ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

Το Σάββατο στις 9 Μαρτίου, ώρα 17:30, στα γράφεια του ΑΣΚΕ θα γίνει συνάντηση για το «κόψιμο της πίτας» και να συνομιλήσουμε για την πολύ σοβαρή και επικίνδυνη συγκυρία.  Σας περιμένουμε.

 

 

Η δεύτερη θητεία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μετά την προσωπική του αποτυχία, μάλιστα, στις επαναληπτικές αυτοδιοικητικές εκλογές, χαρακτηρίζεται από τη σπουδή του να προωθήσει και να επιταχύνει τη θεσμοθέτηση μιας σειράς αντιδημοκρατικών και αντικοινωνικών μέτρων, χωρίς, όπως δείχνει, να  τον ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος, ενόψει των ευρωεκλογών. Τα μέτρα αυτά είναι σε γενικές γραμμές:

 - Τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια», που είναι στην ουσία αναβάθμιση των «κολλεγίων». Η κυβέρνηση Μητσοτάκη   παραβιάζει απροκάλυπτα το  Συντάγμα, προκειμένου να υπηρετήσει εγχώριες και ξένες απαιτήσεις, χωρίς να λογαριάζει τις ογκούμενες αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας.

 -Βιάστηκε για το «γάμο» των «ομοφύλων» (και όχι ομοφυλοφίλων, λόγω «πολιτικής ορθότητας»), δήθεν για την προστασία των παιδιών, που Κύριος οίδε πώς απέκτησαν «ομόφυλα» ζευγάρια. Κι αν ήταν αυτός ο σκόπος, γιατί δε λυνόταν με επέκταση του συμφώνου συμβίωσης;

Ο τελικός σκοπός είναι πασιφανής, δηλ.  η απόκτηση  παιδιών με παρένθετη γυναίκα για «ομόφυλους». Προφανώς ο Μητσοτάκης εξοφλεί γραμμάτια ξένων διχάζοντας την κοινωνία και τα κόμματα και ιδιαίτερα τη ΝΔ.  «Προδευτικοί» οι λίγοι, «σκοταδιστές» οι πολλοί, σύμφωνα με τα  κυβερνητικά, και όχι μόνο, ΜΜΕ  !

           -Περαιτέρω  ιδιωτικοποιήση του Ε.Σ.Υ.  και ιδιαίτερα των δημόσιων νοσοκομείων, που έχουν αποψιλωθεί  από προσωπικό και πόρους,  με την καθιέρωση απογευματινών χειρουργείων επ’ αμοιβή, όπως έγινε πριν  και με τα απογευματινα ιατρεία. Μάλιστα ο κ.Αδωνις, που με το καλημέρα επιβάρυνε τους ασφαλισμένους με την αύξηση της τιμής των φαρμάκων,  μας  είπε ότι οι αμοιβές αυτές είναι ένα «νόμιμο» φακελάκι. Τελικά έτσι με την έλλειψη προσωπικού τα χειρουργεία θα γίνονται το απόγευμα για τους έχοντες. Οι υπόλοιποι στο έλεος του Θεού...

           -Κατάργηση δικαστικών  καταστημάτων και εφετείων διαφόρων πόλεων(π.χ Αγρίνιο, Καλαμάτα, Χαλκίδα),  συγχώνευση ειρηνοδικείων με πρωτοδικεία σύμφωνα με τις εντολές της Παγκόσμιας Τράπεζας. Αυτό θα ξεσηκώσει αντιδράσεις, που θα έχουν αντίκτυπο στις τοπικές κοινωνίες  και εντός του κυβερνητικού κόμματος.

Αγροτικές κινητοποιήσεις

Η τωρινή κινητοποίηση των αγροτών μας δε μοιάζει  με τις συνήθεις προηγούμενες. Συμπίπτει με αυτές των ευρωπαίων αγροτών, που καταφέρονται κατά της Ε.Ε., επειδή η «πράσινη μετάβαση», που έχει αποφασιστεί, τους επιβάλλει. υποχρεωτική  αγρανάπαυση και έτσι  τους αποκλείει από τα κοινοτικά κονδύλια της ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική), που με γερμανική απαίτηση είναι μειωμένα (386,6 δις για τα έτη 2021-2027, δηλ. 55 δις το χρόνο. Αντίθετα την Ουκρανία αποφάσισαν να την ενισχύσουν με 50 δις).  Ετσι σε συνδυασμό με την αύξηση του κόστους παραγωγής και τις αθρόες εισαγωγές αγροτικών προϊόντων απο τρίτες χώρες κινδυνεύει σε συρρίκνωση ο αγροτικός τομέας και η αγροτική παραγωγή. Εξω από τα γραφεία της Ε.Ε. στις Βρυξέλλες οι αγρότες φώναζαν «Λεφτά για τους αγρότες, όχι για τον Ζελένσκι».

