Ομολογία Γερμανών
Για το πόσο δημοκρατική ήταν και είναι η ΕΟΚ/Ε.Ε. έχουμε γράψει στην έκδοσή μας ΑΣΚΕ-4. Παραθέτουμε ένα επιπλέον στοιχείο.
Ο μακροβιότερος καγκελάριος της Γερμανίας Χ. Κολ ομολογεί για ποιο λόγο δεν έκανε δημοψήφισμα για την καθιέρωση του ευρώ: «Ήξερα ότι δε θα κέρδιζα ποτέ ένα δημοψήφισμα (…) Θα το έχανα με επτά προς τρία (…) Ενήργησα σαν δικτάτορας.»!
Αυτά είπε σε συνέντευξή του ο Κολ το 2002, που έμεινε κρυμμένη στα συρτάρια επί 11 χρόνια και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη DailyTelegraph στις 9/4/2013!
Στο ΑΣΚΕ-4 εξηγούμε ότι το ευρώ καθιερώθηκε για να μεγαλώσει τις κοινωνικές ανισότητες, κυρίως υπέρ του μεγάλου γερμανικού κεφαλαίου. Όλοι οι λαοί ήταν βέβαιο ότι θα ζημιωθούν, λιγότερο απ’ όλους ο γερμανικός και περισσότερο ο ελληνικός. Αν, λοιπόν, οι Γερμανοί θα ψήφιζαν έτσι, τι θα έπρεπε να κάνουμε εμείς;
Αξίζει να ξαναρίξουμε μια ματιά σ’ όλ’ αυτά, μέρες που είναι, να θυμηθούμε τις δηλώσεις του προέδρου των Γερμανών βιομηχάνων Henkel και πολλά άλλα.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο
Ο κόσμος του ποδοσφαίρου δεν ήταν ποτέ αγγελικός. Αντανάκλαση της όλης κοινωνίας ήταν. Αλλά κάποιες αρχές και αξίες υπήρχαν. Εξ άλλου είναι το πιο λαϊκό άθλημα.
Ας μην πάμε πολύ μακριά, στην κατοχή, όταν ομάδες αρνούνταν να κάτσουν να χάσουν από ομάδες των κατοχικών στρατευμάτων με την απειλή της εκτέλεσης, όταν τα φέρετρα των ποδοσφαιριστών-αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης καλύπτονταν από την ελληνική σημαία και τη σημαία της ομάδας τους.
Ακόμη και στα μετέπειτα χρόνια οι ομάδες κάτι εκπροσωπούσαν. Η φανέλα είχε σημασία. Υπήρχε και αλληλοσεβασμός. Δίπλα δίπλα στις κερκίδες οι οπαδοί των αντιπάλων. Και ο ένας πανηγύριζε τη διεθνή επιτυχία του άλλου.
Κάποιες ομάδες στο εξωτερικό, όπως η Μπαρτσελόνα, κρατάνε κάποιες αξίες μέχρι σήμερα, που το ποδόσφαιρο είναι καθαρά επαγγελματικό. Στην Ελλάδα τι έμεινε όρθιο; Οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, συνήθως χωρίς καμιά κουλτούρα, ενδιαφέρονται μόνο για τα συμβόλαια και μπορούν ν’ αλλάζουν ομάδες σαν τα πουκάμισα, ακόμη και στις μικρές κατηγορίες. Κάποιοι τυχοδιώκτες αγοράζουν ομάδες, για να ξεπλένουν μαύρο χρήμα, για να κερδίζουν στοιχήματα από στημένους αγώνες ή για να χρησιμοποιούν τους «οπαδούς» ως κοινωνική ασπίδα. Άλλοι πουλάνε οπαδιλίκι, για να κατακλέβουν τους οπαδούς.
Έτσι έφτασαν να εξευτελίσουν ακόμη και τη μεγάλη ομάδα της προσφυγιάς…
ΗΜΕΡΙΔΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΩΝ
την 9η Μαΐου, επέτειο συντριβής του ναζισμού
Η 9η Μαΐου, επέτειος της συντριβής του ναζισμού στην καρδιά της ισοπεδωμένης ηπείρου, βρίσκει το όραμα μιας δημοκρατικής και αλληλέγγυας Ευρώπης των λαών να έχει προσγειωθεί ανώμαλα στη σκληρή πραγματικότητα. Τα εξήντα οκτώ χρόνια από την 9η Μαΐου 1945, που μέχρι προχθές ακόμα πιστεύαμε ότι μας χώριζαν ανεπίστρεπτα από τον ερειπιώνα των λαθών και των εγκλημάτων που ήταν ο κόσμος την επαύριο της αντιναζιστικής νίκης, μοιάζει σαν να μην έχουν περάσει.
Η Ελλάδα βρίσκεται παγιδευμένη σε μια περιδίνηση χωρίς τέλος. Από το ξέσπασμα της βαθιάς κρίσης που πλήττει τη χώρα μας, και την εφαρμογή, για τρίτη συνεχή χρονιά, της αδιέξοδης μνημονιακής πολιτικής και των επιταγών των τοποτηρητών της τρόικας, γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες ενός μεθοδευμένου, αδίστακτου και εντεινόμενου πολέμου κατά των δημοκρατικών θεσμών που εγκαθιδρύθηκαν μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, κατά των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που με αγώνες και θυσίες κατέκτησε ο λαός μας.
Στον πόλεμο αυτό, οι ενορχηστρωτές του έχουν αναθέσει σταδιακά, άλλοτε με την υπερπροβολή και άλλοτε με την αποσιώπηση, κεντρικό ρόλο στους νεοναζιστές της «Χρυσής Αυγής». Άμεσος στόχος τους είναι η σπίλωση της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η συκοφάντηση και απαξίωση συνολικά της αντιδικτατορικής Αντίστασης 1967-74, η απάλειψη από τη συλλογική μνήμη των θηριωδιών που διέπραξαν στη διάρκεια της Κατοχής οι κατακτητές και οι ντόπιοι συνεργάτες τους, η αποκαθήλωση της Αντίστασης 1940-44 από τη συνείδηση των Ελλήνων. Στρεβλώνοντας, παραχαράσσοντας, διαγράφοντας κυνικά την ιστορία ενός λαού που έχει διακριθεί για το αδούλωτο φρόνημα και τον ηρωισμό του στους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαίων και των ελευθεριών του, οι ολιγάρχες των αγορών, οι νοσταλγοί των αιώνων της απολυταρχίας και οι εγχώριοι εκφραστές τους, επιζητούν να μετατρέψουν το πειραματόζωο Ελλάδα σε μάζα φτωχοποιημένων, φοβικών, αποκαρδιωμένων και πειθήνιων υπηκόων χωρίς παρελθόν από το οποίο να αντλούν υπερηφάνεια, χωρίς λυτρωτικό όραμα για το μέλλον.
Οι καιροί σαλπίζουν ξανά εγερτήριο συνειδήσεων. Η επέτειος της 9ης Μαΐου, με το ιδιαίτερο συμβολικό φορτίο της, προσφέρει το έναυσμα και την πρόκληση να αναζητήσουν οι άγρυπνες συνειδήσεις τρόπους συμπόρευσης και αγώνων.
Οι υπογραφές που συνοδεύουν την πρόσκληση αυτή, πρόσωπα και συλλογικότητες από ολόκληρο το στερέωμα των κοινωνικών ευαισθησιών, ιδεολογικών επιλογών και πολιτικών προσεγγίσεων, δημοκρατικές συνειδήσεις που μας ενώνει η αγωνία για τον τόπο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, απευθυνόμαστε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες που αρνούνται να ζήσουν οι ίδιοι και οι απόγονοί τους σε μια εξαθλιωμένη, εκβαρβαρισμένη και υποταγμένη κοινωνία, και τους καλούμε να συστρατευτούμε αποφασιστικά για να αγωνιστούμε όλοι μαζί σθεναρά για την πολιτική απομόνωση και εξουδετέρωση των νεοναζιστών και των συμφερόντων που τους στηρίζουν, για την υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών και τη λυτρωτική πατριωτική έξοδο από την κρίση.
Σας καλούμε να κάνουμε μαζί το πρώτο βήμα, συμμετέχοντας στην ημερίδα «Κρίση και δημοκρατική νομιμότητα», που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα την Πέμπτη 9 Μαΐου, ώρα 6 μ.μ., στην αίθουσα «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, οδός Ακαδημίας 50, με την ευκαιρία των εξήντα οκτώ χρόνων από τη συντριβή του ναζισμού.
Το πρόγραμμα της ημερίδας και τα ονόματα των ομιλητών θα παρουσιαστούν σε συνέντευξη τύπου τη Δευτέρα 29 Απριλίου 2013, ώρα 12:00, στα γραφεία του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974, Πάρκο Ελευθερίας, πρώην ΕΑΤ-ΕΣΑ.
Επιτροπή Πρωτοβουλίας μελών του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ 1967-1974)
Στρατής Γιάννης, μαθηματικός, τέως αντιπρόεδρος του ΔΣ του Συνδέσμου
Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967-1974 (ΣΦΕΑ)
Πάκος Θεοφάνης, πανεπιστημιακός, τέως μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Κρητικός Παναγιώτης, τέως αντιπρόεδρος της Βουλής, μέλος του ΣΦΕΑ
Στίνης Θόδωρος, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Σαββινίδου Σελήνη, δημοσιογράφος, μέλος του ΣΦΕΑ
Βούλγαρη Ελένη, δ. υπάλληλος, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Απανωμεριτάκης Νίκος, δ. υπάλληλος, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Καργόπουλος Νίκος, χημικός, μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
Βάσσης Λαοκράτης, φιλόλογος, μέλος του ΣΦΕΑ
Νεφελούδης Ανδρέας, οικονομολόγος, τέως μέλος του ΔΣ του ΣΦΕΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ
«Εγώ θέλω καλές τράπεζες. Δεν με νοιάζει αν είναι γαλλικές, ιταλικές ή αμερικανικές»,απάντησε ο διαβόητος Προβόπουλος στη Βουλή (10/4/2013) για το αν ανησυχεί για το ενδεχόμενο αφελληνισμού των τραπεζών. Δεν είπε όμως όλη την αλήθεια, επειδή από την ευρωζώνη μόνο γερμανικές τράπεζες ή δορυφορικές τους μπορούν ν’ αρπάξουν τις ελληνικές. Ούτε οι γαλλικές μπορούν, αφού η Credit Agricole (Εμπορική) και η Societe Generale (Γενική) έφυγαν άρον-άρον από την Ελλάδα με τεράστιες ζημιές, καθώς και η πορτογαλική Milenium, ούτε οι ιταλικές τράπεζες, που έχουν τεράστια διαρροή καταθέσεων και αρκετές είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας, όπως πρόσφατα η Monte dei Paschi.
Γιατί βαθαίνει η κρίση;
Η απληστία των ιδιωτών τραπεζιτών και των γκόλντεν μπόις τους γέμισε με «φούσκες» όλο τον κόσμο κι έτσι χρεοκόπησαν τις τράπεζές τους, προκαλώντας την παγκόσμια οικονομική κρίση. Πρόλαβαν, βέβαια, ν’ αποκομίσουν μυθώδη ποσά ως προσωπικά αμοιβές.
Οι ΗΠΑ, για να σώσουν τις τράπεζές τους, τις χρηματοδοτούν, «κόβοντας» πληθωρικό δολάριο. Στην ευρωζώνη η Γερμανία επέβαλε τη χρηματοδότησή τους από τους φορολογούμενους, είτε χωρίς αλλαγή ιδιοκτησίας, είτε με πώλησή τους σε ιδιώτες μετά από πρόσκαιρη κρατικοποίησή τους. Την Κύπρο την έχει οδηγήσει στην καταστροφή, ανατρέποντας κάθε κανόνα της Ε.Ε. και της ευρωζώνης, δημεύοντας τις καταθέσεις, για να «εξυγιανθούν» οι τράπεζές της, μέτρο που θέλει να εφαρμόσει και στις άλλες χώρες πλην του εαυτού της και των βόρειων υποτακτικών της, ώστε να επωφεληθεί από τη διαρροή καταθέσεων προς τις τράπεζές τους. Έτσι η κρίση συνεχώς βαθαίνει.
Με τα χρήματα του ελληνικού λαού
Οι ελληνικές τράπεζες έως το 2009 εμφάνιζαν τεράστια κέρδη. Από το 2010, όμως, άρχισαν να έχουν ζημιές, λόγω των μνημονίων, που προκάλεσαν αύξηση των μη εξυπηρετουμένων δανείων, επειδή αυξήθηκαν η ανεργία και τα λουκέτα και μειώθηκαν δραματικά τα εισοδήματα. Επέβαλαν επίσης δύο αλλεπάλληλα «κουρέματα» ελληνικών ομολόγων (PSI) το 2011 και το 2012, που μεγάλο μέρος τους κατείχαν ελληνικές τράπεζες, ενώ η κατάσταση της χώρας έχει προκαλέσει φυγή των μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό. Οι καταθέσεις των μικροκαταθετών έτσι κι αλλιώς μειώνονται δραστικά ή μηδενίζονται από τα αλλεπάλληλα χαράτσια, που έχει επιβάλει η ξένη κατοχή. Έτσι οι τράπεζες δεν έχουν ρευστά διαθέσιμα για να χρηματοδοτούν παραγωγικές δραστηριότητες. Αν δεν έχουν χρεοκοπήσει ακόμη, αυτό οφείλεται στο ότι απομυζούν τους Έλληνες φορολογούμενους με τις κρατικές εγγυήσεις που τους δίνουν οι κατοχικές κυβερνήσεις, δηλ. ρευστά και ομόλογα, που ανέρχονται μέχρι σήμερα σε 168 δις, χωρίς να υπολογίζονται τα 50 δις των ανακεφαλαιοποιήσεων. Μόνο με τις κρατικές εγγυήσεις δανείζονται από την ΕΚΤ. Εκτός από τις εγγυήσεις, στις πλάτες του ελληνικού λαού έχουν φορτώσει, με πρωταγωνιστή τον Προβόπουλο, τις «κακές» τράπεζες, δηλ. τα χρέη και τις υποχρεώσεις της Proton Bank του Λαυρεντιάδη, της ΑΤΕ (την «καλή» τη χάρισαν στο Σάλλα) και πρόσφατα του ΤΤ (η «καλή» του τράπεζα θα πουληθεί).
Οι συγχωνεύσεις και η ανακεφαλαιοποίηση
Στην Ελλάδα ευνόησαν τις συγχωνεύσεις των ιδιωτικών τραπεζών (Πειραιώς-ΑΤΕ, ΑΛΦΑ-Εμπορική), επειδή α) οι μεγαλομέτοχοί τους μπορεί ανά πάσα στιγμή να τις πουλήσουν, όπως έκανε ο Λάτσης με την Eurobank, β) απορροφούν «καλές» κρατικές και γ) δεν έχουν σημαντικά περιουσιακά στοιχεία. Οι ιδιωτικές τράπεζες δεν αποτελούν κρίσιμο μέγεθος για τους ξένους. Οι ξένοι θέτουν ως όρο για την παραμονή τους στα χέρια των ιδιωτών να βάλουν οι ιδιώτες το 10% της επανακεφαλαιοποίησης, δηλ. 5 δις για όλες τις τράπεζες. Θυμίζουμε ότι, σύμφωνα με την ευρωσυνθήκη, η συγχώνευση σημαντικών επιχειρήσεων και η κρατική χρηματοδότησή τους αντιβαίνει στον «ελεύθερο και ανόθευτο ανταγωνισμό». Όμως ποια συνθήκη και ποια Ε.Ε.; Τους κανόνες ορίζει ο ισχυρός! Αυτό το χώνεψαν ακόμα και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους, όπως οι νταβατζήδες με τα ΜΜΕ τους, ένθερμα μνημονιακά φερέφωνα των συγχωνεύσεων, επειδή τα συντηρούν μόνο με δανεικά, αλιώς θα τα είχαν κλείσει. Ασπάζονται το ρητό Στουρνάρα «Οικονομία χωρίς μνημόνιο σημαίνει επιστροφή στη δραχμή...». Γι’ αυτό όλοι αυτοί αποσιωπούν το αντίθετο.
Η Εθνική Τράπεζα
Η Εθνική Τράπεζα είναι κάτι περισσότερο από μία απλή εμπορική τράπεζα. Υπήρξε ένα σύμβολο ανάπτυξης για τη χώρα από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της το 1841 και, μάλιστα, είχε το προνόμιο έκδοσης του νομίσματος έως το 1928.
Η Εθνική διαθέτει σημαντικά περιουσιακά στοιχεία και η συγχώνευσή της με τη Eurobank θα δημιουργούσε μια τράπεζα-γίγαντα, με ενεργητικό σχεδόν όσο το ΑΕΠ της Ελλάδας, με κυρίαρχη έως ηγετική θέση στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια, που θα κατείχε σημαντικά τραπεζικά μερίδια αγορας και θα ήταν ανάμεσα στις 20 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές τράπεζες.
Η Εθνική δεν έχει μεγαλομέτοχο. Τις περισσότερες μετοχές της κατέχουν ασφαλιστικά ταμεία, η Εκκλησία, ιδρύματα και κληροδοτήματα, καθώς και ιδιώτες επενδυτές. Τα ασφαλιστικά ταμεία (ΙΚΑ, Ο.Α.Ε.Ε. κ.λπ.) που μετέχουν (16% με μετοχές ονομαστικής αξίας 150 εκ.) έχουν χάσει περί τα 70 εκ. από το τέλος του 2012, λόγω πτώσης των μετοχών της Εθνικής στο Χρηματιστήριο, που θυμίζει μέρες του 1999. Θα χάσουν τις μετοχές τους αν η Εθνική περιέλθει στο ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας (ΤΧΣ), εφόσον η τράπεζα δε βρει το 10% της επανακεφαλαιοποίησης, αδυνατώντας να πληρώνουν συντάξεις μετά και τα «κουρέματα».
Δε θέλουν τη συγχώνευση, όμως, οι ξένοι τραπεζίτες και οι Γερμανοί, που θέλουν να ελέγχουν την Εθνική, επειδή κατέχει περιουσία. Είπαν απροκάλυπτα ότι τόσο μεγάλη τράπεζα δύσκολα μπορεί να πουληθεί. Γι’ αυτό οι τροϊκανοί απαγόρευσαν με διάφορα προσχήματα τη συγχώνευση, εξευτελίζοντας πλήρως το θλιβερό Σαμαρά, που θριαμβολογούσε γι’ αυτή, ότι θα φέρει ρευστότητα και ανάκαμψη. Πρωθυπουργός υπό πλήρη κηδεμονία της νέας κατοχής.
Στη μεθόδευση των τροϊκανών συμμετέχει και ο διαβόητος Προβόπουλος, ο οποίος μια εβδομάδα πριν από την απαγόρευση των τροϊκανών εμφανιζόταν στη ΝΕΤ ως υποστηρικτής της συγχώνευσης. Όπως κατήγγειλε ο σύλλογος υπαλλήλων της Εθνικής Τράπεζας, η Τράπεζα της Ελλάδας δε δίνει άδεια για συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΤΕ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ευχέρεια συμμετοχής και των παλαιών μετόχων σε ποσοστό 10% επί της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Κάτι που αποτελεί προϋπόθεση για τη διατήρηση της Τράπεζας υπό ελληνικό έλεγχο. Τα ασφαλιστικά ταμεία, ακόμη κι αν είχαν χρήματα για την επανακεφαλαιοποίηση, που δεν τα έχουν, θα είχαν συμμετοχή στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, που δε θα μετρούσε στο όριο του 10% που απαιτείται για την ιδιωτική συμμετοχή, λέει ο Προβόπουλος, καθώς πρόκειται για κρατική συμμετοχή, άρα κρατική ενίσχυση κι αυτό το απαγορεύει το μνημόνιο! Στην Εθνική θυμήθηκαν την απαγόρευση των κρατικών ενισχύσεων, ενώ στις ιδιωτικές τις επιτρέπουν!
