Όσο ολοκληρώνει το εγκληματικό έργο που της ανέθεσαν οι εντολείς της, τόσο εντείνονται τα αδιέξοδα της κυβέρνησης του Γιωργάκη. Τα μνημόνια δε βγαίνουν με τίποτα, όπως και οι ίδιοι οι εντολείς γνώριζαν εκ των προτέρων, παρά τους ισχυρισμούς τους. Έτσι μας τα ανακοινώνουν το ένα μετά το άλλο, φέρνοντας στην εξαθλίωση όλο και μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού. Και δεν έχουν σκοπό να τα σταματήσουν ποτέ. Στα μέχρι τώρα παγκοσμίως πρωτοφανή (παραίτηση από ασυλία κ.λπ.), στα οποία αναφερθήκαμε σε προηγούμενα φύλλα μας, προστίθενται και τούτα:
Α) Οι κατοχικοί αρνούνται να ανακοινώσουν την ΑΟΖ, με το επιχείρημα ότι θα ενοχληθεί η Τουρκία! Η ελληνική Θράκη έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι για τους αξιωματούχους του τουρκικού κράτους! Ο υπουργός Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς μοίρασε ανενόχλητος στην Κομοτηνή τουρκικές σημαίες! Τα νέα φυντάνια της τουρκικής διπλωματίας αλωνίζουν στη Θράκη, ως μέρος της εκπαίδευσής τους (χωρίς αμοιβαιότητα, εννοείται)! Οι New York Times σε πρωτοσέλιδό τους έγραψαν ότι σύμβουλος του Γιωργάκη είναι και ο τ. υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας Ντερβίς, τώρα αντιπρόεδρος της Brookings, ο οποίος τον «συμβουλεύει ανεπισήμως τα τελευταία δύο χρόνια
έχει μοιραστεί πολλές τηλεφωνικές συνδιαλέξεις, αργά τη νύχτα, με τον Έλληνα πρωθυπουργό» (εφημ. 20/5/11).
Β) Βγάζουν στο σφυρί όλη τη δημόσια περιουσία, ορίζοντας ουσιαστικά ως πωλητές αυτούς που σκοπεύουν να την αγοράσουν! Τα ψεύδη είναι τεράστια και διαρκή. Ισχυρίζονται π.χ. ότι προσπαθούν να σώσουν την ελληνική οικονομία, ενώ προσπαθούν ν αρπάξουν όσο περισσότερα χρήματα από τον ελληνικό λαό και να τα δώσουν στους ξένους τοκογλύφους, οι οδηγίες-εντολές των οποίων μας έφεραν στη σημερινή χρεοκοπία, από την οποία δε θα ξεφύγουμε ποτέ (αν συνεχίσουμε να τους ακούμε). Οι ίδιοι οι κατοχικοί παίρνουν, φυσικά, το μερίδιό τους για την προσφορά τους προς τους ξένους δυνάστες.
Μετά την Ιρλανδία ήρθε και η σειρά της Πορτογαλίας να υπογράψει το δικό της μνημόνιο, στο οποίο επίσης δεν περιλαμβάνονται οι ακρότητες του δικού μας (παραίτηση από ασυλία, κατάργηση 13ου και 14ου μισθού κ.λπ.). Ο Γιωργάκης εκτέθηκε για άλλη μια φορά, γιατί επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος πρωθυπουργός που προθύμως να τα έδωσε όλα στους ξένους.
Ταυτόχρονα άλλοι κατοχικοί υπουργοί συνεχίζουν το έργο τους, για το οποίο αναφερθήκαμε σε προηγούμενα φύλλα μας. Η κ. Διαμαντοπούλου πασχίζει για τη διάλυση και τον αφελληνισμό της Παιδείας μας και ο κ. Παπουτσής να εγκλωβίσει τους λαθρομετανάστες, μην τυχόν και φύγει κανείς από την Ελλάδα!
Η εντολή της Ε.Ε. για συναίνεση
Η συμπεριφορά της Ε.Ε. προς τη χώρα μας δείχνει πόση σχέση έχει αυτός ο οργανισμός των τοκογλύφων με τη δημοκρατία. Δεν τους φτάνει που μας επέβαλαν ένα καθεστώς κατοχής, που απομυζά τον ελληνικό λαό και γεμίζει τα θησαυροφυλάκιά τους, δεν τους φτάνει που η κατοχική κυβέρνηση ετοιμάζεται να τους χαρίσει όλη τη δημόσια περιουσία μας, απαιτούν ν αποδεχθούμε όλοι την υποταγή μας.
Μιλούν για συναίνεση και οι ξένοι και η κυβέρνηση. Συναίνεση θα σήμαινε ότι τα κόμματα πλησιάζουν μεταξύ τους, κάνοντας ΟΛΟΙ αμοιβαίες υποχωρήσεις, και στη συνέχεια γίνονται διαπραγματεύσεις με την τρόικα, η οποία επίσης κάνει τις δικές της υποχωρήσεις. Δε μας ζητούν, όμως, κάτι τέτοιο. Ζητούν όλοι οι Έλληνες να πειθαρχήσουμε απολύτως σε όλες τις εντολές τους. Οι ίδιοι δε μετακινούνται ούτε κατά κεραία από τις θέσεις τους. Ξύπνησαν μέσα τους οι αποικιοκρατικές συνήθειες και μας αντιμετωπίζουν κυνικά ως ιθαγενείς. Ο επίτροπος Όλι Ρεν, βγαίνοντας από τη συνεδρίαση του Ecofin στις 17/5, με ύφος υπουργού του Χίτλερ, είπε: «Είναι ζωτικής σημασίας οι ελληνικές αρχές ν ανακοινώσουν νέα μέτρα λιτότητας
Απαιτείται διακομματική υιοθέτηση όλων των στόχων του Μνημονίου
είναι θέμα ευθύνης όλων των πολιτικών δυνάμεων». Το ίδιο επαναλαμβάνουν συνεχώς και ο ίδιος και όλοι οι αξιωματούχοι της Ε.Ε., μεταξύ των οποίων και η τ. κομμουνίστρια κ. Δαμανάκη. Η Κομισιόν, μάλιστα, σε γραπτή της δήλωση στις 27/5 κάνει ένα βήμα παραπέρα: «
όλα τα ελληνικά κόμματα
να υποστηρίξουν το πρόγραμμα Ε.Ε.-ΔΝΤ
απαιτείται η συμβολή όλων των κομμάτων και όλων των πολιτών.»!! Δεν επιτρέπεται δηλ. η διαφωνία όχι μόνο κανενός κόμματος, αλλά ούτε κανενός μεμονωμένου πολίτη, διαφορετικά δε θα εκταμιεύσουν την 5η δόση και θα πεινάσουμε!
Το Μνημόνιο δεν καθορίζει κάποιες μόνο πλευρές μιας κυβερνητικής πολιτικής, αλλά το σύνολό της. Αν όλα τα κόμματα συμφωνούν με το μνημόνιο, τότε δε χρειάζεται να υπάρχουν όλα. Αρκεί μόνο ένα, όπως ένα κόμμα είναι στην πραγματικότητα όλοι οι πρόθυμοι που ψήφισαν το μνημόνιο: ο Γιωργάκης, η Ντόρα κι ο Καρατζαφέρης. Έτσι αντιλαμβάνεται η Ε.Ε. τη δημοκρατία! Το κακό γι αυτούς τους άθλιους που μας κυβερνούν από τις Βρυξέλες είναι ότι δεν ξέρουν σε ποιο λαό απευθύνονται, δεν ξέρουν την ιστορία του και θεωρούν ότι θα τον έχουν εσαεί του χεριού τους.
Ελλάς καθολικώς διαμαρτυρομένων
Αν ζούσε ο παππούς του κατοχικού πρωθυπουργού, ασφαλώς θα επανελάμβανε την περίφημη ρήση του «Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών Καθολικώς Διαμαρτυρομένων», με την οποία εξέφρασε την αντίθεση του ενωμένου ελληνικού λαού προς μιαν άλλης μορφής κατοχή, που επιβλήθηκε με άλλα μέσα από κάποιους άλλους σωτήρες.
Στην οργή των λαϊκών στρωμάτων που υποφέρουν ήρθαν να προστεθούν φωνές από θεσμούς, κοινωνικές ομάδες και φορείς συντηρητικούς. Η Εκκλησία από το Δεκέμβριο είπε ότι βρισκόμαστε σε καθεστώς κατοχής. Οι δικηγορικοί σύλλογοι και άλλοι επιστημονικοί φορείς μαζί με πανεπιστημιακούς προσπαθούν να καταργήσουν το μνημόνιο δικαστικά ως αντισυνταγματικό. Πρώην πρέσβεις απευθύνονται με ανοιχτή επιστολή τους προς τον κατοχικό πρωθυπουργό και εκφράζουν τη βαθύτατη ανησυχία τους για την ακολουθούμενη εξωτερική πολιτική. Στο ίδιο πνεύμα επιστολή και από 7 πρώην αρχηγούς ΓΕΝ για την αμυντική πολιτική. Ο πρόεδρος των εν ενεργεία διπλωματών καταγγέλλει «ανομολόγητους χειρισμούς σε καίρια εθνικά ζητήματα από παραθεσμικούς μηχανισμούς, προφανώς όχι με το αζημίωτο»!
Το πιο ελπιδοφόρο είναι ότι για πρώτη φορά κινητοποιήθηκε μαζικά η ελληνική νεολαία, γεμίζοντας τις πλατείες όλων των μεγάλων πόλεων. Πολλές ανησυχίες μπορεί να έχει κανείς αν ένα τέτοιο κίνημα διαμαρτυρίας μπορεί στην εξέλιξή του να διαμορφώσει μια πρόταση προοπτικής ή αν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τις προσπάθειες ελέγχου ή προβοκάτσιας ή καταστολής από τους μηχανισμούς του συστήματος. Όταν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, ακόμη και συστημικοί πολιτικοί, όπως ο κ. Σαμαράς, «χαϊδεύουν» τους «αγανακτισμένους», οι ανησυχίες γίνονται σοβαρότερες.
Το βέβαιο, όμως, είναι ότι αυτές οι κινητοποιήσεις φέρνουν νέα ήθη, αδιανόητα για τους διοργανωτές των μέχρι τώρα απωθητικών για τον πολύ κόσμο κινητοποιήσεων: α) Είναι ενωτικές, όπως συνέβαινε σε όλους τους μεγάλους και πραγματικούς αγώνες του ελληνικού λαού (Εθνική Αντίσταση, Κυπριακό, Ανένδοτοι, Αντιδικτατορική Αντίσταση). Κανείς δε φέρει κομματικές ταμπέλες. Στις κινητοποιήσεις κομμάτων και συνδικάτων τα αιτήματα είναι το δευτερεύον ή το πρόσχημα για κομματικές ή προσωπικές επιδιώξεις. β) Είναι πατριωτικές, με την ελληνική σημαία ν ανεμίζει και τον εθνικό ύμνο να ακούγεται συχνά-πυκνά, όπως σ όλους τους μεγάλους αγώνες που προαναφέραμε. Οι αστυνομικοί δε θεωρούνται a priori αντίπαλοι, αντιθέτως οι νεαροί «αγανακτισμένοι» (με πολύ περισσότερο μυαλό από κάποιους κομματικούς καθοδηγητές) τους καλούν να τραγουδήσουν μαζί τον εθνικό ύμνο! γ) Οι κουκουλοφόροι, που στις άλλες διαδηλώσεις δρουν υπό την ανοχή των διοργανωτών (πλην ΚΚΕ) και σε συντονισμό με τα ΜΑΤ, δεν τόλμησαν (προς το παρόν, τουλάχιστον) να εμφανιστούν. Ούτε ο εσμός της ακροδεξιάς. Τα πάντα είναι ειρηνικά, ήρεμα, χαρούμενα. Οι διοργανωτές προειδοποίησαν όποιον έχει σκοπό να δημιουργήσει επεισόδια να κάτσει σπίτι του. δ) Οι νεαροί θεωρούν υποχρέωσή τους να καθαρίζουν τα σκουπίδια από τις πλατείες, μια κίνηση με ισχυρό συμβολισμό, που δείχνει διάθεση δημιουργίας κι όχι καταστροφής. Η σύγκριση με τους βάνδαλους του Δεκέμβρη 2008 είναι συντριπτική. Εμείς του ΑΣΚΕ, που τόσα χρόνια φωνάζουμε ότι έτσι θα έπρεπε να είναι όλα τα συλλαλητήρια, χαιρόμαστε ιδιαίτερα γι αυτά τα νέα ήθη.
Η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ σε διάλυση
Τα μισά μέλη του υπουργικού συμβουλίου έχουν αποδεχθεί ότι είναι «μιας χρήσης» και εμφανίζονται σκληροί στην υλοποίηση των εντολών της τρόικας, στην υποστήριξη της οποίας και μόνο υπολογίζουν. Έχουν ήδη βγάλει τις παχυλές μίζες τους και σε κάποιους έχουν τάξει καριέρα σε διεθνείς οργανισμούς. Στον ανεκδιήγητο έχουν τάξει τη Γ.Γ. του ΟΗΕ! (Θα ξεχνά, μάλλον, ότι και στον προκάτοχό του είχαν τάξει τη θέση του Γιουνκέρ ή του Ρομπάι και δε θα υποψιάζεται ότι μπορεί να βρεθεί σε κάποια άλλη καρέκλα.) Οι άλλοι μισοί και οι βουλευτές προσπαθούν να επιβιώσουν πολιτικά και μετά τον εξοστρακισμό του Γιωργάκη, εμφανιζόμενοι ως λιγότερο ανάλγητοι, κι αυτό δημιουργεί εσωτερικές αντιθέσεις στους κατοχικούς. Ο Δρούτσας και ο Πρωτόπαππας έγιναν μαλλιά-κουβάρια ακριβώς για το λόγο αυτό.
Σοβαρότερες είναι οι αντιθέσεις μεταξύ των ξένων εντολέων που μεταφέρονται στο εσωτερικό της κυβέρνησης. Αμερικανοί εναντίον Γερμανών, τραπεζίτες εναντίον βιομηχάνων κ.λπ. Η αποκάλυψη του Καστανίδη, ότι ο Σημίτης διευκόλυνε τις «δουλειές» της Ζίμενς, είναι μια μόνο σκηνή αυτού του δράματος. ’λλοι στηρίζουν (ακόμη) το Γιωργάκη, άλλοι περιμένουν να τους τελειώσει κάποιες «δουλειές» και να τον ξαποστείλουν.
Ρήγμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ προκαλούν και οι συνδικαλιστές του. Βεβαίως έχουν δίκιο όταν ζητούν να μην ξεπουληθεί ο δημόσιος τομέας, αλλά ξύπνησαν κάπως αργά, γιατί όλοι ξέρουν ότι μόλις το ΠΑΣΟΚ πήρε την εξουσία το 1981 διόρισε κάθε ενδιαφερόμενο μέλος του στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, φορτώνοντάς τον με πλεονάζον προσωπικό. Προφανώς, το ΠΑΣΟΚ απέκτησε και τον έλεγχο των αντίστοιχων συνδικάτων, που λειτούργησαν ως στηρίγματα της κυβέρνησης και ως χώροι φθοράς συνειδήσεων. Ιδιαίτερα οι συνδικαλιστές, με τους παχυλούς μισθούς, τις αμοιβές για συμμετοχές σε συμβούλια και τις μίζες ήσαν οι πιο ωφελημένοι. Τώρα, με τις εντολές της τρόικας (απολύσεις, αποκρατικοποιήσεις κ.λπ.), τα συμφέροντά τους θίγονται, με επακόλουθο «ανταρσίες» των μελών του ΠΑΣΟΚ στους ΟΤΑ, τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ κ.λπ.
Αν σ όλα τα παραπάνω προστεθούν η απίστευτη ανεπάρκεια του στενού κύκλου που ελέγχει την κυβέρνηση και οι προσωπικές μωροφιλοδοξίες, συντίθεται μια εικόνα γενικής διάλυσης. Αυτή η κυβέρνηση δε φαίνεται να μακροημερεύει.
Έτσι οι μέχρι τώρα υποστηρικτές της κατοχικής κυβέρνησης, όπως εκφράζονται από τα ΜΜΕ τους, αρχίζουν να κρατούν αποστάσεις. Θα προσπαθήσουν να κρατήσουν τη σημερινή κυβέρνηση όσο μπορούν, έστω για κάποιους μήνες ακόμη ή και βδομάδες, για να περάσει ό,τι προλάβει, και στη συνέχεια θα προσπαθήσουν να κερδίσουν επιπλέον χρόνο με κάποιας μορφής διεύρυνση, με πολιτικούς ή (και) τεχνοκράτες. Οι γνωστοί «πρόθυμοι» υποστηρικτές του μνημονίου Καρατζαφέρης και Ντόρα ζητούν «οικουμενική», δηλ. να καταλάβουν οι ίδιοι υπουργικούς θώκους, αναπληρώνοντας τις απώλειες της επιρροής του ΠΑΣΟΚ. Οι άλλοι υποψήφιοι εταίροι του ΠΑΣΟΚ (ΔΗΜΑΡ και Πράσινοι) δεν έδειξαν (προς το παρόν) την ίδια προθυμία, αλλά φρόντισαν να δηλώσουν τη διαθεσιμότητά τους, καταστροφολογώντας κι αυτοί για το ενδεχόμενο επανόδου της δραχμής. Στην καταστροφολογία συμβάλλουν επίσης ο Α. Τσίπρας και (εσχάτως) η Α. Παπαρήγα.
Αλλά και μια τέτοια κυβέρνηση δε φαίνεται να μπορεί να σταθεί πάνω από μερικούς μήνες. Τις εκλογές προσπαθούν να τις αποφύγουν, αλλά θα εξαναγκαστούν να τις κάνουν αν πηδήξουν κι άλλοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από το καράβι που βουλιάζει ή όταν επέλθει η γενική κατάρρευση, που δεν είναι μακριά.
Οι νέες προτάσεις Σαμαρά
Μέσα σε όλη την αλλαγή κλίματος αρχίζει να γίνεται αποδεκτός από τα ΜΜΕ και ο Σαμαράς. Οι ανακοινώσεις του στο Ζάππειο για πρώτη φορά δεν αντιμετωπίστηκαν εχθρικά από τα ΜΜΕ. Οι εργοδοτικές οργανώσεις, που τις ονομάζουν «παραγωγικές τάξεις», έσπευσαν να επικροτήσουν το πρόγραμμα Σαμαρά. Το Ζάππειο-2 τον ενίσχυσε εσωκομματικά, βυθίζοντας στην απελπισία τη Ντόρα, που ήλπιζε σε νέες αποσκιρτήσεις προς το κόμμα της. (Δεν αποκλείεται, βέβαια, νέα μαζική αποστασία σε άλλη φάση, αφού ιδεολογικά τα περισσότερα στελέχη της Ν.Δ. βρίσκονται πιο κοντά στη Ντόρα παρά στο Σαμαρά.) Ενίσχυσε τη θέση του και στην κοινωνία, αφού κάποιες συντηρητικές κοινωνικές ομάδες (καταστηματάρχες, κλειστά επαγγέλματα) φαίνεται ότι άρχισαν να ελπίζουν στην αποκατάστασή τους. Ματαίως, φοβούμαστε, αφού το Ζάππειο-2 δεν αμφισβητεί τις δομές του συστήματος, οπότε τα θηρία που έπνιξαν τις ομάδες αυτές (πολυκαταστήματα, εταιρείες κ.λπ.) δε θα αποχωρήσουν.
Φαίνεται ότι μεγάλη μερίδα του ξένου παράγοντα αποδέχεται πλέον μια ή και δύο θητείες Σαμαρά στην πρωθυπουργία, αφού όμως πρώτα ο Γιωργάκης και οι όποιοι μεταβατικοί ολοκληρώσουν τη «βρώμικη δουλειά». Αφού θα έχουμε φτάσει στον πάτο, να έρθει ο Σαμαράς, να εφαρμόσει το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμά του, χωρίς τις σημερινές ακρότητες και χωρίς τα ξεπουλήματα στα εθνικά θέματα (ό,τι θα έχουν αφήσει απούλητο οι κατοχικοί), ο κόσμος να διαπιστώνει μια βραδύτατη βελτίωση κι έτσι σκέπτονται να κρατήσουν στον έλεγχό τους την Ελλάδα για μια 10ετία ακόμη. Στην αποδοχή του από τους ξένους φρόντισε να συμβάλει και ο ίδιος ο Σαμαράς μετά το Ζάππειο-2, φροντίζοντας να τονίζει περισσότερο τα σημεία συμφωνίας του με την τρόικα (π.χ. αποκρατικοποιήσεις) και να περιορίζει τις διαφωνίες του στη μείωση των φορολογικών συντελεστών. Επιπλέον έπαψε να καταγγέλλει την κυβέρνηση για το χάλι της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας. Τέλος φαίνεται ότι υπάρχει δικομματική συναίνεση για το κουκούλωμα όλων των σκανδάλων.
Για μια άλλη προοπτική
Ελπίζουμε ότι ο ελληνικός λαός δεν εξαντλεί τις φιλοδοξίες του στην αποδοχή των προτάσεων Σαμαρά, δηλ. στην αντικατάσταση της σημερινής κατοχής από ένα καθεστώς πιο ήπιας υποταγής. Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις αποδεικνύουν ότι ο ελληνικός λαός έχει κατανοήσει πλέον ότι οι «σύμμαχοι» και οι «εταίροι» είναι οι δυνάστες μας, ότι η απελευθέρωση της πατρίδας μας από την Ε.Ε. και το ευρώ της και όλους τους λεόντειους οργανισμούς είναι η πρώτη προϋπόθεση για να ορθοποδήσουμε. Ότι η οικονομία μας δεν μπορεί να βρίσκεται στον έλεγχο των κερδοσκόπων, αλλά στον έλεγχο της κοινωνίας. Ότι η δημοκρατία δεν μπορεί να φαλκιδεύεται στη χώρα που γεννήθηκε. Ότι ο πολιτισμός μας είναι η βάση στην οποία στηριζόμαστε για να επιβιώσουμε. Ότι μια Ελλάδα με το λαό της κυρίαρχο ποτέ δε θα επιτρέψει σε κανένα να αμφισβητήσει τη ακεραιότητά της. Το ΑΣΚΕ πάντα υποστηρίζει τα παραπάνω, έστω κι αν το σύνολο σχεδόν των «αγανακτισμένων» δε γνωρίζουν καν την ύπαρξή του, λόγω του πλήρους αποκλεισμού του από τα μέσα διαμόρφωσης γνώμης. Σε ποιους άξονες θα κινηθεί η δραστηριότητα του ΑΣΚΕ στις κρίσιμες μέρες που περνάμε θα καθοριστεί στη Σύνοδο της 5ης Ιουνίου.
Κατηγορία
Φύλλο 139 Μαΐου 2011
Γνωρίζουν καλά τα ανδρείκελα του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ ότι τώρα πλέον σχεδόν όλοι έχουν συνειδητοποιήσει το ρόλο που διαδραματίζουν, ότι φτάνει το (μάλλον επώδυνο
) τέλος τους και (νομίζουν ότι) παίρνουν τα μέτρα τους.
Από τη μια, νομοθετούν μέτρα προστασίας και επέκτασης όλων(!) των ναρκωτικών (παλιό όνειρο του Γιωργάκη) για
χρήση, μέχρι να γίνει ολόκληρη η Ελλάδα χασισοφυτεία, με τη διττή ελπίδα:
Α) Να εξασφαλίσουν άμεσα την ψήφο όλων των ναρκοχρηστών. Β) Μεσοπρόθεσμα να στείλουν ακόμη περισσότερους απελπισμένους νέους στα δεσμά των ναρκωτικών, ώστε να μην «αγανακτούν» και να μην κινητοποιούνται εναντίον τους. Την απάντηση θα τη λάβουν, οι ανόητοι, το Σεπτέμβρη
Από την άλλη, σχεδιάζουν μέτρα φίμωσης του διαδικτύου, ώστε να μην μπορούν οι νέοι να συντονίζουν τις ποικίλες αντιδράσεις τους στους δωσίλογους απατεώνες, μια που τα πανάθλια ΜΜΕ τους εξυπηρετούν μόνο τους παραγωγούς
γιαουρτιού.
Η απάντηση, και πάλι, από το Σεπτέμβρη
Τέλος, για το σύγχρονο δουλεμπόριο, οι ΜΚΟ πήραν και αρμοδιότητες γραφείων ευρέσεως εργασίας(!), σκοπεύοντας μέσω αυτών να διορίσουν 150.000 νέους με μισθούς πείνας, ελπίζοντας στην ψήφο τη δική τους και των συγγενών τους. Ελπίζοντας
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Επιχαίρουν οι γραφίδες του καθεστωτισμού για την ανατροπή του καθεστώτος Καντάφι και θεωρούν το γεγονός ως άλλη μια απόδειξη ότι όποιος αρνείται την ιδεολογία και την προστασία του δυτικού κόσμου υποχρεωτικά θα έχει την ίδια τύχη. Κατηγορούν, μάλιστα, το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου για τις στενές σχέσεις που είχε με τον Καντάφι.
Όλοι αυτοί ξεχνούν ότι το καθεστώς Καντάφι ξεκίνησε εντελώς διαφορετικά. Στα πρώτα χρόνια είχε τη στήριξη και την ενεργό συμμετοχή του λαού (και των φυλών), βελτίωσε θεαματικά το βιοτικό επίπεδο όλων των Λιβύων και υποστήριζε σταθερά όλα τα απελευθερωτικά και προοδευτικά κινήματα. Σταδιακά, όμως, γινόταν όλο και πιο προσωπικό, έχανε τη στήριξη του λαού (και των φυλών), έγινε αυταρχικό κι εδώ και δέκα χρόνια αποκατέστησε φιλικές σχέσεις με τη Δύση, συνεργάστηκε με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ (CIA) και της Μ. Βρετανίας (ΜΙ-6) και αναγορεύτηκε από τους δυτικούς σε «σημαντικό εταίρο στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας».
Το συμπέρασμα, λοιπόν, είναι ακριβώς το αντίθετο: όποιο καθεστώς υποτάσσεται γίνεται έρμαιο στα χέρια των προστατών του. Οι περιπτώσεις του Μιλόσεβιτς και του Σαντάμ είναι δύο άλλα παραδείγματα.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Αφού με την ένταξη στην ΕΟΚ το 1981 και στην ΟΝΕ το 2001 συρρίκνωσαν την ελληνική παραγωγή, με συνέπεια δανεισμούς, χρέη, λιτότητα κ.λπ., αφού μας έφεραν στο σημερινό χάλι, οι ξένοι προστάτες-εκμεταλλευτές-τοκογλύφοι και οι εντόπιοι εθελόδουλοι (τους οποίους, αλίμονο, ψηφίζουμε!) παριστάνουν τώρα τους σωτήρες μας με τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα, τα οποία μεγαλώνουν το χρέος και μας δένουν από τραχήλου στους αδίστακτους νεοαποικιοκράτες. Τελευταίο επεισόδιο οι «διευκολύνσεις» που μας προσέφεραν οι «εταίροι» μας με τις αποφάσεις των Βρυξελών στις 21/7/11, οι οποίες αποβλέπουν μόνο και μόνο στη στήριξη των ανθρώπων τους που «κυβερνούν» την Ελλάδα, με την κατάλληλη προβολή τους από τα ΜΜΕ.
Επιδείνωση της κατάστασης για την Ελλάδα
Πανηγυρίζουν οι κατοχικοί και τα ελεεινά ΜΜΕ, επειδή στις αποφάσεις περιλαμβάνονται κούρεμα του χρέους κατά 21%, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, μείωση κάποιων επιτοκίων και νέο δάνειο 65 δισ. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι αυτές οι αποφάσεις δε θα υλοποιηθούν, γιατί προϋποθέτουν τη συγκατάθεση των ιδιωτών, την ψήφισή τους από τα κοινοβούλια των άλλων χωρών (που πολλές έχουν τα δικά προβλήματα) κ.λπ. Εδώ με δυσκολία φαίνεται ότι θα πάρουμε το Σεπτέμβριο την 6η δόση του αρχικού δανείου!
Αλλά κι αν υποθέσουμε ότι τα εμπόδια αυτά θα ξεπεραστούν, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μέχρι την υλοποίηση των αποφάσεων θα εξακολουθεί να υπάρχει το ευρώ, αφού στη Γερμανία και σε άλλες βόρειες χώρες ενισχύεται μέσα στους κύκλους των τραπεζιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών η κοντόφθαλμη άποψη ότι το ευρώ τους έδωσε όσα είχε να τους δώσει και τώρα τους είναι ζημιογόνο. Φυσικά, αν διαλυθεί η ευρωζώνη, ακυρώνονται και οι αποφάσεις της 21ης/7.
Αλλά κι αν παραβλέψουμε όλα τα παραπάνω, η αλήθεια είναι ότι και πάλι καμιά βοήθεια δε μας προσφέρουν οι ξένοι, γιατί οι λογαριασμοί δεν είναι σωστοί, αφού δεν υπολογίζουν την τεράστια ζημιά που υφίσταται τόσα χρόνια η Ελλάδα (και τα υπερκέρδη που έχουν οι βόρειοι) από το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών (αφού μας απαγορεύουν να προστατεύουμε τα προϊόντα μας και αναγκαστικά αγοράζουμε τα δικά τους). Τις άλλες ζημιές που προαναφέραμε τις έχουμε εξηγήσει αναλυτικά στο ΑΣΚΕ-4. Επίσης δεν υπολογίζουν τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επομένως δεν τους χρωστάμε τίποτα, αντιθέτως αυτοί μας χρωστάνε και μάλιστα υπέρογκα ποσά!
Αλλά κι αν υποθέσουμε ότι οι λογαριασμοί είναι σωστοί, και πάλι οι αποφάσεις δεν αποτελούν βοήθεια, γιατί αυτά που έπρεπε να τους πληρώσουμε με βάση το μνημόνιο έτσι κι αλλιώς δεν είχαμε να τα πληρώσουμε, κι αυτό ήταν γνωστό εκ των προτέρων σε όλους. Από πέρσι όλοι έλεγαν ότι το μνημόνιο δε βγαίνει, άρα ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Έτσι με τις «εκπτώσεις» οι «εταίροι» μας αρπάζουν όσα μπορούν κι επιπλέον χειροτέρεψαν τα πράγματα για την Ελλάδα για δύο λόγους:
1) Επιμήκυναν το καθεστώς κατοχής για άλλα 40 χρόνια. Οι κατοχικοί υπέγραψαν ότι δεν είναι πλέον κυβέρνηση, αλλά υπάλληλοι 3ης κατηγορίας, αφού τίθενται υπό τας διαταγάς του Γερμανού γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ, του οποίου προϊστάμενος είναι ο Όλι Ρεν! Επανήλθαμε στα 1941-44!
2) Προσπαθούν να κλέψουν τη δημόσια περιουσία με τις αποκρατικοποιήσεις, πληρώνοντας το 1/5 έως 1/10 της αξίας της, μετατρέποντας κοινωνικά αγαθά σε αντικείμενα κερδοσκοπίας. Η ΔΕΗ, π.χ., παρά τις ρουσφετολογικές προσλήψεις υπεραρίθμων «ημετέρων», παρά τις μίζες και τις σπατάλες, έφερε τον ηλεκτρισμό και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας, παρείχε το 5ο φθηνότερο ρεύμα στην Ε.Ε. και άφηνε κέρδος στο κράτος. Τώρα πουλιέται, χωρίς να τίθενται καν όροι στους αγοραστές. Τα χρήματα που θα πάρει το κράτος από την πώληση τα εισέπραττε σε 5 χρόνια μόνο από τα μερίσματα ως μέτοχος της εταιρείας! Ο κερδοφόρος ΟΤΕ πέρασε ήδη στον πλήρη έλεγχο των Γερμανών της Deutsche Telecom (40%), ενώ στο ελληνικό κράτος απέμεινε μόνο 10%.
Σχέδιο σωτηρίας;
Ονομάζουν τις αποφάσεις τους «σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας», αυτές όμως όχι μόνο δε μας σώζουν, αλλά δε μας επιτρέπουν να σωθούμε ούτε μόνοι μας ούτε με τη βοήθεια τρίτων, π.χ. Κίνας, Ρωσίας. Ο ομογενής βουλευτής της ρωσικής Δούμας και ισχυρός παράγοντας του καθεστώτος Ιβάν Σαββίδης ήταν αυτός στον οποίο απευθύνθηκε ο Γιωργάκης για να του κλείσει συνάντηση με τον Πούτιν, η οποία πράγματι έγινε το Φεβρουάριο 2010. Ο Σαββίδης αποκαλύπτει στην «Ελευθεροτυπία» της 14/7/11 ότι ο Πούτιν ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ με χαμηλό επιτόκιο, ως πρώτη δόση βοήθειας προς την Ελλάδα, που θα αποπληρωνόταν εν μέρει με αγροτικά προϊόντα! Φυσικά, δε θα υπήρχε κανένας όρος σαν κι αυτούς που επιβάλλουν τα μνημόνια της τρόικας, π.χ. περικοπές μισθών και συντάξεων, απολύσεις, περικοπές κοινωνικών δαπανών. Ο Σαββίδης προειδοποίησε το Γιωργάκη για τις διαθέσεις του Πούτιν. Ο Γιωργάκης, όμως, αντί να ζητήσει δάνειο, άρχισε να αναλύει στον Πούτιν τα οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας! Ο Πούτιν αγανάκτησε και σε 20 λεπτά διέκοψε τη συζήτηση. Η εκτίμηση του Σαββίδη είναι ότι οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. ήσαν αντίθετοι στη χορήγηση ρωσικού δανείου και ότι ο Γιωργάκης ήθελε τη συνάντηση με τον Πούτιν μόνο για επικοινωνιακούς λόγους. Όλ αυτά τη στιγμή που οι ρωσοτουρκικές σχέσεις αναπτύσσονται σημαντικά!
Ήδη 1 χρόνο μετά την εφαρμογή του μνημονίου όλοι αναγνωρίζουν ότι η κατάσταση της Ελλάδας επιδεινώθηκε κι όλοι προβλέπουν περαιτέρω επιδείνωση. Οι προβλέψεις, μάλιστα, γίνονται όλο και πιο δυσοίωνες. Ενώ πέρσι, π.χ., προέβλεπαν ότι το 2012 το χρέος θα ανέβαινε στο 149% του ΑΕΠ, τώρα προβλέπουν ότι θα φτάσει στο 172%. Μας δουλεύουν, δηλ., απροκάλυπτα.
Πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής για να μην καταλαβαίνει ότι το βιολί θα παίζει αδιάκοπα στον ίδιο σκοπό, αν τους το επιτρέψουμε, δηλ. θα επιβάλλονται μέτρα, τα οποία μετά λίγο θα κρίνονται ανεπαρκή, ώστε να ακολουθούνται από άλλα σκληρότερα μέτρα!
Τα παραμύθια για ανάπτυξη
Για να χρυσώσουν το χάπι διαχέουν ότι μετά τα σκληρά μέτρα θα επέλθει ανάπτυξη, μίλησαν μάλιστα για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, όρος που φρονίμως δεν περιελήφθη στο κείμενο των Βρυξελών. Ενώ, όμως, τα μέτρα αφαίμαξης του ελληνικού λαού είναι πολύ συγκεκριμένα και εφαρμόζονται αμείλικτα, τα περί ανάπτυξης είναι λόγια πτερόεντα, γενικά και αφηρημένα. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Στα σχέδιά τους δεν περιλαμβάνεται η ανάπτυξη της Ελλάδας, γιατί δεν τη θέλουν, αντιθέτως επιδιώκουν την καθυπόταξη και διάλυσή μας μέσω της εξαθλίωσής μας.
Λένε ότι πουλάνε τη δημόσια περιουσία για να ξεχρεώσουμε. Αλλά όσο πιο πολύ πουλάνε τόσο πιο πολύ χρεωνόμαστε! Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα διαπιστώσουμε ότι με το «σχέδιο σωτηρίας» θα βρεθούμε πιο φτωχοί και πιο χρεωμένοι, με το μισό πληθυσμό άνεργο να λιμοκτονεί (ήδη έχουμε τη 2η υψηλότερη ανεργία στην ευρωζώνη με 16% και στους νέους 38%), με το κράτος χωρίς περιουσία, άρα ανήμπορο να βοηθήσει μια χώρα πνιγμένη από χρέη και από εκατομμύρια πεινασμένων λαθρομεταναστών. Η ανατροπή των κατοχικών και η ακύρωση των μνημονίων και των περαιτέρω σχεδίων τους πρέπει να γίνουν το ταχύτερο.
Προκλητική χλιδή των ολίγων μέσα στην απέραντη φτώχεια των πολλών
Ενώ η φτώχεια και η απελπισία πνίγουν όλο και ευρύτερες ομάδες της ελληνικής κοινωνίας, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι της οικογένειας, που μας πιπιλίζουν καθημερινά ότι πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις των 500 ευρώ, ζουν μέσα στη χλιδή.
Ο αδελφός Νίκος κάνει μπίζνες δισεκατομμυρίων με τους εμίρηδες και, για να τους ευχαριστήσει, διοργανώνει βασιλικό πάρτι στον Αστέρα, με τα χρήματα που αρπάζουν από εμάς. Η σύζυγος ’ντα την ημέρα ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου(!) ψώνισε από κατάστημα Hermes μια τσάντα αξίας 7.300 ευρώ!! (Μ. Μουζάκης, «Παρόν» 7/8/11) Ο αδελφός Αντρίκος δεν αρκείται στις μπίζνες με την «πράσινη ανάπτυξη», αλλά τζογάρει στη χρεοκοπία της Ελλάδας ως στέλεχος της Unigestion, που ασχολείται με συμβόλαια ασφάλισης από τον κίνδυνο χρεοκοπίας χωρών μελών της ευρωζώνης!! Η mother καλύπτει τα έξοδα των γηρατειών της με τα χρήματα που μας παίρνει για τη ΜΚΟ της. Χρήματα για τις ΜΚΟ τους παίρνουν και άλλοι εκλεκτοί (Δαμανάκη, Βαλλιανάτος, Δημητράς, Τρεμόπουλος, Μπουτάρης, Βούγιας, Χρυσόγελος κ.λπ.). Η Τ. Μπιρμπίλη, αφού την πληρώναμε ως υπουργό, λόγω του προσόντος της να γυμνάζεται στο ίδιο γυμναστήριο με το Γιωργάκη (ή έχει κι άλλη σχέση με την οικογένεια;), διορίστηκε εκπρόσωπος της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ, με δωρεάν σπίτι 500 τετρ. μ. στο καλύτερο σημείο του Παρισιού, με δωρεάν αυτοκίνητο, οδηγό και μάγειρα, πληρωμένα όλα από το ελληνικό κράτος και με επιπλέον μισθό, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ημερήσιο τύπο, 300.000 ευρώ το χρόνο, αφορολόγητα! Ο γενικός διευθυντής του αεροδρομίου Γ. Παράσχης παίρνει το χρόνο 650.000 ευρώ, διπλάσια από τον πρόεδρο των ΗΠΑ(!!), επειδή έχει το προσόν να είναι στέλεχος του συγκροτήματος Λαμπράκη! Ο Μυτιληναίος, ο νέος εθνικός κατασκευαστής, εκλεκτός του Βενιζέλου των Μπακατσέλων, ετοιμάζεται να κακοποιήσει το περιβάλλον στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης!
Αυτά τα παραδείγματα αρκούν. Προσθέτουμε μόνο τα πάρτι των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ με τις αποκρατικοποιήσεις των 50 δισ. ευρώ και την επαναγορά ομολόγων αξίας 135 δισ. Η γαλλική τράπεζα BNP-Paribas, η γερμανική Deutsche Bank και η βρετανική HSBC ορίστηκαν ανάδοχοι για την επαναγορά, με εντελώς αδιαφανείς διαδικασίες!
Η πρόκληση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, γιατί όλοι αυτοί οι άθλιοι παρουσιάζονται και ως αρχάγγελοι της κάθαρσης, ανακαλύπτοντας και κόβοντας μισθούς 4.000 ευρώ σε χρεωμένους δήμους κ.λπ. Επειδή αντιλαμβάνονται ότι είναι μιας χρήσης, δεν ενδιαφέρονται για την επανεκλογή τους και δε μοιράζουν πλέον τα «ψιλά» στους μέχρι τώρα ψηφοφόρους τους, οι οποίοι είναι οι πιο ακραίοι των «αγανακτισμένων» και «τους παίρνουν με τις πέτρες».
Η απελευθέρωση και η πρόοδος της Ελλάδας
Αυτοί που σχεδιάζουν την υποταγή και διάλυση της ελληνικής κοινωνίας μέσω της οικονομικής της εξαθλίωσης ασφαλώς και δε γνωρίζουν την ελληνική ιστορία και κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο με την προώθηση του πολυπράγμονος Βενιζέλου στη θέση του αντιπροέδρου, άτυπου πρωθυπουργού. Ο ανασχηματισμός σηματοδοτεί μια αύξηση της γερμανικής επιρροής στη χώρα μας σε βάρος της αμερικανικής, μια που, άλλωστε, οι ΗΠΑ δε βρίσκονται παγκόσμια στα καλύτερά τους. Βιάζονται να προλάβουν ν αρπάξουν όλη τη δημόσια περιουσία. Βιάζονται να προλάβουν να κλείσουν μειοδοτικές συμφωνίες για το Αιγαίο (όπου ήδη οι Τούρκοι κάνουν πάρτι, χωρίς να μας ενημερώνει κανείς), την Κύπρο (σε συνεργασία με τον επίσης μειοδότη Χριστόφια), με τα Σκόπια. Η ελληνική Θράκη είναι ξέφραγο αμπέλι για τους Τούρκους αξιωματούχους. Απίστευτη είναι η άρνηση των κατοχικών να ανακηρύξουν την ΑΟΖ της Ελλάδας, όπως κάνουν όλες οι χώρες, άρνηση με ανυπολόγιστους κινδύνους. Τα εθνικά θέματα είναι ίσως ο σοβαρότερος λόγος για τον οποίο οι κατοχικοί πρέπει ν ανατραπούν το ταχύτερο.
Ελπίζουμε ότι η αγανάκτηση του ελληνικού λαού θα εκφραστεί ηχηρότερα και πιο αποτελεσματικά από το Σεπτέμβριο. Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει τις προτάσεις του και το ΑΣΚΕ κάνει τις δικές του (βλ. προκήρυξη, άρθρα στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, επίκαιρα κείμενα στην ιστοσελίδα κ.λπ.).
Κλείνουμε το κείμενο αυτό με το εξής: Στη ρευστή κατάσταση που βρισκόμαστε ας θυμηθούμε όλοι ποια στάση τηρούσε ο καθένας απέναντι στους «εταίρους» μας της Ε.Ε. τόσα χρόνια που μας έσκαβαν το λάκκο, ακόμη και τώρα που οι «εταίροι» είναι πλέον απροκάλυπτα δύναμη κατοχής. Και ας σημειώσουμε ιδιαίτερα τη στάση κάποιων «πονηρών», που επί 30 χρόνια «τα έπαιρναν» για να δικαιολογούν την ένταξη και παραμονή μας στην ΕΟΚ/Ε.Ε. και τώρα, που το μαγαζί πάει για διάλυση, θα μας παρουσιάσουν περισπούδαστες αναλύσεις, με τις οποίες θα μας εξηγούν ότι η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. μας έβλαψε!!
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Σε μια δημοκρατική πολιτεία όλοι οι νόμιμοι πολίτες (και οι νόμιμοι μετανάστες) έχουν δικαίωμα να τελούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Οι χώροι που παραχωρούνται, το μέγεθος και το πλήθος των χώρων αυτών πρέπει να αναλογούν στον αριθμό των πιστών κάθε θρησκεύματος. Των νόμιμων, επαναλαμβάνουμε.
Και κάτι ακόμη. Όλοι αυτοί που υποστηρίζουν το διαχωρισμό της εκκλησίας από το κράτος μιλούν μόνο για την ορθοδοξία; Για τα τζαμιά;
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Όπως κατήγγειλε καθηγήτρια πανεπιστημίου, μέλος της ΕΛ.ΣΤΑΤ., τα μέλη της οποίας «παραίτησε» ο Βενιζέλος, οι κατοχικοί φούσκωσαν το δημοσιονομικό έλλειμμα του 2009, με εντολή του επικεφαλής της EUROSTAT, από 12% σε 15,4%, δηλ. επιπλέον 7 δισ., για να δικαιολογήσουν τα εξοντωτικά μέτρα κατά του ελληνικού λαού.
Το νέο έγκλημα κατά της χώρας που αποκαλύφθηκε κάνει πιο απεχθή τα νέα χαράτσια που επέβαλαν υπέρ των προστατών τους. Στον πανικό τους καταφεύγουν και πάλι στον χιλιοχρησιμοποιημένο επικοινωνιακό αποπροσανατολισμό με τη σύλληψη Ψωμιάδη.
Όμως ούτε τα δικά τους ΜΜΕ δεν «τσιμπάνε» πλέον, αναλογιζόμενα τη συσσωρευμένη οργή.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Η υπερψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ από τη Ν.Δ. έπληξε για πρώτη φορά τόσο σοβαρά την εικόνα του κ. Σαμαρά ως του πολιτικού που κινείται μεν στη λογική του συστήματος, αλλά διατηρεί κοινωνικές ευαισθησίες, δεν κάνει παραχωρήσεις στα εθνικά θέματα και δεν υποκύπτει σε πιέσεις. Η εντύπωση είναι ότι προσπάθησε να καθησυχάσει τον ξένο παράγοντα, υπό την πίεση των κορυφαίων στελεχών του (που, θυμίζουμε, στη μεγάλη τους πλειοψηφία είχαν υποστηρίξει τη Ντόρα στις εσωκομματικές εκλογές το 2009). Αντιθέτως, δυσαρέστησε την κομματική βάση που τον εξέλεξε. Είναι πολλά πλέον τα νομοσχέδια που φέρνουν οι κατοχικοί στη Βουλή και τα υπερψηφίζει η Ν.Δ., π.χ. το αίσχος με τα αυθαίρετα.
Βεβαίως, από το αρχικό νομοσχέδιο λίγα άρθρα παρέμειναν αναλλοίωτα. Η υπουργός έκανε δεκτές πολλές προτάσεις της Ν.Δ., αλλά η ουσία του νομοσχεδίου δεν άλλαξε. Ο νόμος επιτρέπει στους ιδιώτες επιχειρηματίες επισήμως πλέον να συμμετέχουν στη χρηματοδότηση των ΑΕΙ, άρα να έχουν λόγο για το περιεχόμενο των σπουδών και να υπαγορεύουν τα πορίσματα των ερευνών, δηλ. να λειτουργούν τα ΑΕΙ περίπου ως ιδιωτικά. Ο πρύτανης, που θα έχει πλέον αυξημένες αρμοδιότητες, δε θα διορίζεται απ ευθείας, όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο, αλλά θα εκλέγεται από μια λίστα 3 υποψηφίων, δηλ. πάλι διορισμός θα είναι. Δεν είναι τυχαίο ότι η καθεστωτική «Καθημερινή» ενθουσιάστηκε (25/8/11): «Οι δυνάμεις ευθύνης αυτού του τόπου, οι αστικές πολιτικές δυνάμεις (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ., ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Συμμαχία) ενώθηκαν και αψήφησαν, επιτέλους, τις απειλές και τους εκβιασμούς μιας αντιδραστικής μειοψηφίας
». Το πρόβλημα για όλους αυτούς που τον ψήφισαν είναι ότι ο νόμος τους είναι αντισυνταγματικός, άρα άκυρος, και δύσκολα θα σταθεί σε μια δικαστική προσβολή του.
Το χειρότερο για τον κ. Σαμαρά είναι ότι επέλεξε να προσφέρει τη συναίνεσή του σε μια υπουργό που και μόνο η παρουσία της στο υπουργείο Παιδείας αποτελεί πρόκληση, αφού ως επίτροπος της Ε.Ε., μεταξύ πολλών άλλων, είχε ζητήσει την καθιέρωση και της αγγλικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους! Η ίδια κατόρθωσε να είναι η πρώτη υπουργός που στέλνει όλους τους μαθητές όλων των βαθμίδων στα σχολεία χωρίς βιβλία, με την προοπτική να πάρουν κάποια το Νοέμβριο! Για το χαρτί αυτών των βιβλίων θα έπρεπε να είχε κάτσει ήδη στο σκαμνί, γιατί το αγόρασε 1.800.000 ευρώ ακριβότερα από την τιμή που έχει στο ελεύθερο εμπόριο! Είναι προφανής η επιδίωξή της να διαλύσει τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.
Επιπλέον η κ. Διαμαντοπούλου είναι τακτική προσκεκλημένη στις συνεδριάσεις της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Ελπίζουμε να μην είναι αυτός ο βαθύτερος λόγος της συναίνεσης, αφού και ο κ. Σαμαράς είχε την τιμή να προσκληθεί στις συνάξεις της. Είδομεν
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Η κυβέρνηση σπεύδει να πουλήσει με διαδικασίες κατεπείγοντος όλες τις επιχειρήσεις και εκτάσεις-φιλέτα του Δημοσίου, για να εισπράξει 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015, σύμφωνα με τις επιταγές και για λογαριασμό της τρόικας. Η κυβερνητική επικοινωνιακή καταιγίδα με τη συνδρομή των διαπλεκόμενων ΜΜΕ, για να εξασφαλίσει την κοινωνική αποδοχή των ιδιωτικοποιήσεων, στοχοποιεί την, όντως, διεφθαρμένη και ανυπόληπτη συνδικαλιστική ηγεσία, διαχρονικό θρέμμα των κομμάτων, ιδιαίτερα του ΠαΣοΚ. Οι συνδικαλιστές τώρα δηλώνουν (μάλλον ειλικρινώς) ότι αγωνίζονται για τη διατήρηση των επιχειρήσεων υπό δημόσιο έλεγχο. Όμως η ίδια η συνδικαλιστική ηγεσία τα προηγούμενα χρόνια συναίνεσε στη συνεχιζόμενη πολιτική ξεπουλήματος, που ήταν βέβαιο ότι θα έχει τη σημερινή κατάληξη.
Η πώληση δημοσίων επιχειρήσεων είναι επιβλαβής για την κοινωνία και για το κράτος από κάθε άποψη. Αλλά, ακόμη κι αν κάποιος διαφωνεί με την παραπάνω άποψη, δεν είναι δυνατό να μη βλέπει ότι η όλη διαδικασία, τη χρονική στιγμή και με τον τρόπο που προωθείται σήμερα στην Ελλάδα, συνιστά καθαρό ξεπούλημα. Σε μια εποχή που σε όλη την ευρωπαϊκή περιφέρεια πραγματοποιούνται τεράστια προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων υπάρχει μεγάλη προσφορά, οπότε το διεθνές κεφάλαιο αγοράζει σε χαμηλές έως εξευτελιστικές τιμές τα φιλέτα που περνάνε στον έλεγχό του. Επιπλέον, η χρηματιστηριακή αξία των κερδοφόρων δημόσιων εταιρειών στρατηγικών τομέων (ενέργεια, νερό, τηλεπικοινωνίες κ.λπ.) είναι σήμερα πολύ χαμηλότερη της τεράστιας πάγιας αξίας τους.
Η μέχρι τώρα εμπειρία
Η στρατηγική των διαδοχικών μετοχοποιήσεων των κερδοφόρων ΔΕΚΟ τα τελευταία 15 χρόνια έχει αποδειχθεί επιβλαβής για το δημόσιο. Τα στοιχεία για όλες τις περιπτώσεις (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ κ.λπ.) δείχνουν ευκρινώς ότι η διατήρηση του συνόλου των μετοχών από το κράτος θα εξασφάλιζε περισσότερα οφέλη για το δημόσιο. Τα οφέλη αυτά θα προέρχονταν από τα μερίσματα που τώρα εισπράττονται από τους ιδιώτες εταίρους και από την αξία του ποσοστού της εταρείας που θα ανήκε στο δημόσιο. Έτσι στην περίπτωση του ΟΠΑΠ το δημόσιο έχασε ήδη 3,9 δισ. ευρώ και στην περίπτωση της ΔΕΗ 1,8 δισ. ευρώ. Ακόμα και στην περίπτωση του ΟΤΕ, που μετοχοποιήθηκε διαδοχικά με υψηλό τίμημα λόγω των ευνοϊκών χρηματιστηριακών συνθηκών, το όφελος από τις μετοχοποιήσεις, τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τα μερίσματα που χάθηκαν, έχει εξανεμιστεί από την αξία της περιουσίας που έχει εκχωρηθεί. Ταυτόχρονα το δημόσιο με τις ιδιωτικοποιήσεις επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα χάνει τη δυνατότητα να ασκεί εθνική πολιτική για οικονομική ανάπτυξη, με επενδύσεις που συμβάλλουν στην τεχνολογική πρόοδο και στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Η ΔΕΗ μόνο την τελευταία δεκαετία πραγματοποίησε επενδύσεις αξίας 7,5 δισ. ευρώ, ενώ την ίδια περίοδο διπλασίασε τα έσοδα και τα κέρδη της. Οι επενδύσεις αυτές διαχρονικά μόνο από το δημόσιο γίνονται και ποτέ από τους ιδιώτες.
[Στην ιστοσελίδα του ΑΣΚΕ, στα Επίκαιρα Κείμενα, μπορείτε να ενημερωθείτε αναλυτικά για την περίπτωση της ΔΕΗ]
Η θέση του ΑΣΚΕ
Σε όλη αυτή τη συζήτηση για τις ιδιωτικοποιήσεις αυτό που δε λέγεται είναι ότι η πηγή των προβλημάτων είναι η παρουσία της Ε.Ε. (και μέσω της τρόικας) στην Ελλάδα. Η Ε.Ε. έχει στόχο να ελέγξει, μέσω του διεθνούς κεφαλαίου που εκπροσωπεί, όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές των κρατών-μελών. Η Ε.Ε. μας υποχρεώνει, ανεξαρτήτως του ποιος κυβερνά και ποιο είναι το πρόγραμμα διακυβέρνησής του, να ιδιωτικοποιήσουμε τις ΔΕΚΟ και να τις αποδυναμώσουμε. Εκκρεμεί , π.χ., η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για κατάργηση του μονοπωλίου ενέργειας, που προβλέπει την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας θα οδηγήσει σε ιδιωτικά ολιγοπώλια σε λίγα χρόνια, σε ακριβότερες και σε χαμηλότερης ποιότητας υπηρεσίες, όπως απέδειξε η διεθνής εμπειρία (Καλιφόρνια, Μ. Βρετανία κ.λπ.).
Δεν εξηγείται ακόμα για ποιο λόγο η Ελλάδα οφείλει να ιδιωτικοποίησει την ενέργειά της, ενώ το 80% της αντίστοιχης γαλλικής ΔΕΗ, της ΕDF, μεγέθους εικοσαπλάσιου της ΔΕΗ, ανήκει στο γαλλικό κράτος. Επιπλέον, ισχυρίζονται οι υποστηρικτές της ιδιωτικοποίησης ότι έτσι θα παύσει η διαφθορά του συνδικαλισμού. Δε μας λένε πώς θα αποφευχθεί η διαφθορά του μεγάλου ιδιωτικού κεφαλαίου (ιδιαίτερα του ξένου), που μοιράζει μίζες σε πολιτικούς και κόμματα. Σε κάθε περίπτωση, η πάταξη της διαφθοράς είναι υποχρέωση και καθήκον της ελληνικής πολιτείας και του κάθε πολίτη της ξεχωριστά και όχι ξένων πολυεθνικών, που αποδεδειγμένα, όπου δρουν, υποθάλπουν και ενισχύουν τη διαφθορά.
Το ΑΣΚΕ πιστεύει στο δημόσιο χαρακτήρα των ΔΕΚΟ, στα πλαίσια μιας εθνικής πολιτικής, και στον υγιή συνδικαλισμό, που δεν εξαρτάται από τα κόμματα. Οι ΔΕΚΟ, στρατηγικού χαρακτήρα για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, σε συνθήκες διαφάνειας θα επιστρέψουν στον κοινωνικό τους χαρακτήρα, ο οποίος χάθηκε όταν άρχισαν να λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Οι όποιες μισθολογικές υπερβολές και τα όποια προνόμια σε ειδικές κατηγορίες εργαζομένων των ΔΕΚΟ είναι ανάγκη, φυσικά, να καταργηθούν. Όλοι οι εργαζόμενοι μπορούν να έχουν ικανοποιητικούς μισθούς και το κράτος να αποκομίζει κέρδη από τις ΔΕΚΟ συνολικά (ακόμη κι αν κάποιες ΔΕΚΟ εμφανίζουν μικρές ζημιές, επειδή πρέπει να προσφέρουν πολύ φτηνές υπηρεσίες). Η εθνική πολιτική δεν μπορεί, όμως, να χαραχθεί και να υλοποιηθεί από καμιά κατοχική κυβέρνηση, κανένα πολιτικό φορέα που ακόμα υποστηρίζει την παραμονή μας στην Ε.Ε. και δεν μπορεί να υποστηριχθεί από ένα διεφθαρμένο, κομματικοκρατούμενο συνδικαλισμό.
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Ο πρόεδρος της Ισλανδίας κατήγγειλε από το κρατικό ραδιόφωνα ότι «οι άνθρωποι της τότε (2008) κυβέρνησης υπέκυψαν στον εκβιασμό των Ευρωπαίων». Θυμίζουμε ότι Βρετανοί και Ολλανδοί είχαν επενδύσει 4 δισ. ευρώ στην τράπεζα Landsbanki, λόγω των υψηλών αποδόσεών της. Όσο κέρδιζαν δεν ήθελαν καμιά παρέμβαση του ισλανδικού κράτους. Όταν η φούσκα έσκασε και η τράπεζα κατέρρευσε, είχαν το θράσος να ζητήσουν από την ισλανδική κυβέρνηση να τους πληρώσει τη ζημιά! Ο λαός σε δύο δημοψηφίσματα και με συντριπτική πλειοψηφία αρνήθηκε να πληρώσει τους τοκογλύφους, παρά τις πιέσεις πολλών χωρών μελών της Ε.Ε.!
Ο πρώην πρωθυπουργός της Ισλανδίας Γκέιρ Χάαρντε βρίσκεται στη φυλακή και δικάζεται αυτές τις μέρες για τις παραλείψεις του και τον πλημμελή τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την κρίση του 2008. Τα αδικήματά του ωχριούν μπροστά στα εγκλήματα των δικών μας κατοχικών.
Και στα δικά μας
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Ο Κ. Παπούλιας στην πρώτη προεδρική του θητεία επέδειξε ευπρέπεια και ευαισθησία. Τώρα έχει μετατραπεί σε απολογητή των μνημονίων και της κατοχικής κυβέρνησης. Εξήγηση;
Κατηγορία
Φύλλο 140 Σεπτεμβρίου 2011
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό