ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Υποστηρικτής της λαθρομετανάστευσης, γιατί ο ίδιος αισθάνεται ασφαλής...

Ο δήμαρχος Αθηναίων, Ελλήνων και αλλοδαπών, νόμιμων και παράνομων, διαθέτει εξαμελή αστυνομική συνοδεία ετήσιου κόστους για τον κρατικό προϋπολογισμό 45.000 ευρώ. Ταυτόχρονα ο ίδιος έχει κατηγορήσει κατ’ επανάληψη κάθε φωνή κατά της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης ως ακραία κι έχει συνδράμει ενεργά από τη θέση του για τη de facto νομιμοποίηση του φαινομένου της λαθρομετανάστευσης (βλ. Υπατία), άρα για τη διαίωνισή του. Είναι όμως πολιτικά ανήθικο να κατηγορεί κανείς ως ακραίους απλούς ανθρώπους που, ανυπεράσπιστοι, διακινδυνεύουν τη ζωή τους καθημερινά στη ζούγκλα του κέντρου της Αθήνας. Και να υπερηφανεύεται ότι «εγώ κυκλοφορώ εκεί», χωρίς να αναφέρει ότι διαθέτει προστασία, με δαπάνη αυτών που κατηγορεί, από πάσης φύσεως κινδύνους.

...και κατά της «πλατείας», γιατί πριν από αυτή η Αθήνα υπήρξε θελκτική.

Ταυτόχρονα, ο κύριος δήμαρχος εξαργυρώνει σταδιακά τα γραμμάτιά του προς την κυβέρνηση για τη στήριξη που του παρέσχε στην εκλογή του. Έτσι, δήλωσε ότι αναλαμβάνει πρωτοβουλία για την απομάκρυνση των σκηνών από την πλατεία Συντάγματος, γιατί, όπως λέει, «δημιουργούν αρνητική εικόνα στους τουρίστες». Ταυτίστηκε, έτσι, με τον υπουργό δικαιοσύνης. Οι σκηνές πρέπει πράγματι να αποχωρήσουν για το καλό του κινήματος για όσο διάστημα η συμμετοχή στην «πλατεία» παραμένει λόγω θέρους σε χαμηλά επίπεδα. Εντύπωση προκαλεί όμως ότι ο κύριος δήμαρχος θεωρεί τις σκηνές το μεγαλύτερο πρόβλημα για τον τουρισμό της Αθήνας, τη στιγμή που ολόκληρα δημοτικά διαμερίσματα είναι πλέον αδιάβατα, λόγω κυρίως της ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης. Δεν τον ενοχλούν ούτε οι κουκουλοφόροι του κ. Παπουτσή, ούτε οι τόνοι των χημικών κατά αθώων πολιτών, ούτε η καλπάζουσα αισχροκέρδεια, ούτε η ασχήμια και κακογουστιά της πόλης. Όλ’ αυτά, φαίνεται, δεν ενοχλούν τους τουρίστες! Θαυμάστε τον!

Βασικές, διαχρονικές αρχές εξωτερικής πολιτικής

Ο αείμνηστος τέως πρόεδρος της Κύπρου Τάσσος Παπαδόπουλος, σε τηλεοπτική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο ΡΙΚ εν έτει 1993, όταν ήταν απλός βουλευτής και απλό μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Κύπρου, δήλωσε:

«Δύο είναι οι βασικές μου πεποιθήσεις για το εθνικό θέμα. Πρώτον, ότι αν δεν βρεθεί μια λύση του Κυπριακού που να επιτρέψει ανάμιξη πληθυσμού, αλλά θα δημιουργεί δύο εθνικά αμιγείς περιοχές, τότε ο ελληνισμός της Κύπρου είναι βέβαιο ότι σε βάθος ιστορικό δεν έχει μέλλον, ότι θα έχει την τύχη του ελληνισμού της Τενέδου, της Ίμβρου και των λοιπών χαμένων πατρίδων. Δεύτερον, ότι δεν πρόκειται να επιτύχουμε λύση του Κυπριακού αν δε λύσουμε τις βασικές πτυχές του: πλήρης αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, επιστροφή όλων των προσφύγων, κατάργηση των εγγυήσεων, εδαφικές διευθετήσεις. Όσο κι αν συζητούμε δευτερεύουσες πτυχές του Κυπριακού, όσο σημαντικές κι αν είναι αυτές (π.χ. πρόνοιες του Συντάγματος), δεν πρόκειται όχι να επιτύχουμε λύση, αλλά να έχουμε την παραμικρή πρόοδο στις συνομιλίες, αν παρεκκλίνουμε, έστω λίγο, από αυτές τις βασικές πτυχές του Κυπριακού, αν η Τουρκία δεν ξεκαθαρίσει τη θέση της σχετικά με αυτά τα ζητήματα».

Και στη συνέχεια,. στην ερώτηση του δημοσιογράφου: «Πώς μπορούμε να επιτύχουμε πλέον μια λύση μετά τις τόσες de facto καταστάσεις, που η μια προστίθεται πάνω στην άλλη επί τόσα χρόνια;» ο Τάσσος Παπαδόπουλος απαντά: «Καμιά λύση δεν πρόκειται ποτέ να επιτύχουμε, κανένα δίκαιο αίτημά μας δεν πρόκειται ποτέ να εισακουσθεί και ικανοποιηθεί, αν εμείς οι ίδιοι απαρέγκλιτα και με επιμονή δεν το διεκδικούμε. Καμιά de facto κατάσταση δεν μπορεί να γίνει αμετάκλητη, αν εμείς οι ίδιοι δεν την αναγνωρίσουμε με την υπογραφή μας. Μόνο με την αγωνιστικότητα και την επιμονή μας μπορούμε να αποτρέψουμε καταστάσεις του μέλλοντος και να αναιρέσουμε καταστάσεις του παρελθόντος. Και κάτι τελευταίο. Η Τουρκία επιζητεί σταθερά συμφωνία για το Κυπριακό για να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της. Καμιά δύναμη του κόσμου δεν μπορεί να μας επιβάλει λύση που δε τη θέλει ο λαός, αν δε βρεθεί δικό μας χέρι να βάλει την υπογραφή του. Τι θα κάνουν; Θα φέρουν στρατεύματα; Θα μας σφάξουν όλους; Άρα, λοιπόν, αγωνιστικότητα και επιμονή στα δίκαια αιτήματά μας».

Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι αυτές οι αρχές θα έπρεπε να είναι το ευαγγέλιο όλων των Ελλήνων διπλωματών και να είναι κτήμα όλου του ελληνικού λαού. Ιδιαίτερα σήμερα, που οι κύριοι Παπανδρέου και Χριστόφιας ετοιμάζονται να βάλουν την υπογραφή τους γι’ αυτά που θέλει η Τουρκία σε Αιγαίο και Κύπρο αντίστοιχα.

Η ΝΕΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΚΗΝΙΚΟ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Η νέα τραγωδία στο μαρτυρικό νησί δεν είχε ως μοναδικό κόστος τις 13 ανθρώπινες ζωές. Έπληξε την οικονομία και το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πολλά και περίεργα λάθη

Οι δειλοί και μοιραίοι και άβουλοι που πήραν πριν από 3 χρόνια την εξουσία στην Κύπρο με τη βοήθεια των Αγγλοαμερικάνων α) κατ’ εντολήν των προστατών τους έπαιξαν το ρόλο του χωροφύλακα του Ισραήλ, σταματώντας το ρωσικό πλοίο και κατάσχοντας το φορτίο του, β) αποθήκευσαν το φορτίο αυτό, αντί να το καταστρέψουν, για να ελπίζει η Συρία ότι θα φτάσει κάποια στιγμή στον προορισμό του, γ) επέλεξαν ως χώρο αποθήκευσης τη ναυτική βάση που γειτνιάζει με τη μεγαλύτερη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της Κύπρου, δ) δεν τήρησαν κανέναν από τους κανόνες ασφαλείας, ε) αγνόησαν τις επίμονες προειδοποιήσεις, ακόμη κι όταν άρχισαν οι μικροεκρήξεις. Υποχωρώντας στις πιέσεις όλων, απομονώθηκαν απ’ όλους κι έκαναν ακριβώς ό,τι δεν έπρεπε ή (με άλλα λόγια) ό,τι θα ήθελε ένας εχθρός της Κύπρου, ο οποίος ίσως και να υποβοήθησε την έκρηξη.

Οι Τούρκοι αποθρασύνθηκαν

Ο θρασύτατος Ερντογάν ειρωνεύτηκε: «κοιτάξτε πώς κατάντησαν οι Ελληνοκύπριοι», κι έκανε επίδειξη ανωτερότητας ότι τους λυπούνται και τους δίνουν ρεύμα! Ξεχνάει ο άθλιος επί πόσα χρόνια δίνει ρεύμα η Κυπριακή Δημοκρατία στα κατεχόμενα και μάλιστα δωρεάν (ενώ οι κατοχικοί το πουλάνε), ξεχνάει τη δωρεάν νοσοκομειακή περίθαλψη και άλλες παροχές προς τους Τουρκοκύπριους, ξεχνάει τα εκατομμύρια ευρώ ως επιδόματα προς τους λαθρομετανάστες που προωθούν οι Τούρκοι στην ελεύθερη Κύπρο.

Η ένταξη στην Ε.Ε. και η οικονομική επιδείνωση

Το πλήγμα ήρθε σε μια στιγμή που η οικονομία του νησιού επιδεινώνεται. Τα προβλήματα άρχισαν με την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. το 2004. Όταν τότε όλοι πανηγύριζαν (και δυστυχώς ακόμη και σήμερα όλες οι ηγεσίες θεωρούν την ένταξη ως επιτυχία και βαυκαλίζονται με την «ευρωπαϊκή λύση»), το ΑΣΚΕ είχε προειδοποιήσει ότι (πέραν των άλλων) η ένταξη θα οδηγήσει σε διάλυση της κυπριακής οικονομίας, η οποία οικονομία από πλεονέκτημα των Ελληνοκυπρίων θα μετατραπεί σε μειονέκτημα (βλ. και ΑΣΚΕ-3). Η επιδείνωση επιταχύνθηκε με την εκλογή Χριστόφια, ο οποίος ποτέ και πουθενά δεν προέβαλε τις αντιστάσεις που προέβαλλε (και, μάλιστα, επιτυχώς) ο Τάσσος. Οι οικονομικές συνέπειες της ένταξης είναι παρόμοιες με την Ελλάδα και οι συνταγές που θα προταθούν επίσης. Μόλις 7 χρόνια μετά την ένταξη στην Ε.Ε. η εύρωστη οικονομία της Κύπρου κινδυνεύει να καταλήξει στα μνημόνια.

Δυσχερέστερη η διαπραγματευτική θέση

Με όλ’ αυτά και με τους μειοδότες στην εξουσία η διαπραγματευτική θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη. Οι Αγγλοαμερικάνοι πιέζουν για «λύση» σε λίγους μήνες, πριν από την ανάληψη της προεδρίας της Ε.Ε. από την Κύπρο τον Ιούνιο του 2012 και ο Χριστόφιας, υποχωρώντας συνεχώς, ίσως αποδεχθεί και τα χρονοδιαγράμματα.

Η τραγωδία στη ναυτική βάση άλλαξε το πολιτικό σκηνικό στην Κύπρο. Ένα μεγάλο κίνημα ξέσπασε κατά του Χριστόφια και της μειοδοτικής του πολιτικής, που ζητεί την παραίτησή του. Προς το παρόν οι ξένοι προστάτες του (και η κατοχική κυβέρνηση του Γιωργάκη) τον στηρίζουν και δείχνουν ότι θέλουν να συμφωνήσουν λύση με αυτόν στην εξουσία. Ο κυπριακός ελληνισμός πιστεύουμε ότι για άλλη μια φορά θα υψώσει το ανάστημά του, θα ανατρέψει τους μειοδοτικούς και θα διαμορφώσει μέσα από το κίνημα της αγανάκτησής του μια πρόταση προοπτικής, γιατί ξέρει ότι, διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος αυτό το κίνημα να εκφυλιστεί, ο Χριστόφιας να υπογράψει ό,τι του ζητήσουν, ενώ στο βάθος θα προετοιμάζουν για πρόεδρο τον Αναστασιάδη, η θητεία του οποίου δεν προοιωνίζεται ευοίωνες εξελίξεις σε μια Κύπρο που θα έχει ήδη παραδοθεί.

ΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

Κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (και άλλα στελέχη) διατυπώνουν δημόσια διαφωνίες και ανησυχίες για την κυβερνητική πολιτική, αλλά, όποτε χρειάζεται να ψηφίσουν, στηρίζουν την κατοχή! Δεν είναι μόνο εξ ίσου συνένοχοι με τους άλλους, αλλά επιπλέον γελοίοι, κι έτσι έχουν καταγραφεί οριστικά και αμετάκλητα στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Ο γελοιωδέστερος όλων, ο Μίμης Ανδρουλάκης, εκ δεξιών επί χρόνια του Χαρίλαου Φλωράκη, σκληρός υποστηρικτής της μιας υπερδύναμης (ΕΣΣΔ) και του «υπαρκτού σοσιαλισμού» μέχρι την κατάρρευσή του, πέρασε ταχύτατα στο αντίπαλο στρατόπεδο (ΗΠΑ), μη παραλείποντας να παριστάνει τη γλάστρα σε εντόπιο μεσάζοντα μεγαλοεπιχειρηματία (Κόκκαλης). Γι’ αυτό είναι και τακτικός προσκεκλημένος των άθλιων ΜΜΕ.

Αμαρτωλό κυβερνητικό παρελθόν

Κάποιοι άλλοι είναι πιο επικίνδυνοι, γιατί δε συμμετέχουν για μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα στην κυβερνητική εξουσία και, με τη βοήθεια των ΜΜΕ, επιχειρούν να ξεχαστεί το αμαρτωλό κυβερνητικό τους παρελθόν. Ο Ν. Κοτζιάς, π.χ., από ιδεολογικός καθοδηγητής του ΚΚΕ, κατάντησε σύμβουλος του Γιωργάκη στο υπουργείο Εξωτερικών, στην υπηρεσία της αμερικανικής πολιτικής, που εγκληματεί κατά των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας και κατά των λαών της ευρύτερης περιοχής μας. Ο Κ. Λαλιώτης υπήρξε ο αρχιερέας της εξαγοράς συνειδήσεων των κομματικών μελών του ΠΑΣΟΚ (και της κυπριακής ΕΔΕΚ) και (ως υφυπουργός Νέας Γενιάς) της νεολαίας, καθώς και (ως υπουργός Δημοσίων Έργων) διαπλεκόμενος με ξένους και ντόπιους μεγαλοεργολάβους. Αυτοί και άλλοι παρόμοιοι έχουν το θράσος να παριστάνουν τους εκφραστές της ιδεολογικής καθαρότητας του ελληνικού σοσιαλισμού!

Εγκληματική αφέλεια

Υπάρχουν, όμως, και οι πολλοί, ανάμεσά τους και στελέχη, που ειλικρινώς διαφωνούν με τα μνημόνια και την κατοχή και συμμετέχουν στο κίνημα των αγανακτισμένων. Μια μεγάλη μερίδα απ’ αυτούς δεν έχουν διάθεση να διαχωρίσουν τη θέση τους από το ΠΑΣΟΚ και προσπαθούν να πείσουν την ηγετική ομάδα ότι κάνει λάθος και πρέπει ν’ αλλάξει γραμμή ή ν’ αναδείξουν μια καλύτερη ηγετική ομάδα! Εγκληματική αφέλεια! Κάποιοι έχουν ήδη αποχωρήσει από το ΠΑΣΟΚ, άλλοι ετοιμάζονται να αποχωρήσουν, κάποιοι έχουν οργανωθεί σε συλλογικότητες (π.χ. Άρμα Πολιτών, Νέος Αγωνιστής) κι όλοι μαζί συζητούν, ακόμη και για την ίδρυση νέου κόμματος.

Για την ανόρθωση της χώρας

Η έκφραση της διαφωνίας και η κινητοποίηση όλων αυτών είναι ασφαλώς πολύτιμη για τη σωτηρία της χώρας μας από τα χειρότερα. Αν, όμως, επιθυμούν να συμβάλουν σε μια πορεία ανόρθωσης της χώρας, πρώτον οφείλουν μια γενναία αυτοκριτική, γιατί επί πολλά χρόνια συμμετείχαν σ’ ένα κόμμα εξουσίας, παρότι αυτό το κόμμα σταδιακά εγκατέλειπε τις ιδρυτικές του αρχές και ήδη εδώ και 15 χρόνια δεν έχει καμία σχέση με αυτές. Δεν μπορεί να θυμούνται το σοσιαλισμό μόνον όταν διαπιστώνουν ότι η ηγετική ομάδα δεν είναι πλέον διατεθειμένη να μοιράζεται μαζί τους τα ωφελήματα της εξουσίας. Δεύτερο, δεν μπορούν να συζητούν για συγκλίσεις χωρίς αρχές, ακόμη και με το κόμμα που στεγάζει την κ. Ρεπούση, υπέρ του οποίου ο διευθυντής ειδήσεων του STAR (της οικογένειας Βαρδινογιάννη) δήλωσε ότι θα δημιουργήσει κίνημα! Θυμίζουμε ότι ο Γιάννης Δημαράς αποχώρησε το 1996 μαζί με το Δ. Τσοβόλα από το ΠΑΣΟΚ και επανήλθε το 2004, όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν πολύ χειρότερο! Τρίτο, επειδή το καπιταλιστικό σύστημα παγκοσμίως και το σύστημα εξάρτησης στην Ελλάδα έγιναν σκληρότερα και πιο αποκρουστικά, η βάση συζήτησης για ένα πολιτικό πρόγραμμα δεν μπορεί να βρίσκεται πίσω ακόμη και από την 3^η Σεπτέμβρη. Δεν είναι λογικό, π.χ., στη δεκαετία του ’70 να απορρίπταμε την ένταξη στην ΕΟΚ, με το επιχείρημα ότι θα μας ζημιώσει οικονομικά (όπως συνέβη) και σήμερα, που η Ε.Ε. μας έχει διαλύσει οικονομικά κι έχει επιβάλει καθεστώς κατοχής (αποτελώντας τα 2 από τα 3 κεφάλια της τρόικας), να αποδεχόμαστε τη συμμετοχή μας! Κανείς δε δικαιολογείται ότι κάνει λάθος. Απλώς, υποστηρίζει την παραμονή μας με διάφορες δικαιολογίες ή προσπερνά (!!) το θέμα γιατί σιτίζεται από την Ε.Ε. Θέλει να τον εμπιστευτούμε ως σύντροφο στον αγώνα εναντίον των νέων κατακτητών, τη στιγμή που χρηματοδοτείται και προωθείται από αυτούς! Αρκετές προδοσίες πληρώσαμε σ’ αυτό τον τόπο, δε χρειαζόμαστε άλλες!

Ελπίζουμε ότι ο κόσμος που απεγκλωβίζεται από το ΠΑΣΟΚ θα ενστερνιστεί τα παραπάνω. Το οφείλουν και στον εαυτό τους και στην πατρίδα μας, που κινδυνεύει και μαζί της κινδυνεύει κι ο καθένας από εμάς.

Ερωτήματα

Μάλλον ρητορικά…

Α- Ευθύνονται για το κτύπημα στον τουρισμό «οι αγανακτισμένοι» της πλατείας και των ταξί ή ο Παπουτσής με τους μαινόμενους κατά πάντων «προστάτες των πολιτών» και ο ανεκδιήγητος (ναι, αλλά…) κηπουρός Ραγκούσης;

Και αν, ουσιαστικά, μόνο οι δεύτεροι, τότε τι συμβαίνει επιτέλους;

Είναι , βέβαια, σε όλους πλέον γνωστό ότι με τους «Τιτανικούς», το «χείλος του γκρεμού» και τις απειλές «χρεοκοπίας» της Ελλάδας ο ΓΑΠ, οι κηπουροί και οι αμερικανοί σύμβουλοί του άναψαν μεγάλη φωτιά στο οικοδόμημα του ευρώ με προσάναμμα, δυστυχώς, την Ελλάδα και τους «μη προνομιούχους» Έλληνες. Το κατανοούμε, έτσι ήθελαν τα αφεντικά τους. Όμως τι τους έφταιγε ο τουρισμός, στον μόνο τομέα που υπήρχε άνοδος (λόγω της αναστάτωσης στη Βόρειο Αφρική);

Μήπως φοβήθηκαν ότι και η παραμικρή οικονομική ανάσα θα δυσκόλευε την παράδοση του πλούτου της χώρας (υπαρκτού ή δυνητικού) στα όρνεα της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, που επέρχονται αλαλάζοντα;

Και αν ναι, περιμένουν το Σεπτέμβρη που έρχεται «η αγανάκτηση» να εκφράζεται με σαλονάτο τακτ και «κέφι» (!), όπως μας συμβουλεύει ο αυτοχαρακτηριζόμενος σαν «ευφυής» (!);

Β- Γιατί αυτή η αλαλία (αφωνία και …αφασία) από τα λεγόμενα ΜΜΕ για την ετοιμαζόμενη δολοφονική απόπειρα κατά Καραμανλή, τις πυρκαγιές του Αυγούστου του 2007 και τις καταστροφές του Δεκέμβρη του 2008;

Τα «Επίκαιρα» του Λιβάνη δημοσίευσαν έγγραφα για προετοιμασία (μόνο;) δολοφονίας του Καραμανλή, ο σκληρός δίσκος του Η/Υ της γραμματέως του Χριστοφοράκου Τσακάλου απεκάλυψε τα σχέδια και της Siemens για τις τρομερές πυρκαγιές του 2007 (μέσα στον προεκλογικό αγώνα…) και το Wikileaks τα απόρρητα τηλεγραφήματα της Αμερικανικής Πρεσβείας για τους υποκινητές και τα σχέδια των βανδαλισμών (πριν από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου…) του 2008.

Και, ενώ έπρεπε να σημάνουν οι καμπάνες πανελλήνιο συναγερμό για τους εχθρούς που διέλυαν τη χώρα, τα λαλίστατα για «ασήμαντα» θέματα ΜΜΕ ούτε είδαν ούτε άκουσαν τίποτα.

Τι θα πουν, όμως, όταν (κάτι που εμείς το απευχόμαστε) η οργή του κόσμου επεκταθεί σ’ αυτούς και μάλιστα όχι με «κόσμιο» τρόπο;

ΟΥΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΩΤΗΡΙΑ

Αφού με την ένταξη στην ΕΟΚ το 1981 και στην ΟΝΕ το 2001 συρρίκνωσαν την ελληνική παραγωγή, με συνέπεια δανεισμούς, χρέη, λιτότητα κ.λπ., αφού μας έφεραν στο σημερινό χάλι, οι ξένοι προστάτες-εκμεταλλευτές-τοκογλύφοι και οι εντόπιοι εθελόδουλοι (τους οποίους, αλίμονο, ψηφίζουμε!) παριστάνουν τώρα τους σωτήρες μας με τα μνημόνια και τα μεσοπρόθεσμα, τα οποία μεγαλώνουν το χρέος και μας δένουν από τραχήλου στους αδίστακτους νεοαποικιοκράτες. Τελευταίο επεισόδιο οι «διευκολύνσεις» που μας προσέφεραν οι «εταίροι» μας με τις αποφάσεις των Βρυξελών στις 21/7/11, οι οποίες αποβλέπουν μόνο και μόνο στη στήριξη των ανθρώπων τους που «κυβερνούν» την Ελλάδα, με την κατάλληλη προβολή τους από τα ΜΜΕ.

Επιδείνωση της κατάστασης για την Ελλάδα

Πανηγυρίζουν οι κατοχικοί και τα ελεεινά ΜΜΕ, επειδή στις αποφάσεις περιλαμβάνονται κούρεμα του χρέους κατά 21%, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, μείωση κάποιων επιτοκίων και νέο δάνειο 65 δισ. Το πιθανότερο, όμως, είναι ότι αυτές οι αποφάσεις δε θα υλοποιηθούν, γιατί προϋποθέτουν τη συγκατάθεση των ιδιωτών, την ψήφισή τους από τα κοινοβούλια των άλλων χωρών (που πολλές έχουν τα δικά προβλήματα) κ.λπ. Εδώ με δυσκολία φαίνεται ότι θα πάρουμε το Σεπτέμβριο την 6^η δόση του αρχικού δανείου!

Αλλά κι αν υποθέσουμε ότι τα εμπόδια αυτά θα ξεπεραστούν, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι μέχρι την υλοποίηση των αποφάσεων θα εξακολουθεί να υπάρχει το ευρώ, αφού στη Γερμανία και σε άλλες βόρειες χώρες ενισχύεται μέσα στους κύκλους των τραπεζιτών και μεγαλοεπιχειρηματιών η κοντόφθαλμη άποψη ότι το ευρώ τους έδωσε όσα είχε να τους δώσει και τώρα τους είναι ζημιογόνο. Φυσικά, αν διαλυθεί η ευρωζώνη, ακυρώνονται και οι αποφάσεις της 21^ης/7.

Αλλά κι αν παραβλέψουμε όλα τα παραπάνω, η αλήθεια είναι ότι και πάλι καμιά βοήθεια δε μας προσφέρουν οι ξένοι, γιατί οι λογαριασμοί δεν είναι σωστοί, αφού δεν υπολογίζουν την τεράστια ζημιά που υφίσταται τόσα χρόνια η Ελλάδα (και τα υπερκέρδη που έχουν οι βόρειοι) από το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών (αφού μας απαγορεύουν να προστατεύουμε τα προϊόντα μας και αναγκαστικά αγοράζουμε τα δικά τους). Τις άλλες ζημιές που προαναφέραμε τις έχουμε εξηγήσει αναλυτικά στο ΑΣΚΕ-4. Επίσης δεν υπολογίζουν τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Επομένως δεν τους χρωστάμε τίποτα, αντιθέτως αυτοί μας χρωστάνε και μάλιστα υπέρογκα ποσά!

Αλλά κι αν υποθέσουμε ότι οι λογαριασμοί είναι σωστοί, και πάλι οι αποφάσεις δεν αποτελούν βοήθεια, γιατί αυτά που έπρεπε να τους πληρώσουμε με βάση το μνημόνιο έτσι κι αλλιώς δεν είχαμε να τα πληρώσουμε, κι αυτό ήταν γνωστό εκ των προτέρων σε όλους. Από πέρσι όλοι έλεγαν ότι το μνημόνιο δε βγαίνει, άρα ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Έτσι με τις «εκπτώσεις» οι «εταίροι» μας αρπάζουν όσα μπορούν κι επιπλέον χειροτέρεψαν τα πράγματα για την Ελλάδα για δύο λόγους:

1) Επιμήκυναν το καθεστώς κατοχής για άλλα 40 χρόνια. Οι κατοχικοί υπέγραψαν ότι δεν είναι πλέον κυβέρνηση, αλλά υπάλληλοι 3^ης κατηγορίας, αφού τίθενται υπό τας διαταγάς του Γερμανού γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ, του οποίου προϊστάμενος είναι ο Όλι Ρεν! Επανήλθαμε στα 1941-44!

2) Προσπαθούν να κλέψουν τη δημόσια περιουσία με τις αποκρατικοποιήσεις, πληρώνοντας το 1/5 έως 1/10 της αξίας της, μετατρέποντας κοινωνικά αγαθά σε αντικείμενα κερδοσκοπίας. Η ΔΕΗ, π.χ., παρά τις ρουσφετολογικές προσλήψεις υπεραρίθμων «ημετέρων», παρά τις μίζες και τις σπατάλες, έφερε τον ηλεκτρισμό και στο τελευταίο χωριό της Ελλάδας, παρείχε το 5^ο φθηνότερο ρεύμα στην Ε.Ε. και άφηνε κέρδος στο κράτος. Τώρα πουλιέται, χωρίς να τίθενται καν όροι στους αγοραστές. Τα χρήματα που θα πάρει το κράτος από την πώληση τα εισέπραττε σε 5 χρόνια μόνο από τα μερίσματα ως μέτοχος της εταιρείας! Ο κερδοφόρος ΟΤΕ πέρασε ήδη στον πλήρη έλεγχο των Γερμανών της Deutsche Telecom (40%), ενώ στο ελληνικό κράτος απέμεινε μόνο 10%.

Σχέδιο σωτηρίας;

Ονομάζουν τις αποφάσεις τους «σχέδιο σωτηρίας της Ελλάδας», αυτές όμως όχι μόνο δε μας σώζουν, αλλά δε μας επιτρέπουν να σωθούμε ούτε μόνοι μας ούτε με τη βοήθεια τρίτων, π.χ. Κίνας, Ρωσίας. Ο ομογενής βουλευτής της ρωσικής Δούμας και ισχυρός παράγοντας του καθεστώτος Ιβάν Σαββίδης ήταν αυτός στον οποίο απευθύνθηκε ο Γιωργάκης για να του κλείσει συνάντηση με τον Πούτιν, η οποία πράγματι έγινε το Φεβρουάριο 2010. Ο Σαββίδης αποκαλύπτει στην «Ελευθεροτυπία» της 14/7/11 ότι ο Πούτιν ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ με χαμηλό επιτόκιο, ως πρώτη δόση βοήθειας προς την Ελλάδα, που θα αποπληρωνόταν εν μέρει με αγροτικά προϊόντα! Φυσικά, δε θα υπήρχε κανένας όρος σαν κι αυτούς που επιβάλλουν τα μνημόνια της τρόικας, π.χ. περικοπές μισθών και συντάξεων, απολύσεις, περικοπές κοινωνικών δαπανών. Ο Σαββίδης προειδοποίησε το Γιωργάκη για τις διαθέσεις του Πούτιν. Ο Γιωργάκης, όμως, αντί να ζητήσει δάνειο, άρχισε να αναλύει στον Πούτιν τα οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας! Ο Πούτιν αγανάκτησε και σε 20 λεπτά διέκοψε τη συζήτηση. Η εκτίμηση του Σαββίδη είναι ότι οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. ήσαν αντίθετοι στη χορήγηση ρωσικού δανείου και ότι ο Γιωργάκης ήθελε τη συνάντηση με τον Πούτιν μόνο για επικοινωνιακούς λόγους. Όλ’ αυτά τη στιγμή που οι ρωσοτουρκικές σχέσεις αναπτύσσονται σημαντικά!

Ήδη 1 χρόνο μετά την εφαρμογή του μνημονίου όλοι αναγνωρίζουν ότι η κατάσταση της Ελλάδας επιδεινώθηκε κι όλοι προβλέπουν περαιτέρω επιδείνωση. Οι προβλέψεις, μάλιστα, γίνονται όλο και πιο δυσοίωνες. Ενώ πέρσι, π.χ., προέβλεπαν ότι το 2012 το χρέος θα ανέβαινε στο 149% του ΑΕΠ, τώρα προβλέπουν ότι θα φτάσει στο 172%. Μας δουλεύουν, δηλ., απροκάλυπτα.

Πρέπει να είναι κανείς πολύ αφελής για να μην καταλαβαίνει ότι το βιολί θα παίζει αδιάκοπα στον ίδιο σκοπό, αν τους το επιτρέψουμε, δηλ. θα επιβάλλονται μέτρα, τα οποία μετά λίγο θα κρίνονται ανεπαρκή, ώστε να ακολουθούνται από άλλα σκληρότερα μέτρα!

Τα παραμύθια για ανάπτυξη

Για να χρυσώσουν το χάπι διαχέουν ότι μετά τα σκληρά μέτρα θα επέλθει ανάπτυξη, μίλησαν μάλιστα για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, όρος που φρονίμως δεν περιελήφθη στο κείμενο των Βρυξελών. Ενώ, όμως, τα μέτρα αφαίμαξης του ελληνικού λαού είναι πολύ συγκεκριμένα και εφαρμόζονται αμείλικτα, τα περί ανάπτυξης είναι λόγια πτερόεντα, γενικά και αφηρημένα. Ας μην έχουμε αυταπάτες. Στα σχέδιά τους δεν περιλαμβάνεται η ανάπτυξη της Ελλάδας, γιατί δεν τη θέλουν, αντιθέτως επιδιώκουν την καθυπόταξη και διάλυσή μας μέσω της εξαθλίωσής μας.

Λένε ότι πουλάνε τη δημόσια περιουσία για να ξεχρεώσουμε. Αλλά όσο πιο πολύ πουλάνε τόσο πιο πολύ χρεωνόμαστε! Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα διαπιστώσουμε ότι με το «σχέδιο σωτηρίας» θα βρεθούμε πιο φτωχοί και πιο χρεωμένοι, με το μισό πληθυσμό άνεργο να λιμοκτονεί (ήδη έχουμε τη 2^η υψηλότερη ανεργία στην ευρωζώνη με 16% και στους νέους 38%), με το κράτος χωρίς περιουσία, άρα ανήμπορο να βοηθήσει μια χώρα πνιγμένη από χρέη και από εκατομμύρια πεινασμένων λαθρομεταναστών. Η ανατροπή των κατοχικών και η ακύρωση των μνημονίων και των περαιτέρω σχεδίων τους πρέπει να γίνουν το ταχύτερο.

Προκλητική χλιδή των ολίγων μέσα στην απέραντη φτώχεια των πολλών

Ενώ η φτώχεια και η απελπισία πνίγουν όλο και ευρύτερες ομάδες της ελληνικής κοινωνίας, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι της οικογένειας, που μας πιπιλίζουν καθημερινά ότι πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις των 500 ευρώ, ζουν μέσα στη χλιδή.

Ο αδελφός Νίκος κάνει μπίζνες δισεκατομμυρίων με τους εμίρηδες και, για να τους ευχαριστήσει, διοργανώνει βασιλικό πάρτι στον Αστέρα, με τα χρήματα που αρπάζουν από εμάς. Ο αδελφός Αντρίκος δεν αρκείται στις μπίζνες με την «πράσινη ανάπτυξη», αλλά τζογάρει στη χρεοκοπία της Ελλάδας ως στέλεχος της Unigestion, που ασχολείται με συμβόλαια ασφάλισης από τον κίνδυνο χρεοκοπίας χωρών μελών της ευρωζώνης!! Η mother καλύπτει τα έξοδα των γηρατειών της με τα χρήματα που μας παίρνει για τη ΜΚΟ της. Χρήματα για τις ΜΚΟ τους παίρνουν και άλλοι εκλεκτοί (Δαμανάκη, Βαλλιανάτος, Δημητράς, Τρεμόπουλος, Μπουτάρης, Βούγιας, Χρυσόγελος κ.λπ.). Η Τ. Μπιρμπίλη, αφού την πληρώναμε ως υπουργό, λόγω του προσόντος της να γυμνάζεται στο ίδιο γυμναστήριο με το Γιωργάκη (ή έχει κι άλλη σχέση με την οικογένεια;), την έστειλαν εκπρόσωπο της Ελλάδας στον ΟΟΣΑ, με δωρεάν σπίτι 500 τετρ. μ. στο καλύτερο σημείο του Παρισιού, με δωρεάν αυτοκίνητο, οδηγό και μάγειρα, πληρωμένα όλα από το ελληνικό κράτος και με επιπλέον μισθό, σύμφωνα με δημοσιεύματα στον ημερήσιο τύπο, 300.000 ευρώ το χρόνο, αφορολόγητα! Ο γενικός διευθυντής του αεροδρομίου Γ. Παράσχης παίρνει το χρόνο 650.000 ευρώ, διπλάσια από τον πρόεδρο των ΗΠΑ(!!), επειδή έχει το προσόν να είναι στέλεχος του συγκροτήματος Λαμπράκη! Ο Μυτιληναίος, ο νέος εθνικός κατασκευαστής, εκλεκτός του Βενιζέλου των Μπακατσέλων, ετοιμάζεται να κακοποιήσει το περιβάλλον στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης!

Αυτά τα παραδείγματα αρκούν. Προσθέτουμε μόνο τα πάρτι των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ με τις αποκρατικοποιήσεις των 50 δισ. ευρώ και την επαναγορά ομολόγων αξίας 135 δισ. Η γαλλική τράπεζα BNP-Paribas, η γερμανική Deutsche Bank και η βρετανική HSBC ορίστηκαν ανάδοχοι για την επαναγορά, με εντελώς αδιαφανείς διαδικασίες!

Η πρόκληση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη, γιατί όλοι αυτοί οι άθλιοι παρουσιάζονται και ως αρχάγγελοι της κάθαρσης, ανακαλύπτοντας και κόβοντας μισθούς 4.000 ευρώ σε χρεωμένους δήμους κ.λπ. Επειδή αντιλαμβάνονται ότι είναι μιας χρήσης, δεν ενδιαφέρονται για την επανεκλογή τους και δε μοιράζουν πλέον τα «ψιλά» στους μέχρι τώρα ψηφοφόρους τους, οι οποίοι είναι οι πιο ακραίοι των «αγανακτισμένων» και «τους παίρνουν με τις πέτρες».

Η απελευθέρωση και η πρόοδος της Ελλάδας

Αυτοί που σχεδιάζουν την υποταγή και διάλυση της ελληνικής κοινωνίας μέσω της οικονομικής της εξαθλίωσης ασφαλώς και δε γνωρίζουν την ελληνική ιστορία και κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο με την προώθηση του πολυπράγμονος Βενιζέλου στη θέση του αντιπροέδρου, άτυπου πρωθυπουργού. Ο ανασχηματισμός σηματοδοτεί μια αύξηση της γερμανικής επιρροής στη χώρα μας σε βάρος της αμερικανικής, μια που, άλλωστε, οι ΗΠΑ δε βρίσκονται παγκόσμια στα καλύτερά τους. Βιάζονται να προλάβουν ν’ αρπάξουν όλη τη δημόσια περιουσία. Βιάζονται να προλάβουν να κλείσουν μειοδοτικές συμφωνίες για το Αιγαίο (όπου ήδη οι Τούρκοι κάνουν πάρτι, χωρίς να μας ενημερώνει κανείς), την Κύπρο (σε συνεργασία με τον επίσης μειοδότη Χριστόφια), με τα Σκόπια. Η ελληνική Θράκη είναι ξέφραγο αμπέλι για τους Τούρκους αξιωματούχους. Απίστευτη είναι η άρνηση των κατοχικών να ανακηρύξουν την ΑΟΖ της Ελλάδας, όπως κάνουν όλες οι χώρες, άρνηση με ανυπολόγιστους κινδύνους. Τα εθνικά θέματα είναι ίσως ο σοβαρότερος λόγος για τον οποίο οι κατοχικοί πρέπει ν’ ανατραπούν το ταχύτερο.

Ελπίζουμε ότι η αγανάκτηση του ελληνικού λαού θα εκφραστεί ηχηρότερα και πιο αποτελεσματικά από το Σεπτέμβριο. Από εκεί και πέρα ο καθένας κάνει τις προτάσεις του και το ΑΣΚΕ κάνει τις δικές του (βλ. προκήρυξη, άρθρα στην ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ, επίκαιρα κείμενα στην ιστοσελίδα κ.λπ.).

Κλείνουμε το κείμενο αυτό με το εξής: Στη ρευστή κατάσταση που βρισκόμαστε ας θυμηθούμε όλοι ποια στάση τηρούσε ο καθένας απέναντι στους «εταίρους» μας της Ε.Ε. τόσα χρόνια που μας έσκαβαν το λάκκο, ακόμη και τώρα που οι «εταίροι» είναι πλέον απροκάλυπτα δύναμη κατοχής. Και ας σημειώσουμε ιδιαίτερα τη στάση κάποιων «πονηρών», που επί 30 χρόνια «τα έπαιρναν» για να δικαιολογούν την ένταξη και παραμονή μας στην ΕΟΚ/Ε.Ε. και τώρα, που το μαγαζί πάει για διάλυση, θα μας παρουσιάσουν περισπούδαστες αναλύσεις, με τις οποίες θα μας εξηγούν ότι η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. μας έβλαψε!!