίζουν και δείχνουν ότι θέλουν να συμφωνήσουν λύση με αυτόν στην εξουσία. Ο κυπριακός ελληνισμός πιστεύουμε ότι για άλλη μια φορά θα υψώσει το ανάστημά του, θα ανατρέψει τους μειοδοτικούς και θα διαμορφώσει μέσα από το κίνημα της αγανάκτησής του μια πρόταση προοπτικής, γιατί ξέρει ότι, διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος αυτό το κίνημα να εκφυλιστεί, ο Χριστόφιας να υπογράψει ό,τι του ζητήσουν, ενώ στο βάθος θα προετοιμάζουν για πρόεδρο τον Αναστασιάδη, η θητεία του οποίου δεν προοιωνίζεται ευοίωνες εξελίξεις σε μια Κύπρο που θα έχει ήδη παραδοθεί.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (και άλλα στελέχη) διατυπώνουν δημόσια διαφωνίες και ανησυχίες για την κυβερνητική πολιτική, αλλά, όποτε χρειάζεται να ψηφίσουν, στηρίζουν την κατοχή! Δεν είναι μόνο εξ ίσου συνένοχοι με τους άλλους, αλλά επιπλέον γελοίοι, κι έτσι έχουν καταγραφεί οριστικά και αμετάκλητα στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Ο γελοιωδέστερος όλων, ο Μίμης Ανδρουλάκης, εκ δεξιών επί χρόνια του Χαρίλαου Φλωράκη, σκληρός υποστηρικτής της μιας υπερδύναμης (ΕΣΣΔ) και του «υπαρκτού σοσιαλισμού» μέχρι την κατάρρευσή του, πέρασε ταχύτατα στο αντίπαλο στρατόπεδο (ΗΠΑ), μη παραλείποντας να παριστάνει τη γλάστρα σε εντόπιο μεσάζοντα μεγαλοεπιχειρηματία (Κόκκαλης). Γι αυτό είναι και τακτικός προσκεκλημένος των άθλιων ΜΜΕ.
Αμαρτωλό κυβερνητικό παρελθόν
Κάποιοι άλλοι είναι πιο επικίνδυνοι, γιατί δε συμμετέχουν για μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα στην κυβερνητική εξουσία και, με τη βοήθεια των ΜΜΕ, επιχειρούν να ξεχαστεί το αμαρτωλό κυβερνητικό τους παρελθόν. Ο Ν. Κοτζιάς, π.χ., από ιδεολογικός καθοδηγητής του ΚΚΕ, κατάντησε σύμβουλος του Γιωργάκη στο υπουργείο Εξωτερικών, στην υπηρεσία της αμερικανικής πολιτικής, που εγκληματεί κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας και κατά των λαών της ευρύτερης περιοχής μας. Ο Κ. Λαλιώτης υπήρξε ο αρχιερέας της εξαγοράς συνειδήσεων των κομματικών μελών του ΠΑΣΟΚ (και της κυπριακής ΕΔΕΚ) και (ως υφυπουργός Νέας Γενιάς) της νεολαίας, καθώς και (ως υπουργός Δημοσίων Έργων) διαπλεκόμενος με ξένους και ντόπιους μεγαλοεργολάβους. Αυτοί και άλλοι παρόμοιοι έχουν το θράσος να παριστάνουν τους εκφραστές της ιδεολογικής καθαρότητας του ελληνικού σοσιαλισμού!
Εγκληματική αφέλεια
Υπάρχουν, όμως, και οι πολλοί, ανάμεσά τους και στελέχη, που ειλικρινώς διαφωνούν με τα μνημόνια και την κατοχή και συμμετέχουν στο κίνημα των αγανακτισμένων. Μια μεγάλη μερίδα απ αυτούς δεν έχουν διάθεση να διαχωρίσουν τη θέση τους από το ΠΑΣΟΚ και προσπαθούν να πείσουν την ηγετική ομάδα ότι κάνει λάθος και πρέπει ν αλλάξει γραμμή ή ν αναδείξουν μια καλύτερη ηγετική ομάδα! Εγκληματική αφέλεια! Κάποιοι έχουν ήδη αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ, άλλοι ετοιμάζονται να αποχωρήσουν, κάποιοι έχουν οργανωθεί σε συλλογικότητες (π.χ. ’ρμα Πολιτών, Νέος Αγωνιστής) κι όλοι μαζί συζητούν, ακόμη και για την ίδρυση νέου κόμματος.
Για την ανόρθωση της χώρας
Η έκφραση της διαφωνίας και η κινητοποίηση όλων αυτών είναι ασφαλώς πολύτιμη για τη σωτηρία της χώρας μας από τα χειρότερα. Αν, όμως, επιθυμούν να συμβάλουν σε μια πορεία ανόρθωσης της χώρας, πρώτον οφείλουν μια γενναία αυτοκριτική, γιατί επί πολλά χρόνια συμμετείχαν σ ένα κόμμα εξουσίας, παρότι αυτό το κόμμα σταδιακά εγκατέλειπε τις ιδρυτικές του αρχές και ήδη εδώ και 15 χρόνια δεν έχει καμία σχέση με αυτές. Δεν μπορεί να θυμούνται το σοσιαλισμό μόνον όταν διαπιστώνουν ότι η ηγετική ομάδα δεν είναι πλέον διατεθειμένη να μοιράζεται μαζί τους τα ωφελήματα της εξουσίας. Δεύτερο, δεν μπορούν να συζητούν για συγκλίσεις χωρίς αρχές, ακόμη και με το κόμμα που στεγάζει την κ. Ρεπούση, υπέρ του οποίου ο διευθυντής ειδήσεων του STAR (της οικογένειας Βαρδινογιάννη) δήλωσε ότι θα δημιουργήσει κίνημα! Θυμίζουμε ότι ο Γιάννης Δημαράς αποχώρησε το 1996 μαζί με το Δ. Τσοβόλα από το ΠΑΣΟΚ και επανήλθε το 2004, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ χειρότερο! Τρίτο, επειδή το καπιταλιστικό σύστημα παγκοσμίως και το σύστημα εξάρτησης στην Ελλάδα έγιναν σκληρότερα και πιο αποκρουστικά, η βάση συζήτησης για ένα πολιτικό πρόγραμμα δεν μπορεί να βρίσκεται πίσω ακόμη και από την 3η Σεπτέμβρη. Δεν είναι λογικό, π.χ., στη δεκαετία του 70 να απορρίπταμε την ένταξη στην ΕΟΚ, με το επιχείρημα ότι θα μας ζημιώσει οικονομικά (όπως συνέβη) και σήμερα, που η Ε.Ε. μας έχει διαλύσει οικονομικά, μας έχει επιβάλει καθεστώς κατοχής (αποτελώντας τα 2 από τα 3 κεφάλια της τρόικας) και μας έχει φορτώσει με εκατομμύρια λαθρομετανάστες, να αποδεχόμαστε τη συμμετοχή μας! Κανείς δε δικαιολογείται ότι κάνει λάθος. Απλώς, υποστηρίζει την παραμονή μας με διάφορες δικαιολογίες ή προσπερνά (!!) το θέμα γιατί σιτίζεται από την Ε.Ε. Θέλει να τον εμπιστευτούμε ως σύντροφο στον αγώνα εναντίον των νέων κατακτητών, τη στιγμή που χρηματοδοτείται και προωθείται από αυτούς! Αρκετές προδοσίες πληρώσαμε σ αυτό τον τόπο, δε χρειαζόμαστε άλλες!
Ελπίζουμε ότι ο κόσμος που απεγκλωβίζεται από το ΠΑΣΟΚ θα ενστερνιστεί τα παραπάνω. Το οφείλουν και στον εαυτό τους και στην πατρίδα μας, που κινδυνεύει και μαζί της κινδυνεύει κι ο καθένας από εμάς.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Τελευταία έγγραφα που έβγαλε στη δημοσιότητα το Wikileaks αποκαλύπτουν ότι η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας εξαγοράζει δημοσιογράφους, για να περνάνε τη γραμμή τους. Κάποιους τους εξαγοράζει όταν ακόμη είναι σπουδαστές! Ειδική αναφορά γίνεται στον τέως κνίτη, διευθυντή της «Καθημερινής» σήμερα, Αλέξη Παπαχελά, ο οποίος από πολλούς θεωρείται «σοβαρός» δημοσιογράφος και για τον οποίο ο τότε πρέσβης Σπέκχαρντ γράφει ότι με την εκπομπή του «Φάκελοι» στον SKY «είχε σπουδαία συνεισφορά στο να βγει το μήνυμα των ΗΠΑ προς τα έξω στην Ελλάδα».
Με την ευκαιρία, πάντως, εμείς υπενθυμίζουμε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εξαγοράσει όχι κάποια, αλλά όλα τα ΜΜΕ (τα μεγάλα, τουλάχιστον), καθώς και εκδοτικούς οίκους, πανεπιστημιακούς κ.λπ., ώστε να επιτρέπεται να ακουστούν τα πάντα, εκτός από τη θέση ότι, για να μην καταστραφεί η Ελλάδα, πρέπει να αποχωρήσουμε αμέσως από την Ε.Ε και την ΟΝΕ της και να αποφασίζουμε μόνοι μας για τον τόπο μας.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Α- Ευθύνονται για το κτύπημα στον τουρισμό «οι αγανακτισμένοι» της πλατείας και των ταξί ή ο Παπουτσής με τους μαινόμενους κατά πάντων «προστάτες των πολιτών» και ο ανεκδιήγητος (ναι, αλλά
) κηπουρός Ραγκούσης; Και αν, ουσιαστικά, μόνο οι δεύτεροι, τότε τι συμβαίνει επιτέλους;
Είναι, βέβαια, σε όλους πλέον γνωστό ότι με τους «Τιτανικούς», το «χείλος του γκρεμού» και τις απειλές «χρεοκοπίας» της Ελλάδας ο ΓΑΠ, οι κηπουροί και οι αμερικανοί σύμβουλοί του άναψαν μεγάλη φωτιά στο οικοδόμημα του ευρώ, με προσάναμμα, δυστυχώς, την Ελλάδα και τους «μη προνομιούχους» Έλληνες. Το κατανοούμε, έτσι ήθελαν τα αφεντικά τους. Όμως τι τους έφταιγε ο τουρισμός, στον μόνο τομέα που υπήρχε άνοδος (λόγω της αναστάτωσης στη Βόρειο Αφρική);
Μήπως φοβήθηκαν ότι και η παραμικρή οικονομική ανάσα θα δυσκόλευε την παράδοση του πλούτου της χώρας (υπαρκτού ή δυνητικού) στα όρνεα της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, που επέρχονται αλαλάζοντα;
Β- Γιατί αυτή η αλαλία (αφωνία και
αφασία) από τα λεγόμενα ΜΜΕ για την ετοιμαζόμενη δολοφονική απόπειρα κατά Καραμανλή, τις πυρκαγιές του Αυγούστου του 2007 και τις καταστροφές του Δεκέμβρη του 2008;
Τα «Επίκαιρα» του Λιβάνη δημοσίευσαν έγγραφα για προετοιμασία (μόνο;) δολοφονίας του Καραμανλή, ο σκληρός δίσκος του Η/Υ της γραμματέως του Χριστοφοράκου Τσακάλου απεκάλυψε τα σχέδια και της Siemens για τις τρομερές πυρκαγιές του 2007 (μέσα στον προεκλογικό αγώνα
) και το Wikileaks τα απόρρητα τηλεγραφήματα της Αμερικανικής Πρεσβείας για τους υποκινητές και τα σχέδια των βανδαλισμών (πριν από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου
) του 2008.
Και, ενώ έπρεπε να σημάνουν οι καμπάνες πανελλήνιο συναγερμό για τους εχθρούς που διέλυαν τη χώρα, τα ΜΜΕ ούτε είδαν ούτε άκουσαν τίποτα. Τι θα πουν, όμως, όταν (κάτι που εμείς το απευχόμαστε) η οργή του κόσμου επεκταθεί σ αυτούς και μάλιστα όχι με «κόσμιο» τρόπο;
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό