Τριγμοί στην παγκοσμιοποίηση
Τα τεκταινόμενα στη χώρα μας έχουν άμεση συνάφεια με τις διεθνείς εξελίξεις, στις οποίες κυριαρχεί η αμφισβήτηση της παγκοσμιοποίησης. Αυτή διευρύνεται, παρά τη λυσσαλέα πολεμική κατά του Τραμπ. Οι αντίπαλοί του στις ΗΠΑ αλλά και στην γερμανοκρατούμενη Ε.Ε. έχουν, πλέον, εγκαταλείψει το στόχο της άμεσης καθαίρεσής του και προσπαθούν στο να μην επανεκλεγεί. Η αμερικανική οικονομία με τον Τραμπ έχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης (3,5% το 2018) εφαρμόζοντας το δόγμα «πρώτα η Αμερική»...
Το BREXIT της Μέι, που ουσιαστικά διατηρούσε τη Βρετανία στην Ε.Ε., απορρίφθηκε και δεν αποκλείεται αυτό να συμβεί χωρίς συμφωνία, προς απογοήτευση της Γερμανίας. Στη Γαλλία η γερμανική λιτότητα του υπερτιμημένου Μακρόν συντρίβεται από τα «κίτρινα γιλέκα», ενώ στην Ιταλία ο κυβερνητικός συνασπισμός «λαϊκιστών» και «ακροδεξιών», που εναντιώθηκε στις γερμανικές συνταγές λιτότητας και λαθρομετανάστευσης, έχει την αποδοχή της πλειονότητας των Ιταλών. Ακόμη και στη διάδοχο της παγκοσμιοποίησης (κατ’ απονομή Ομπάμα) Μερκελική Γερμανία υπάρχουν σοβαροί κλυδωνισμοί, εν αναμονή μάλιστα των προσεχών ευρωεκλογών, στις οποίες φοβούνται ότι θα ισχυροποιηθούν οι ευρωσκεπτικιστές.
Νεο δόγμα Μονρόε ;
Η επιδίωξη του Τραμπ για στροφή της αμερικανικής πολιτικής προς την Αμερικανική ήπειρο (Βενεζουέλα) και η προσπάθεια σταδιακής στρατιωτικής απαγκίστρωσης από τη Μ. Ανατολή και την Ασία (Συρία, Αφγανιστάν), σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στο ρόλο των ΗΠΑ ως υπερδύναμης, που, πιθανότατα, οφείλεται στην ανάγκη εξοικονόμησης πόρων (υλικών και έμψυχων) που οι προηγούμενοι σπαταλούσαν αφειδώς. Θυμίζει το δόγμα Μονρόε του 1823.
Στην πολύπαθη Συρία , επί Ομπάμα, ξεκίνησαν οι Δυτικοί έναν οιονεί υβριδικό πόλεμο, με τις «πορτοκαλί επαναστάσεις» τους, για να ελέγξουν το σύνολο των ενεργειακών πηγών της. Αυτό έκαναν και σε άλλες Αραβικές χώρες με πρόσχημα τον εκδημοκρατισμό τους! Οπου αλλού επιχείρησαν την ανατροπή των αραβικών καθεστώτων προκάλεσαν εγκλήματα και χάος, όπως στη Λιβύη, όπου εκτέλεσαν τον Καντάφι και άφησαν συμμορίες να λυμαίνονται τη χώρα, ενώ προκάλεσαν ορδές απελπισμένων που με καραβιές πηγαίνουν στην Ιταλία. Στη Συρία προώθησαν τον επιδοτούμενο πολλαπλώς ISIS (όπλα, χρήμα, πετρέλαιο) από την Τουρκία, τη Σ.Αραβία και τα εμιράτα του Περσικού Κόλπου, για να ρίξουν τον Ασαντ προκαλώντας εκατομμύρια προσφύγων πολέμου.
Η ανάλογη επιχείρηση στη Συρία δεν είχε για τους Δυτικούς την αναμενόμενη έκβαση μετά την στρατιωτική ανάμιξη της Ρωσίας, που στήριξε τον Ασαντ, επειδή είχε βάσεις και συμφέροντα εκεί. Μάλιστα αρκετές αραβικές χώρες άνοιξαν ξανά πρεσβείες στη Δαμασκό. Οι ΗΠΑ με τη Ρωσία, ιδιαίτερα επί Τραμπ, έχουν βρει μεταξύ τους ένα modus vivendi και έχουν περιορίσει το πεδίο ανταγωνισμού τους. Η ανάμιξη περιφερειακών δυνάμεων (Τουρκία, Ιράν, Ισραήλ, Σ. Αραβία) με αντιτιθέμενα συμφέροντα και μεταβαλλόμενες συμμαχίες και στη μέση οι πολύπαθοι, για άλλη μια φορά, Κούρδοι, έχουν καταστήσει τη Συρία τη μεγάλη σκακιέρα, όπου κάθε κίνηση προκαλεί ανισορροπίες και ανατροπές. Η προαναγγελθείσα αποχώρηση των Αμερικανών απο τη Συρία προκαλεί την αντίθεση του Ισραήλ και των Κούρδων, που σ’αυτή την περίπτωση για την προστασία τους από μια τουρκική εισβολή, στρέφονται προς τη Ρωσία και τον Ασαντ. Το πιθανότερο είναι ότι η αμερικανική αποχώρηση θ’ αργήσει, προς απογοήτευση του Ερντογάν, που βαυκαλίζεται με τους αυτοκρατορικούς ηγεμονισμούς του. Κανείς όμως δεν αποκλείει ότι είναι δυνατόν οι καθημερινές τουρκικές απειλές κατά της χώρας μας να πραγματοποιηθούν, ως αντίβαρο της απώλειας της Συρίας και του Κουρδικού. Το δυστύχημα θα είναι, τότε, να έχουμε ακόμη κυβέρνηση γραικύλων και όχι Ελλήνων, όπως τώρα με τον αμερικανόδουλο Τσίπρα.
Η Βενεζουέλα έχει πληγεί καίρια στην οικονομία της από την πτώση των τιμών του πετρελαίου διεθνώς, που επιδιώκει ο Τραμπ αυξάνοντας την παραγωγή του αμερικανικού πετρελαίου για τις ανάγκες των ΗΠΑ, ενώ η Κίνα έχει μειώσει την κατανάλωσή εισαγόμενου πετρελαίου, λόγω της μείωσης της παραγωγής της.
Η αμερικανικές επεμβάσεις εδώ και 15 χρόνια για ανατροπή του λαοπρόβλητου Τσάβες και τώρα του Μαδούρο, που είναι εκλεγμένος πρόεδρος, έχουν αυξηθεί με εμπάργκο πετρελαίου και δανεισμού. Απαγόρευσαν σε αμερικανικές τράπεζες να δανείσουν τη Βενεζουέλα, που έδινε ως εγγύηση χρυσό, και ταυτόχρονα μπλόκαραν τους λογαριασμούς της κρατικής εταιρείας πετρελαίου καθώς και όλες τις καταθέσεις της Βενεζουέλας στο εξωτερικό. Ολες αυτές οι επεμβάσεις, σε συνδυασμό με άστοχες επιλογές του Μαδούρο, έχουν προκαλέσει σοβαρές ελλείψεις τροφίμων, φαρμάκων και άλλων βασικών αγαθών και υπηρεσιών, με συνέπεια να αυξηθεί η φτώχεια και μετανάστευση και να πυροδοτούνται καθημερινά αιματηρές διαδηλώσεις από τη φιλοαμερικανική αντιπολίτευση, που απείχε από τις προεδρικές εκλογές (20-5-2018).
Με προτροπή, προφανώς, των ΗΠΑ αυτοανακηρύχθηκε «πρόεδρος»-μαριονέτα ζητώντας να γίνει πραξικόπημα για την ανατροπή του νόμιμου προέδρου Μαδούρο. Η θλιβερή Ε.Ε. έστειλε, μάλιστα, «τελεσίγραφο» να γίνουν εκλογές σε 8 μέρες! Ωραία Δημοκρατία και σεβασμός της νομιμότητας!!! Από δίπλα και ο Μητσοτάκης, που τον έπιασε ο πόνος για τη δημοκρατία στη Βενεζουέλα, πιστεύοντας ότι έτσι «στριμώχνει» τον αμερικανόδουλο «αριστερό» Τσίπρα, ενώ η δημοκρατία στην γερμανική Ε.Ε. ξεχειλίζει, όπως στην Ελλάδα των μνημονίων τους. Πάντως αν περιμένουν ανατροπή Μαδούρο από το στρατό θα απογοητευθούν.
Προβλήματα πολλά έχουν ανακύψει στον Καραμανλή και τον Πρόεδρο Παυλόπουλο λόγω της (μη) στάσης τους, για την προδοσία της «συμφωνίας» των Πρεσπών, τα οποία θα μεγεθύνονται συνεχώς όσα θα αναφαίνονται τα παρεπόμενα και τα αποτελέσματά της.
Ως εκ τούτου καταβάλλεται μεγάλη προσπάθεια πολλών «γραφίδων και ήχων» για να τους στηρίξουν και να δικαιολογήσουν την εκκωφαντική αφωνία τους, με επικεφαλής τον ικανό δημοσιογράφο, αρθρογράφο και σχολιαστή της «Δημοκρατίας» και διευθυντή της «Εστίας» κ. Κοττάκη.
Τώρα όμως ανέλαβε ο... ΣΥΡΙΖΑ την υπεράσπισή τους με μπροστάρη τον κ. Βούτση(!), για την ώρα για τον Πρόεδρο και, όπου να’ ναι, του ετέρου!
Ωρα, λοιπόν, να απελευθερωθούν οι «γραφίδες» όλων τους.
Οι πολιτικοί όροι Ακροδεξιά, Δεξιά, Κεντροδεξιά, Κεντροαριστερά, Αριστερά, που χρησιμοποιούν ως «πολιτική ορθότητα» οι ταγοί και οι παρατρεχάμενοι της παγκοσμιοποίησης, στη σημερινή εποχή δεν έχουν πλέον καμιά κοινωνική αναφορά. Αυτοί οι όροι είχαν νόημα την εποχή του κοινωνικού κράτους και της εθνικής παραγωγής, που τελείωσε περί το 1990 με τη σφραγίδα της Washington Consensus (1989), δηλ. με την έναρξη της παγκοσμιοποίησης. Η πραγματική αντίθεση, που παράγει σήμερα η παγκοσμιοποίηση λόγω της θηριώδους και ραγδαίας ανακατανομής του πλούτου, είναι μεταξύ των ελάχιστων εκμεταλλευτών ευνοημένων ελίτ (του 1%) και των πάμπολλων εκμεταλλευόμενων καταπιεζόμενων λόγω της λιτότητας με τις ελάχιστες αμοιβές σε συνθήκες οιονεί δουλείας, με συντάξεις πείνας, με την υπερφορολόγηση, τη «διάσωση» των τραπεζών των χρυσοκάνθαρων, τα μνημόνια , την κατακρεούργηση της δημοκρατίας κ.λπ.
Επομένως το ερώτημα είναι ποιος πολιτικός φορέας είναι υπέρ ή κατά της παγκοσμιοποίησης Υπέρ ή κατά των φορέων της (Ε.Ε., ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.λπ.). Υπέρ ή κατά του ευρώ. Υπέρ ή κατά της λαθρομετανάστευσης. Υπέρ της λαϊκής κυριαρχίας ή υπέρ της ουσιαστικής κατάργησής της δημοκρατίας. Τελικά υπέρ ή κατά του έθνους. Με τους εκμεταλλευτές ή με τους εκμεταλλευόμενους ;
Στις βουλευτικές εκλογές που πλησιάζουν, για πρώτη φορά τόσο έντονα, θα κυριαρχήσουν πολλά ερωτηματικά, όπως π.χ. υπάρχει κάποιο κόμμα που δεν βλάπτει, άλλο πολύ και άλλο, ίσως, λιγότερο, τους Ελληνες, την Ελλάδα και τον Ελληνισμό γενικότερα;
Και ο προβληματισμός αυτός σε πολλούς μπορεί να οδηγήσει μέχρι την αποχή, τη λευκή ή την άκυρη ψήφο.
Για την τελευταία περίπτωση είναι γνωστή η θέση του ΑΣΚΕ: Οχι στην αποχή, το λευκό και το άκυρο, ΝΑΙ στη θετική (όσο είναι δυνατό...) ψήφο, όσο αρνητική και αν είναι η εκτίμηση για το, κάθε φορά, εκλογικό σκηνικό. Μοναδική εξαίρεση η περίπτωση Δημοψηφίσματος με νόθο, κάλπικο ερώτημα-δίλημμα, οπότε η ενεργητική αποχή, με γενική κινητοποίηση καταγγέλλει την επιχειρούμενη απάτη και οδηγεί στη ματαίωση ή ακύρωσή του. Παράδειγμα τέτοιας περίπτωσης είναι η δήλωση του ανεκδιήγητου κυβερνητικού εκπροσώπου, που εκφράζει τη γενική συριζαίικη αντίληψη, ότι, αν προκηρυσσόταν Δημοψήφισμα για τη «συμφωνία» των Πρεσπών η απάντηση θα ήταν ναι! Και συμπλήρωσε: «Το ερώτημα θα ήταν δέχεστε το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» ή δέχεστε να ονομάζονται σκέτη «Μακεδονία»;»!!! Το ερώτημα, βέβαια, θα έπρεπε να ήταν «δέχεσθε τη συμφωνία αυτή ή ΟΧΙ;»
Γι’αυτό, άλλωστε, και δεν τόλμησαν τέτοια ανοησία.
Θα έπρεπε όλοι να ψηφίζουν, λοιπόν. Μεταξύ τίνων όμως;
Επειδή, για τους γνωστούς οικονομικούς λόγους, το ΑΣΚΕ δε θα μπορέσει να πάρει μέρος (και) σ’αυτές τις εκλογές, η πρότασή του είναι:
Δεν ψηφίζουμε, κατ’αρχήν, όποιο κόμμα αποδέχεται όποιο ή όποια Μνημόνια. Οποιο κόμμα αποδέχεται και υποτάσσεται, ρητά ή σιωπηλά, στη λεγόμενη «Παγκοσμιοποίηση» και στις διάφορες εκδηλώσεις της. Οποιο κόμμα δεν πρεσβεύει και δεν αγωνίζεται για τη Δημοκρατία και την εμβάθυνσή της. Και, φυσικά, όποιο κόμμα, μεγάλο ή μικρό, κοινοβουλευτικό ή εξωκοινοβουλευτικό, γενικότερα, δεν αγωνίζεται για την Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση της Ελληνικής Κοινωνίας.
Εννοείται ότι αβίαστα ανακύπτει το ερώτημα αν υπάρχει τέτοιο κόμμα και αν ΟΧΙ, αποκλειόμενης της Αποχής κ.λπ, τι πρέπει να γίνει.
Απάντηση: Ζυγίζοντας τα ΥΠΕΡ και τα ΚΑΤΑ ανάμεσα σ’αυτά που πλησιάζουν στα παραπάνω κριτήρια αποφασίζουμε για το πού θα κατευθυνθεί η ψήφος μας. Εννοείται, επίσης, ότι, όταν προκηρυχθούν οι εκλογές και θα έχει ολοκληρωθεί το εκλογικό σκηνικό, θα υπάρξει ειδικότερη, ονομαστική εικόνα του πλαισίου, μέσα στο οποίο θα μπορούμε να κινηθούμε για την τελική, ατομική επιλογή μας.
Ο δικός «μας» αρχιερέας κ. Ιερώνυμος ξεκίνησε από το «δε χαρίζουμε το όνομα Μακεδονία στα Σκόπια, αλλά δε χρειάζονται τα ... συλλαλητήρια»(!), μετά τη «Θεσσαλονίκη» αναγκάστηκε να δώσει άδεια γι’αυτό της Αθήνας και στο τελευταίο, μεγαλύτερο όλων, εξαφανίστηκε...
Τώρα (λέγεται ότι) πρώτος απ’όλους έδωσε συγχαρητήρια στον Τσίπρα για το θρίαμβο του με τις «Πρέσπες» εξηγώντας, έτσι, γιατί πανηγύριζαν στο μικρό, τότε, ΣΥΡΙΖΑ, όταν αυτός εκλεγόταν Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος...
Και ο άλλος, ο «Οικουμενικός» πώς του ήρθε ξαφνικά να ξιφουλκήσει υπέρ της Αυτοκεφαλίας της εκκλησίας της Ουκρανίας, που υπαγόταν στο πατριαρχείο της Μόσχας;
Μήπως και οι δυό τους υπάγονται στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και στο Soros; Κι αυτοί;
Πολλοί, ακόμη και οι προκλητικά υβριστές, ζητούν από τους... άλλους (συνήθως) εκφράσεις πολιτικού πολιτισμού ή, όπως το λένε, πολιτικά ορθού.
Πολλοί, επίσης, θέλουν να ακολουθήσουν τις συστάσεις αυτές, όμως, απευθυνόμενοι σε συριζαίους αντιμετωπίζουν ένα (φαινομενικά) μικρό πρόβλημα, πώς να τους προσφωνούν! Και το πρόβλημα αυτό είναι απροσδόκητα παρεπόμενο της καινοφανούς συριζαίικης... βιολογικής ανακάλυψης ότι ο άνθρωπος (και τα λοιπά... ζώα, φανταζόμαστε) δε γεννιέται ως άρρεν ή θήλυ ον, αλλά γίνεται. Και το ...κακό μεγεθύνεται από την παράλειψη να προσδιορίσουν πότε αυτό το γίνωμα ολοκληρώνεται ή, έστω, να αλλάξουν τη Γραμματική, καταργώντας τα γένη της με κάποιο Διάταγμα του εμβρόντητου (φανταζόμαστε, αν και...) Προέδρου της Δημοκρατίας. Κάτι που δεν αποκλείεται να το επιχειρήσουν, με τις ιδέες που τους υποβάλλουμε.
Πάντως, για την ώρα, πώς να αναφέρεται, τυχαία παραδείγματα, ο κ. Τσακαλώτος, έτσι ή κ. Τσακαλώτου, ή η (ο) κ Χριστοδουλουπούλου (-ος);
Τι προβλήματα που δημιουργεί κι αυτή η πολιτική αβρότητα και ο αυτοπροσδιορισμός (εν διαρκεί γενέσει)!
Υποτίθεται ότι τα ΜΜΕ, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μεταδίδουν πληροφορίες και, εάν πιστέψουμε ότι τηρείται, στοιχειωδώς έστω, η δημοσιογραφική δεοντολογία, εκπληρώνουν έτσι το ρόλο τους ως η τετάρτη εξουσία, που ελέγχει τις άλλες τρεις (Νομοθετική, Εκτελεστική, Δικαστική) και τα παρακλάδια τους, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις διαπλοκής μεταξύ τους και, ακόμη πιο ιδιαίτερα, όταν η συνήθως ισχυρότερη, πρακτικά και συνταγματικά (!), η εκτελεστική επεμβαίνει καταχρηστικά και, πολλές φορές, εκβιαστικά στις άλλες.
Αυτός ο ρόλος των ΜΜΕ, δηλ. η όσο πιο πλήρης πραγματική ενημέρωση, που αποτελεί την κυριότερη προϋπόθεση της Δημοκρατίας, σπανιότατα, λειτουργεί έτσι, μια και η δημοσιογραφία ουσιαστικά δεν είναι παρά προπαγάνδα...
Σήμερα, συνήθως, η ενημέρωση αυτή παρέχεται τηλεοπτικά, ραδιοφωνικά και έντυπα, ο δε βαθμός αξιοπιστίας της είναι αντιστρόφως ανάλογος του ύψους των κεφαλαίων που απαιτούνται για τη μετάδοσή της. Παρά ταύτα, παίρνουμε πληροφορίες για γεγονότα, ιδέες, προγράμματα και, κυρίως...(!), για πρόσωπα από εκπομπές τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών συνεντεύξεων. Περί αυτών, τώρα, γράφονται αυτά τα λόγια, γιατί οι συνεντεύξεις αυτές μας κατακλύζουν στην περίεργη προεκλογική που διανύουμε, των πολλαπλών εκλογικών αναμετρήσεων, που θεωρούμε δεδομένο ότι θα διεξαχθούν...
Το βασικό συμπέρασμα όλων των προηγούμενων είναι : Μικρότερη σημασία έχουν αυτά που λέγονται από αυτά που αποσιωπώνται και που θα θέλαμε να μάθουμε.
Ενα παράδειγμα : Πότε έγινε ερώτηση στους 2 εταίρους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για το πώς τόσο ετερογενείς και αντίθετοι πολιτικά ενώθηκαν και λειτούργησαν αρμονικά επί 4 χρόνια ; Είπε ποτέ κανείς τους ή δημοσιογράφος ότι απλούστατα ο ένας ήταν ο εκλεκτός των Δημοκρατικών (και ειδικά του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και της ΣΙΑ) και ο άλλος των Ρεπουμπλικάνων (και ειδικά του Πενταγώνου), και τους ένωσαν όσο χρειαζόταν και τους χώρισαν για λόγους που θα τους μάθουμε αργότερα. Καμμία, λοιπόν, ενημέρωση.
Ενα δεύτερο, για πολιτικό χώρο ενδιαφέροντα. Σε συνέντευξη ραδιοφωνική, του Α. Αλαβάνου, ενδιαφέρουσα και φαινομενικά αποκαλυπτική για τον Τσίπρα, δεν του έγινε η καθοριστική ερώτηση, που θα αποκάλυπτε πολλά και για τους δυο, δηλ. από μόνος του ο Αλέκος τον επέλεξε, νεαρό τότε, και τον προώθησε ή, όπως όλοι υποπτεύονται, άλλος ήταν αυτός που τον επέλεξε και τον έκανε και πρωθυπουργό, κάτι που θα ενδιέφερε τον τηλεθεατή-ακροατή. Οταν, μάλιστα, ερωτώμενος ο Αλαβάνος, όχι σε συνέντευξη δημοσιογραφική, βέβαια, από διακεκριμένο Δικηγόρο, απάντησε: «Πάρ’το όπως θες»!
Ας κρίνονται, λοιπόν, και ο ερωτών και απαντών από αυτά, τα πραγματικά, ενδιαφέροντα, που δε λέγονται και όχι από αυτά που... επιλέγονται προσεκτικά.
Οι Συριζαίοι, γενικώς, (και άλλοι τινές τοιούτοι) απεχθάνονται τις παρελάσεις, ως εθνικιστικές(!) εκδηλώσεις ή και ρατσιστικές καθώς και κάθε αναφορά σε έθνη ή εθνότητες (πέρα από αυτή σε Ελλάδα, Έλληνες, Ελληνισμό, που τους προκαλούν αλλεργίες κινδυνώδεις). Δικαίωμά τους, φυσικά, εφόσον όμως το δηλώνουν και... προεκλογικά.
- Προκαλούν όμως δικαιολογημένες και έντονες απορίες και ανησυχίες για την πνευματική (και όχι μόνο) ισορροπία τους τουλάχιστο δύο εντελώς αντίθετες με τις παραπάνω «ιδιορρυθμίες» τους εκδηλώσεις:
Η μια, πρώτη, είναι η πολύχρωμη, πανηγυρική φωταγώγηση(!) του κτηρίου της Βουλής, για να γιορτάσουν την παρδαλή ετήσια παρέλαση της gay pride (υπερηφάνεια των ομοφυλόφιλων). Δικαίωμα των πάσης φύσεως και βαθμού gay να επιδιώκουν την κοινωνική αναγνώριση της δικής τους «κανονικότητας» και των ακραιφνών original συριζαίων να προσφέρουν την ομόθυμη κατανόηση και συμπαράστασή τους, όμως και πανηγυρική φωταγώγηση κατ’εντολήν του κ. Βούτση δεν πάει πολύ; Τι θέλουν να πουν άλλο...;
Η δεύτερη, ακόμη πιο έντονα προκλητική και «δυσεξήγητη» είναι η παθιασμένη προσπάθεια να προσφέρουν οι ίδιοι «μακεδονική» εθνότητα (!) και εθνική «μακεδονική» γλώσσα, παρόλο που γνωρίζουν και μάλιστα ρητά και γραπτά ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλαβοβούλγαροι, με γλώσσα σερβοβουλγάρικη!!
Τι επιδιώκουν, άραγε, με τέτοια μανία, οι ίδιοι και τα οργανέτα τους και πώς να εξηγηθεί και να κατανοηθεί μια τόσο έκδηλη εχθρότητα κατά παντός του ελληνικού ;
Και πώς νομίζουν ότι θα αντιδράσουν οι Έλληνες πολίτες; Με πολιτική αβρότητα μήπως;
Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Abdel Fattah al-Sisi που το 2014 έσωσε την Αίγυπτο από τα χέρια των Αδελφών Μουσουλμάνων του Mohamed Morsi, δεν μάσησε τα λόγια του και είπε τα πράγματα με το όνομά τους.
Μιλώντας στο Παγκόσμιο Φόρουμ Νεότητας στο Sharm-el-Sheikh της Αιγύπτου, ο Abdel Fattah al-Sisi είπε πως οι χώρες θα πρέπει να προστατεύσουν τους πολίτες τους και τα συμφέροντά τους, ενώ οι μετανάστες θα πρέπει να συμμορφώνονται με τους νόμους, τις συνήθειες, τις παραδόσεις και την κουλτούρα των χωρών στις οποίες μεταναστεύουν. Οι μετανάστες δεν θα πρέπει να προσδοκούν από τη Δύση να ανοίξει τις πόρτες σε όσους αρνούνται να ενσωματωθούν, είπε ο ηγέτης της Αιγύπτου.
«Εάν πάτε σε άλλη χώρα, θα πρέπει να συμμορφώνεστε με την κουλτούρα της. Εάν όχι, να μην πηγαίνετε», είπε ο Φατάχ ελ-Σίσι απευθυνόμενος στους μετανάστες που κατευθύνονται στην Ευρώπη και τους πρότεινε να μείνουν και να αγωνιστούν για την ανόρθωση των δικών τους χωρών.
Ο Αιγύπτιος Πρόεδρος είπε επίσης πως «κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να προστατεύσει τους πολίτες της και τα συμφέροντά τους».
Ο Σίσι είπε πως δεν θα πρέπει να αναμένουμε από τη Δύση να επιτρέψει την είσοδο σε ανθρώπους που προέρχονται από χώρες «που πολεμούν μεταξύ τους».
«Κάθε χώρα έχει το δικαίωμα να προστατεύσει τους πολίτες της και τα συμφέροντά τους. Θα πρέπει να προστατεύει γενικά τα ανθρώπινα δικαιώματα στο πλαίσιο της διατήρησης των εθνικών συμφερόντων.
Αντί να με ρωτάτε γατί οι χώρες (της Δύσης) μας κλείνουν την πόρτα, θα πρέπει να αναρωτηθείτε γιατί οι Αφγανοί δεν προσπαθούν να φροντίσουν τη χώρα τους. Γιατί αλληλοσκοτώνονται επί 40 χρόνια. Αυτό συμβαίνει και σε άλλες χώρες, στο Πακιστάν, τη Συρία, τη Λιβύη, το Ιράκ, την Υεμένη και τη Σομαλία.
Πολεμάνε μεταξύ τους στις χώρες τους και μετά απαιτούν από τις χώρες (της Δύσης) που εργάζονται νυχθημερόν για να προοδεύσουν, να προστατεύσουν τους πολίτες τους και να διατηρήσουν ένα συγκεκριμένο επίπεδο ζωής γι’ αυτούς, να τους αφήσουν να εισέλθουν ώστε να αποτελέσουν μέρος της προόδου» είπε ο Fattah al-Sisi.
Ο 64χρονος Αιγύπτιος Πρόεδρος είπε στο ακροατήριο πως οι ηγέτες της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Ιταλίας και κάθε άλλης Ευρωπαϊκής χώρας θα προστατεύσουν τα σύνορά τους με σκοπό να προστατεύσουν όσα κατάφεραν να επιτύχουν εδώ και πολλά χρόνια.
«Περιμένετε να ανοίξουν τα σύνορά τους ώστε να πάτε εκεί και απαιτείτε να διατηρήσετε την κουλτούρα σας; Απαιτείτε να διατηρήσετε την κουλτούρα σας, που μπορεί να είναι πολύ διαφορετική από την ηθική των χωρών αυτών. Απαιτείτε να πάτε στις χώρες αυτές και θεωρείτε την κουλτούρα σας αδιαπραγμάτευτη. Λέτε πως εμείς, έτσι είμαστε και θα πρέπει να μας δεχτείτε, εξαιτίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όχι
Εάν επισκεφθείτε μια χώρα ως τουρίστες, θα πρέπει να συμμορφώνεστε πλήρως με τους νόμους της, τις συνήθειες της, τις παραδόσεις της και την κουλτούρα της. Πρέπει να συμμορφώνεστε απολύτως. Εάν δεν είστε έτοιμοι να συμμορφωθείτε, μην πηγαίνετε.
Μην περιμένετε να ανοίξουν τα σύνορά τους για εσάς, ώστε να πάτε στη χώρα τους και να δημιουργήσετε προβλήματα» είπε ο Πρόεδρος Σίσι.
( πηγή CosmoStatus)
Ο κ. Δένδιας, κατά δήλωσή του, εκφράζοντας τη Ν.Δ. του κ. Μητσοτάκη (sic! και όχι δηλ. τη Ν.Δ. στο σύνολό της...), σε συνέντευξή του στις 11:30π.μ την 28/1/2019, ανάμεσα στις άλλες μάρες-κουκουνάρες που εκστόμισε, σχετικά με την (κατάπτυστη) «συμφωνία» των Πρεσπών, δήλωσε, σε ερώτηση για Δημοψήφισμα:
«Δεν επιτρέπεται να αποφασίζει ο λαός για τέτοια σοβαρά θέματα. Αρμόδιοι γι’αυτά είναι οι βουλευτές. Αν θέλει εκείνος να αποφασίζει, ας εκλεγεί... βουλευτής»!!!
Μα, κ. Δένδια μας (!), ο λαός εκλέγει τους βουλευτές (και τα κόμματα) ως αντιπροσώπους του, δηλαδή να εκφράζουν τη λαϊκή βούληση και να τηρούν τη λαϊκή εντολή. Δεν τους εκλέγει δίνοντάς τους «λευκή επιταγή» να υπογράφουν ό,τι αυτοί θα θεωρούν ως εθνικό... συμφέρον, γιατί, όπως είναι πλέον παγκοίνως γνωστό, τουλάχιστο για το προτεκτοράτο-Ελλάδα, η πλειονότητα των βουλευτών ταυτίζουν το «εθνικό συμφέρον» με τις επιδιώξεις των, ξένων κυρίως..., πατρώνων τους. Εντάξει;
Και ο ίδιος ο κ. εκπρόσωπος της μητσοτακικής «Νέας» (παρά τα 45 χρόνια της!) (μη) «Δημοκρατίας» έφερε ως απόδειξη του πόσο κακό (!) είναι κάθε Δημοψήφισμα για τους Λαούς το τι θα γινόταν, αν διεξαγόταν Δημοψήφισμα για την είσοδό μας στην ΕΟΚ (τότε) το 1980 : «ήταν βέβαιο ότι το αποτέλεσμα θα ήταν ΟΧΙ στην ΕΟΚ»!!
Μα, κ. Δένδια, αυτό είναι απόδειξη του πόσο σημαντικό για τους λαούς είναι να διεξάγονται Δημοψηφίσματα για όλα τα σημαντικά θέματα που τους αφορούν (Γι’αυτό και το Σύνταγμα της Ελλάδας τα καθιερώνει στο άρθρο 44 και ιδιαιτέρως για σοβαρά Εθνικά θέματα). Αν γινόταν τότε Δημοψήφισμα, θα είχαμε γλιτώσει αυτή τη θανάσιμη αγκάλη της ΕΟΚ-Ε.Ε., δε θα είχαμε δεθεί με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ (1992) και με το ΕΥΡΩ, που οδήγησαν στην καταστροφή την οικονομία και την κοινωνία της Ελλάδας, θα είχαμε γλιτώσει από Σημίτηδες, Μητσοτάκηδες, Γιωργάκηδες, Τσίπρες και ...Δένδιες.
Και θα είχαμε θεμελιώσει την Εθνική Ανεξαρτησία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη στην Ελλάδα.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό