ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Μια ευχάριστη έκπληξη ήταν το φυλλάδιο της Ιεραρχίας «προς το λαό», που με ομόφωνη απόφαση της Ιεράς Συνόδου διαβάστηκε στους ναούς την Κυριακή 19/12/10. Με σκληρή γλώσσα εκφράζει την αντίθεσή της στη σημερινή κατάσταση: «Η χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη, αλλά να διοικείται επί της ουσίας από τους δανειστές μας … Δηλώνουμε ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχήν». Κατηγορεί την πολιτική ηγεσία ότι «ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα της χώρας και του λαού» και ότι «καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις μόνο και μόνο γιατί είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή της εξουσίας». Αναφέρει ότι «για πολλούς οικονομολόγους η παρούσα κρίση είναι κατασκευασμένη», προφανώς ενστερνιζόμενη αυτή την άποψη. Η έκπληξη προέρχεται από το γεγονός ότι μέχρι τώρα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος συνέπλεε με την κυβέρνηση και το Πατριαρχείο, που ακολουθούν την αμερικανική πολιτική.

Δύο, νομίζουμε, είναι οι βασικοί λόγοι αυτής της μεταστροφής. Ο πρώτος είναι η απελπιστική οικονομική κατάσταση στην οποία περιέρχονται συνεχώς μεγάλες κοινωνικές ομάδες. Η Εκκλησία οφείλει να εκφράσει αυτούς τους ανθρώπους και να τους συμπαρασταθεί (συσσίτια κ.λπ.), διαφορετικά θα χάσει την επαφή με το πλήρωμά της. Ο δεύτερος είναι η φανερή επιδίωξη των ξένων δανειστών-προστατών ν’ αποδυναμώσουν κάθε θεσμό που διαφοροποιεί και στηρίζει τον ελληνικό λαό, ακόμη και τους συντηρητικούς θεσμούς, όπως η Εκκλησία. Έστω και με τη μορφή ερωτήματος καταγγέλλεται ότι οι απαιτήσεις των «κυριάρχων-δανειστών μας … αφορούν και στην πνευματική και πολιτιστική φυσιογνωμία της Πατρίδας μας …Την ενότητα μεταξύ των ποιμένων και του λαού έχουν στόχο οι έμποροι των λαών», για να μπορέσουν να τον υποτάξουν.

Στους δύσκολους αυτούς καιρούς ευχής έργο θα ήταν η συνεχής και δυναμική παρουσία της Εκκλησίας στην κοινωνία στο πλευρό κάθε αδυνάτου, εναντίον κάθε μορφής εκμετάλλευσης και αδικίας, όπως επιτάσσει η κοινωνικά απελευθερωτική ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση. Αυτό, όμως, προϋποθέτει τον εκδημοκρατισμό της Εκκλησίας, κάτι που δε διαφαίνεται, δυστυχώς, στον ορίζοντα.

Το διάγγελμα, πάντως, ήταν μια θετική συμβολή στην έκφραση της αντίθεσης του ελληνικού λαού προς το μνημόνιο, παρά τις εξισορροπιστικές κινήσεις του Αρχιεπισκόπου που προηγήθηκαν ή ακολούθησαν. Γι’ αυτό ήταν απαράδεκτη η στάση των περισσοτέρων κομμάτων της αριστεράς (ΚΚΕ, ΣΥΝ, ΔΗΜ.ΑΡ. κ.λπ.), που, αντί να συγχαρούν την Ιεραρχία (διατυπώνοντας τις δικαιολογημένες επιφυλάξεις τους), βρήκαν μόνο κακές κουβέντες να πουν. Αν δε μιλούσε η Εκκλησία για το μνημόνιο, θα την κατηγορούσαν (δικαίως). Τώρα που μίλησε πάλι ενοχλήθηκαν! Μήπως γιατί δεν έχουν πλέον το μονοπώλιο της έκφρασης της λαϊκής αντίδρασης κατά του μνημονίου ή μήπως γιατί κατά βάθος δεν ενδιαφέρονται ή δε θέλουν να καταργήσουν το μνημόνιο;

Στην πολιτική συγκυρία που βρισκόμαστε σήμερα, με την πατρίδα μας υπό κατοχήν να περνάει κρίσιμες ώρες, νομίζουμε ότι είναι περισσότερο χρήσιμη από ποτέ η κατά το δυνατόν ισχυρότερη παρουσία του ΑΣΚΕ. Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι κατά την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, οπότε όλοι ή θριαμβολογούσαν ή σιωπούσαν ή θεωρούσαν το ζήτημα δευτερεύον (προείχαν τα στενοκομματικά ή προσωπικά συμφέροντα), το ΑΣΚΕ φώναζε με όση δύναμη διέθετε ότι υποθηκεύεται το μέλλον της χώρας, ότι πρόκειται για την ολοκλήρωση του πλέγματος εξάρτησης, που θα οδηγούσε με βεβαιότητα στη σημερινή κατάσταση, την οποία είχαμε προβλέψει επακριβώς (βλ. ανακοίνωση ΑΣΚΕ 28/12/2001).

Τώρα που πρέπει να απαλλαγούμε απ’ αυτό το πλέγμα, για να μη διαλυθούμε ως κράτος, τώρα που η σκληρότητα των κατοχικών φαίνεται να οδηγεί σε μια μεγάλη κοινωνική εξέγερση (ειρηνική και δημοκρατική, ελπίζουμε) μόνο το ΑΣΚΕ θέτει το θέμα της αποχώρησης από την Ε.Ε. ως την πρώτη προϋπόθεση για τη διάσωση της χώρας μας και του πολιτισμού της, για την προάσπιση της ακεραιότητάς της, για τη δημοκρατία και την κοινωνική απελευθέρωση. Τώρα, μάλιστα, έχει αποδειχτεί στα μάτια του καθενός ότι το ΑΣΚΕ, όταν έκανε αυτές τις προβλέψεις, δεν υπερέβαλλε, απλώς έπραττε το καθήκον του. Σήμερα είναι πλέον πολύ μεγάλη η μερίδα του ελληνικού λαού που κατάλαβε τι επιδιώκουν η Ε.Ε. και οι άλλοι διεθνείς οργανισμοί του κεφαλαίου, που θέλει ν’ απαλλαγεί από αυτούς και περιμένει ν’ ακούσει μια ολοκληρωμένη πρόταση για την έξοδο από την κρίση και για την ανάκαμψη της πατρίδας μας. Ελπίζουμε ότι σ’ αυτή την πρόταση θα προσχωρήσουν και άλλες προοδευτικές δυνάμεις και το ΑΣΚΕ θα μοιραστεί το βάρος για την προώθησή της, αλλά προς το παρόν δε συμβαίνει αυτό.

Η φωνή του ΑΣΚΕ πρέπει ν’ ακουστεί ισχυρότερη και για έναν επιπλέον λόγο. Μαζί με τους κατοχικούς, που θα φύγουν νύχτα από την Ελλάδα, καταρρέει ολόκληρο το πολιτικό σύστημα. Τα ξένα κέντρα που μέχρι τώρα μας εξουσιάζουν είναι βέβαιο ότι προετοιμάζουν εναλλακτικές λύσεις. Πολλοί θα σπεύσουν να βολευτούν, άλλοι θα στρουθοκαμηλίσουν. Το ΑΣΚΕ, όπως πάντα, θα πει στον ελληνικό λαό σε ποιους μπορεί να έχει εμπιστοσύνη και πόση εμπιστοσύνη μπορεί να έχει στον καθένα, ώστε επικεφαλής του αγώνα μας εναντίον του εχθρού μας να μην είναι ό ίδιος ο εχθρός μας, ώστε η φωνή που διαταγές μας δίνει να μην είναι του εχθρού μας η φωνή (Μπρεχτ).

Μέχρι τώρα το ΑΣΚΕ, με τις μικρές δυνάμεις που διαθέτει, προσπαθεί να προσφέρει αξιόπιστες αναλύσεις, προβλέψεις και προτάσεις, μέσα από την «Ενημέρωση», την ιστοσελίδα, τις εκδόσεις, τις εκδηλώσεις, τις προκηρύξεις, τις αφίσες και τις συνεντεύξεις στα λιγοστά μέσα όπου έχουμε πρόσβαση (αφού από τα μεγάλα ΜΜΕ των μεγαλοεπιχειρηματιών έχουμε και θα έχουμε το … προνόμιο του πλήρους αποκλεισμού). Δε μας δεσμεύει τίποτα και μοναδικό κριτήριο είναι το καλό της χώρας μας. Δυστυχώς οι πολλοί δε λειτουργούν έτσι, γιατί έχουν δεσμεύσεις και εξαρτήσεις, που τους επιβάλλουν αυτολογοκρισία, με συνέπεια οι προτάσεις τους να μην οδηγούν πουθενά.

Επίσης το ΑΣΚΕ, με τη φυσική παρουσία των μελών και των φίλων του σε φορείς και κινήσεις, σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις με τις οποίες έχουμε κοινούς στόχους έχει και συγκεκριμένες επιτυχίες, π.χ. απόρριψη του σχεδίου Ανάν. Τέλος, πολλοί είναι αυτοί που μας λένε ότι η ανιδιοτελής στάση του ΑΣΚΕ είναι παράδειγμα και ελπίδα γι’ αυτούς ή ότι η φωνή του ΑΣΚΕ είναι η φωνή της συνείδησής τους. Ίσως αυτή να είναι και η μεγαλύτερη προσφορά του ΑΣΚΕ, γιατί πιστεύουμε ότι δε θ’ αργήσει η ώρα που αυτή η φωνή της συνείδησης θα καθοδηγήσει και τη δική τους στάση ζωής.

Η συμμετοχή του ΑΣΚΕ στις εκλογές

Το ΑΣΚΕ προσπαθεί να συμμετέχει και σε όλες τις εκλογές (εθνικές και ευρωεκλογές) όχι γιατί επιδιώκει να ικανοποιήσει μικροκομματικές ή προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να ακουστεί ευρύτερα η φωνή μας έστω για λίγα λεπτά, έστω τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Η συμμετοχή σε εκλογές είναι η πιο επώδυνη πλευρά του πολιτικού μας αγώνα, κυρίως γιατί δεν έχουμε ούτε θέλουμε να έχουμε καμιά άλλη χρηματοδότηση πέραν των συνδρομών των μελών και των φίλων μας και κατά δεύτερο γιατί λίγοι άνθρωποι, χωρίς κανένα επαγγελματικό στέλεχος ή μέλος, πρέπει να επωμιζόμαστε μεγάλο φόρτο πρακτικής δουλειάς.

Σήμερα το οικονομικό πρόβλημα του ΑΣΚΕ είναι εντονότερο από ποτέ, γιατί η οικονομική κρίση έχει πλήξει λιγότερο ή περισσότερο το οικογενειακό εισόδημα όλων των μελών και φίλων. Όταν, μάλιστα, μέσα στο ίδιο σπίτι υπάρχουν δύο απολύσεις, η κατάσταση είναι τραγική. Ο μόνος τρόπος για ν’ ανταποκριθούμε και να μην απουσιάσουμε για 2^η συνεχόμενη φορά (μετά το 2009) από εθνικές εκλογές είναι να διευρυνθεί σημαντικά ο κύκλος των φίλων που μας συμπαραστέκονται. Γι’ αυτό καλούμε τον καθένα και την καθεμιά που παρακολουθεί μέσα από την «Ενημέρωση» ή την ιστοσελίδα την προσπάθεια του ΑΣΚΕ και πιστεύει στην ανάγκη ενίσχυσής του να έρθει σε επαφή με την Εκτελεστική Επιτροπή και να δηλώσει από τώρα το μεγαλύτερο ή μικρότερο χρηματικό ποσό ή οποιαδήποτε άλλη βοήθεια μπορεί να προσφέρει. Αυτές οι δηλώσεις προσφοράς μπορεί να γίνουν

Η πολιτική κατάσταση είναι εξαιρετικά ρευστή, εκλογές μπορεί να προκηρυχθούν ανά πάσα στιγμή κι εμείς πρέπει τότε να είμαστε έτοιμοι, γιατί διαφορετικά δεν προλαβαίνουμε τις χρονικές προθεσμίες. Την απόφαση συμμετοχής ή μη θα πάρει η Σύνοδος του ΑΣΚΕ, η οποία θα συγκληθεί αμέσως με την τυχόν προκήρυξη πρόωρων εκλογών. Εάν, τελικά, δεν καταφέρουμε να πάρουμε μέρος, είναι προφανές ότι συνεχίζουμε τον αγώνα μας σε όλους τους άλλους τομείς και με όλες μας τις δυνάμεις, αλλά οι δυνατότητες ενίσχυσης του ρόλου του ΑΣΚΕ περιορίζονται. Γι’ αυτό θέλουμε να εξαντλήσουμε όλες τις δυνατότητες για τη συμμετοχή μας και ελπίζουμε ότι θα τα καταφέρουμε.