ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Οχι όμως και οι κίνδυνοι στους μικρούς

Σε γενικές γραμμές οι φόβοι, πραγματικοί ή προσχηματικοί, για επικείμενη παγκόσμια έκρηξη, που αναγκαστικά θα ήταν πυρηνικό ολοκαύτωμα, δείχνουν να υποχωρούν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οδηγούμαστε σε ένα είδος παγκόσμιας ειρήνης!.. Απλώς οι «μεγάλοι» πρωταγωνιστές καθώς και οι μικροί ταραξίες, τα «βρυχόμενα ποντίκια» (όπως το Ισραήλ, Αλβανία, Σκόπια, για να περιοριστούμε στη γειτονιά μας) αναγκάζονται να αυτοπεριορίζονται και να «λογικεύονται», προσωρινά έστω.

Εννοείται ότι δεν σταματούν, βέβαια, οι κινήσεις για βελτίωση της θέσης τους από τους μεγάλους, ορατούς  ή σκιώδεις, συνασπισμούς ή κρατικούς φορείς, όσοι, τουλάχιστον, δεν είναι απλά προτεκτοράτα (όπως η Ελλάδα, δυστυχώς, ακόμη...). Εννοείται, επίσης, ότι συνεχίζουν, απτόητοι, οι διάφοροι, αλληλοπλεκόμενοι, υπερεθνικοί «θεσμοί», «Λέσχες», Forum, παγκοσμιοποιητικοί θιασώτες της διαλυτικής των εθνών δράσης τους μέσω και παραρτημάτων τους μέσα στα εθνικά κράτη («Λέσχη της Κηφισιάς», ΕΛΙΑΜΕΠ κ.λπ στην Ελλάδα), κάτι που αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ανθρώπινη Ανθρωπότητα!

Σε ύφεση οι τωρινές πολεμικές εστίες

Ο πόλεμος στην Ουκρανία βαίνει προς κάποιου είδους συμβιβασμό, με νικητή, πάντως και φυσικά, τη Ρωσία. Θυμίζουμε ότι ξεκίνησε με την αθέτηση των «συμφωνιών του Μινσκ» (μετά την, αποκομμένη τότε, ένωση της Κριμαίας με την Ρωσία) του 2014, με υποκίνηση των ΗΠΑ για  επιθέσεις του Ζελένσκι στους Ρωσόφωνους του Ντονμπάς,  για ευκαιρία για επίθεση Ρωσική και για την επιβληθείσα από τις ΗΠΑ συσπείρωση της Δύσης (αναβίωση του ΝΑΤΟ) κατά της Ρωσίας και την ανείπωτη τραγωδία στην Ουκρανία.

Οι ΗΠΑ επιμένουν για αντεπίθεση των «συμμάχων του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας και απαιτεί όπλα, εφόδια, και τώρα και στρατό νατοϊκό στην Ουκρανία. Περιέργως υπερθεματίζει ακόμη και για στρατό η Γαλλία του Μακρόν και η Ελλάδα αποδυναμώνει την αποτρεπτική για την τουρκική άμεση απειλή αμυντική της ετοιμότητα, παρά τις όποιες  του Υπουργού Δένδια αντιρρήσεις...

Δεν θα κλείσει εύκολα και άμεσα ο πόλεμος εκεί, διότι η άρχουσα, τώρα, τάξη των ΗΠΑ θέλει, απεγνωσμένα σχεδόν, να έχει ένα μεγάλο «εχθρό», τη Ρωσία και για εσωτερικούς λόγους, να συγκρατεί συνασπισμένη την κοινωνία τους κάτω από αυτήν και εξωτερικά για να κρατά ζωντανή την κυριαρχία τους στη Δύση. Ομως η εσωτερική αντίδραση αυξάνεται και η, θεωρούμενη πολύ πιθανή, επικράτηση του Τραμπ τον προσεχή Νοέμβριο, δημιουργεί πολλά προβλήματα στις ΗΠΑ, αποδυναμώνοντάς τες ακόμη περισσότερο... Οσο για την Ρωσία, θα ήταν ικανοποιημένη με τα μέχρι τώρα κέρδη της, οικονομικά και, κυρίως εδαφικά, οι δε Ουκρανοί (όχι, φυσικά, ο Ζελένσκι...), κουρασμένοι ήδη, φοβούνται ότι συνέχιση του πολέμου μάλλον θα... αυξήσει τα εδαφικά κέρδη της Ρωσίας...

Αντίθετα, τα πράγματα είναι δυσκολότερα, ίσως και αδύνατο, επί του παρόντος... να λυθεί οριστικά τώρα το πρόβλημα που δημιούργησαν οι Ισραηλινοί του Νετανιάχου στη Μέση Ανατολή, εις βάρος των φρικωδώς πληττόμενων Παλαιστινίων. Εκεί οι ευθύνες των ΗΠΑ περιορίζονται στην αναγκαστική(;!) στήριξη του Ισραήλ που συνεχώς περιορίζεται λόγω της Παγκόσμιας συγκίνησης (και όχι μόνο της Γάζας) και πιθανόν η κατάληξη θα είναι, παρά τη λυσσώδη αντίδραση των περί τον Νετανιάχου, η ίδρυση, επίσημα, Παλαιστινιακού κράτους (ήδη η Ιρλανδία, η Ισπανία, Νορβηγία το «ανεγνώρισαν» επισήμως!) με «Δυτική όχθη» και Γάζα, όμως δεν είναι βέβαιο ότι η διευθέτηση αυτή θα είναι οριστική...

Οι «παγκόσμιες» αντιθέσεις όμως συνεχίζονται καθώς και η προσπάθεια της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης

Εχουμε, πολλές φορές, αναφερθεί στις διαμορφούμενες 2 μεγάλες συσπειρώσεις, αυτή της Δύσης, που, για την ώρα, κυριαρχούνται από τις ελίτ του «ονείρου» τους για Παγκόσμια Κυριαρχία επάνω σε διαλυμένες κοινωνίες και σε μία χυλοποιημένη παγκόσμια κοινωνία, χωρίς κανένα εδαφικό, κοινωνικό, πολιτισμικό, θρησκευτικό, ιστορικό κ.λπ δεσμό, με τις διακηρύξεις «Την Παγκοσμιοποίηση ή θα τη δεχτείτε ή θα σας την επιβάλουμε», «δεν θα έχουμε τίποτα και έτσι θα είμαστε ευτυχείς» και πρόσφατα και πιο αποκαλυπτικά «μάθετε τους ανθρώπους να μισούν τον εαυτό τους και την ιστορία τους και θα είναι ανυπεράσπιστοι εναντίον των «ιών του μυαλού» (mind viruses). Θα μπορούν έτσι να αναπρογραμματιστούν εύκολα»!! Ομως και οι δικές τους κοινωνίες ήδη αντιδρούν και μάλιστα έντονα σε ΗΠΑ και ΕΥΡΩΠΗ...

Και αυτές του συνεχώς εμπλουτιζόμενου BRICS, με χαλαρότερους δεσμούς, εμμονικές όμως στην διατήρηση και ενίσχυση της εθνικής τους ιδιαιτερότητας και αυτονομίας, με επικεφαλής Κίνα και Ρωσία.

Η Κίνα αναπτύσσεται αλματωδώς και επεκτείνεται οικονομικά και εμπορικά παντού, όμως είναι προσεκτική όσο και αποφασιστική. Για παράδειγμα ο ηγέτης της Σιτζιπίνγκ επισκέφθηκε πρόσφατα τη Γαλλία(!), Ουγγαρία και Σερβία στην επέτειο των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ και στην Κινεζική πρεσβεία στο Βελιγράδι... Είχε σιωπήσει τότε, αλλά δεν ξεχνά... Εννοείται έχει και αυτή μεγάλα εσωτερικά προβλήματα...

Οσο για την Ρωσία, αναδιοργανώνεται και ανακτά επιρροή, όμως και εκεί έχουν ήδη σοβαρά εσωτερικά, και πολιτικά, προβλήματα. Πάντως οι συνεχώς αναπτυσσόμενες σχέσεις μεταξύ τους δεν φαίνεται να είναι οριστικά στρατηγικές επιλογές ή μόνο τακτικές, κάτι που θα διευκρινιστεί ανάλογα με τις «Δυτικές» επιλογές...

Οπως κι αν έχει σύμφωνα με τα παραπάνω, μάλλον για αρκετό καιρό δεν φαίνεται να οδηγούμαστε σε άμεσο κίνδυνο παγκόσμιας έκρηξης, κάτι που, το καταλαβαίνουν κι αυτοί, θα οδηγούσε ίσως στο τέλος της Ανθρωπότητας.

Και η Ελλάδα πώς κινείται μέσα σ’αυτήν την διεθνή αβεβαιότητα;

Η Ελλάδα, δυστυχώς, δεν καθορίζει η ίδια τον τρόπο που θα έπρεπε να λειτουργεί μέσα σ’αυτήν την διαρκώς πολυπλοκότερη διεθνή διάδραση, όπως αναλύεται σε άλλο κύριο άρθρο αυτής της «Ενημέρωσης του ΑΣΚΕ». Δεν ενεργεί με στόχο την δική της ακεραιότητα και ανάπτυξη, με τους δικούς της όρους και ανάγκες, αλλά, αντίθετα, ως απολύτως εξαρτώμενη από άλλους, ξένους και εν πολλοίς εχθρικούς προς εαυτήν πάτρωνές της. Οι εκάστοτε ιθύνοντες, ταγοί, «εκπρόσωποι» των Ελλήνων πολιτών, δεν «ορίζονται και ελέγχονται» από τους λαούς, αλλά όλοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις (που «αναίμακτα» γρήγορα εξουδετερώνονται) επιλέγονται και επιβάλλονται από τους ξένους πάτρωνες, έτσι που να μην γνωρίζουμε ποιοι πραγματικά είναι, με ποιους τρόπους τους επιλέγουν και τους επιβάλλουν. Τους πληρώνουν απλώς, εκμεταλλεύονται μόνο τη φιλοδοξία τους να κυβερνούν, έστω και δοτά, συνδέονται με αυτούς με πολλά «συμβόλαια», «συνεταιρισμούς», δυνατοτήτων εκβιασμών κ.λπ.;

Και αυτή η εξάρτηση δεν αφορά μόνο στους «πολιτικούς μας», αλλά σε όλους τους χώρους, πεδία όπου εκδηλώνεται κάποια εξουσία ή πηγή πολιτισμού. Η μόνη «δικαιολογία» τους σε ό,τι πράττουν εις βάρος της χώρας μας είναι ότι μας πάνε με τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας»!

Η «σωστή πλευρά της ιστορίας», για κάθε λαό, κοινωνία, χώρα, είναι αυτή που εξασφαλίζει την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, τις πίστεις και ιδιοτυπίες μας, την Ακεραιότητα και Ανάπτυξη της Ελλάδας, της Δημοκρατίας, της αυτόνομης δημιουργίας και Δικαιοσύνης σε όλους τους τομείς. Μπορεί να είναι δύσκολη μια τέτοια πορεία και να απαιτείται αγώνας, όμως, τώρα μάλιστα που όλοι οι γείτονές μας μας επιβουλεύονται ανοικτά και αναπάντητα από τους υποτιθέμενους ταγούς μας ο Αγώνας αυτός για Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωσή μας είναι, πλέον επιτακτική ανάγκη, έστω και μόνο για την επιβίωσή μας και ακεραιότητα της Πατρίδας μας.