Η φετινή πορεία του Πολυτεχνείου
Η φετινή πορεία του Πολυτεχνείου, η πιο μεγάλη των τελευταίων ετών. με τη συμμετοχή κυρίως νεολαίας, ιδιαίτερα της φοιτητικής, θα ήταν ορόσημο για πολιτικές εξελίξεις σε μια εποχή που τα εθνικά μας θέματα (απειλή της Τουρκίας, μεταναστευτικό, Κυπριακό κ.λπ.), στα πλαίσια του ανήκομεν στην Ε.Ε. στις ΗΠΑ και γενικώς εις τη Δύση, έχουν διογκωθεί και επιδεινωθεί με ευθύνη των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.
Ομως, δυστυχώς όπως φαίνεται, η μεγάλη συμμετοχή της νεολαίας δεν οφείλεται στην ανησυχία της για τα εθνικά θέματα και για τη βούληση της για διεύρυνση και εμβάνθυση της δημοκρατίας, αλλά ως αποτέλεσμα συσπείρωσης κατά των αστυνομικών βιαιοτήτων στα πλαίσια της αντιμετώπισης των «γνωστών-αγνώστων»(εκλεκτών του Σόρος και λοιπών «υπηρεσιών», διαχειριστών λαθρομεταναστών με το αζημίωτο) στα Εξάρχεια, στην ΑΣΟΕΕ και αλλού, που για πρώτη φορά μια κυβέρνηση φαίνεται αποφασισμένη να αντιμετωπίσει.
Εκμεταλλευόμενος το κλίμα αυτό βρήκε ο ανερμάτιστος Τσίπρας, το αμερικανάκι, για να μετάσχει για τις κάμερες στην πορεία για λίγα μέτρα μόνο, ώστε να μη «δυσαρεστήσει» το φίλο του κ. Πάιατ φωνάζοντας «φονιάδες των λαών...». Ενώ οι συριζαίοι διερωτώνται πιο αδίκημα διαπράττουν όποιοι κουβαλούν μολότοφ! Μωραίνει Κύριος...
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρώντας να μειώσει και να αποπροσανατολίσει από το μείζον εθνικό πρόβλημα της αθρόας εισβολής επήλυδων. που προκαλεί ήδη σοβαρές αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες, υπόσχεται μειώσεις φόρων, παροχές, αύξηση συντάξεων καθώς και τις αστυνομικές επιχειρήσεις στα Εξάρχεια κ.λπ. Ο Μητσοτάκης μας προετοιμάζει «Η Ελλάδα θα είναι μια άλλη χώρα σε δύο χρόνια από σήμερα» και «...βλέπω την κοινωνία μας να μετατρέπεται σιγά σιγά σε πολυπολιτισμική».
Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα του Μητσοτάκη και του Τσίπρα θα έχει Ελληνες;
Στα μέσα του καλοκαιριού «έφυγε» ένας σπουδαίος φίλος του ΑΣΚΕ, ο Κύπριος αγωνιστής Ανδρέας Φρυδάς, τραυματίας στα χουντικά κατορθώματα του πραξικοπήματος στην Κύπρο. Σημαντικός, αδέσμευτος, πολίτης της Κύπρου, υπερασπιστής της Ανεξαρτησίας της και πολέμιος ασυμβίβαστος των εξωτερικών και εσωτερικών εχθρών της.
Τα βαθύτερα συλλυπητήρια στη γυναίκα του και τα παιδιά του.
Θα τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό συνεχίζοντας τον Αγώνα του για την Κύπρο όλων μας.
Δεν πρόφτασε να αναγγελθεί από τον Υπουργό Eπικρατείας Γεραπετρίτη σύσταση επιτροπής για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821 και οι εθνομηδενιστές επετέθησαν.
Ο Νίκος Βούτσης, ο γνωστός, φοβούμενος αφυπνιση του Εθνικού φρονήματος διαμαρτύρεται :
«Τι πράγματα είναι αυτά ; Μέσα σε μια παγκοσμιοποίηση [...] μιλάμε για εθνικό αφήγημα και ταυτότητα της χώρας. Τραβήξτε τα πέρα» και ο Γεραπετρίτης, απολογείται : «Δεν είναι ότι προσπαθούμε να διαμορφώσουμε ενοποιημένη εθνική βάση [...]. Οχι μια δημόσια πολιτική που αναφέρεται σε ενιαίο Εθνος»!!
Φαντάζεται κανείς τι έχει να επακολουθήσει; Εννοείται, φυσικά, ότι και εμείς δε θα τους αφήσουμε ήσυχους να ασχημονούν και να βυσσοδομούν κατά της Ελλάδας, των Ελλήνων, του Ελληνισμού.
Πλησιάζει (στις αρχές του 2020) η ώρα της εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και ο αριθμός των υποψηφίων (προτεινόμενων, αυτοπροτεινόμενων ή ψευτοαναφερόμενων) για την υψηλή, ονομαστικά τουλάχιστον, αυτή θέση συνεχώς... πολλαπλασιάζεται έτσι, ώστε κινδυνεύει να καταντήσει νούμερο επιθεώρησης.
Αρκεί για του λόγου το αληθές να αναφερθεί το προτεινόμενο (με δική της πρωτοβουλία, φανταζόμαστε) όνομα της Κας Δαμανάκη(!), πρόταση ανάλογης σοβαρότητας αυτής του... Γιωργάκη για τον κ. Πετσάλνικο!!!
Και αυτά για θέση εντελώς αποδυναμωμένη πολιτικά και επομένως οι ενδιαφερόμενοι ενδιαφέρονται μόνο για το θεαθήναι και τις απολαβές.
Σε άλλο Φύλλο της «Ε» θα ανοίξουμε το θέμα της σωστής χρήσης της γλώσσας μας, της ομιλίας μας, ώστε να λειτουργεί πράγματι ως όργανο επικοινωνίας, δηλαδή να καταλαβαίνουν οι άλλοι τι λέμε. Το τι γίνεται, πχ, με τους διάφορους εκφωνητές στα κανάλια δεν περιγράφεται.
Σήμερα μια μικρή αναφορά για την ορθή χρήση της προστακτικής αορίστου σύνθετων ρημάτων. Η αύξηση ε- υπάρχει μόνο στην οριστική. Π.χ. δεν το απέφυγε, αλλά (προστακτική) απόφυγέ το. Δε μου το απέδωσε, αλλά απόδωσέ μου το.
Μου το επέτρεψε, αλλά επίτρεψέ μου το. Δεν τον κατέστρεψε, αλλά κατάστρεψέ τον κ.λπ κ.λπ.
Ολοι θυμόμαστε τι έγινε το πρωί της επόμενης του μεγάλου συλλαλητηρίου (πάνω απο 1 εκατομμύριο) της Αθήνας . Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος του Α. Τσίπρα Τζανακόπουλος έσπευσε κατεπειγόντως στον Α. Πάγο για να επισπεύσει την αποστολή στον Πρωθυπουργό (αντί στη Βουλή...) πορίσματος έρευνας για το σκάνδαλο της Novartis, που είχε ξεκινήσει στις ΗΠΑ(...) και ανέφερε πολιτικά πρόσωπα. Ο αποπροσανατολισμός πέτυχε εν μέρει και η συνέχεια-φιάσκο είναι γνωστή. Στήθηκαν 10 κάλπες-πολιτικές αγχόνες, τίποτα δεν προέκυψε (ακόμη τουλάχιστο), για όλα, σχεδόν, τα πολιτικά πρόσωπα και η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο. Και τώρα οι θιγόμενοι ως «θύματα», πλέον, πολιτικής και δικαστικής πλεκτάνης επέρχονται ως διώκτες του Δ. Παπαγγελόπουλου (μόνο, για την ώρα) και ξεκίνησε προανακριτική Διαδικασία της Βουλής κατά του τέως Υπουργού Δικαιοσύνης(!), ως ηθικού αυτουργού δικαστικής πλεκτάνης και παράνομης επέμβασης στην Ανεξάρτητη (υποτίθεται...) Δικαιοσύνη!!
Το σκάνδαλο της Novartis είναι, φυσικά, υπαρκτό, όχι όμως το «μεγαλύτερο από συστάσεως του Ελληνικού κράτους» (!!), ούτε καν μεγαλύτερο των ανάλογων από τις φαρμακευτικές εταιρίες που δρουν και στη χώρα μας, με ποικίλους επηρεασμούς. Απλώς εξετάστηκε στις ΗΠΑ και από εκεί έφτασε εδώ, όπως και για το σκάνδαλο της Siemens.
Η νέα τροπή που τρέχει τώρα έχει κύριο υποκινητή τον Σαμαρά και αμήχανο «εταίρο» τον Κυριάκο, που, εν όψει των συναινέσεων που επιδιώκει στις εκλογικές και συνταγματικές πρωτοβουλίες του, δε θα ήθελε όξυνση στις σχέσεις με ΣΥΡΙΖΑ, με άκρατη αφέλεια όμως... Γι’αυτό και «απουσίαζε» από τη διαδικασία της Βουλής.
Το θέμα όμως δεν είναι, πλέον, το σκάνδαλο. Είναι οι επεμβάσεις της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά του Τσίπρα στη Δικαιοσύνη και η λεγόμενη σκευωρία κατά πολιτικών αντιπάλων και ειδικά του Σαμαρά θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ζήτημα (πολιτικής) ζωής και θανάτου για πολλούς πολιτικούς, δικαστικούς, δημοσιογράφους κ.λπ. Φυσικά το Σύστημα δεν τρελάθηκε να αυτοκτονήσει.
Επομένως...
Ηδη έχουμε 3 απεργιακές κινητοποιήσεις, παρά την ψευδαίσθηση θετικής, σχεδόν, εικόνας της Κυβέρνησης Μητσοτάκη
Δεν είχαν επιτυχία οι απεργίες αυτές από πλευράς συμμετοχής και θα περνούσαν σχεδόν απαρατήρητες, αν δεν υπήρχαν οι συγκοινωνιακές αναστατώσεις και οι ελλείψεις πληροφόρησης.
Ηταν, λοιπόν, αυτές οι απεργίες απλώς αντιπολιτευτικές για την τιμή των όπλων και επομένως άχρηστες και αρνητικές; Και ΝΑΙ και ΟΧΙ.
ΝΑΙ, γιατί ήταν όντως βιαστικές και χωρίς να έχει ενημερωθεί το κοινό. Και ΟΧΙ, όμως, διότι όντως οι λόγοι στηρίζονται στις πρώτες ενδείξεις για τις αναμενόμενες αντιλαϊκές, νεοφιλελεύθερες, επιθέσεις της Ν.Δ. του Μητσοτάκη.
Η Ρωσία, πριν από λίγες μέρες, ήθελε να προβεί σε κάποιες ενέργειες στη θαλάσσια περιοχή νότια και κοντά στο Καστελόριζο και ζήτησε «άδεια» γι’αυτές από την... Τουρκία και όχι από την Ελλάδα, εντός των ορίων κυριαρχίας της οποίας ανήκει η εν λόγω περιοχή, σύμφωνα με ρητές διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας. Και κάτι ψελλίστηκε ως δικαιολογία(;), κάτι για 25ο παράλληλο...
Δε γράφτηκε τίποτα στον Τύπο, ούτε αναφέρθηκε σε τηλεόραση, αν και οργίαζε το διαδίκτυο.
Ας αποφύγουμε, για την ώρα, τα σχόλια. Μόνο μια επισήμανση. Η μεγάλη ευκαιρία(!), για την οποία μιλούσαν επί 2 χρόνια οι «φίλοι» μας και, δυστυχώς, οι κυβερνώντες αναφέρονταν σε Ζάεφ και Τσίπρα βεβαίως, κατέληξε στις «Πρέσπες». Μήπως όμως και σε άλλους ;
Νέα μεγάλη επιδρομή δέχεται η χώρα μας από τις ορδές των λαθρομεταναστών, που τους βαφτίζουν πρόσφυγες, και που κατακλύζουν τα ελληνικά νησιά. Η επίθεση αυτή εξαπολύθηκε μεν από την Τουρκία στα πλαίσια των διεκδικήσεών της στο Αιγαίο (Οζάλ: «δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες, αφού αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια από εδώ μεριά και να τελειώνουμε μ' αυτούς») και τους εκβιασμούς με την απαίτησή της για εθνοκάθαρση των Κούρδων της Συρίας, που θα αυξήσει τις μεταναστευτικές ροές.
Η επιδρομή αυτή κατά της χώρας μας σιγοντάρεται από τις ποικιλώνυμες ΜΚΟ του Σόρος και των λοιπών ευρωπαίων «εταίρων», που «προσκαλούν» με το αζημίωτο (δες «Ε» φύλλο 177 Οκτώβρης 2018 άρθρο «ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ :») νέους επήλυδες από απέναντι, μόλις μεταφερθούν κάποιοι απ’ αυτούς στην ενδοχώρα. Αλλά τώρα που δεν κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ και ξεδοντιάστηκε η Χ.Α., το συριζαίικο άλλοθί του (όποιοι αντιδρούσαν στην εισβολή και την κατάληψη από λαθρομετανάστες χαρακτηρίζονταν χρυσαυγίτες, ρατσιστές, φασίστες κλ.π.), θα περίμενε κανείς μια διαφορετική πολιτική από τη ΝΔ. Δηλ. φύλαξη των συνόρων, απαγόρευση της δράσης των χρυσώνητων ΜΚΟ και των ύποπτων δραστηριοτήτων της FRONTEX, παρακολούθηση της δραστηριοτητας των απέναντι δουλεμπόρων, έγκαιρη προειδοποίηση αναχώρησης των φουσκωτών και αποτροπή πριν περάσουν τα σύνορα. Αμεση απόδοση ασύλου σε όποιους το δικαιούνται και όχι όπως σήμερα, που χρειάζονται χρόνια για να τελεσιδικήσουν («Στο Γραφείο Ασύλου της Θεσσαλονίκης, αλλοδαπός έλαβε ως ημερομηνία προσωπικής συνέντευξης -απαραίτητο στάδιο για την εξέταση του αιτήματος- για τον Δεκέμβριο του 2023! Αυτό σημαίνει ότι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα παραμείνει ως αιτηθείς άσυλο σε κάποια από τις κρατικές δομές ή σε έναν καταυλισμό, καθώς δικαιούται σίτιση, στέγαση και υγειονομική περίθαλψη έως ότου κριθεί το αίτημά του από τις υπηρεσίες. Από το 2015 έως και το 2019, 36.683 αλλοδαποί έχουν λάβει άσυλο στην Ελλάδα (ή καθεστώς επικουρικής προστασίας)» ιστοσελίδα Καθημερινής 7/10/2019}. Αμεση απέλαση όλων όσων δεν μπορούν να έχουν εξαρχής την ιδιότητα του πρόσφυγα, όπως π.χ. Μαροκινοί, Αλγερινοί κλ.π. Σύροι, Ιρακινοί, Ιρανοί μπορεί να χαρακτηρισθούν πρόσφυγες στην Τουρκία, που συνορεύει με τις χώρες τους και μπορούν εκεί να ζητήσουν άσυλο. Στην Ελλάδα είναι λαθρομετανάστες.
Αντ’αυτού η κυβέρνηση Μητσοτάκη ακολουθεί την ίδια πολιτική με αυτήν του Τσίπρα. Επαφίεται στην «αλληλεγγύη» των ευρωπαίων «εταίρων», που είναι πλουσιοπάροχοι σε υποσχέσεις-κοροϊδίες, αρκεί να κρατήσουμε εδώ όλους τους λαθρομετανάστες. Χαρακτηριστικό δείγμα ανέξοδης «αλληλεγγύης» είναι η επίσκεψη στην Τουρκία του Γερμανού υπουργού Εσωτερικών με τον Κουμουτσάκο και με τον απερχόμενο φανφαρόνο Αβραμόπουλο. Θέλει η κυβέρνηση να φτιάξει νέα κέντρα «φιλοξενίας» σ’ όλη την Ελλάδα, παρά τις αντιδράσεις κατοίκων, δημάρχων και περιφερειαρχών. Να τους στεγάσει σε ξενοδοχεία και σπίτια, παντού. Ετσι είναι σαν να προσκαλεί κι’ άλλους να έρθουν, για ν’αλλοιωθεί η κοινωνική συνοχή και να αντικατασταθούν, επι τέλους, οι «ατίθασοι» Ελληνες.
Η γιγάντωση της λαθρομετανάστευσης, που υποδαυλίζουν ντόπιοι και ξένοι, είναι πλέον ένα από τα πιο άμεσα και επείγοντα εθνικά θέματα, που μόνο κυβερνήσεις ελληνικές που προτάσσουν τα εθνικά συμφέροντα της χώρας μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν. Μεχρι τότε...
Είναι γεγονός ότι το αποτέλεσμα των εκλογών, παρότι αναμενόμενο σε γενικές γραμμές, προκάλεσε μια κάποια γενική ανακούφιση, ακόμη και στους ψηφοφόρους των «ηττημένων», κυρίως τους «περιστασιακούς» του Τσίπρα! Θα ήταν μια ευκαιρία να ανασυνταχθούν όλοι και να κανονίσουν την περαιτέρω στάση τους, μια που η ψήφος των συντριπτικά περισσότερων δεν ήταν θετική ψήφος, αλλά αρνητική στο «μεγαλύτερο κακό» (δεν είναι το ίδιο με την ψήφο στο «μικρότερο κακό»...).
Εντονοι προβληματισμοί στο ΣΥΡΙΖΑ, τάχα ιδεολογικοί...
Κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ έμειναν κατάπληκτοι(!) που έχασαν, πιστοί στο δόγμα ότι οι «αριστεροί», άπαξ και κατάλαβαν την εξουσία, δεν επιτρέπεται να την χάσουν, κυρίως όμως διότι έβλεπαν τη μεγάλη στήριξη των Ευρωπαίων προς τον (κατά παραχώρηση, έστω πρόσκαιρη, των προ Τράμπ Αμερικανών...) «δικό» τους Τσίπρα. Οι περισσότεροι όμως (ο Τσίπρας δεν ήταν, περιέργως, μέσα σ’ αυτούς) εγνώριζαν τι γίνεται και έμειναν κατάπληκτοι, και αυτοί, για το απροσδόκητα υψηλό ποσοστό τους. Και, παρά το ότι κατάλαβαν ότι αυτό οφείλεται στο απεχθές για τους περισσότερους Ελληνες πολίτες όνομα «Μητσοτάκης», καμώθηκαν ότι ήταν δική τους επιτυχία και ονόμασαν εαυτούς νικητές! Ετσι «όλα πήγαν καλά».
Μέσα σ’αυτήν τη «χαρμόσυνη» ατμόσφαιρα, και πριν να αρχίσουν μουρμούρες με τη συνειδητοποίηση της απώλειας εξουσίας και των εξ’αυτής κερδών και προσδοκιών, έσπευσε ο Τσίπρας να ρίξει το σύνθημα του «μεγάλου οργανωμένου κόμματος»! Ο στόχος διπλός: Να έχουν κάτι να ασχολούνται, γιατί οι πρώτες μέρες της Κυβέρνησης Κυριάκου δεν προσφέρονταν για Αντιπολίτευση, και ταυτόχρονα να προετοιμαστούν οι συνθήκες που θα επέτρεπαν να απαλλαγεί από το σκληρό πυρήνα του Συνασπισμού!(!), αν αντιδράσει έντονα στον περιορισμό της μέχρι τώρα επιρροής του, οπότε ο Τσίπρας ονειρεύεται θέση Ανδρέα στο ΠΑΣΟΚ της πρώτης κυβέρνησής του. Το κακό, όμως είναι ότι υπήρξε και η δεύτερη..., αυτή της ανοιχτής αμφισβήτησης και μάλιστα από τους ευνοηθέντες...
Υπάρχει, όντως, ένας κίνδυνος για τον Τσίπρα και τους περί αυτόν στην περίπτωση επιτυχίας του σχεδίου οργανωτικής ένταξης των Πασόκων (τα μικρομεσαία λαμόγια, απότοκα της περιβόητης προτροπής, «μπορείτε να κάνετε ένα μικρό δωράκι στον εαυτό σας, όχι όμως και...»(!) στο νέο κόμμα του Τσίπρα. Αποτελούν το 90% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και, αν οργανωθούν, μπορεί να κυριαρχήσουν και να επαναφέρουν το σύνθημα (και πιθανόν μέρος του περιεχομένου του) «Η Ελλάδα στους Ελληνες»(!!), οπότε...
Εν τω μεταξύ χρειάζεται να παίξουν την Αντιπολίτευση! Τι να κατηγορούν όμως; Μέγα πρόβλημα, γι’αυτό και λειτουργούν και αυτοαποκαλυπτικά. Η αντίδρασή τους για το νομοσχέδιο ψήφου των Αποδήμων θα παραμείνει ιστορική: «Δεν πρέπει να ψηφίζουν οι Απόδημοι, διότι θα αλλάξουν τους πολιτικούς συσχετισμούς στο εσωτερικό»!! Δηλ. πρέπει να ψηφίζουν, τελικά, μόνο οι οπαδοί του Τσίπρα. Κύριε ελέησον! Αυτοί, φαίνεται, ότι, είναι ικανοί να κατηγορούν τον Κυριάκο ότι εφαρμόζει «τις Πρέσπες» και «τον Κατρούγκαλο» ή ότι ακολουθεί αντεθνική πολιτική!!
Δε θα μας αφήσουν να πλήξουμε. Δεν είναι αυτό, όμως, το ζητούμενο...
Ελπίζουν, πάντως, ή, έστω, εύχονται να μην επανεκλεγεί ο Τραμπ, να παραμείνει εδώ ο Πάιατ, ο εκλεκτός των Ομπάμα, Κλίντον, Soros, οπότε, παρά την τραυματική θητεία τους, θα μπορούσαν κάποτε να επανέλθουν...
Στο ΚΙΝΑΛ τα έχουν χαμένα
Στο ΚΙΝΑΛ, τέως ΠΑΣΟΚ (χωρίς τα χρέη του...) όλοι είναι εναντίον όλων και όλοι εναντίον της Φώφης τόσο, ώστε ενδέχεται να την καταστήσουν δημοφιλή και να κερδίσει πόντους ώστε βάσιμα(...) να ελπίζει για Προεδρία της Δημοκρατίας!! Οι «μεγάλοι» του ΠΑΣΟΚ που παρέμειναν (και δεν είναι στη φυλακή) έχουν όλοι τους μεγάλες φιλοδοξίες, ανάλογες του επανερχόμενου Αβραμόπουλου (στη Ν.Δ.;) και του ...Παπουτσή (για πού, άραγε;).
Με όλον αυτόν τον αλληλοσπαραγμό πολλοί θεωρούν, μάλλον άδικα, το ΚΙΝΑΛ άχρηστο στοιχείο του παρόντος πολιτικού σχηματισμού, γι’αυτό και σπεύδουν Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ να πλειοδοτήσουν για τα «υλικά» του. Με τη Ν.Δ. όμως να ανησυχεί για την τύχη των προεκλογικών δεσμεύσεών του για το νέο εκλογικό νόμο, τη Συνταγματική Αναθεώρηση, τους Απόδημους και την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, τουλάχιστον, κάτι που αν διαψευσθεί, μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρες, σύντομα, εκλογές και σε έσχατο κίνδυνο για το ΚΙΝΑΛ.
Η εδραίωση, όμως, του νέου δικομματισμού μόνο αρνητικές συνέπειες έχει για το μέλλον της χώρας...
Στο ΚΚΕ κάτι φαίνεται να κινείται
Το ΚΚΕ, τυπικά, δεν «ενδιαφέρεται» για εκλογικά αποτελέσματα, στην πράξη όμως ζητάει τη λαϊκή ψήφο και καλά κάνει. Σήμερα θα έπρεπε, βέβαια, να έχει καλύτερη παρουσία, όμως εδραιώνει σιγά σιγά αυθύπαρκτη εικόνα, ελληνοποιείται, όπως εμείς γράφουμε, και οι πρόσφατες πολιτικές ενέργειές του φαίνεται να εδραιώνουν τη θέση του στην πολιτική σκηνή. Αν, μάλιστα, «διορθώσει», με τον τρόπο του, κάποιες, περίεργες τουλάχιστον, θέσεις του 2013 και 2017, που τις δημοσιοποίησε ο Θ. Παφίλης (κάτι που μάλλον δε θα το ήθελε η ηγεσία του) η Ελληνική πορεία του θα «άνοιγε βηματισμό».
Ο Βελόπουλος μπορεί να σοβαρευτεί ;
Η «Ελληνική Λύση» του Βελόπουλου δεν είναι, ακριβώς, «Χρυσή Αυγή», παρότι συνέβαλε στην αποδυνάμωσή της, τώρα που το Σύστημα δεν την χρειάζεται πλέον. Δεν είναι, ακόμη, ευκρινείς οι αιτίες όσων προώθησαν ή, έστω, επέτρεψαν την είσοδο το Κ. Βελόπουλου στη Βουλή, μια που, φυσικά, δεν αρκούσαν οι θέσεις του για την πρωτογενή παραγωγή, οι τηλεοπτικές εμφανίσεις του και η «αντιπροσώπευση» της Ρωσίας(!) για κάτι τέτοιο. Ως εκ τούτου η μοίρα του....
Μπορεί να εδραιωθεί ένα κόμμα του Soros ;
Ο αερολόγος Γ. Βαρουφάκης δεν πέτυχε, να... αλλάξει την Ευρώπη, που τον αγνόησε παντελώς, και περιορίστηκε στο ρόλο αυθεντικού εκφραστή των ιδεών του Ουγγροεβραίου αμερικανού Τζ. Soros και υιού για την εφαρμογή της Παγκοσμιοποίησης στην Ελλάδα-πειραματόζωο. Χρειαζόταν συμπλήρωμα των Τσίπρα-Μητσοτάκη και σία; Δύσκολο, για την ώρα να δοθεί απάντηση. Το σίγουρο είναι ότι η «Μέρα» του σύντομα θα σκοτεινιάσει.
Ο Π. Λαφαζάνης, επιχειρεί μια νέα απόπειρα, με 2 κείμενά του, το δεύτερο είδους διακήρυξης, κάπως αντιφατικό και ελλιπές, με πολλά και σημαντικά στοιχεία όμως. Λείπει μια σύντομη ανάλυση της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης στη χώρα, και έτσι δεν αναφέρεται καν στο πιο καίριο εθνικό πρόβλημα, αυτό των προσφύγων-μεταναστών...
Τι μπορούμε να περιμένουμε για το άμεσο μέλλον ;
Η Ελλάδα και ο Ελληνισμός αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρές άμεσες απειλές και υπαρξιακούς κινδύνους. Οσο ολόκληρο το πολιτικοκοινωνικό μας σύστημα κυριαρχείται από συνειδητά όργανα ξένων δυνάμεων, των λεγόμενων προστατών, και των εδώ διάφορων «παραγόντων», η χώρα μας θα συνεχίζει να αποτελεί το πειραματόζωο της ολέθριας παγκοσμιοποίησης. Η διαιώνιση αυτού του πολιτικοκοινωνικού συστήματος εξάρτησης-εξαρτήματος της παγκοσμιοποίησης καλλιεργεί τον εφησυχασμό, τη συρρίκνωση, την ιδιώτευση και την υπονόμευση της εθνικής συνείδησης. Αν δεν ελληνοποιηθεί, όσο πιο γρήγορα, ώστε να προασπίσει τα ελληνικά συμφέροντα και να γίνει κοινωνικά δίκαιο, με αγώνες για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση, το μέλλον μας θα είναι δυσοίωνο. Εμείς όμως ελπίζουμε και αγωνιζόμαστε γι’αυτό...
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό