Κάθε καλοκαίρι θρηνούμε στα αποκαΐδια των πυρκαϊών, αναζητούμε ευθύνες και προτείνουμε μέτρα κατόπιν εορτής… Ας ευχηθούμε να αντιμετωπισθούν οι τωρινές με κάποια επιτυχία, να μην υπάρξουν ανθρώπινα, τουλάχιστον, θύματα και να σταματήσουν αμέσως οι αιτιάσεις κατά των σημερινών υπαίτιων από αυτούς που τώρα δικάζονται για το έγκλημα στο Μάτι! (αναλυτικότερα σε άρθρο της «Ε» φύλλο 186 για τις πυρκαϊές του 2021 στην ιστοσελίδα του ΑΣΚΕ).
Δυστυχώς, όμως, η σημερινή αγωνία από την επέλαση της φωτιάς συντέλεσε στον, προσωρινό ελπίζουμε, παραμερισμό της σοβαρής ανησυχίας για τα τεκταινόμενα της κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη και του «κηπουρού» του. Μας αναγγέλλουν περιχαρείς ότι είναι μεγάλη ευκαιρία(!) να υποχωρήσουμε στους παραλογισμούς της Τουρκίας και να παρεκκλίνουμε(!) από τις «κόκκινες γραμμές» μας, ακόμη και για την Κύπρο!!! Και αυτά, βεβαίως, μετεκλογικά…
Θα συνεχίσει να σιωπά η Ν.Δ.; Τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα σχολιάζουν το επικείμενο(;) έγκλημα, λίγο πολύ για την τιμή των όπλων. Μας θυμίζουν την αποδοχή του «κατορθώματος» στο Νταβός (1988) του Ανδρέα Παπανδρέου, που η πανελλήνια κατακραυγή το μετέβαλε στο ...«Mea Culpa» ! Εστω. Τώρα όμως ;
Το 90%, τουλάχιστον, είμαστε βέβαιοι, θα αντιδράσει ακόμα πιο έντονα και θα αποφύγουμε την καταστροφή. Δεν μπορεί να επαναληφθεί το αίσχος των «Πρεσπών»!
Για την Ε.Ε.
Λεοντόπουλος Νίκος
Στενός Σήφης
Τα σημάδια ήταν ορατά από πολύ νωρίς, από το 2019. Ακόμη και αν ορισμένοι απ’ αυτούς τα έβλεπαν, η δομή του με τις ετερόκλητες ομάδες-«τάσεις», με το σύνδρομο της ιδεολογικής σύγχυσης και του κυβερνητισμού με τις κακοφωνίες, δεν τα εκφράζανε.
Το ΑΣΚΕ είχε προβλέψει νωρίς αυτήν την διαλυτική πορεία. Δεν χρειαζόταν καμιά σοφία, παρά μόνο κοινή λογική.
Θυμίζουμε τα άρθρα στην «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΣΚΕ» «Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ» στα φύλλα 187 και 188 παραθέτοντας αποσπάσματα σχετικα με το ΣΥΡΙΖΑ
Φύλλο 187 Ιανουαρίου 2022 <«Στο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξέρουν πού πατούν και πού πηγαίνουν>
<.... «Η ήττα του 2019 δεν τους έχει γίνει μάθημα ούτε ασχολήθηκαν να κάνουν, ως «αριστεροί», αυτοκριτική. Δεν έχουν αντιληφθεί άραγε ότι η ήττα αυτή ήταν στρατηγική; Δηλ. πώς ένα κόμμα αυτοχαρακτηριζόμενο ως αριστερό υπηρέτησε με συνέπεια το σύστημα εξουσίας και εξάρτησης με τα μνημόνια, τις Πρέσπες, την αθρόα είσοδο λαθρομεταναστών, τον ενδοτισμό, την παραχάραξη της βούλησης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και πολλά άλλα αρνητικά, όταν προεκλογικά υπόσχονταν τα ακριβώς αντίθετα. Το 2015 τους ψήφισαν ως αριστερό κόμμα, που θα έκανε τομές και θα ύψωνε το ανάστημά του στους ξένους «εταίρους». Οσοι τους ψήφισαν, κυρίως πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, διαψεύστηκαν. Και η διάψευση αυτή θα ήταν μεγαλύτερη, αν γνώριζαν ότι ξένοι παράγοντες, κυρίως οι ΗΠΑ του Ομπάμα, αλλά και γερμανικοί κύκλοι τους προώθησαν, βιαστικά μάλιστα, για να ξεφορτωθούν τον ανεπιθύμητο Σαμαρά, που δεν θα υπέγραφε, όπως έκαναν αυτοί, ποτέ τις «Πρέσπες» και τους επαχθείς όρους εκχώρησης στους δανειστές της δημόσιας περιουσίας.
Τώρα ψάχνουν να βρουν νέο προσωπείο. Να παραμείνουν «αριστερά» ή να εμφανισθούν ως «κεντροαριστερά ή σοσιαλδημοκρατία»; «Μέγα πρόβλημα», που προκαλεί το διαγκωνισμό των «τάσεων» (ΡΕΝΕ, Ομπρέλα, Προεδρικούς, Νέστορες, Γέφυρες κ.λπ.). Βέβαια τους χαλάει την κρέμα της σοσιαλδημοκρατίας το ΚΙΝΑΛ του Ανδρουλάκη. Κάτι που υποχρέωσε τον Τσίπρα να ζητάει από το Δεκέμβρη, ξαφνικά, εκλογές, «για ν’αλλάξει την ατζέντα», όταν μέχρι τότε έλεγε ότι αυτές είναι ευθύνη του Μητσοτάκη. Μάλιστα το Μάρτη έλεγε (συνέντευξη στο ΟΡΕΝ) «Δεν ζητάμε εκλογές με 7.500 νεκρούς και 600 διασωληνωμένους γιατί είμαστε σοβαρή πολιτική δύναμη». Οταν ζήτησε εκλογές οι θάνατοι ήταν 20.000 και οι διασωληνωμένοι 700! Αρα η σοβαρότητα πού πήγε;
Κι άλλο: Aχτσιόγλου: «Η κανονικότητα δεν είναι ποτέ ευκαιρία για την Αριστερά»!! Μα τότε παραδέχονται ότι, για να κερδίσουν, θα υποδαυλίζουν την ανωμαλία!!!
Η σύγχυση που διακατέχει τον Τσίπρα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αντανακλάται στην ασκούμενη αντιπολίτευση, που είναι ανερμάτιστη, αλλοπρόσαλλη και ανιδεολόγηγητη απέναντι μάλιστα στον ευάλωτο Μητσοτάκη και την Κυβέρνησή του. Μωραίνει Κύριος...» >
<[...] «Ο Τσίπρας, που μάλιστα αρέσκεται σε εξυπνακίστικες «ατάκες», υπόσχεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως Κυβέρνηση θα δώσει θα θα. Το δις εξαμαρτείν...» [...]>
< «Ετσι δεν πρόκειται να ανακάμψουν. Να αποτελέσουν δηλ. ξανά κόμμα εξουσίας σ’ ένα δικομματικό σύστημα ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ. [...]»>
(Φύλλο 188 Απριλίου 2022) <«[...] η ήττα του στις εκλογές του 2019 ήταν στρατηγική. Ηταν η επισφράγιση του ενταφιασμού του αριστερού του προσωπείου. Τώρα ψάχνουν νέα «αφηγήματα» και προσωπεία «προοδευτικά-κεντροαριστερά». Η αριστεροσύνη περισσεύει στα εσωκομματικά και λείπει παντελώς στην ασκούμενη προς τα έξω πολιτική. Συμφωνεί με το Μητσοτάκη για τη συνάντησή του με τον Ερντογάν και την πρόσκλησή του στο Ζελένσκι με την ομιλία-παράσταση στη Βουλή, ενώ του ασκεί μια στείρα αντιπολίτευση στα εσωτερικά. Κατηγορεί το Μητσοτάκη για όλα, σωστά ή όχι, υπονοώντας, αλλά μη δεσμευόμενος ότι, αν γίνει ο Τσίπρας ξανά πρωθυπουργός, θ’ανοίξουν τα ταμεία να μοιράζει χρήμα που θα είναι, προφανώς, με νέα δάνεια. Μετά τα ψέμματα του 2015 μπορεί έτσι να γίνει πιστευτός;[...]>
<[...] «Τι θα κάνει όμως ο Τσίπρας, ως νεοεκλεγείς Πρόεδρος, αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έρθει πρώτο κόμμα στις εκλογές, κυρίως στις πρώτες με το δικό του εκλογικό νόμο, και μάλιστα απέναντι στο Μητσοτάκη που έχει φθαρεί πανταχόθεν; Γνωρίζει ότι οι παχιές αγελάδες της εποχής Ομπάμα έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Ο Μπάιντεν, άλλωστε, κάνει τη δουλειά του με τον «πιο αξιόπιστο και πιο προβλέψιμο σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών». [...]>
<[...] «Οι αρχηγοί που εκλέγονται, εκτός συνεδρίων, με ψηφοφορία από τη βάση ή από ευρύτερα σύνολα, μπορεί να μη λογοδοτούν σε κομματικά όργανα, όμως τίποτα δεν τους διασφαλίζει από την αποπομπή τους. Παράδειγμα ο πρώτος διδάξας ΓΑΠ.» [...]>
<[...] «Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί σε ένα συστημικό αστικό κόμμα προκειμένου, όπως πιστεύουν, να επανέλθει στην Κυβέρνηση. Φρούδες ελπίδες...» [...]>
Εμεις δεν θα κλάψουμε για την πορεία αποσύνθεσης του ΣΥΡΙΖΑ, μιας ψευδεπίγραφης Αριστεράς που αποδοκιμάστηκε. Η συνεισφορά του στην Ελλάδα και στην κοινωνία ήταν και είναι αρνητική.
Η πληθώρα των υποψήφιων αρχηγών με εκλογή από τη βάση θα επισπεύσει το μοιραίο.
Ελπίζουμε μέσα από τις ωδίνες αυτές να γεννηθεί μια ισχυρή πατριωτική Αριστερά που θα συγκρουσθεί με το σύστημα εξάρτησης, θα διευρύνει τη Δημοκρατία και θ’ ανοίξει το δρόμο για την Κοινωνική Απελευθέρωση. Ελπιζουμε...
Ολοι στη χώρα μας γνωρίζουν ποιοι επιλέγουν τους πάσης φύσεως ηγέτες, όμως το κρύβουν όλοι τους από τον εαυτό(!) τους και αυτοπείθονται πώς ψηφίζουν οι ίδιοι αυτούς που θέλουν. Διαβάζουμε, ακούμε και βλέπουμε σχόλια, προβλέψεις και «κριτική», κυρίως ενόψει εκλογών ή ενδοκομματικών αρχαιρεσιών, και ουδείς τολμά να πει αυτό που ξέρει ποιος «προστάτης» προωθεί κάποιον ή κάποιους. Τώρα μάλιστα που «παραιτήθηκε» ο Τσίπρας φθάνουν μόνο να ψιθυρίσουν ότι κάποιοι εγχώριοι παράγοντες ευνοούν κάποιον εκλεκτόν τους. Γι’αυτό και η διαφθορά κυριαρχεί στην Ελλάδα. Μόνο έτσι μπορεί, όσο μπορεί...,να διατηρεί οπαδούς ο εκλεκτός τους σε χώρα «προτεκτοράτο» (μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια).
Ο άγνωστος Κ. Καραμανλής επελέγη διάδοχος του Παπάγου, γιατί ήταν ο μόνος υπουργός που είχε αντιταχθεί στην προσφυγή στον ΟΗΕ για την απελευθέρωση της Κύπρου! Πώς επελέγη ο παγκοσμίως άγνωστος Α. Τσίπρας; Διότι διαδήλωνε στα Σκόπια υπέρ των δικαιωμάτων να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες οι Σλαβοβούλγαροι των Σκοπίων. Πώς επελέγη ο νεότερος Μητσοτάκης; Γιατί ήταν ο μόνος βουλευτής που ρητά είχε αποδεχθεί την παραπομπή στην «Χάγη» για τις αδιανόητες ανοησίες της «Τουρκίας». Ετσι επιλέγονται οι ηγέτες μας, ακόμα, όλοι τους λίγο-πολύ, όχι πάντα με επιτυχία, ευτυχώς. Το ίδιο θα συμβεί τώρα και στο διάδοχο του Τσίπρα, οριστικό ή προσωρινό...
Ο αγώνας, όμως, για ΕΘΝΙΚΗ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ της ΕΛΛΑΔΑΣ οσημέραι αποκτά ελπίδες ευοίωνες, ευτυχώς.
Δεν πέρασε απαρατήρητη η διαφορά ουσίας στο χαιρετισμό κατά την παραλαβή των υπουργείων τους μεταξύ των δύο κορυφαίων υπουργών. Ο κ. Γεραπετρίτης μίλησε για «προστασία της κυριαρχίας και της εθνικής μας υπόστασης», ο κ.Δένδιας για «προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της κυριαρχίας». Θεωρούμε ως δεδομένο ότι και οι δύο γνωρίζουν ελληνικά. Επίσης, θυμίζουμε τις διαφορετικές απόψεις μεταξύ τους, όταν ο Δένδιας ήταν ΥΠΕΞ και ο Γεραπετρίτης Υπ. Επικρατείας. Θεωρούμε επίσης ως δεδομένη την εγγύτητα του Γεραπετρίτη στο Μαξίμου. Αν αυτό αποτυπώνει τις πραγματικές προθέσεις, τότε είναι πολύ άσχημα τα πράγματα. Αρχισαν τα όργανα στην κυβέρνηση από την πρώτη μέρα;
Μπορεί να φανταστεί κάποιος, τι θα επακολουθήσει με τις παραχωρήσεις Μητσοτάκη, που νομίζει ότι θα περάσουν αναίμακτα!
Το ερώτημα είναι πώς τους ξέφυγε και δεν νομοθέτησαν το ακαταδίωκτο και για τον περιβόητο Ανδρέα Γεωργίου που «ταλαιπωρήθηκε» με δικαστήρια, ποινικές διώξεις, και καταδίκες, επειδή ως πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ διόγκωσε το δημοσιονομικό χρέος του 2009 από 5% σε 15% «διευκολύνοντας» τους «εταίρους» δανειστές να επιβάλουν στους Ελληνες τρία επαχθή μνημόνια, που αποψίλωσαν τη χώρα από ό,τι παραγωγικό είχε απομείνει, επέβαλαν τη φτωχοποίηση και τη μετανάστευση των νέων επιστημόνων μας.
Ολος αυτός ο εσμός ξένων και εγχώριων μνημονιακών «λυσσαξαν» να «βγάλουν λάδι» τον εκλεκτό τους και τελικά ...ο «φιλάνθρωπος» Χατζηδάκης ανακάλεσε την προσφυγή της Ελλάδας στο ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) εναντίον του. «Τέλος καλό». Τα μνημόνια «απαλλάχτηκαν».
Οσο για μας....
Εχει γίνει, πλέον φάμπρικα η νομική κατοχύρωση ασυλίας από ποινικές ευθύνες σε πρόσωπα που κατέχουν κρίσιμες θέσεις και που οι αποφάσεις τους επιβαρύνουν παντοιοτρόπως τον Ελληνικό λαό και την κοινωνία μας.
Δεν αναφερόμαστε στην ασυλία βουλευτών και υπουργών. Αν και η ασυλία αυτή θα έπρεπε να είχε ήδη αρθεί και συνταγματικά. Ασυλία είχε νομοθετηθεί με τον Αστικό Κώδικα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για στελέχη τραπεζών και δημόσιους λειτουργούς, που θα προχωρήσουν σε αναδιαρθρώσεις δανείων και διαγραφές οφειλών. Η ΝΔ συμπλήρωσε την ασυλία τους με νέα αναμόρφωση του Α.Κ. Ο κ. Φλωρίδης δεν το ήξερε ;
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θεσμοθέτησε ασυλία για τα μέλη του Δ.Σ. του διαβόητου Υπερταμείου ως προς τις αποφάσεις τους.
Δεν έφθαναν μόνο αυτά τα ακαταδίωκτα. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. θέσπισε το ακαταδίωκτο των μελών της εθνικής επιτροπής προστασίας της Δημόσιας Υγείας έναντι του κορωνοϊού (λοιμοξιωλόγοι), της επιτροπής αντιμετώπισης έκτακτων συμβάντων Δημόσιας Υγείας και της εθνικής επιτροπής εμβολιασμών. Επίσης για το έγκλημα των Τεμπών η κυβέρνηση έδωσε ασυλία στα μέλη της τριμελούς επιτροπής, που διόρισε η ίδια για τη διερεύνηση, υποτίθεται, των αιτίων. Πολλοί οι ακαταδίωκτοι. Αλοίμονο στους καταδιωκόμενους, που η μόνη τους ασυλία αφορά μόνο την ψήφο τους.
Ψηφίζεται, επιτέλους, ένας νόμος που επιτρέπει, διευκολύνει την ψήφο των ομογενών, όπου γης χωρίς τις προϋποθέσεις του υπάρχοντος νόμου, που ουσιαστικά οδηγούσε σε αποκλεισμό την μέγιστη πλειονότητα των ομογενών.
Η αυτοαποκαλούμενη Αριστερά απαιτούσε τέτοιες προϋποθέσεις που, ουσιαστικά, απαγόρευε την ψήφο στους ομογενείς που ήταν εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, αν βρίσκονταν μακριά από την Ελλάδα.
Εννοείται πως όσοι τον ψηφίζουν πιθανόν να το κάνουν, επειδή περιμένουν οι ίδιοι ψήφους, και όσοι δεν τον ψηφίζουν το κάνουν επειδή δεν περιμένουν από τους ομογενείς εκλογική ενίσχυση...! Εστω.
Ενα γνώρισμα της δημοκρατίας (όπου λειτουργεί, έστω και στοιχειωδώς) είναι η δυνατότητα όσο πιο ευρείας πληροφόρησης, κριτικής, σχολιασμού και πολιτισμού γενικώς. Και εμφανίζονταν πάντοτε, μέσα στην αναρίθμητη ποικιλία (ευτυχώς) των ανθρώπινων ενδιαφερόντων και κλίσεων, πολλοί που αφιέρωναν τη ζωή τους στην πραγμάτωση της δυνατότητας αυτής, έστω και προσχηματικά.
Αλλωστε, η τήρηση των προσχημάτων διασώζει πάντοτε μέρος της ουσίας...
Υπάρχουν σήμερα και έτσι τέτοιοι «λειτουργοί»;
Η τεράστια εξέλιξη (κατ’αρχήν, ευτύχημα) της τεχνολογίας και η σπουδή στον έλεγχό της, η γιγάντωση επιχειρήσεων και φιλοδοξιών εξουσίας δεν επιτρέπει πλέον την, κατά το δυνατόν, ελεύθερη και αντικειμενική πληροφόρηση από αυτούς που επέλεξαν να την ασκήσουν. Και αυτό γίνεται πιο εύκολα αντιληπτό σε περιόδους εκλογικών εντάσεων: Υπάρχει άραγε κάποιος που να πιστεύει ότι ο Μαρινάκης, ο Βαρδινογιάννης, ο Αλαφούζος, ο Σαββίδης κλπ. άλλη έγνοια δεν έχουν από την επιθυμία να μας πληροφορούν ή να μας κάνουν κοινωνούς κάθε πολιτιστικής εξέλιξης; Οταν, μάλιστα συνδέονται με ακόμη μεγαλύτερα ξένα συμφέροντα και επιδιώξεις, σε ένα προτεκτοράτο ως είναι η Ελλάδα;
Πώς μπορούν, λοιπόν να υπάρχουν ελεύθεροι δημοσιογράφοι;
Οσο για τους «δημοσκόπους» αρκεί η αυτοκαταισχύνη τους, όταν μας είπαν ότι γνώριζαν πως η διαφορά των 2 «μεγάλων» ήταν πάνω πάνω από 15%, αλλά δεν το έγραψαν, διότι φοβούνταν το bullying που θα τους έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ! Τότε τι χρειάζονται, πλέον; Υπάρχουν πολλά άλλα επαγγέλματα να ασκήσουν...
Αυτά και τα ανάλογά τους σε άλλους τομείς μπορούν να εξαφανίζονται μόνο σε μία κοινωνία Ανεξάρτητη και Ελεύθερη, ώστε να γίνεται και Δημοκρατική και Κοινωνικά δίκαιη.
Οι τράπεζες, μετά την αλόγιστη χορήγηση δανείων κάθε είδους (καταναλωτικά, διακοποδάνεια, πιστωτικές κάρτες, στεγαστικά κ,λπ.) από την εποχή Σημίτη, με την επέλαση των μνημονίων και τη δραστική μείωση των εισοδημάτων, βρέθηκαν να έχουν «κόκκινα» δάνεια 107,2 δις το 2016. Αντί να διωχθούν οι τραπεζίτες και οι τράπεζες γι’ αυτήν την αλόγιστη χορήγηση, όπως έκαναν στην Ισλανδία που άφησαν τις τράπεζες να καταρρεύσουν και φυλάκισαν τους τραπεζίτες, εδώ είναι, εκτός από Βαλκάνια και Ε.Ε.! Και έτσι οι τραπεζίτες όχι μόνο έχουν το ακαταδίωκτο, αλλά επιβραβεύονται με το να ξεφορτωθούν τα «κόκκινα» δάνεια με την εγγύηση του δημοσίου δηλ. των φορολογουμένων!
Ψήφισε το 2019 η ΝΔ το σχέδιο «Ηρακλής». Σύμφωνα με αυτό οι τράπεζες, μέσω ειδικών σχημάτων που συστήνουν, τιτλοποιούν τα «κόκκινα» δάνεια εκδίδοντας ομολογίες υψηλής, μεσαίας και χαμηλής εξοφλητικής προτεραιότητας. Δηλ. οι ομολογίες υψηλής και μεσαίας προτεραιότητας είναι τα ενυπόθηκα δάνεια, ενώ οι της χαμηλής τα μη ενυπόθηκα.
Τις ομολογίες αυτες τις πουλάνε οι τράπεζες στα «κοράκια» (servicers), που κατα κανόνα είναι θυγατρικά σχήματά τους. Για τα ενυπόθηκα δάνεια, όπου τα «κοράκια» με απόφαση του ΣΤΕ μπορούν να εκπλειστηριάζουν κατοικίες και επιχειρήσεις, αυτά αγοράζονται περί το 25% της αξίας του δανείου, ενώ για τα μη ενυπόθηκα περί το 5%. Οι τράπεζες πουλώντας το 50% των ομολογιών υψηλής προτεραιότητας και κάποιο ποσοστό μεσαίας μπορούν να διαγράψουν όλο το «κόκκινο» δάνειο!
Το δημόσιο εγγυάται ότι θα καλύψει τις ζημίες των «κορακιών» (servicers), εάν δεν τους αποφέρουν τα προβλεπόμενα κέρδη μέσα στο συμφωνηθέν διάστημα, επειδή π.χ. δεν έγιναν εισπράξεις από τη διαχείριση των δανείων. Μάλιστα, τώρα θέλουν νεους «Ηρακλείς», μόνο που αυτοί δεν καθαρίζουν την κόπρο του Αυγεία.
Αν θυμηθούμε τον Μπρεχτ στην Οπερα της πεντάρας «Τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της;» . Με τους «Ηρακλείς» θα μετασχηματιζόταν «Η ληστεία μιας τραπεζας συνεχίζεται με την ίδρυσή της».
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό