ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ΝΔ

Η ευρεία νίκη της ΝΔ και στις δύο εκλογές,  οφείλεται σε δύο λόγους και κάτι. Πρώτον στην επιδοματική πολιτική,  που επιδόθηκε η κυβέρνησή της από την πανδημία και μετά, ιδιαίτερα με τα διάφορα pass, που, αν και ανεπαρκή για την αντιμετώπιση της ακρίβειας και της ανεξέλεγκτης αισχροκέρδειας, επιδράσανε θετικά. Το ίδιο και οι υποσχέσεις για συνέχισή τους.

Δεύτερον, στη σύγκριση της διακυβέρνησης της ΝΔ με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα του Μητσοτάκη με τον Τσίπρα. Είχαν αντιληφθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έβγαινε πρώτο κόμμα για λόγους που αναφέρονται σε άλλο άρθρο της «Ε»,  οπότε η αντιπαράθεση αυτή ήταν μια εύκολη σκιαμαχία για το Μητσοτάκη, που είχε επωμισθεί μόνος του τον εκλογικό αγώνα. Η ΝΔ ενισχύθηκε με  ψηφοφόρους, πρώην πασόκους,   που ψήφιζαν πριν ΣΥΡΙΖΑ.

Και κάτι. Ο Μητσοτάκης, σκληρός νεοφιλελεύθερος, παρουσιάζεται «ήπιος κεντρώος», για να μη φοβίζει. Οπως είπε, υπηρετεί ένα πολυδιάστατο εκσυγχρονισμό. Σημιτικούς σκελετούς...

             Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Ο Μητσοτάκης με την ευρεία νίκη του φαίνεται παντοδύναμος προσπαθώντας  να κρύψει επιμελώς το βοναπαρτισμό του. Νομίζει ότι είναι ευκαιρία τώρα, που οι καραμανλικοί και οι σαμαρικοί είναι είτε αποδυναμωμένοι είτε ενσωματωμένοι στην κυβέρνηση, να δράσει. Με τον «κηπουρό» του ΥΠΕΞ επιχειρεί να τα «βρει» με την Τουρκία. Μάλιστα μετά τη συνάντησή του με τον Ερντογάν, την οποία ο ίδιος επεζήτησε, δήλωσε σε συνέντευξή του στο ΣΚΑΙ ότι θέλει να παραπέμψει τη χάραξη της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ με την Τουρκία στη Χάγη, δηλώνοντας εκ των προτέρων ότι θα κάνει υποχωρήσεις! Κανείς έως τώρα πρωθυπουργός δεν τόλμησε να δηλώσει ότι θα υποχωρήσει από τις πάγιες εθνικές θέσεις.

Θέλει να ιδρυσει ιδιωτικά πανεπιστήμια, να καθιερώσει το γάμο  ομόφυλων ζευγαριών.  Και έπεται συνέχεια. Τώρα όμως η ΝΔ του Μητσοτάκη δεν έχει πλέον τον αναγκαίο «κακό», δηλ. το ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα, είναι μόνος του πλέον. Οι πρώτες κυβερνητικες γκέλες άρχισαν με το Φλωρίδη για το ακαταδίωκτο των τραπεζιτών και τον Μηταράκη για την έφιππη και την πανεπιστημιακή αστυνομία. Κι αυτήν την τετραετία ο Μητσοτάκης είναι υποχρεωμένος από τους δανειστές να τερματίσει την επιδοματική πολιτική για να έχει πρωτογενή πλεονάσματα προς απογοήτευση των πολλών προσδοκούντων. Η τετραετία αυτή θα είναι για το Μητσοτάκη το κύκνειο άσμα του ως μειοδότης, αν τολμήσει να πραγματοποιήσει παραχωρήσεις στο Αιγαίο, στη Θράκη και στην Κύπρο.

            ΤΟ ΠΑΣΟΚ

             Ο Ανδρουλάκης της «υπεύθυνης αντιπολίτευσης», εκλεκτός του γερμανικού παράγοντα (κατάργηση βέτο στην Ε.Ε.!), θριαμβολογεί για το ποσοστό που διατήρησε και στις δεύτερες εκλογές και, βλέποντας τη μεγάλη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, ευελπιστεί ότι το ΠΑΣΟΚ θα γίνει αξιωματική αντιπολίτευση και εν συνεχεία κυβερνητικό κόμμα. Αφού ξεκαθάρισε τους «γέροντες»  και μετά την παραίτηση Λοβέρδου, αισθάνεται ασφαλής. Ομως αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να είναι και επαρκής. Το κόμμα του πόρρω απέχει από το πάλαι ποτέ πατριωτικό ΠΑΣΟΚ. Τι στάση θα κρατήσει στις εθνικές παραχωρήσεις Μητσοτάκη ;

      ΤΟ ΚΚΕ

            Δείχνουν ικανοποιημένοι με το εκλογικό αποτέλεσμα. Οπως φαίνεται, ψηφίστηκαν όχι μόνο από ψηφοφόρους που προέρχονται από το ΣΥΡΙΖΑ. Αν και έχει επιλέξει να μείνει σταθερά στην αντιπολίτευση, η σταδιακή ελληνοποίηση του και το επικοινωνιακό χάρισμα του Κουτσούμπα του προσδίδουν μεγαλύτερη εμβέλεια. Ελπίζουμε στην αντίδρασή του για την κυοφορούμενη μειοδοσία.

    Ο Βελόπουλος

Πέτυχε την επανεκλογή του και είναι επιτυχία. Τωρα ωρύεται ότι δεν είναι το κόμμα του ακροδεξιό οριοθετόντας το σε σχέση με τη «Νίκη» και τους «Σπαρτιάτες».

    Η «Πλεύση» της Κωνσταντοπούλου

Μπήκε οριακά στη Βουλή, παρόλο που προβλήθηκε κατά κόρον από τα συστημικά ΜΜΕ. Είναι κλασικό αρχηγικό σχήμα με «κολλητούς», που υπηρετεί τις άμετρες φιλοδοξίες της αρχηγού της. Ιδεολογικά ανερμάτιστη δεν προβλέπεται να έχει μέλλον.

Σχετικά με τα κόμματα «ΝΙΚΗ» και «ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ» που τα κατατάσσουν στην Ακροδεξιά και που προβάλλουν κυρίως τη θρησκεία και και τον πατριωτισμό ως «ιδεολογία», τα υπόλοιπα κόμματα θα πρέπει να αναρωτηθούν γιατί έχουν εγκαταλείψει τις έννοιες αυτές στο όνομα του κοσμοπολιτισμού και των λεόντειων υπερεθνικών οργανισμών. Ετσι τους αφήνουν χώρο, όπως συμβαίνει και εις τας Ευρώπας...