Οι Ελληνες αγρότες, πέραν των αποζημιώσεων από τις πρόσφατες καταστροφές και λόγω  της μεγάλης ακρίβειας, που ταλανίζει τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας,  διεκδικούν τη μείωση του κόστους παραγωγής (καυσιμα, ρεύμα λιπάσματα κ.λπ). Η κυβέρνηση Μητσοτάκη τους δίνει ψίχουλα, επειδή μας έχουν επιβάλει οι δανειστές θηριώδη  πρωτογενή πλεονάσματα, για να διατηρηθεί η περιβόητη «επενδυτική βαθμίδα». Κι άλλη κρίση κι άλλο πολιτικό κοστος.

 Ελληνοτουρκικά

Αλλο ένα «κατόρθωμα» του Μητσοτάκη με τον  οσφυοκάμπτη Γεραπετρίτη, πειθαρχώντας στις αμερικανογερμανικές «υποδείξεις», είναι ο κατευνασμός της Τουρκίας, που διατηρεί στο ακέραιο όλες τις διεκδικήσεις της απέναντι στη χώρα μας (Casus Belli, αποστρατικοποίηση νησιών μας, «γαλάζια πατρίδα», τουρκολιβυκό μνημόνιο κ.λπ.)

Με την περιβόητη «Διακήρυξη των Αθηνών» γεραπετρίτειας έμπνευσης δεσμευόμαστε να μην «θυμώσουμε» την Τουρκια, επειδή «τα μέρη δεσμεύονται  να απέχουν από κάθε δήλωση, πρωτοβουλία, ή ενέργεια που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τη διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή του<....>«θα προσπαθήσουν να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφορά προκύψει μεταξύ τους με φιλικό τρόπο, μέσω απευθείας διαβουλεύσεων μεταξύ τους ή με άλλα μέσα αμοιβαίας επιλογής, όπως προβλέπεται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών». Αυτό βεβαια ουδόλως δεσμευει τον Ερντογάν να καταφέρεται πρόσφατα κατά της Ελλάδας και να υπερθεματίζει υπερ της «γαλάζιας πατρίδας» του. Από την κυβέρνηση Μητσοτάκη αιδήμων σιωπή. Αντίθετα χορηγεί 7ήμερη βίζα σε Τούρκους πολίτες μόνο για στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου από τα Δωδεκάνησα έως τη Λήμνο!  Ισως επειδή είναι υποψήφια προς αποστρατικοποίηση; Πού θα φθάσει ο ενδοτισμός του; Τι εγκυμονούνται;

 Στη ΝΔ    το κατεστημένο πολιτικό σύστημα βρίσκεται εδώ και καιρό σ’ ενα παράδοξο αδιέξοδο. Η φθορά της μητσοτάκειας ΝΔ δεν ενισχύει κάποιο άλλο εν δυνάμει κυβερνητικό κόμμα. Η φθορά αυτή οφείλεται στην ακραία νεοφιλελευθερη πολιτική που ασκεί (ακρίβεια, πλειστηριασμοί, ιδιωτικοποιήσεις, λιτότητα κ.λπ) καθώς και στον ενδοτισμό στα εθνικά θέματα, προκαλώντας κοινωνικές αντιδράσεις, οι οποίες αντανακλώνται  στις εντεινόμενες εσωτερικές της αντιθέσεις. Διαμάχη σημιτικών, που τοποθέτησε ο Μητσοτάκης σε καίριες κυβερνητικές θέσεις, με αυτούς της λεγόμενης λαϊκής δεξιας που ηγείται ο Σαμαράς. Επίσης οι καραμανλικοί, όπως ο Δένδιας, ο Χαρακόπουλος και άλλοι διαφοροποιούνται από τη μητσοτακική πολιτική που προωθεί εν τάχει όλα τα αντιδημοκρατικά νομοθετήματα.

Δεν ενδιαφέρεται ο Μητσοτάκης να παραμείνει για τρίτη κυβερνητική θητεία; Φοβάται σ’ αυτή την περίπτωση τη δημιουργία νέου κόμματος από στελέχη της ΝΔ, μετά μαλιστα την πιθανή εκλογή Τραμπ; Η μήπως αληθεύουν τα δημοσιεύματα για μετακίνησή του σε ανώτατο αξίωμα στην Κομισιόν; Γι’ αυτό εξοφλει άρον άρον   γραμμάτια;  Οι απαντήσεις εν καιρώ.

Στο ΣΥΡΙΖΑ η κασσελάκεια εποχή  μόνο το τίτλο του κόμματος έχει διατηρήσει. Εχει αλλάξει άρδην φυσιογνωμία προς τα δεξιά, ψηφίζοντας μάλιστα ορισμένα κυβερνητικά νομοσχέδια, όπως τις αμυντικές δαπάνες που ποτέ προηγουμένως δεν είχε ψηφίσει. Για το «γάμο»  ο Κασσελάκης δήλωσε ότι είναι «ταυτοτικό» ζήτημα για το ΣΥΡΙΖΑ. Δηλ. η  ταυτότητα του ΣΥΡΙΖΑ είναι η ταυτότητα του Κασσελάκη; Μάλιστα όταν η Ιερά Σύνοδος αποφάσισε την αντίθεσή της στο «γάμο» ο κασσελάκειος ΣΥΡΙΖΑ για να βοηθήσει το Μητσοτάκη ζήτησε το χωρισμό Κράτους-Εκκλησίας! Εν τω μεταξύ άρχισαν τα όργανα με τον γνωστό και μη εξαιρετέο Πολάκη και τον Παππά, που δεν κρύβει τις φιλοδοξίες του ποντάροντας στην αναμενόμενη συντριβή του κόμματος στις ευρωεκλογές. Εκεί  πάντως ισχύει το τρεις λαλούν και δυό χορεύουν. Τι θα συμβεί τότε; Μήπως η πλήρης διάλυση είναι ante portas;

Στο ΠΑΣΟΚ   η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» του ολίγιστου γερμανόστροφου Ανδρουλάκη ψηφίζει τα πιο σημαντικα νομοσχέδια της ΝΔ. Δηλώνει ότι θα ψηφίσει το «γάμο» και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ψήφισε την επιστολική ψήφο για τις ευρωεκλογές που αυτό, φυσικά, ευνοεί τη ΝΔ. Δημοσκοπικά εμφανίζεται να υπερισχύει οριακά του ΣΥΡΙΖΑ, όχι λόγω πολιτικής υπεροχής αλλά επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Κασσελάκη καταποντίζεται. Παραμένει πάντως δημοσκοπικά σε χαμηλά ποσοστά 12 έως 13%. Δεν φαίνεται να έχει καμμιά πιθανότητα ραγδαίας ανοδικής πορείας. Σε τι ελπίζει ;

Στο ΚΚΕ   ευχάριστη έκπληξη είναι η θέση του κατά του «γάμου». Η ελληνοποίηση της πολιτικής του, παρά τις αγκυλώσεις του, που αποβάλλει πολύ αργά, του δίνει την ελπίδα στις ευρωεκλογές ότι θα ψηφισθεί  από ένα  ευρύτερο αριθμό ψηφοφόρων άλλων κομμάτων. Ομως θ΄αλλάξει κάτι πραγματικά;

Τα υπόλοιπα κόμματα

 Η Νέα(;) Αριστερά νομίζει  ότι είναι ο «καλός ΣΥΡΙΖΑ» . Δεν  αντιλαμβάνονται ότι είτε κακός είτε καλός ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκετα σε αποδρομή;

Η Ζωή μια ψηφίζει κυβερνητικα  νομοσχέδια μια κάνει και αντιπολίτευση. Ζωή είναι αυτή...

Οι λοιποι δεξιοί και θρησκευάμενοι εκμεταλλεύονται το ζήτημα με το «γάμο» και έτσι δημοσκοπικά υπερβαίνουν, κατά πολύ ίσως, το 3%.

Οποια κι αν είναι η πολιτική κατάσταση κι όποιες εξελίξεις κι αν δρομολογηθούν δεν πρόκειται,  δυστυχώς, να αλλάξει κάτι προς όφελος των  Ελλήνων, της κοινωνίας και  των εθνικών συμφερόντων, επειδή η πλειονότητα των ηγεσιών πολιτικών, πνευματικών και οικονομικών υπακούουν στις απαιτήσεις του ξένου παράγοντα (ΗΠΑ, Γερμανίας, Ε.Ε. κ.λπ). Η ανάδειξη πολιτικών δυνάμεων που να υπηρετουν τα ελληνικά συμφέροντα, να διευρύνουν τη δημοκρατία, να προωθούν την κοινωνική δικαιοσύνη και να προασπίζονται την Εθνική κυριαρχία είναι η αναγκαία συνθήκη για την επιβίωση της Ελλάδας.

Οι όποιες αναφορές, «αναλύσεις» των παγκόσμιων (διεθνών) γεγονότων και διαγραφόμενων τάσεων δεν γίνονται για «εγκυκλοπαιδικούς», «ακαδημαϊκούς», απλώς θεωρητικούς λόγους, αλλά στοχεύουν στην διερεύνηση της σχέσης αυτών και τις επιπτώσεις στα εθνικά, ελληνικά «πράγματα». Και, κυρίως, στην διαχρονική επιβεβαίωση της περίφημης φράσης του μεγάλου Κ. Καβάφη («Στα 200 π.Χ» ο τίτλος του ποιήματός του) «[…] με την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών [...]» και, κυριότατα, στο εάν έχουμε τη θέληση και τα πρόσωπα να υπερπηδήσουμε τα ποικίλα «εμπόδια» ώστε να δράσουμε ανάλογα

Γενικά, η φαινόμενη εικόνα και εντύπωση, τώρα, είναι πως, παρά το Ουκρανικό (), Ισραήλ-Χαμάς, Χούθι-Δύση μέτωπα, υπάρχει μια σιωπηρή γενική «ισορροπία» και πως γενικά κίνδυνος ευρύτερης, ακόμη και πυρηνικής, έκρηξης (έστω και μη γενικής) πρέπει να αποκλείεται.

Ομως και μόνο η αναφορά από πολλές πλευρές πως ένα «τυχαίο» περιστατικό μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτες εξελίξεις δεν δημιουργεί ευοίωνες προοπτικές. Αλλωστε η συνεχώς διευρυνόμενη απόσταση ισχύος μεταξύ, σχηματικά, Δύσης και Ανατολής, παρά τις πολλές σχέσεις μεταξύ μελών και από τις δύο «παρατάξεις», δημιουργεί κίνδυνο απόπειρας πρόωρης(!) «παγκόσμιας» επικράτησης ή, αντίθετα, μιας «αμυντικής» απόπειρας για «οριστική» αποτροπή απώλειας της τωρινής πρωτοκαθεδρίας!

Και μπορεί, ίσως, η Ρωσοουκρανική σύγκρουση να καταλήξει, σταδιακά, στην επαναφορά της Ανατολικής Ουκρανίας στη Ρωσία και έτσι να μην συνεχίζει να λειτουργεί ως πεδίο Αμερικανικών πειραματισμών, όμως οι «διαφορές» Ισραήλ και Παλαιστινίων είναι μάλλον αγεφύρωτες, ως ζήτημα ζωής και θανάτου και για τις δύο πλευρές...

Πάντως ο «Δυτικός Συνασπισμός» σπαράζεται εσωτερικά, ακόμη και μέσα στο κυρίαρχο μέλος του (ΗΠΑ), ενώ ο «Ανατολικός» (5μελές BRICS) ήδη διπλασιάζεται, με ό,τι αυτό προοιωνίζεται, παρά τη χαλαρότητα των δεσμών του...

Η περίπτωση Τραμπ

Τον Σεπτέμβριο του 2016, 2 μήνες πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ («Ενημέρωση του ΑΣΚΕ φύλλο 167») είχαμε αναλύσει τι σήμαινε η υποψηφιότητα του Τραμπ και προβλέψει την επιτυχία του (που απεκλείετο από όλους, όπου γης). Εκέρδισε ο Τραμπ και ουσιαστικά επιτέθηκε στα σχέδια των εμπνευστών της Παγκοσμιοποίησης και τέθηκε επικεφαλής του, άτυπου ακόμη, «συνασπισμού» των κρατών-εθνών, που επιμένουν στην Ανεξαρτησία τους, όπως και Ρωσία του Πούτιν, Κίνα κ.λπ. (όπου δεν δρουν ανεξέλεγκτα οι απειράριθμες ΜΚΟ της «Δυτικής» Παγκοσμιοποίησης, όργανά της). Και, φυσικά, υπήρξε παγκόσμια «κατακραυγή» κατά του παραδείγματος του, που αναζωπυρώθηκε πάλι, τώρα που «απειλείται» και νέα επικράτησή του.

Οντως, εάν δεν αποκλειστεί ο Τραμπ από υποψήφιος στις εκλογές του Νοεμβρίου 2024 στις ΗΠΑ, με διάφορους «τρόπους», ακόμα και ακραίους(), φυσικά ακραίας (ξανά!) αντιδημοκρατικότητας(!), οι εξελίξεις θα είναι πιθανότατα (υπάρχουν και σε κάποιους «ελπίδες» καθεστωτικής μεταστροφής του ως νέου προέδρου των ΗΠΑ, μάλλον ευχολογικές) εντελώς διαφορετικές από τις πιθανώς δρομολογούμενες

Σίγουρα, πάντως, η Δυτική Παγκοσμιοποίηση του ΝΤΑΒΟΣ θα ματαιώνεται, ευτυχώς για την Ανθρωπότητα, ανεξάρτητα από πιθανές παρενέργειες αρνητικές, π.χ. νέες στενότερες σχέσεις του με ...Ερντογάν! Πάντως ο Νοέμβριος είναι ακόμη μακριά...

Και ο Ερντογάν

Εν μέσω της γενικής αβεβαιότητας και των ενεργών ήδη κινδύνων εμφανίζεται και ο μεγαλοϊδεασμός και μεγαλομανία του Ερντογάν, ο οποίος ως αυτοδιοριζόμενος εκφραστής του Παντουρκισμού(!) και Πανισλαμισμού(!) επιδιώκει να γίνει το έκτο μόνιμο(!) μέλος (με έβδομο τη Γερμανία;) του Συμβουλίου Ασφαλείας του (συνεχώς αποδυναμούμενου) ΟΗΕ και όχι, πλέον, απλός περιφερειάρχης. Και φαίνεται να κερδίζει, προσωρινά έστω, αρκετές επιτυχίες με την ευγενική συνεπικουρία του διδύμου Κυρ. Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη, του αποκαλούμενου βαθέως υποκλινόμενου. Δεν πρόκειται, βέβαια, να μακροημερεύσει, όμως αν δεν εμποδιστεί έγκαιρα η υποκλινόμενη στον Ερντογάν πολιτική του διδύμου αυτού, θα έχει περιληφθεί σύντομα ολόκληρο το Ανατολικό Αιγαίο στην ανύπαρκτη σήμερα «γαλάζια πατρίδα» της Ερντογανικής ΤουρκίαςΚαι χρειαζόταν υπεράνθρωπες προσπάθειες του διδύμου να πάρει τα F16 ο Ερντογάν και να τον υποδεχθεί μετά Βαΐων και κλάδων η Αίγυπτος.

 

Αντιδράσεις στα υπερεθνικά κελεύσματα των πολυεθνικών της «Δύσης».

Οι λαοί στις ΗΠΑ και τις χώρες της Ε.Ε. ήδη αντιδρούν στις εντολές της Δυτικής Νέας Τάξης με απειλή άμεσου διχασμού, με αγροτικές κινητοποιήσεις κατά του κινδύνου αφανισμού αγροτικής παραγωγής και με μετακίνηση της ψήφου τους προς κόμματα που υιοθετούν μέτρα κατά της βίαιας αλλοίωσης της σύνθεσης του εθνικού πληθυσμού και εξαφάνισης της εθνικής τους ιδιοσυστασίας.

Ακόμη και στην Ελλάδα χρησιμοποιούμενη ως πειραματόζωο, όπου ως χώρα προτεκτοράτο (ακόμη) και χρησιμοποιούμενη ανενδοίαστα από τους «προστάτες» και τους εντόπιους υπηρέτες των (και μάλιστα πολλούς αυτοονομαζόμενους «αριστερούς»(!)) ως πειραματόζωο για την εφαρμογή στην πράξη των εντολών της Νέας Τάξης τους «να μην έχουμε τίποτα και έτσι να είμαστε ευτυχείς», να μην έχουμε «πατέρα και μητέρα», να μην έχουμε εθνικότητα και να δεχτούμε να αντικατασταθούμε, λόγω κλιματικής αλλαγής(!) χωρίς γλώσσα κ.λπ από άλλους, άρχισε η αφύπνιση.

Αντιλαμβανόμαστε όλο και περισσότεροι ότι, αν θέλαμε επιβιώση ως Ελληνες, πόσο μάλλον και ανάπτυξη ανθρώπινη, απαιτείται Αγώνας για Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση. Και τότε...

 

Θα θέλαμε να ευχηθούμε για καλύτερο (μάλλον λιγότερο καταστροφικό) το νέο έτος, όμως αυτό θα ηχούσε κάπως ειρωνικό(!) μπροστά στα όσα εκτυλίσσονται και όσα ήδη προαναγγέλονται να επισυμβούν επί παντός του (κοινωνικού, πολιτικού, εθνικού) επιστητού.

(περί όλων αυτών αναλυτικά στο προσεχές φύλλο της «Ενημέρωσης του ΑΣΚΕ»

            Γεννάται, όμως, το (φαινομενικά) αναπάντητο ερώτημα: Γιατί τόση βιασύνη στον καταιγισμό «μεταρρυθμίσεων» που απαιτούν οι εξωτερικοί πάτρωνες των κυβερνώντων και των κυβερνησίμων (όλοι τους, στην πραγματικότητα, συμφωνούν..!);  Διαισθάνεται η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη ότι επίκειται το τέλος της (παρά την παντελή απουσία πραγματικής αντιπολίτευσης) και σπεύδει να εκτελέσει τα υπεσχημένα, ώστε να επέμβουν οι προστάτες τους να τους σώσουν;

Η μήπως η βιασύνη αυτή αποβλέπει στην δημιουργία σύγχυσης από τα αλλεπάλληλα πλήγματα, αλληλοαποπροσανατολιζόμενα, ώστε να εδραιωθεί, αναπόφευκτα (ελπίζουν…) μια, σχετική έστω, αδιαφορία για την τελευταία ελληνοτουρκική σύναξη στην Αθήνα και τα αποτελέσματά της; Οταν, μάλιστα, απειλείται(!) νέα συνάντηση την προσεχή άνοιξη με οριστικές(;) «ρυθμίσεις»;

Η ελληνοτουρκική σύναξη κατά της Ελλάδας

Εισαγωγικά υπενθυμίζουμε ότι όπως ο Α. Τσίπρας επελέγη για να λύσει, δηλ. να δέσει, κατά τις επιθυμίες, των ΗΠΑ και δευτερευόντως της Ε.Ε. -Γερμανίας σκοπιανό «ζήτημα» έτσι και ο Κ. Μητσοτάκης, για να «λύσει» ομοίως τα, κατά την Τουρκία, Ελληνοτουρκικά «προβλήματα»  κατά τις επιθυμίες των ανωτέρω και αυτό ήδη επιχειρεί.

Ετσι συναντήθηκαν, μόνοι ουσιαστικά, ο Μητσοτάκης, ως εκπρόσωπος των «πρόθυμων»  ανά την Ελλάδα, εντός και εκτός των κομμάτων (…), και ο Ερντογάν, εκπροσωπώντας σύμπασαν την Τουρκική ηγετική τάξη και επιδόθηκαν στην δημιουργία, όπως διακήρυτταν, καλού κλίματος στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, κάτι που βόλευε τον Ερντογάν για τους δικούς του λόγους.

Να θυμίσουμε ότι ο κ, Μητσοτάκης μάς είχε προδηλώσει, πέρα από το ανήκουστο «η ανισότητα είναι φυσικός νόμος» (!) ότι «Η (εθνική) κυριαρχία είναι σχετική έννοια», και «για κάθε συμφωνία θα γίνουν υποχωρήσεις»!!!·και ο Ερντογάν, πέραν από το εξωφρενικό «εγώ δεν (ανα)γνωρίζω το Διεθνές Δίκαιο, γνωρίζω όμως το (πολεμικό) Πολιτικό Δίκαιο» (!!!), δηλώνει αμετακίνητος από όλες τις παράνομες και παράλογες απαιτήσεις του

Τι θα συζητούσαν λοιπόν πέρα από τις παραχωρήσεις(!) του Μητσοτάκη; Ευγενικά(!) υπενθύμισε στον σουλτάνο ότι η μειονότητα είναι, κατά την «Λωζάνη», μουσουλμανική και «λησμόνησε» να υπενθυμίσει στον θρασύτατο συνδαιτυμόνα του ότι η αντίστοιχη Ελληνική μειονότητα μετά τις αδυσώπητες τουρκικές διώξεις και δηώσεις κατήντησε στο 2%(!) της αρχικής, ενώ η αντίστοιχη μουσουλμανική αυξήθηκε κατά 30%!!!

Δεν θα σχολιάσουμε εδώ τις δουλικές υποκλίσεις ούτε τους τουρκιστί χαιρετισμούς της τωρινής ενοίκου του προεδρικού Μεγάρου ούτε τα άλλα πολλά κέρδη του Σουλτανίσκου. Αρκεί να αναφέρουμε μόνο την περιχαρή δήλωση του Μητσοτάκη ότι, μετά την κατάργηση της βίζας για επταήμερη επίσκεψη σε 10 νησιά του Ανατολικού, Ελληνικού, Αιγαίου (όχι όμως και ανάλογη στη Δυτική Μικρά Ασία…) «Τα νησιά μας θα αποτελέσουν τη γέφυρα ανάμεσα στους 2 λαούς».

Παλάβωσε ο Μητσοτάκης; Μα οι γέφυρες ανήκουν και στους 2 παράχθιους. Από τώρα παραχώρησε τα νησιά μας ο Πρωθυπουργός (!) της Ελλάδας; Δικά του είναι ;

Ελπίζουμε όλοι να καταλάβουν τι έγινε, τι θα ακολουθήσει και επομένως τι οφείλουμε να πράξουμε...

Για την Ε.Ε. του ΑΣΚΕ

Σήφης Στενός

Λεοντόπουλος Νικόλαος

Τους τελευταίους μήνες όλα τα ΜΜΕ μας έχουνε εθίσει στην ενασχόληση με σοβαρά και μη προβλήματα, χωρίς ουδείς σχεδόν να ασχολείται με τα πραγματικά αίτια και τους πραγματικούς αιτίους τους:

Η ιλαροτραγωδία του ΣΥΡΙΖΑ, ποιος και γιατί την δημιούργησε.

Πρόσφατα το πώς θα γελοιοποιήσουν το θεσμό του γάμου το λίκνο της όποιας κοινωνίας που θέλει να εξασφαλίσει τους δεσμούς των πολιτών της, την αναπαραγωγή και επιβίωσή της.

Η ακρίβεια, που οδηγεί σταθερά στο να «μην έχουμε τίποτα και έτσι να είμαστε ευτυχείς», όπως ορίζουν οι επικεφαλής της Δυτικής Παγκοσμιοποίησης-Νταβός.

Η βία στις διαπροσωπικές σχέσεις, η συνεχής παραβατικότητα έως και εγκληματικότητα, ιδίως στις νεανικές, ακόμη και παιδικές ηλικίες κ.λπ, κ.λπ.

Ομως όλα αυτά, ως αποτελέσματα της ασφυκτικής εξάρτησης, που οι εγχώριοι εκτελεστές της διαγκωνίζονται ποιος θα την υπηρετεί πιο αποτελεσματικά, δεν δικαιολογεί σχεδόν την πλήρη «αδιαφορία» που καλλιεργείται, επιτυχώς για την ώρα…, μπροστά στον άμεσο κίνδυνο παράδοσης της Ελλάδας στον τωρινό εχθρό, την (κακώς ονομαζόμενη έτσι) Τουρκία.

Ο Κ. Μητσοτάκης με ολόκληρη, σχεδόν, την Κυβέρνηση του ετοιμάζεται να υποδεχθεί, και μάλιστα ως επισπεύδων, τον αλαζόνα δυνάστη των λαών της Μικράς Ασίας, για να αρχίσει η εφαρμογή της, ήδη προ πολλού ετοιμασθείσας, «συμφωνίας» παραχωρήσεων προς αυτόν.

Είναι, λέει ο Κ. Μητσοτάκης, «μεγάλη ευκαιρία», λόγω της πρόσκαιρης ομαλοποίησης μετά «την πολιτική των σεισμών»  για μια συμφωνία αξιόπιστη(!) με την Τουρκία (!!), και μάλιστα τώρα που η Τουρκία έχει στρέψει τους πάντες εναντίον της με την στάση της στον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, αποδοκιμαζόμενη ανηλεώς ακόμα και από την προστάτιδά της Γερμανία!

Ολα, σχεδόν, τα κοινοβουλευτικά κόμματα συμφωνούν, όπως έγινε παλιότερα κατά την απόπειρα του Ανδρέα Παπανδρέου για ανάλογο «κατόρθωμα» (Ανακοίνωση συμφωνίας για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου κ.λπ). Τότε όμως η γενική κατακραυγή, που όμως τα ΜΜΕ δεν την σχολίασαν και δεν την κοινοποίησαν, οδήγησε στο «Mea Culpa» τον Ανδρέα και δεν ευδοκίμησε, προς μεγάλην απογοήτευσιν της Τουρκίας…

Τώρα τι θα γίνει;

Οι αξιόπιστοι (!)Τούρκοι έδειξαν ήδη τα δόντια τους…

Για την Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε.

Νίκος Λεοντόπουλος

Σήφης Στενός

Ευελπιστούσαμε ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν θα τολμούσε... Σήμερα όμως, την μέρα του ΟΧΙ, μας πληροφορεί ότι οι συνομιλίες-παραχωρήσεις στην Τουρκία συνεχίζονται, διότι η Χαμάς είναι «τρομοκρατική οργάνωση»!

Κύριε ελέησον! Το σύμπαν είναι εξοργισμένο με τον Ερντογάν και ο Μητσοτάκης τον απενοχοποιεί και τον προικίζει με Ελληνικές περιοχές. Αν μάλιστα αληθεύουν οι καταγγελίες του επανεκλεγέντος περιφεριάρχη Β. Αιγαίου, («συντελείται  ήδη ο αφοπλισμός των νησιών κ.λπ»), πρόκειται για μειοδοσία!!!

 

Οι πάντες γνωρίζουν ότι, ενώ οι περισσότεροι των «κυβερνώντων» την άτυχη χώρα μας υπερασπίζονται τα σχέδια των εχθρών της, στηρίζουμε την… σωτηρία μας σε κάποιους φίλους της Ελλάδας. Και, ακόμη χειρότερο, όταν οι φίλοι μας εμποδίζουν τους εχθρούς μας, αυτοί οι κυβερνώντες στη χώρα δηλώνουν έμπρακτα ότι οι εχθροί μας είναι… φίλοι μας(!!) και ουδέν πρόβλημα υπάρχει!

Αυτό έγινε το ‘91 με το πρόβλημα των Σκοπίων, όταν ο πατήρ Μητσοτάκης εμπόδιζε την παρέμβαση υπέρ ημών (που είχαν επιτύχει οι ομογενείς της Αμερικής). Ο τότε πρωθυπουργός  είπε πως ήδη το θέμα είχε λήξει («κανένας μετά από δέκα χρόνια δεν θα θυμάται το θέμα»!). Και αυτό επαναλαμβάνει ο υιός προς παγκόσμια έκπληξη. Και την πληρώνει ο Μενέντεζ, με την απροσχημάτιστη επίθεση εναντίον του από την κυβέρνηση της χώρας του.

Πότε, επί τέλους, θα αποκτήσουμε εμείς κυβερνώντες τη χώρα να είναι υπέρ της Ελλάδας; Και να αντέχουν...

 

Ένας μαρτυρικός ανά τους αιώνες λαός, οι Αρμένιοι, βιώνουν ένα ακόμα δράμα στη μακραίωνη ιστορία τους με τον ξεριζωμό τους από το Ναγκόρνο-Καραμπάχ - Αρτσάχ. «Γελασμένοι» από τους μεγάλους παίκτες, Ρώσους και Δυτικούς, αφελείς μπροστά σε ηγέτες - αχυρανθρώπων τύπου Πασινιάν και εγκλωβισμένοι στις συμπληγάδες πέτρες του προαιώνιου εχθρού τους (Τούρκοι – Αζέροι) αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή, αν κάποιος θέλει να διατηρηθεί ελεύθερος και ανεξάρτητος στις πατρογονικές του εστίες: Ποτέ ένα έθνος δεν πρέπει να στηρίζεται πρωτογενώς σε εξωγενείς παράγοντες για την εθνική του επιβίωση. Ταυτόχρονα, κανένας εθνικός αγώνας δεν μπορεί να είναι νικηφόρος αν δε βασίζεται σε αρραγές εθνικό μέτωπο και χρηστή εσωτερική διοίκηση. Προς γνώση και συμμόρφωση, μιας και οι εχθροί μας είναι κοινοί…

Είναι πλέον διάχυτη η άποψη στις ΗΠΑ ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει φτάσει στα όριά του και οδηγείται προς το τέλος του ή τουλάχιστον προς ένα μακροχρόνια τέλμα μιας παγωμένης εκεχειρίας όμοιας με τον πόλεμο της Κορέας. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν είναι διατεθειμένος να το ομολογήσει δημόσια. Εμφανίστηκαν όμως οι πρώτες ρωγμές. Και μάλιστα από τα πλέον επιδραστικά χείλη: ο διάσημος γεωπολιτικός αναλυτής και γκουρού της εξωστρεφούς και επεμβατικής αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής Friedman τιτλοφορεί προβεβλημένο άρθρο του ως «ο πόλεμος έχει τελειώσει, αλλά κανείς δεν ξέρει πώς να τον σταματήσει».


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)