Θέλουν να κρατικοποιηθεί η Εθνική και μετά να πουληθεί το 20% έως 25% σε ξένους, για να ελέγχουν αυτοί πλήρως την οικονομία. Αν αυτό πραγματοποιηθεί, θα ξεπεράσει ακόμα και την περίοδο της προηγούμενης γερμανικής κατοχής (1941-1944), οπότε έγιναν πολλές προσπάθειες για να λεηλατηθεί η περιουσία της Εθνικής Τράπεζας από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους. Οι υπάλληλοι της Τράπεζας και τα στελέχη της έδωσαν αγώνες τότε για να το αποτρέψουν. Θα πέσει τώρα με τη νέα κατοχή;
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΧΡΗΜΑ
Ο νεοναζισμός του μεγάλου γερμανικού κεφαλαίου, που εκπροσωπείται σήμερα από την κ. Μέρκελ, ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του πρώτου διδάξαντος: «Λέγε, λέγε ψέματα, στο τέλος κάτι θα μείνει.» Πολύ περισσότερο (προσθέτουμε εμείς), όταν τα επαναλαμβάνουν νυχθημερόν τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ.
Κατηγορούνται, λοιπόν, οι Έλληνες της Κύπρου από τους Γερμανούς ότι ξεπλένουν μαύρο χρήμα, γι’ αυτό τιμωρούνται. Η συνδικαλιστική οργάνωση, όμως, των Γερμανών ανακριτών εκτιμά ότι στη Γερμανία ξεπλένονται ετησίως 50-60 δισ. ευρώ από παράνομες δραστηριότητες, π.χ. εμπόριο ναρκωτικών και όπλων. Από αυτά μόνο το 1% μπορεί ν’ ανακτηθεί από τις αρχές.
Το λόγο τον εξηγεί ο Ιταλός εισαγγελέας Ρ. Σκαρπινάτο, από τους σημαντικότερους διώκτες της μαφίας: Το γερμανικό μαύρο χρήμα περνά πρώτα από δεκάδες διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ώστε να χάνεται η προέλευσή του. «Αν ήμουν μαφιόζος, θα έκανα επενδύσεις στη Γερμανία», προσθέτει ο εισαγγελέας στο γερμανικό περιοδικό «Capital».
Η γερμανική έκδοση των «FinancialTimes» συμφωνεί: «Σε καμιά άλλη βιομηχανική χώρα το ξέπλυμα χρήματος δεν είναι τόσο εύκολο. Δεν υπάρχει πολιτική βούληση να καταπολεμηθεί αυστηρά το οργανωμένο έγκλημα.»
Τι λένε για όλ’ αυτά οι συγκυβερνώντες (την Ελλάδα) εταίροι της κ. Μέρκελ; Και ο άλλος, ο ανεκδιήγητος, που έλεγε ότι κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα; Τσιμουδιά οι εθελόδουλοι!
ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Φαίνεται ότι οι Αγγλοαμερικανοί και η σύμμαχός τους Ε.Ε. θεωρούν ότι έφτασε επιτέλους η ώρα να υλοποιήσουν τα αποτρόπαια σχέδιά τους εναντίον του κυπριακού ελληνισμού, τον οποίο νομίζουν ότι μπορούν πλέον να χειραγωγούν.
Αφού οδήγησαν τεχνηέντως και την Κύπρο στην οικονομική καταστροφή, με ευθύνη όλου του πολιτικού κόσμου, που υποστήριξε ή αποδέχθηκε την ένταξη στην Ε.Ε., αποπροσανατόλισαν τους ψηφοφόρους, διοργανώνοντας έναν προεκλογικό αγώνα με κυρίαρχο στοιχείο την οικονομία κι όχι το εθνικό θέμα. Πέταξαν τον εθελόδουλο Χριστόφια (ντροπαλό υποστηρικτή του ΝΑΙ) σαν στυμμένη λεμονόκουπα και προωθούν τον αδίστακτο ΝΑΙνέκο Αναστασιάδη για Πρόεδρο.
Φαίνεται ότι θα τα παίξουν όλα για όλα, γιατί δε δίστασαν να κάψουν ακόμη και τις πολύτιμες σ’ αυτούς εταιρείες δημοσκοπήσεων, οι οποίες λειτουργούν για να επηρεάζουν την κοινή γνώμη κι όχι για να την καταγράφουν. Θυμίζουμε με ποιο τρόπο «έσπρωξαν» τον Τσίπρα το 2008, δίνοντάς του πάνω από 20% (ενώ δεν είχε ξεκολλήσει από το 5%), στην προετοιμασία του «Δεκέμβρη», με τον οποίο έφθειραν τον άβουλο Καραμανλή, τον ανέτρεψαν, ακύρωσαν τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και τις ελάχιστες άλλες θετικές πλευρές της πολιτικής του. Μέχρι τώρα, όμως, πρόσεχαν τουλάχιστον όσο πλησίαζε η ημέρα των εκλογών να προσαρμόζουν τα «ευρήματα» με την πραγματικότητα, ώστε να μην εκτεθούν ανεπανόρθωτα και δεν μπορούν πλέον να παίζουν το ρόλο τους. Στην Κύπρο δεν έκαναν ούτε αυτό.
Κάνοντας έναν χοντρικό υπολογισμό, αν οι εταιρείες δεν είχαν επηρεάσει το εκλογικό σώμα της Κύπρου, ο Αναστασιάδης θα είχε περίπου 40% και ο Λιλλήκας θα ήταν δεύτερος, οπότε όλα θα ήσαν ανοιχτά για το δεύτερο γύρο. Τώρα το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο, μ’ ένα σχέδιο «λύσης» έτοιμο, χειρότερο μάλλον από το σχέδιο Ανάν, ύστερα και από τις μονομερείς υποχωρήσεις που έκανε ο Χριστόφιας. Ο Αναστασιάδης είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, με τον εσμό των «υπερπατριωτών» της ΕΟΚΑ Β΄ γύρω του (ο πατέρας του αστυνομικός διευθυντής Λεμεσού, πραξικοπηματίας, έκανε τις συλλήψεις στη Λεμεσό), είναι ο πρόθυμος και να «πουλήσει» το εθνικό θέμα και να χαρίσει το δημόσιο πλούτο στη Μέρκελ και τους εταίρους της.
Επειδή η κατάσταση έχει δυσκολέψει πολύ, απαιτείται ακόμη μεγαλύτερη πολιτική τόλμη από τις πατριωτικές δυνάμεις του κυπριακού ελληνισμού. Απαιτείται συσπείρωση με καθαρές θέσεις και υπέρβαση των προσωπικών και άλλων μικροφιλοδοξιών. Η θέση του Λιλλήκα για εκδίωξη της τρόικας είναι μια σημαντική θέση, αλλά δεν είναι αρκετή. Αν πράγματι την εννοεί και δεν την υποστηρίζει εκ του ασφαλούς ότι δε θα χρειαστεί να την τηρήσει ή αν δε σκοπεύει να την στρογγυλέψει κάποια στιγμή, πρέπει να γνωρίζει κι αυτός και όσοι τον ψήφισαν ότι αυτό συνεπάγεται αποχώρηση από την Ε.Ε., πρώτη προϋπόθεση για την ανόρθωση της οικονομίας, κι ότι χρειάζεται μια άλλη πολιτική σε όλους τους τομείς.
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό