ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Αμέσως μετά την ανακοίνωση της απόφασης για την ενοχή των κατηγορουμένων της «Χρυσής Αυγής» και την κήρυξή της ως εγκληματικής οργάνωσης ο Βαρουφάκης εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση, αλλά εκστόμισε τα κάτωθι: «καταδικάστησαν οι κατηγορουμένοι, μένει τώρα να ξεριζώσουμε τις ιδέες τους. Δυστυχώς(!) δεν καταδικάστηκαν όμως οι ιδέες»!!

Αγνοεί ο μετρ των ιδεών ότι δε διώκονται οι ιδέες, αλλά μόνον οι πράξεις στις οποίες τυχόν εκείνες οδηγούν ;

Τέτοιες δηλώσεις δε θα τολμούσαν να εκστομίσουν ούτε ο Χίτλερ ή ο Στάλιν, ανεξάρτητα από τις πρακτικές τους. Και, δυστυχώς, ουδείς δεν εσχολίασε το (επιεικώς) ατόπημα αυτό, ίσως φοβούμενοι το Soros…

Είναι κατανοητή η συχνότητα και διάρκεια των διαφημίσεων στα ιδιωτικά ΜΜΕ (ακατανόητη και απαράδεκτη, όμως, στα κρατικά). Ομως να αναγκάζονται (υποθέτουμε ότι οι ίδιοι θα καταλαβαίνουν το κατάντημα) οι δημοσιογράφοι να σερβίρουν αντί ειδήσεων διαφημίσεις δείχνει το κατάντημα της «λειτουργίας» τους.

Ετσι και εμείς δε συμπαριστάμεθα στην αμηχανία και τη «θλίψη»(!) τους βλέποντας ότι το ολομέτωπο ντελίριο της προπαγάνδισης του Ερντογάν και λοιπών, των γελοίων «παραστάσεών» τους, του στόλου και των απειλών, για να πτοήσουν τους Ελλήνες, ώστε να πάνε στο σφαγείο της Χάγης ως άλλοθι για την έτοιμη προδοσία, πηγαίνει χαμένο.

Ακόμη και η διαλυμένη και εξαγόρασμένη από τον Ερντογάν Ε.Ε. εξαγριώθηκε, ελπίζουμε όχι πρόσκαιρα, από της αθλιότητες του αγαπημένου τους...

Η Φράου Μέρκελ δηλώνει ότι ευελπιστεί για την εκτόνωση της έντασης(!) στην Ανατολική Μεσόγειο (και Αιγαίο;) και ότι βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με Αθήνα και Αγκυρα, συνεχίζοντας τη διαμεσολάβησή της. Και η Αθήνα (Μητσοτάκης) σιωπά αιδημόνως(…), αποδεχόμενη την επιδιαιτησία της Γερμανίας στην Ελληνοτουρκική κρίση, δηλ. στην ολόπλευρη Τουρκική επίθεση κατά της Ελλάδας.

Συμβαίνει ως εάν σε αγώνα μεταξύ αμυνόμενου Παναθηναϊκού και επιτιθέμενου Ολυμπιακού να διαιτήτευε ο μακαρίτης Σάββας  Θεοδωρίδης !!

Ισως ο γυναικείος πληθυσμός, μη οικείος με το ποδόσφαιρο να μη κατανοεί το μέγεθος του παραπάνω παραλογισμού. Ας ερωτηθούν οι άρρενες!

Η μη άρση της ασυλίας Πολάκη το τελευταίο διάστημα από τη Βουλή πέρασε μάλλον στα ψιλά. Κυρίως, δεν απασχόλησε καθόλου ο πιθανός λόγος που η κυβερνητική παράταξη επέλεξε τελικά να μην αρθεί η ασυλία του Πολάκη. Είναι ενδιαφέρον, από τη στιγμή που η άρση της ασυλίας του πολύ στενού συνεργάτη του Τσίπρα θα δημιουργούσε πρόβλημα στον ίδιο τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς, είναι σημαντικό να αναρωτηθεί κανείς γιατί η κυβέρνηση έκανε αυτή την επιλογή. Έτσι, μπορούμε να οδηγηθούμε και σε εκτιμήσεις  για τις  ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις.

Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η μη άρση της ασυλίας υπήρξε αντικείμενο διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Και το μεγάλο ερώτημα, εφόσον αυτό αληθεύει, είναι ποιο θα ήταν το αντιστάθμισμα για αυτό. Ένα πιθανό αντιστάθμισμα θα μπορούσε να αναζητηθεί σε θέματα που θα μπορούσαν να υπάρξουν συγκλίσεις μεταξύ των δύο πλευρών, ώστε η κυβέρνηση να περάσει την πολιτική της εύκολα και χωρίς συγκρούσεις. Δυσκολευόμαστε να βρούμε άλλο κορυφαίο θέμα τόσο στενής σύγκλισης μεταξύ των δύο πλευρών εκτός από τα εθνικά θέματα, ιδιαίτερα των ελληνοτουρκικών, που έχουν πάρει επικίνδυνη τροπή τους τελευταίους μήνες. Και οι δύο πλευρές έχουν αποδείξει ότι υπηρετούν την «πολιτική» του κατευνασμού της Τουρκίας και της ενδοτικότητας. Την «πολιτική των παραχωρήσεων έναντι ειρήνης». Με δεδομένα ότι η τουρκική επιθετικότητα έχει ανέλθει σε άλλα επίπεδα το τελευταίο διάστημα και ότι η κυβέρνηση εμφανίζεται να καταρρίπτει η ίδια όλες τις κόκκινες γραμμές της τη μία πίσω από την άλλη, τα σημάδια που δείχνουν ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία για παραχώρηση όχι μόνο κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και εθνικής κυριαρχίας στην Τουρκία (βλ. 12νμ, αφοπλισμός νησιών, γκρίζες ζώνες) πληθαίνουν. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ο ελληνικός λαός και μικρό μέρος του δημοσιογραφικού και ακαδημαικού κόσμου αντιδρούν. Πώς θα μπορούσε η κυβέρνηση να περάσει αυτή την πολιτική χωρίς να υποστεί το πλήγμα στο ΣΥΡΙΖΑ από τη Συμφωνία των Πρεσπών; Ισως μόνο αν είχε την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό.

Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τότε οδηγούμαστε σε πολύ επικίνδυνες εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα και μάλιστα πολύ σύντομα. Ελπίζουμε κάτι τέτοιο να μη συμβαίνει. Η πολιτεία και των δύο πλευρών πάντως δε μας αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.

Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει τουλάχιστον πάνδημη αντίδραση από τους Έλληνες.

Στην εγκαταλειμμένη και καταπτοημένη Κύπρο, που πιέζεται αφόρητα απ’όλους να «λύσει» το Κυπριακό, οριστικά (χα!), δηλαδή να «δέσει» εαυτήν στην Τουρκία, περιέργως κάτι γίνεται.

Οι διάφοροι Μπίστηδες (Ελλαδίτες) και Δρουσιώτηδες (Κύπριοι) επιτίθενται ως λυσσασμένοι λύκοι στον Αναστασιάδη (!!), γιατί... εμποδίζει τη λύση.

Εθεσε veto στην Ε.Ε. για υιοθέτηση «μέτρων» κατά της Λευκορωσίας (άσχετη χώρα με την Ε.Ε.), αν δεν προηγηθούν τα μέτρα κατά του Ερντογάν! Και δηλώνει ότι είναι πρόθυμος για συνομιλίες στη βάση του Ευρωπαϊκού κεκτημένου και των αποφάσεων του ΟΗΕ, (ενώ το νεόκοπο «παιδαρέλι» του Ερντογάν θέλει «στη βάση των πραγματικοτήτων»!!). Την τελευταία αυτήν «βάση» δέχεται ο Μητσοτάκης(!), δύσκολο όμως ακόμη να το ομολογήσει... Και ούτε λόγος, φυσικά, για προϋπόθεση (sine qua non) την υπογραφή από την Τουρκία του Διεθνούς Δικαίου για τη θάλασσα και την ανακήρυξη των 12 μιλίων παντού (μια που είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας, όπως και ο ίδιος λέγει).         Λίγο φιλότιμο, τουλάχιστον!