ΑΚΡΙΒΕΙΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ, ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ Είναι τα «σκουπίδια της ευημερίας» τους
«You will have nothing, you will be happy» («Δε θα σου ανήκει τίποτα, θα είσαι ευτυχισμένος») μας προειδοποιεί ο ιδρυτής του Φόρουμ του Νταβός Κλάους Σβαμπ. Στο Νταβός, όπου μαζεύεται η ελίτ της Νέας Τάξης και της Παγκοσμιοποίησης, υπουργοί, τραπεζίτες, στελέχη και μεγαλομέτοχοι μεγάλων πολυεθνικών και λοιποί μεγαλοπαράγοντες, αποφασίζεται η «γραμμή» της παγκοσμιοποίησης, που υπερβαίνει τις εθνικές κυβερνήσεις.
Ετσι, για να «μη μας ανήκει τίποτα», η «γραμμή» Νταβός είναι η ραγδαία άνοδος των τιμών και η μείωση μέχρι μηδενισμού των εισοδημάτων. Αλλωστε «οι άνεργοι και οι φτωχοί είναι τα σκουπίδια της ευημερίας» κατά τον τότε (1998) διευθύνοντα σύμβουλο της ΝΕΣΤΛΕ. Της δικιάς τους ευημερίας.
Αρχικά «έφταιγε» η πανδημία, μετά ο πόλεμος στην Ουκρανία και μετά κάτι άλλο ώστε να δεκαπλασιαστούν οι τιμές της ενέργειας, για να αποκομίζει το κύκλωμα των ορυκτών καυσίμων θηριώδη υπερκέρδη. Λόγω της αύξησης των καυσίμων τα κυκλώματα των τροφίμων και των βιομηχανικών προϊόντων ακολούθησαν. Και σαν να μην έφταναν οι συνεχείς αυξήσεις, που εξανέμιζαν τα εισοδήματα των πολλών, οι τραπεζίτες μέσω της Ομοσπονδιακής Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ (FED) και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) με πρόσχημα τον πληθωρισμό αύξησαν ραγδαία τα προεξοφλητικά επιτόκια με τα οποία χρεώνουν τις τράπεζες για δάνεια. Η αύξηση του προεξοφλητικού επιτοκίου, ως γνωστόν, μειώνει την προσφορά χρήματος και ταυτόχρονα αυξάνει τους τόκους των μη αποπληρωμένων δανείων. Σκοπός τους είναι να πάρουν και τις ιδιοκτησίες όσων, λόγω συρρίκνωσης των εισοδημάτων τους, δεν μπορούν να αποπληρώνουν τα δάνεια τους, ενώ παράλληλα οι μικρότερες επιχειρήσεις λόγω υψηλότερου κόστους δανεισμού και εξυπηρέτησης δανείων είτε απολύουν προσωπικό είτε κλείνουν.
Στο σχέδιο «δε θα σου ανήκει τίποτα» οι κυβερνήσεις σκοπίμως μένουν άπραγες. Οπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη που, στο όνομα της «ελεύθερης αγοράς», δεν θέλει να κάνει στοιχειώδη αγορανομικό έλεγχο στα κυκλώματα που κερδοσκοπούν ασύστολα, ενώ παράλληλα ευνοεί τους πλειστηριασμούς σπιτιών και επιχειρήσεων στερώντας και φτωχοποιώντας την ελληνική κοινωνία. Επιπλέον για την περιβόητη επενδυτική βαθμίδα απαιτούνται αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα κι έτσι επανέρχεται η λιτότητα, όπως με τα μνημόνια, για να ψαλιδίστούν κι άλλο τα εισοδήματα.
Η σύγκρουση με τα ισχυρά κυκλώματα και συμφέροντα που προκαλούν όλα αυτά τα κοινωνικά δεινά μπορεί να γίνει μόνο από μια ελληνική κυβέρνηση που προασπίζεται τα ελληνικά συμφέροντα και προστατεύει την κοινωνία μας από όλα αυτά τα αρπακτικά. Μέχρι τότε όμως...