ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.


ΓΡΑΙΚΥΛΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΤΕΣ, ΚΟΥΚΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΒΑΣΤΙΚΑ


Οπως ανακοίνωσε η γερμανική πρεσβεία στην ιστοσελίδα της :
«1ο Βραβείο: Ένα ταξίδι από 13 έως 15 Δεκεμβρίου 2013 του νικητή/της νικήτριας με τον γονέα ή κηδεμόνα στο Μόναχο και 100 € για αγορές στην παραδοσιακή Χριστουγεννιάτικη Αγορά του Μονάχου (Weihnachtsmarkt). Περιλαμβάνονται αεροπορικά εισιτήρια οικονομικής θέσης Αθήνα-Μόναχο μετ’ επιστροφής και ξενοδοχείο με πρωινό για 2 διανυκτερεύσεις, προσφορά της Lufthansa και της Πρεσβείας αντίστοιχα. Επιπλέον, το πρώτο βραβείο συμπεριλαμβάνει ένα βιβλίο της σειράς Μεγάλες Ανακαλύψεις προσφορά των «Ερευνητών» της εφημερίδας «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».
2ο-4ο Βραβείο: Επιτραπέζια Παιχνίδια Ravensburger από την John Hellas
5ο-14ο Βραβείο: Δωροεπιταγές αξίας 10€ από το βιβλιοπωλείο Notos Βοοks στην Αθήνα.
Ισχύoυν για αγορές από το κατάστημα ή το διαδικτυακό κατάστημα μέχρι τις 31.12.2013
15ο-20ο Βραβείο: Γερμανικά γλυκίσματα
Ευχαριστούμε τους Χορηγούς επικοινωνίας και χορηγούς δώρων: Τους „Ερευνητές“ της
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, την γερμανική αεροπορική εταιρία Lufthansa, τον αντιπρόσωπο των
παιχνιδιών Ravensburger στην Ελλάδα, Jonhellas και το βιβλιοπωλείο Notos Books στην
Αθήνα.»

 

Τα σχόλια περιττεύουν. Οι γραικύλοι υπακούουν τυφλά στις εντολές των κατακτητών, που δεν επιτρέπουν να ξεφύγει ούτε μία ελληνική λέξη. Εικαστικό πρότυπό τους θα έπρεπε να είναι η κουκούλα και η σβάστικα.

{source}
<!-- You can place html anywhere within the source tags -->


<script language="javascript" type="text/javascript">
// You can place JavaScript like this

</script>
<?php

// You can place PHP like this
if ($handle = opendir( "/var/www/vhosts/aske.gr/httpdocs/site/images/pdfs/dimosieyseis/2013/")) {
$i=0;
    /* This is the correct way to loop over the directory. */
    print "";
   while (false !== ($file = readdir($handle))) {
        if (substr($file,strlen($file)-4,4)=='.pdf') {

$fil[$i]="images/pdfs/dimosieyseis/2013/". $file;

$content = file_get_contents(
"/var/www/vhosts/aske.gr/httpdocs/site/images/pdfs/dimosieyseis/2013/" . $file);
$xmp_data_start = strrpos($content, '<x:xmpmeta');
$xmp_data_end   = strrpos($content, '</x:xmpmeta>');
$xmp_length     = $xmp_data_end - $xmp_data_start;
$xmp_data       = substr($content, $xmp_data_start, $xmp_length + 12);
$flag[$i]=true;
$flag1[$i]=true;
$flag2[$i]=true;
$dcdescrsta=strpos($xmp_data, '<dc:description>')+16;
if (strpos($xmp_data, '<dc:description>')) {
$dcdescrend=strpos($xmp_data, '</dc:description>');
$dcddata=substr($xmp_data,$dcdescrsta,$dcdescrend-$dcdescrsta);
$rdflis=strpos($dcddata, '<rdf:li');
$rdflisfc=strpos($dcddata,">",$rdflis)+1;
$rdflie=strpos($dcddata, '</rdf:li>')-1;
$perigrafi[$i]=substr($dcddata,$rdflisfc,$rdflie-$rdflisfc+1);
} else {$flag[$i]=false;}
$dcdescrsta=strpos($xmp_data, '<dc:creator>')+12;
if (strpos($xmp_data, '<dc:creator>')) {
$dcdescrend=strpos($xmp_data, '</dc:creator>');
$dcddata=substr($xmp_data,$dcdescrsta,$dcdescrend-$dcdescrsta);
$rdflis=strpos($dcddata, '<rdf:li');
$rdflisfc=strpos($dcddata,">",$rdflis)+1;
$rdflie=strpos($dcddata, '</rdf:li>')-1;
$perigrafi1[$i]=substr($dcddata,$rdflisfc,$rdflie-$rdflisfc+1);

} else {
    $flag1[$i]=false;
}
$dcdescrsta=strpos($xmp_data, '<dc:title>')+10;
if (strpos($xmp_data, '<dc:title>')) {
$dcdescrend=strpos($xmp_data, '</dc:title>');
$dcddata=substr($xmp_data,$dcdescrsta,$dcdescrend-$dcdescrsta);
$rdflis=strpos($dcddata, '<rdf:li');
$rdflisfc=strpos($dcddata,">",$rdflis)+1;
$rdflie=strpos($dcddata, '</rdf:li>')-1;
$perigrafi2[$i]=substr($dcddata,$rdflisfc,$rdflie-$rdflisfc+1);

} else {$flag2[$i]=false;}

$i++;
}
     
  }
}

 $k=$i;
    $i=0;
    $dat=array();
    $timestamp=array();


    while ($i<$k) {
    $hmero=split("/",$perigrafi[$i]);
    $dat[] = array('index'=> $i, 'timestamp' => strtotime($hmero[1] . "/" . $hmero[0] . "/" . $hmero[2]));
    $i++;
    }
    foreach ($dat as $key => $row) {
    $timestamp[$key]  = $row['timestamp'];
    $index[$key] = $row['index'];

    }
$i=0;
    array_multisort($timestamp, SORT_DESC, $dat);
    foreach ($dat as $key => $row) {
    $timestamp[$key]  = $row['timestamp'];
    $index[$key] = $row['index'];
}

$i=0;

print "<table cellpadding=\"0\" cellpadding=\"0\">";

        if ($k>0) {while ($i<$k) {
        //TITLOS
        if ($flag[$index[$i]] || $flag2[$index[$i]]) {print "<tr>\n";}
        if ($flag2[$index[$i]]) {print "<td width=\"500\"><a style=\"font-size:18px;line-height:40px\" href=\"" . $subdir . $fil[$index[$i]] . "\">" . $perigrafi2[$index[$i]]  . "</a></td>\n";}
        //Συγγραφέας
        if ($flag1[$index[$i]]) {print "<td width=\"200\" align=\"center\">". $perigrafi1[$index[$i]]  . "</td>\n";}
    //HMEROMHNIA
        if ($flag[$index[$i]]) {print "<td width=\"100\">" .$perigrafi[$index[$i]] . "</td> \n";}
        //if ($flag[$index[$i]] || $flag1[$index[$i]] || $flag2[$index[$i]]) {print "\n";}
        if ($flag[$index[$i]] ||$flag1[$index[$i]] || $flag2[$index[$i]]) {print "</tr>\n";}
        //if ($flag[$index[$i]] ) {print "</tr>";}
        $i++;


        }

}
print "</table>";

?>



{/source}

Κείμενο σε pdf

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ

 

Το 2012 η Ελλάδα, εκτός του δανείου της τρόικας (25 δισ. το 2012), θα πρέπει να δανεισθεί από τις «αγορές» ένα πολύ μεγάλο ποσό (26 δισ. τουλάχιστον, εφόσον δεν υπάρξουν αποκλίσεις στην εφαρμογή του μνημονίου, πράγμα αδύνατο), για να πληρώσει τις λήξεις παλαιών ομολόγων. Οι ίδιοι οι δανειστές ομολογούν πλέον ότι αυτό δε γίνεται με spread πάνω από τις 1.100 μονάδες. Προβλέπουν, μάλιστα, ότι θα αυξηθούν, αντί να πέσουν στις 300, όπως πέρυσι «υπολόγιζαν».
Η Γερμανία δεν είναι διατεθειμένη να μας ξαναδανείσει προς το παρόν. Θέλει να έχει μόνο κέρδη από εμάς μέσω του ευρώ της. Θέλει να κατοχυρώσει πλήρως το ξεπούλημα στις εταιρείες της και των υπολοίπων δημοσίων δικτύων μας (ηλεκτρισμός, νερό κ.λπ.), το οποίο έχει υποσχεθεί (με το αζημίωτο;) ο κατοχικός πρωθυπουργός και να βάλει πόδι στις ελληνικές τράπεζες. Γι’ αυτό θέλουν να επιβάλουν «αναδιαρθρώσεις» που τους συμφέρουν, ώστε να αποσοβήσουν το 2012 τη στάση πληρωμών, στην οποία το μνημόνιο νομοτελειακά μας οδηγεί. Και, μάλιστα, ταχύτερα της Αργεντινής, που τουλάχιστον είχε διατηρήσει το εθνικό της νόμισμα.
Τρέμουν την αναδιάρθρωση τώρα οι εγχώριοι τραπεζίτες με επικεφαλής το διοικητή της (μη κρατικής) Τράπεζας της Ελλάδας και ζητούν να συνεχίσει ο ελληνικός λαός να πεινά και να δανείζεται με υψηλα επιτόκια, για να τους δώσει κι άλλες εγγυήσεις, δηλ. ομόλογα (30 δισ. ζήτησε στην πρόσφατη έκθεσή του ο κ. Προβόπουλος, πέραν των 93 δισ. που έχουν πάρει ως τώρα από το 2008), για να τα δίνουν «κουρεμένα» κατά 30% τουλάχιστον στην ΕΚΤ του Τρισέ και να δανείζονται χαμηλότοκα. Με τόσα δισ. όλες οι τράπεζες θα έπρεπε να έχουν περιέλθει στο δημόσιο.
Φυσικά φοβάται την αναδιάρθρωση και ο Τρισέ, φοβάται δηλ. ότι θα του μείνουν στο χέρι οι εγγυήσεις των ελληνικών τραπεζων, δηλ. τα ομόλογα, και θ’ αναγκαστεί να τυπώσει πληθωρικό ευρώ. Θέλουν οι τραπεζίτες να κερδίσουν χρόνο, για να ξεφορτωθούν τα ελληνικά ομόλογα, κυρίως προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Γι’ αυτό τώρα οι τραπεζίτες παρομοιάζουν σ’ εμάς τους αφελείς την αναδιάρθρωση σαν να είναι οι επτά πληγές του Φαραώ, δηλ. ισχυρίζονται ότι αναδιάρθρωση σημαίνει κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων, απώλεια των καταθέσεων των μικροκαταθετών και στάση πληρωμών μισθών και συντάξεων. Αλλά και η «αναδιάρθωση» που θέλουν οι δανειστές θα επισωρεύσει νέα δεινά στην ελληνική κοινωνία. Οι γερμανικές «αναδιαρθρώσεις», εκτός της δημόσιας περιουσίας, έχουν κύριους στόχους τις καταθέσεις και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Επιδιώκουν, επίσης, την πτώση των αξιών της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων επιχειρήσεων, για να πουληθούν στους ξένους κοψοχρονιά, καθώς και την πτώση των μισθών, όπως λένε, σε επίπεδο Βουλγαρίας και Κίνας, για να έχουν δυσθεώρητα κέρδη. Από τη Σκύλα στη Χάρυβδη.

 

Η αναδιάρθρωση από μια ελληνική κυβέρνηση

 

Στην Ελλάδα η αναδιάρθρωση από μια κυβέρνηση που λειτουργεί με βάση τα εθνικά συμφέροντα προς όφελος της κοινωνίας θα λειτουργήσει ευεργετικά για την ανάπτυξη. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει προηγουμένως να απελευθερωθούμε από τα δεσμά του ευρώ και της Ε.Ε, που μας έχουν καταστήσει υπόδουλους στους ξένους και μας έχουν καταδικάσει να καταναλώνουμε κυρίως τα προϊόντα τους, αφού έχουν διαλύσει τις παραγωγικές μας δομές. Να επαναφέρουμε το εθνικό μας νόμισμα και, αφού σταματήσουμε να πληρώνουμε τα χρέη, να ερευνήσουμε τι πραγματικά χρωστάμε. Η χώρα θα πληρώσει μόνο όσα μπορεί, ώστε να έχει πόρους για ανάπτυξη και κοινωνικές δαπάνες. Όρος είναι ότι δε θα θιγούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και οι νόμιμες καταθέσεις στις ελληνικές τράπεζες. Φυσικά τότε το δημόσιο θα έχει περισσότερα κονδύλια και δε θα ξανακουστεί το παραμύθι για μη πληρωμή μισθών και συντάξεων.
Το ΑΣΚΕ έχει ήδη κάνει αναλυτικές προτάσεις για την υπέρβαση της κρίσης και την ανάπτυξη (βλ. «Ενημέρωση» αρ. φύλλου 136, Νοέμβριος 2010, και τη νέα προκήρυξη, Μάιος 2011)

 

Κείμενο σε pdf

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

 

Τα χρέη των τραπεζών των ΗΠΑ και των χωρών της Ε.Ε. δημιουργήθηκαν από την απληστία τους για όλο και υψηλότερα κέρδη με τις περιβόητες «φούσκες» και τα τοξικά ομόλογα. Τα χρέη αυτά, αντί να τα καλύψουν οι μεγαλομέτοχοί τους από τα τεράστια κέρδη τους που είχαν αποκομίσει τα προηγούμενα χρόνια, τα φορτώνουν με τη συνδρομή των κυβερνήσεων στο δημόσιο χρέος, το οποίο αυξάνεται ραγδαία. Η τραπεζική κρίση μετατρέπεται σε κρίση δημόσιου χρέους. Αυτή είναι η ουσία της κρίσης.
Οι ΗΠΑ, με το δυσθεώρητο χρέος των 14,5 τρισ. δολαρίων, δεν έχουν κανένα πρόβλημα, αφού το χρέος είναι στο νόμισμά τους, που διατηρείται ως αποθεματικό χρήμα παγκοσμίως (με τη συνδρομή και του ΓΑΠ). Ο Τζον Κόνολι, υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Ρίτσαρντ Νίξον είχε πει το 1971 στον υπόλοιπο κόσμο ότι το δολαριο ”είναι δικό μας νόμισμα αλλά δικό σας πρόβλημα”. Ετσι βάζουν το «μηχανάκι» και τυπώνουν πληθωρικά δολάρια, στηρίζοντας τη δική τους ανάπτυξη.
Στην Ε.Ε. η κρίση έχει πλήξει κυρίως τις χώρες του νότου, που η συμμετοχή τους στο σκληρό ευρώ τις κατέστησε μη ανταγωνιστικές και τελικά ελλειμματικές προς όφελος της Γερμανίας και των άλλων βόρειων χωρών, που έχουν πλεονάσματα. Η Ιρλανδία έγινε ελλειμματική, επειδή χρηματοδοτεί με κρατικά δάνεια τα χρέη των τραπεζών της, που είχαν γεμίσει με «φούσκες» στεγαστικών δανείων. Οι Ιρλανδοί τώρα κατηγορούν την ΕΚΤ και τον Τρισέ ότι ενθάρρυναν τη μαζική διαφυγή καταθέσεων από το ιρλανδικό τραπεζικό σύστημα, υποδαύλισαν τη ραγδαία άνοδο των spreads των ομολόγων τους, για να τους εκβιάσουν να μπουν στο «μηχανισμό στήριξης» προς όφελος των τραπεζών και της στήριξης του ευρώ.
Η Ελλάδα είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Έγινε ελλειμματική από την ένταξή της στην ΕΟΚ. Η είσοδός της στο ευρώ επιδείνωσε την οικονομία της. Η χώρα πορευόταν τουλάχιστον για 30 χρόνια με δανεικά, με τα οποία πληρώνονταν προηγούμενα δάνεια, χωρίς καμμιά προσπάθεια για αυτοδύναμη ανάπτυξη, με επιλογή όλων των κυβερνήσεων. Η κρίση προϋπήρχε και ήταν από τότε φανερό ότι χωρίς συνεχή και αυξανόμενο δανεισμό θα φτάναμε σύντομα στη στάση πληρωμών στους δανειστές. Είχαν φροντίσει η χώρα μας να έχει όλα τα «προσόντα» κι ένα «κατάλληλο» πρωθυπουργό, ώστε με αφορμή την πρόσφατη οικονομική κρίση να οδηγηθεί σιδηροδέσμια για «διάσωση».

Κείμενο σε pdf

ΜΠΙΝ ΛΑΝΤΕΝ ΚΑΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

 

Στις 2/5/11 η αμερικανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι πράκτορές της εντόπισαν τον Μπιν Λάντεν στο κρησφύγετό του στο Πακιστάν και τον εκτέλεσαν. Όλη η επιχείρηση ήταν τόσο «μυστήρια» όσο και η δραστηριότητα του Μπιν Λάντεν, ώστε να έχουν βάση οι υποψίες ότι ο πολύτιμος πράκτορας των Αμερικανών εξακολουθεί να ζει.
Ο Μπιν Λάντεν, γόνος της πλέον ελεγχόμενης από τους Αμερικανούς ελίτ του αραβικού κόσμου, μιας πάμπλουτης οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας, εμφανίζεται στα διεθνή πράγματα περί το 1980, όταν οι Αμερικανοί (με κυριότερους συμμάχους τους Γάλλους) του αναθέτουν να στρατολογήσει φανατικούς ισλαμιστές, για να πολεμήσουν και να εκδιώξουν τους «άθεους» σοβιετικούς από το Αφγανιστάν. Η προσπάθεια, τελικά, στέφθηκε από επιτυχία.
Το μεγάλο παιχνίδι του Μπιν Λάντεν αρχίζει μετά 10 χρόνια, όταν ο σοβιετικός συνασπισμός καταρρέει και δεν υπάρχει το αντίπαλο δέος, που να δικαιολογεί τις επεμβάσεις των Αμερικανών και των συμμάχων τους σ’ όλο τον κόσμο. Οι Αμερικανοί κατασκευάζουν το δέος «τρομοκρατία» στη θέση του «κομμουνισμού». Ο Μπιν Λάντεν επιλέγεται ως ο πρώτος «τρομοκράτης» και πραγματοποιεί επιθέσεις σε διάφορα σημεία της γης.
Κορυφαία επιχείρηση ήταν η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους το Σεπτέμβριο του 2001, που εξυπηρέτησε κι ένα πολύ συγκεκριμένο σκοπό. Ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος (ο μικρόνους) είχε εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ, με προεκλογικό πρόγραμμα την επιστροφή όλων των αμερικανικών στρατευμάτων στην αμερικανική ήπειρο. (δόγμα Μονρόε). Έπρεπε να βρεθεί πειστική δικαιολογία, ώστε όχι μόνο να μην επιστρέψουν, αλλά να επεκταθούν περαιτέρω. Οι ΗΠΑ είχαν ανάγκη από κάτι συγκλονιστικό, από ένα νέο Περλ Χάρμπορ, γι’ αυτό η επίθεση έγινε στο κέντρο της Ν. Υόρκης. Οι φανατικοί μουσουλμάνοι που «μαρτύρησαν» στη Ν. Υόρκη κι αλλού δεν έμαθαν ποτέ ότι «επικεφαλής τους βάδιζε ο εχθρός τους». Ντοκουμέντα είδαν το φως της δημοσιότητας (σε περιορισμένη κλίμακα, λόγω της προσπάθειας ολόκληρου του συστήματος εξουσίας να συγκαλυφθούν) που αποδεικνύουν ότι η όλη επιχείρηση ήταν σε γνώση των αμερικανικών αρχών (και, πιθανότατα, είχε σχεδιαστεί από αυτές).
Την επόμενη δεκαετία ο Μπιν Λάντεν, εκτός από τη συντήρηση του δέους της «τρομοκρατίας» γενικά, εξυπηρέτησε τους Αμερικανούς και σε ειδικές επιδιώξεις τους. Στον Καύκασο (με τη βοήθεια και της Τουρκίας) στρατολόγησε, οργάνωσε και ενίσχυσε τρομοκρατικές ομάδες, που χτυπούσαν ρωσικούς στόχους, σε μια προσπάθεια να επιβραδυνθεί η ανάκαμψη της Ρωσίας και να περιοριστεί ο ρόλος της στους ενεργειακούς δρόμους προς τη Δ. Ευρώπη.
Στο Ιράκ, με επιθέσεις σε επιλεγμένους σιιτικούς στόχους, προσπάθησε να διασπάσει την ενότητα του ιρακινού λαού, απαραίτητη για την απελευθέρωση από την αμερικανοβρετανική κατοχή. Η ασήμαντη οργάνωση της Αλ Κάιντα στο Ιράκ εμφανιζόταν από τα δυτικά ΜΜΕ ως ο κύριος φορέας αντίστασης των Ιρακινών! Κατά την πρώτη εισβολή στον κόλπο προθυμοποιήθηκε να βοηθήσει στην ανατροπή του «άθεου» Σαντάμ. Κατά τη δεύτερη υποστήριξε τους οπαδούς του!
Στη συνέχεια φαίνεται ότι τα κέντρα αποφάσεων στις ΗΠΑ διχάστηκαν ως προς την περαιτέρω χρησιμότητα του Μπιν Λάντεν. Ίσως και ο ίδιος να αυτονομήθηκε σε κάποιο βαθμό. Άλλοι τον θεωρούσαν πιο χρήσιμο ζωντανό κι άλλοι (οι οποίοι, τελικά, επικράτησαν) νεκρό. Και ήρθε το πολιτικό του τέλος (για το φυσικό του θάνατο, επαναλαμβάνουμε, υπάρχουν αμφιβολίες).
Του Μπιν Λάντεν προηγήθηκαν κι άλλοι (Μιλόσεβιτς, Σαντάμ κ.λπ.) που εξυπηρέτησαν τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους και τελικά τους πέταξαν σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Και οι εν Ελλάδι Παπαδόπουλος και Ιωαννίδης σάπισαν στη φυλακή. Είναι άξιο προσοχής ότι όλοι τους εμφανίζονταν να υποστηρίζουν φανατικά ο,τιδήποτε στην πραγματικότητα πολεμούσαν!

 

Η διεθνής νομιμότητα

 

Υπάρχει άλλη μια πτυχή που πρέπει να επισημανθεί. Οι ισχυρές χώρες της Δύσης αυτοαναγορεύονται σε υπερασπιστές της διεθνούς νομιμότητας, ενώ είναι αυτές που κυρίως την παραβιάζουν. Έχουν το θράσος να λειτουργούν εξ ονόματος της «διεθνούς κοινότητας», χωρίς ποτέ να έχουν εξηγήσει ποιος τους έδωσε αυτό το δικαίωμα. Εκμεταλλεύονται και το κατάντημα στο οποίο έχει περιέλθει σήμερα ο ΟΗΕ. Η Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λιβύη προσφάτως και το Βιετνάμ παλαιότερα είναι οι πιο γνωστές περιπτώσεις. Η μη αναγνώριση της εκλογικής νίκης των ισλαμιστών της Αλγερίας παλαιότερα και της Χαμάς στην Παλαιστίνη είναι άλλα δύο παραδείγματα. Η ανοχή (στην πραγματικότητα υποστήριξη) στην τουρκική κατοχή της Κύπρου είναι πολύ γνωστή σ’ εμάς τους Έλληνες.
Στην υπόθεση Μπιν Λάντεν παραβίασαν κατάφωρα δύο αρχές: Πρώτο, προέβησαν σε μια άμεση εκτέλεση, χωρίς να του δώσουν το δικαίωμα να δικαστεί, παρότι οι ίδιοι αναγκάστηκαν να ομολογήσουν ότι δεν οπλοφορούσε (η εσπευσμένη «εξαφάνισή» του στη θάλασσα εντείνει τις υποψίες για «θέατρο»). Δεύτερο, πραγματοποίησαν ολόκληρη επιχείρηση σε ξένη χώρα, χωρίς τη συμμετοχή, ούτε καν την άδεια, των αρχών της χώρας αυτής. Θεωρούν ότι όλος ο πλανήτης είναι τσιφλίκι τους! Αλλά, ο ένας μετά τον άλλο, οι λαοί αρχίζουν να τους βάζουν στη θέση τους!

 


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)