ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

 Με κομμένη την ανάσα ο «Δυτικός» κόσμος και με μεγάλο ενδιαφέρον οι «Ανατολικοί» αναμένουν ποιος από τους Τραμπ και Κάμαλα θα ηγηθεί, με μεγάλες ούτως ή άλλως, εσωτερικές αντιδράσεις, των ΗΠΑ.

Μπορεί γενικά να θεωρούνται οι ΗΠΑ ότι βρίσκονται σε καθοδική οικονομική πορεία, όμως στρατιωτικά εξακολουθούν να ευρίσκονται στην πρώτη θέση και ως εκ τούτου να μπορούν να θεωρούν (και να θεωρούνται από πολλούς) εαυτούς την ηγέτιδα (…) δύναμη στον πλανήτη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Το πώς θα «ηγηθούν» του κόσμου θα φανεί μετά τον προσεχή Ιανουάριο, αν εκλεγεί ο Τραμπ, περίπου όπως σήμερα (όχι καλά…), αν εκλεγεί η Κάμαλα. Περιληπτικά με την παγκοσμιοποιητική πορεία στην δεύτερη περίπτωση και, αντίθετα, με περιορισμό ή και απειλή εξαφανισμού αυτής, αν εκλεγεί ο Τραμπ, με αποτέλεσμα μεγάλες εντάσεις στο «Δυτικό» κόσμο και γενικά και, κυρίως, στο εσωτερικό των ανεξάρτητων κρατών που τον συναποτελούν. Και, στην περίπτωση αυτή (του Τραμπ) οι συνθήκες συνεννόησης με τον «Ανατολικό» κόσμο θα είναι ευνοϊκές, με τις υπάρχουσες και άλλες νεώτερες αντιθέσεις μεταξύ, ή και ενδογενείς(!) να επιχειρείται να λύονται μέσω του ΟΗΕ, (των «Ηνωμένων» Εθνών, που τώρα πορεύεται προς την παραλυσία)…

Φυσικά τα «πράγματα» είναι πολύ πολυπλοκότερα της παραπάνω εικόνας, κάτι που δεν είναι δυνατό σ’αυτές τις γραμμές να αναλυθούν...αναλυτικότερα. Μπορούμε, πάντως, για την εν τω μεταξύ περίοδο να μιλήσουμε. Ετσι:

Στις ΗΠΑ επί 8 χρόνια, στην Αντιπολίτευση και την Κυβέρνηση οι Δημοκρατικοί «πολεμούσαν» πολιτικά και δικαστικά, ανελέητα, τον Τραμπ, οδηγώντας, προς παγκόσμια απορία, την χώρα τους σε οιονεί εμφύλιο πόλεμο, κάτι που θα εξακολουθήσει και μάλιστα οξύτερα, αν ο Τραμπ επανέλθει στην προεδρία, κάτι που φαίνεται πολύ πιθανό, αν δεν υπάρξει «πρόβλημα» με την επιστολική ψήφο...!

Διακυβεύονται, φαίνεται, πολλά, και εσωτερικά και εξωτερικά(…). Και, πάντως, μάλλον λειτουργώντας αποδυναμωτικά για την μέχρι τώρα παγκόσμια εικόνα και επιρροή τους.

Δεν είναι εύκολα κατανοητή η συνεχιζόμενη εμπλοκή στην Ουκρανική καταστροφή και στην απόπειρα αφανισμού των Παλαιστινίων, οδηγώντας σε απόγνωση τους «συμμάχους» και φίλους και κυρίως τους Ευρωπαίους και μεγάλο μέρος των αμερικανών πολιτών.

Και πολλοί, έτσι, εύχονται να κερδίσει ο Τραμπ, θεωρώντας ότι «τα πράγματα» θα αλλάξουν.

Στην Ε.Ε., όλοι ανησυχούν, ακόμη και οι σύμμαχες ελίτ τους στις αντίστοιχες των ΗΠΑ στο όνειρό τους για ...παγκόσμια κυριαρχία εις βάρος όλων των λαών (και των ίδιων των λαών τους!), βλέποντας πως ό,τι συμβαίνει με τις πρωτοβουλίες των ΗΠΑ λειτουργούν εις βάρος των «Ευρωπαίων».

Ετσι, μη έχοντας, πλέον, ισχυρές πολιτικές ηγεσίες αναγκάζονται να ακολουθούν στα σχέδια των ΗΠΑ, απρόθυμα όμως. Και η αντίδραση των λαϊκών στρωμάτων, που βλέπουν ότι όλα όσα αποφασίζονται από τα κυρίαρχα όργανα της «Ευρωπαϊκής Ενωσής» τους καταλήγουν εις βάρος τους με σχέδιο(!), μεγαλώνει συνεχώς σε, σχεδόν, επαναστατική μορφή. Και η μεταναστευτική απειλή την οδηγεί σε ...διαλυτική πορεία. Πώς να συνεχιστεί το όνειρο ...παγκόσμιας κυριαρχίας;

Οταν μάλιστα και οι φίλιες χώρες, (Καναδάς, Αυστραλία, χώρες μεταναστών(…), Ιαπωνία δεν είναι και τόσο πιστοί σύμμαχοί τους(…) και αρκετές από τον σκληρό πυρήνα της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης «συνδιαλέγονται» με την άλλη πλευρά.

Αυτή η «άλλη πλευρά», η «Ανατολή», που  συνεχώς… εμπλουτίζεται προχωρά χωρίς τυχοδιωκτικές πρωτοβουλίες (ακόμη και η ...Ρωσία) και κερδίζει έδαφος. Ηδη στο Καζάν της Ρωσίας συνήλθε η γνωστή BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια [South] Αφρική), μαζί με τα νέα μέλη της, Ιράν, Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Αιθιοπία, εξομαλύνοντας, μάλιστα τις μεταξύ τους διαφορές (Κίνα με Ινδία), με άγνωστο για την ώρα, περιεχόμενο των συνομιλιών τους, εμφανώς όμως «φιλειρηνικό» …

Ο μεγάλος ωφελημένος έγινε η Ρωσία, που «έσπασε» την λεγόμενη απομόνωσή της, και η Κίνα, που εμφανίζεται με αυτοπεποίθηση ως η ήρεμη παγκόσμια δύναμη…! Το νέο αυτό μπλοκ δύναμης θα επιχειρήσει να λειάνει τις εχθροπραξίες (Ουκρανία και, κυρίως, το δράμα της Μέσης Ανατολής) και πιθανόν να επιχειρήσει ενδυνάμωση του ΟΗΕ που τόσο βάναυσα «περιφρονεί» το Ισραήλ (και φυσικά, η Τουρκία).

Προς μεγάλη απορία του «δυτικού» μπλοκ παρουσιάστηκε στη «συνάντηση» του Καζάν και η ...Τουρκία(!), που προσπαθεί, φαίνεται να πλασαρίζεται (!) ως ενωτικός κρίκος με τη Δύση, χωρίς, πάντως, να φανεί ότι επέτυχε κάτι, ώστε να παρηγορηθεί για τον παραμερισμό της στην όποια «λύση» του Μεσανατολικού…

Είναι, πάντως, πολύ δύσκολο να περιμένουμε κατάπαυση των πολεμικών συγκρούσεων ανά τον πλανήτη μας, μια που οι «μεγάλοι» παίκτες αρέσκονται να εφαρμόζουν πάντα τη θεωρία των «παιγνίων» με κίνδυνο να καταλήγουν σε όλεθρο, κι από την άλλη να συνεχίζονται οι αιματοχυσίες, παρά τις αντιδράσεις των λαών, με συνεχείς εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, αρνήσεις στράτευσης ή επώδυνες χρηματοδοτήσεις πολεμικών συγκρούσεων.

Και έτσι η γενική εικόνα των διεθνών σχέσεων παραμένει ρευστή και απρόβλεπτη.

Και η Ελλάδα πώς συμπεριφέρεται

και τι μπορούμε να περιμένουμε ;

Δυστυχώς, η χώρα μας δεν φαίνεται να «επιχειρεί» γενικά ως ανεξάρτητο κράτος που λειτουργεί προς το συμφέρον των πολιτών και οι παντός είδους ηγεσίες και ελίτ αποδεικνύουν διαρκώς πως αρκούνται στην κατάσταση του προτεκτοράτου και, μάλιστα, του πειραματόζωου, όπου δοκιμάζονται τα σχέδια και παίγνια των «προστατών» και, τώρα πλέον, τα «παγκοσμιοποιητικά» ολέθρια «όνειρα» των δυτικών αόρατων «Μεγάλων Αδελφών»…

Ετσι, συντάσσονται άκριτα στον πόλεμο της Ουκρανίας και απογυμνώνουν την άμυνα της χώρας, δέχονται ασμένως όλα τα «μέτρα» των προστατών που πτωχοποιούν την μεγάλη πλειονότητα των πολιτών και υποκλινόμενοι ασύστολα στους εχθρούς μας αποδέχονται, σιγά-σιγά, τον αφελληνισμό και την χυλοποίηση της κοινωνίας μας, αφαιρώντας ό,τι μας χαρακτηρίζει ως Ελληνες.

Δεν είναι τυχαίο το ότι μας διατάσσει σκαιότατα η Γερμανία να μη διαμαρτυρόμαστε για τον εξοπλισμό (ενώ υποτίθεται ότι ισχύει το εμπάργκο) της Τουρκίας, μια που τα «έχουμε βρει» και χαριεντιζόμαστε με αυτήν, ούτε ότι μαθαίνουμε αγγλικά στα νηπιαγωγεία(!) και δοκιμαζόμαστε στις αντοχές μας στην, σχεδόν, πείνα και κακομοιριά.

Και οι μικρές εξαιρέσεις συνήθως εξατμίζονται, παρά τα κάπως ευοίωνα σημάδια αφύπνισης… Δεν θα αργήσει όμως.