ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Α.Σ.Κ.Ε.

 

Στη χώρα μας συχνά διεξάγεται διάλογος γύρω από παραλογισμούς, με αποτέλεσμα να πανηγυρίζουμε όταν καταλήγουμε στο αυτονόητο. Κλασικό παράδειγμα το περιστατικό με τους βανδαλισμούς στην υπό ανέγερση βιβλιοθήκη του τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ. Ο χώρος τελούσε υπό κατάληψη για χρόνια, ώσπου βρέθηκε κονδύλι του 1εκ για την κατασκευή σύγχρονης βιβλιοθήκης. Οι καταληψίες δεν αποχωρούσαν και κατόπιν της βίαιης απομάκρυνσής τους προχώρησαν σε εκτεταμένες καταστροφές στα έργα ανακατασκευής. Η αστυνομία επενέβη και βρήκε απέναντί της κάποιους φοιτητές (!). Κατά τη διάρκεια επεισοδίων, η αστυνομία φέρεται να προέβη σε εκτοξεύσεις φωτοβολίδων που οδήγησαν σε τραυματισμό φοιτητή. Όλο το “αριστερόστροφο”, “προοδευτικό” μπλοκ φοιτητικών παρατάξεων, κομμάτων και δημοσιολογούντων αμέσως καταδίκασε την ωμή αστυνομική βία της ακροδεξιάς κυβέρνησης.Αν υπάρχουν πειθαρχικές ευθύνες για δράση αστυνομικών, αυτές βεβαίως θα πρέπει να αποδοθούν. Η αυθαιρεσία δε γίνεται ποτέ ανεκτή.

 

Ομως, απέναντι σε ποιον αντιδρούσαν αυτοί οι κάποιοι διαδηλωτές φοιτητές και οι υποστηρικτές τους; Και ποιους εκπροσωπούν; Δεν ήθελαν να γίνει η βιβλιοθήκη; Προτιμούσαν να παραμείνει χώρος υπό κατάληψη; Δε χρειάζεται διάλογος για αυτά σε μια δημοκρατική κοινωνία. Να επιβληθεί η νομιμότητα χρειάζεται με νόμιμα μέσα και να τελειώνει η κουβέντα εκεί. Αρκετά με τις παράνοιες που τρέφουν κομματικούς στρατούς-«παράσιτα» και την ανομία στη χώρα και μάλιστα σε χώρους που θα έπρεπε να προάγουν την προόδο της κοινωνίας στην εποχή της γνώσης. Αυτό θέλει πια η κοινωνική πλειοψηφία και αυτό έχει αποδειχθεί πολλές φορές.

 

 

Στις 4 Ιουλίου, 6μμ, στα γράφεια του ΑΣΚΕ θα γίνει συνάντηση, μετά από 3 σχεδόν χρόνια, για να μιλήσουμε και να συζητήσουμε για την πολύ σοβαρή και επικίνδυνη συγκυρία.

 

Σας περιμένουμε, καλού κακού και με τις μάσκες!

 

 

 

 Ελπίδες βελτίωσης ή ζόφος;

 

 Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται απτόητος, ο πρόεδρος Ζελένσκι δηλώνει ότι θα αρχίσει διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία στα τέλη Αυγούστου, ο πρόεδρος Πούτιν ισχυρίζεται ότι το πρόβλημα θα λυθεί μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά ο νατοϊκός αρχηγός κ. Στόλτεμπεργκ (διορισμένος από τις ΗΠΑ) είχε την καλοσύνη να μας πληροφορήσει ότι θα κρατήσει πολλά(!) χρόνια. Πώς το γνωρίζει; Φαίνεται ότι τόσο τους χρειάζεται, για να προετοιμαστούν για τη Μεγάλη Σύγκρουση Δύσης με Ανατολή, με αμοιβαίες όμως προσθαφαιρέσεις(...), για το μεγάλο έπαθλο της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, της Νέας Τάξης, χωρίς έθνη, λαούς, χωρίς άτομα-πρόσωπα ανθρώπινα.

 

 

 

Ονειρα και φαντασιοπληξίες, που όμως ήδη συνεπάγονται εκατόμβες ανθρώπων, ανείπωτες καταστροφές, κάθετη πτώση βιοτικού επιπέδου μέχρι και πείνας, ακόμη και με απειλές πυρηνικού ολέθρου.

 

 

 

Για την ώρα την πρωτοβουλία έχουν οι ΗΠΑ και απαιτούν πλήρη συμμόρφωση στα σχέδια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όλων των «εταίρων» τους, χωρίς, πάντως, να ερωτώνται οι λαοί τους, κάτι που από μόνο του αμφισβητεί τη δημοκρατικότητά τους, την σημαία του δυτικού μετώπου. Προϋπόθεση, όμως, της (προσωρινής και ίσως επιφανειακής) όποιας τωρινής επιτυχίας είναι η γενική εσωτερική σύμπνοια στις ΗΠΑ, κάτι που, βέβαια, δεν θα εξασφαλιστεί και μάλλον δεν θα υπάρξει ούτε στο μέλλον. Δεύτερη προϋπόθεση είναι οι εταίροι τους να είναι «ευχαριστημένοι» ή, έστω, να μην αισθάνονται ως θύματα, κάτι που δεν ισχύει και αυτό θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα όταν (εάν...) πλησιάζει η ώρα της τελικής αναμέτρησης... Ηδη ο Μπάιντεν δηλώνει ότι είχε προειδοποιηθεί ο Ζελένσκι για επικείμενη Ρωσική εισβολή και εκείνος αδιαφόρησε, ενώ ο Ζελένσκι απάντησε ότι, αντιθέτως, είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ να ληφθούν μέτρα, ώστε να μη γίνει η εισβολή και οι ΗΠΑ αδιαφόρησαν, κάτι που μάλλον είναι αλήθεια, αν δεν την ευνόησαν μάλιστα!!

 

 

 

Η Ε.Ε., μετά την δυσάρεστη έκπληξη της AUKUS (ΗΠΑ+Βρετανία+Αυστραλία) που την έμαθαν από την τηλεόραση, δυστρόπησε με ποικιλία αντιδράσεων στα μέτρα κατά της Ρωσίας και αναγκάστηκε (άγνωστο με ποιες απειλές) να ευθυγραμμιστεί, μερικώς (...), με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ τους (που ξαφνικά ανεδύθη από τις στάχτες του) και πληρώνει ακριβά, ιδιαίτερα  οι «πιστοί και προβλέψιμοι», όπως η Ελλάδα, «τα σπασμένα», με απρόβλεπτες καταστροφικές συνέπειες. Το μόνο προσδοκώμενο κέρδος της είναι να καταργηθεί το τελευταίο όπλο αυτοπροστασίας των «μικρών» εταίρων, το veto σε θέματα εθνικής σημασίας! Και, φυσικά, η πρώτη χώρα που θα συμφωνήσει είναι η «δεδομένη» Ελλάδα, με σημαιοφόρο της υποτέλειας τον επίτροπό της στην Ε.Ε. απερίγραπτο Σχοινά...

 

 

 

Εννοείται ότι θα είναι, ευτυχώς, πολύ δύσκολο να επιτευχθεί...

 

 

 

Στα προβλήματά της προστέθηκε τώρα και η Γαλλία, όπου οι εκλογές οδηγούν σε έντονα «ευρωπαϊκά» προβλήματα, τα οποία θα πολλαπλασιάζονται όσο η Γερμανία θα αποδυναμώνεται οικονομικά. Ούτως ή άλλως, πάντως, η Ε.Ε. έχει απωλέσει, οριστικά, σημαίνοντα διεθνή ρόλο και η Αγγλία «χαίρεται» που πρόλαβε να αποδράσει και να έχει κάποιο ρόλο (και κέρδη) στη διεθνή σκηνή ως ουρά των ΗΠΑ.

 

 

 

Η Ρωσία δεν μπορεί παρά να ανέμενε το βαρύ κόστος της εισβολής σε μια ανεξάρτητη χώρα, όσες δικαιολογίες και να έχει «αμυντικού»  χαρακτήρα, όπως ισχυρίζεται. Το πιθανότερο είναι να ευελπιζόταν σε ουσιαστική ανοχή των ΗΠΑ και σε όχι μακρινή συμπόρευση με τη Δύση. Μάλλον έκανε λάθος, υποτιμώντας την αντιρωσική εμμονή μέρους των ΗΠΑ και την ιστορικά υποβόσκουσα επιφύλαξη έως και φόβο των Ευρωπαίων απέναντι στην «ρωσική άρκτο».

 

 

 

Εχει κέρδη, ήδη, από τον πόλεμο, έχει «σύμμαχο, έστω και διστακτικό, την Κίνα, καλές σχέσεις με την Ινδία (η οποία, όμως, διενεργεί και κοινές ασκήσεις με τις ΗΠΑ στα Ιμαλάια, που ανησυχούν την Κίνα) και δείχνει να μην ανησυχεί για την, φαινόμενη τουλάχιστον, απομόνωσή της από την Δύση και τα εξ’αυτής αποτελέσματα.

 

 

 

Γενικά, πάντως, δεν είναι εμφανείς οι τελικοί στόχοι της στον πόλεμο, όμως είναι οριστική η απόφασή της στον πόλεμο, όπως είναι οριστική η απόφασή της να απαντήσει με ολικό πυρηνικό πόλεμο, αν απειληθεί σοβαρά. Κάτι που ελπίζουμε να αποφευχθεί και να αποκλειστεί ένα «λάθος», ιδιαίτερα για μας, που άστοχα εκτεθήκαμε, για να μην πούμε ανόητα, εναντίον της. Και αυτά, μάλλον ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι του Πούτιν...!

 

 

 

H Κίνα, γενικά, παραμένει σχεδόν σιωπηλή, όμως η θέση της είναι ενεργά αμυντική, παρ’όλο που ετοιμάζεται να πάρει μέρος στην απόπειρα καθιέρωσης νέου αποθεματικού νομίσματος, μαζί με την Ρωσία (συνδυασμός ρουβλίου και γουάν;) εις βάρος του δολαρίου και του ευρώ. Στηρίζεται διεθνώς στις οικονομικές σχέσεις με όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου και τα παρεπόμενά τους(...) όμως το πιθανότερο είναι ότι σύντομα θα δεχθεί σοβαρές πιέσεις (και όχι μόνο στην Ταϊβάν), κυρίως οικονομικές, εξέλιξη περίπλοκη, παγκόσμια.

 

 

 

Πάντως ετοιμάζεται και εκείνη για τυχόν τυχοδιωκτικές κινήσεις εναντίον της, έχοντας εξασφαλισμένη εσωτερική πλήρη «συναίνεση» και «ομοψυχία», εξαναγκαστική έστω, πιθανόν όμως όχι και παντοτινή. Η πολύ φθηνή εργασία, και μάλιστα υποχρεωτική, δεν προοιωνίζει ήσυχο μέλλον...

 

 

 

Παραδόξως η Τουρκία πρέπει να εξετάζεται σε περιγραφές διεθνών σχέσεων, θέσεων και ρόλου. Δεν είναι μια φυσιολογική περίπτωση, ακόμη και μέσα σε παγκόσμια αναταραχή...

 

 

 

Η Τουρκία είναι (και θα εξακολουθήσει να είναι, ανεξάρτητα από πρόσωπα, όσο θα παραμένει στη σημερινή μορφή της...) κράτος-«πειρατής», όπως την αποκάλεσε και ο Α. Σαμαράς(!), κράτος-σαλτιμπάγκος. Πλήρως αναξιόπιστη και παντελώς έξω από κάθε διεθνές δίκαιο, όπως προκλητικά δήλωσε μέσα στο Ελληνικό Προεδρικό Μέγαρο, επί της προηγούμενης κυβέρνησης: «Εγώ δεν γνωρίζω Διεθνές
Δίκαιο. Γνωρίζω μόνο το Πολιτικό Δίκαιο», δηλαδή το «Δίκαιο» του ισχυρού...

 

 

 

Κράτος ολοκληρωτικού καθεστώτος ποικίλων ελίτ άκρως βουλιμικών, που δυναστεύουν πάνω στους λαούς της Μικράς Ασίας, που θα διαλυόταν, μόλις θα επικρατούσε, έστω και ατελής, Δημοκρατία, όπως δήλωσε ευθαρσώς(!) και πρώην Πρωθυπουργός της, και μόλις θα ενεπλέκετο σε πραγματικά ολοκληρωτική σύρραξη...

 

 

 

Πώς, λοιπόν, ένα τέτοιο «κράτος-ασθενής» κατορθώνει, έστω και μόνο φαινομενικά, να «παίζει» τους «μεγάλους», και να απειλεί τους γείτονες, και ιδιαίτερα την Ελλάδα; Η απάντηση είναι, διότι το χρησιμοποιούν οι μεγάλοι (ΗΠΑ, Ρωσία) στις διενέξεις τους, οι οποίοι όμως δεν θα αργήσουν να «ομονοήσουν», ενώποιον μεγάλου άλλου αντιπάλου κοινού και για τους δύο, (οπότε...), ως χρήσιμο, τάχα «επιτήδειο ουδέτερο» και διότι οι ηγετικές ελίτ των γειτόνων του είναι ελεγχόμενες («ευήκοοι των ξένων», όπως δήλωνε ο μεγάλος Ι. Καποδίστριας) από τους ίδιους. Ολοι οι γείτονες και ιδιαίτερα η ευθέως απειλούμενη Ελλάδα με ακρωτηριασμό ως αντάλλαγμα άρσης των εκβιασμών της εκλεκτής (των ΕΛΙΑΜΕΠιτών) γείτονος, (αναλυτικότερα σε άλλο κείμενο αυτού του φύλλου της «Ε»).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η μια κρίση διαδέχεται την άλλη

 

Μετά την πανδημία με τις χιλιάδες, εν πολλοίς αδικαιολόγητους, θανάτους και τον κορωνοϊό πάντα παρόντα, νέες κρίσεις  ξεφυτρώνουν καθημερινά. Τα αίτια δεν είναι μόνο εξωτερικά. Σε μεγάλο βαθμό ιδιαίτερα για τον ανεξέλεγκτο πληθωρισμό, την καθημερινή εκρηκτική αύξηση των τιμών  της  ηλεκτρικής ενέργειας, των καυσίμων και των αγαθών, οφείλεται στην πολιτική της κυβέρνησης  Μητσοτάκη, που δεν κατήργησε το χρηματιστήριο ενέργειας, έκλεισε τα λιγνιτικά εργοστάσια και κατέστησε την ελληνική κοινωνία όμηρο της κερδοσκοπίας, που επιτάσσουν, κυρίως,τα γερμανικά και γαλλικά επιχειρηματικά μπλοκ μέσω της Ε.Ε και φτωχοποιούν καθημερινά την κοινωνία.

 

 Οι αυξήσεις αυτές, ναι μεν αυξάνουν τα δημόσια έσοδα μέσω  της αύξησης των έμμεσων φόρων, δηλ.  του  ΦΠΑ, καθώς και του  ειδικού  τέλους στα καύσιμα, όμως αυξάνουν παράλληλα και τα επιτόκια του κρατικού δανεισμού , όπως π.χ.  για τα 10ετή ομόλογα  από 0,5% τον περασμένο Αύγουστο σε 4,5% σήμερα. Ετσι το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται, όπως επίσης και το ιδιωτικό χρέος με την αύξηση των επιτοκίων από τις τράπεζες. Τα κυβερνητικά «πακέτα»  ενισχύσεων  που δίνονται ή εξαγγέλλονται προς τους πολίτες είναι σταγόνα στον ωκεανό.

 

Η τυφλή προσήλωση στις επιταγές των ΗΠΑ και της Ε.Ε. με την αντιρωσική στάση της και την υιοθέτηση των κυρώσεων, την αποστολή κρίσιμων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία εν κρυπτώ, αναγκαίων για την Εθνική Άμυνα, ιδιαίτερα των νησιών, για να παρατείνεται ο πόλεμος, αντιβαίνει στα εθνικά συμφέροντα. Δυναμιτίζει την αποκατάσταση των ελληνορωσικών σχέσεων, ενώ καθιστά τη χώρα αντικείμενο χλευασμών από τους Ιρανούς (Ιρανικό ΥΠΕΞ «Δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση έδειξε ότι το να λαμβάνει εντολές από μία τρίτη πλευρά είναι σημαντικότερο για εκείνη...»)

 

με την παράνομη κατακράτηση του ρωσικού πλοίου με σημαία Ιράν και την ληστεία του ιρανικού πετρελαίου από τους Αμερικανούς «συμμάχους». Προς τιμήν της η Ελληνική δικαιοσύνη με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Χαλκίδας αίρει την κατάσχεση του φορτίου. Το θέμα είναι αν θα το επιστρέψουν οι  «σύμμαχοί» μας.

 

Οι τουρκικές απειλές πολέμου

 

Αλλη μια κρίση, πολύ σοβαρότερη, προστέθηκε στις υπόλοιπες, που εν πάση περιπτώσει το μεγαλύτερο μέρος τους αφορούν την εσωτερική κατάσταση της χώρας. Μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ η Τουρκία του Ερντογάν απασφάλισε και απειλεί ευθέως την Ελλάδα αμφισβητώντας την κυριαρχία των νησιών μας και όχι μόνο. Οι ξεκάθαρες απειλές πολέμου, και η ακραία επιθετική  στάση, που δεν είχε παρατηρηθεί  σε τέτοιο βαθμό έως τώρα, δεν πρέπει να ερμηνευθεί, όπως κάνουν οι ημέτεροι ενδοτικοί (Ελιαμεπίτες και σια), ως εσωτερικό πρόβλημα του Ερντογάν και να συστήνουν ψυχραιμία.  Οι ερμηνείες της  οξυμμένης  τουρκικής  στάσης δεν ενδιαφέρουν τώρα, αφού η  Ελλάδα ήδη αντιμετωπίζει  έναν υβριδικό πόλεμο, που περιλαμβάνει  ψυχολογικές επιχειρήσεις (διαστρέβλωση πραγματικότητας, προώθηση λαθρομεταναστών κ.λπ). Θέλει να εξαργυρώσει το βέτο σε Σουηδία-Φινλανδία για να εισπράξει την αποστρατικοποίηση των νησιών μας. Η Ελλάδα οφείλει να είναι έτοιμη από πλευράς Εθνικής Αμυνας, ηθικού στην κοινωνία και, το σημαντικότερο, πολιτική βούληση αποτροπής και ανταπόδοσης κάθε πολεμικής τουρκικής ενέργειας. Δυστυχώς Μητσοτάκης και Τσίπρας ως πρωθυπουργοί,  που είχαν και οι δύο μυστικές διαβουλεύσεις με τον Ερντογάν, με την προτροπή των αμερικανογερμανών «φίλων» μας για να τα «βρούμε», και τώρα επιχειρούν να το «παίξουν πατριώτες», μόνο υπό το κράτος εσωκομματικών αντιδράσεων και απειλή απώλειας της καρέκλας τους ή ψήφων, μπορεί να «συμμαζευτούν», ιδιαίτερα στη ΝΔ. Στο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει, δυστυχώς,  δείγματα γραφής με τις Πρέσπες και την αθρόα λαθρομετανάστευση η μόνη πιθανή αντίδραση είναι οι πρώην πασόκοι, αν τους απέμειναν ψήγματα πατριωτισμού.

 

Στη ΝΔ Σαμαράς και Καραμανλής φαίνεται ότι ξέρουν τη διάθεση υποχωρήσεων της νυν ηγεσίας της, γι’ αυτό στις παρεμβάσεις τους  τονίζουν :

 

Σαμαράς στο Συνέδιο της ΝΔ (8-5-2022)

 

«...Θυμίζω, όμως, ότι υπάρχει το γνωστό “λόμπι του Κατευνασμού” στην Ελλάδα. Που έχει διεισδύσει σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Δηλαδή, οι οπαδοί της εύκολης «τακτοποίησης» των εθνικών μας θεμάτων.

 

Στις δημόσιες παρεμβάσεις μου, εδώ και χρόνια, συγκρούστηκα με αυτούς τους κυρίους. Διαφώνησα ευθέως με την επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών. Δεν διαφωνούσα “να συζητάμε γενικά” με την  Τουρκία… Διαφώνησα με το να κάνουμε επίσημο διάλογο, την ώρα που συνεχίζονταν και κλιμακώνονταν οι προκλήσεις και τα τετελεσμένα του Ερντογάν. Κι ο Ερντογάν κατάφερε έτσι τελικά  να αποφύγει τις κυρώσεις! Όπως ακριβώς επεδίωκε η κα. Μέρκελ. Γιατί τα λέω; Γιατί αυτά γίνονταν την ώρα που ο Ερντογάν και η Τουρκία συνέχιζε να προωθεί το παράνομο Τουρκο-λιβυκό σύμφωνο στον ΟΗΕ, οργίαζε με το Ορουτς Ρέις, κλιμάκωνε τις νέες προκλήσεις στην Κύπρο, ενώ και σήμερα σαρώνει με τις υπερπτήσεις στο Αιγαίο. Και κανείς δεν της επέβαλε ποτέ κυρώσεις! Γιατί κυρώσεις, από τρίτους, σε επεκτατιστή,  δεν επιβάλλονται, όταν βρίσκεσαι σε επίσημο διάλογο μαζί του. Και γι’ αυτό διαφώνησα τότε με τις διερευνητικές. Γι’ αυτό είπα τότε: «Με Πειρατές δεν κάνεις διάλογο». Γιατί τέτοιος “διάλογος” ενθαρρύνει - και "νομιμοποιεί" στα μάτια τρίτων -  την κλιμάκωση των προκλήσεων.»

 

Καραμανλής ομιλία 2-6-2022

 

«Η άποψη ότι για την ένταση στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις υπάρχει αμοιβαία ευθύνη, ότι η ελληνική στάση ρέπει στον μαξιμαλισμό, ότι πρέπει να επιδείξουμε μεγαλύτερη ευελιξία και συμβιβαστική διάθεση, ότι δεν μπορούμε να αρνούμαστε την διεύρυνση της ατζέντας των προς επίλυση θεμάτων που κατά το δοκούν φορτώνει ολοένα η Τουρκία, είναι εσφαλμένη.                       Εσφαλμένη, διότι διαβάζει λάθος την Τουρκία. Γιατί στηρίζεται σε λάθος δεδομένα και οδηγεί σε ψευδαισθήσεις. Κυρίως στην ψευδαίσθηση ότι αρκεί να δείξουμε κάποια υποχωρητικότητα και όλα θα διευθετηθούν προς όφελος όλων.

 

Δεν αμφισβητώ την ειλικρίνεια προθέσεων και τον πατριωτισμό κανενός. Σέβομαι τις αντιλήψεις όλων. Θέλω όμως να υπογραμμίσω ότι η υιοθέτηση μιας τέτοιας συμπεριφοράς θα οδηγούσε σε σοβαρές, ίσως και μοιραίες, βλάβες στα εθνικά συμφέροντα και θα αποθράσυνε ακόμα περισσότερο την άλλη πλευρά...»

 

Θλιβερή, δυστυχώς, είναι και η στάση του νεόκοπου αρχηγού  του άρτι μετονομασθέντος κόμματός του σε ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ για τα εθνικά θέματα, ιδιαίτερα τα ελληνοτουρκικά, που καλεί  «τους εταίρους μας να μην υπνοβατούν» λες και η χώρα μας είναι προτεκτοράτο τους και η ύπαρξή της εξαρτάται απ’ αυτούς. Η γερμανική επιρροή  σε συνδυασμό με τη μαθητεία του σε Σημίτη-Βενιζέλο, που πρότεινε «έναν επώδυνο συμβιβασμό με την Τουρκία», δεν αφήνουν περιθώρια αισιοδοξίας για αναβίωση του πάλαι ποτέ πατριωτικού ΠΑΣΟΚ  με αυτόν  αρχηγό.  

 

ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ;

 

Και ξαφνικά όλοι άρχισαν να μιλούν για εκλογές το φθινόπωρο. Πριν λίγες μέρες ο Μητσοτάκης, εν αιθρία, ανακοίνωσε 4 γυναίκες στα ψηφοδέλτια της ΝΔ (ευτυχώς όχι την Κεραμέως ακόμη).  Ηταν αντιπερισπασμός για τον ορισμό της Ρ. Σβίγγου ως γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ ή μήνυμα για πρόωρες εκλογές;

 

«Η πολιτική αστάθεια θα καθορίσει τις εξελίξεις»,  είπε ο Μητσοτάκης, σαν χρησμό για τις εκλογές σε συνέντευξή του στον Κουβαρά. Πάντως όλα δείχνουν ότι το φθινόπωρο, αν όχι νωρίτερα, (θυμίζουμε ότι  ο Σημίτης το 1996 τις είχε προκηρύξει Αύγουστο) έχει κατά νου πρόωρες εκλογές. Το επιβεβαιώνουν οι περιοδείες ανα την Ελλάδα, ιδιαίτερα σε περιοχές που η ΝΔ έχει δημοσκοπική πτώση, οι ανακοινώσεις υποψηφιοτήτων υπουργών και στελεχών, όπως πρόσφατα του Στ. Πέτσα στην Ανατολική Αττική, καθώς και οι εξαγγελίες του για  παροχές.

 

Ομως οι πρόωρες εκλογές δεν είναι μόνο υπόθεση του Μητσοτάκη, επειδή ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι πολεμικές τουρκικές απειλές ενδέχεται  να κάνει τους «φίλους» μας ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού να τον αποτρέψουν να κάνει πρόωρες εκλογές, προκειμένου να εξυπηρετεί μέχρι τέλους τα συμφέροντά τους. Και είναι τόσο υπάκουος...

 

ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ

 

Στη ΝΔ  φαίνεται  ότι όλο και περιορίζονται οι δυνατότητες πολιτικών ελιγμών του Μητσοτάκη δεδομένης και της δημοσκοπικής της φθοράς.  Εκτός από τις αντιδράσεις των Σαμαρά-Καραμανλή, αναταραχή επικρατεί μεταξύ των βουλευτών και των στελεχών της από τότε που δήλωσε ότι «στόχος είναι η σταθερότητα, όχι επί τούτω η αυτοδυναμία». Κατά τα άλλα ισχύουν  αυτά του φύλλου 188 της «Ε» «...Η ξαφνική δήλωσή του ότι τη μορφή διακυβέρνησης θα την αποφασίσει ο Ελληνικός λαός και ότι σημασία δεν έχει η αυτοδυναμία αλλά η σταθερότητα έχει πολλαπλούς  στόχους. Να προετοιμάσει τους βουλευτές του ότι μπορεί να βρεθούν εκτός Βουλής, εφόσον ο Ανδρουλάκης συνεργασθεί μετεκλογικά. Αν ο Ανδρουλάκης δεν συνεργασθεί μετά τις πρώτες εκλογές και θέσει όρους για τις δεύτερες, όπως δηλώνει, αλλαγής του Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού, τότε στο όνομα της σταθερότητας ο Μητσοτάκης θα ζητήσει και θα επιδιώξει αυτοδυναμία. Πάντως συγκυβέρνηση ΝΔ-ΚΙΝΑΛ βολεύει για παραχωρήσεις στην Τουρκία, επειδή την ευθύνη δεν θα την φορτωθεί  αποκλειστικά  ο Μητσοτάκης».

 

Στο ΣΥΡΙΖΑ,μετά τις θριαμβολογίες του συνεδρίου του με τις 150.000 ψήφους της εκλογής του μοναδικού υποψήφιου αρχηγού, δίκην Γιωργάκη,  και τη μείωση των ψήφων της «ομπρέλας», επανήλθαν στη γνώριμη αρνητική αντιπολιτευτική τους τακτική. Κατηγορεί το Μητσοτάκη για όλα, σωστά  ή όχι, υπονοώντας αλλά μη δεσμευόμενος, ότι, αν γίνει ο Τσίπρας ξανά πρωθυπουργός, θ’ανοίξουν τα ταμεία να μοιράζει χρήμα που θα είναι, προφανώς, με νέα δάνεια. Μετά τα ψέματα του 2015 μπορεί έτσι να γίνει πιστευτός; Εχοντας απεμπολήσει εξ αρχής τα «αριστερά του πρόσημα», αφού είναι υπέρ της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, έχει μετεξελιχθεί σ’ ένα αστικό συστημικό κόμμα, που επιδιώκει την επανάληψη της νίκης του 2015. Ομως, πλέον, σήμερα όλοι γνωρίζουν τι εστί ΣΥΡΙΖΑ...

 

Στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι ολοφάνερη η ανεπάρκεια του νέου αρχηγού του, η δυσανεξία του με τα εθνικά θέματα και η αποφυγή του να πάρει θέση στα σοβαρά πολιτικά ζητήματα. Είναι φανερό πως φοβάται ότι, αν το πράξει, θα φυλλορροήσουν οι ψηφοφόροι του, που πιθανόν έλκονται από τη νεανική ηγεσία του,  είτε προς τη ΝΔ είτε προς το ΣΥΡΙΖΑ. Ομως ο καιροσκοπισμός δεν μακροημερεύει...

 

Στο ΚΚΕ για τα ελληνοτουρκικά οι θέσεις του είναι πιο πατριωτικές επί Κουτσούμπα, αφού έχει πλέον αφαιρεθεί η περικοπή των αποφάσεων των συνεδρίων τους 2013 και 2017: «Σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε μορφή κι αν πάρει η συμμετοχή της Ελλάδας σε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, το ΚΚΕ πρέπει να είναι έτοιμο να ηγηθεί στην αυτοτελή οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντίστασης, ώστε αυτή να συνδεθεί με την πάλη για την ήττα της αστικής τάξης, τόσο της εγχώριας όσο και της ξένης ως εισβολέα». Δηλ. θα είχαμε, αν ισχυε, ένα  νέο Μπρεστ – Λιτόφσκ.

 

Για τα υπόλοιπα κόμματα ισχύουν όσα έχουν αναφερθεί στα προηγούμενα φύλλα της «Ε». Να προσθέσουμε μόνο ότι προκάλεσε ευχάριστη έκπληξη η ηχηρή παρέμβαση της Ζ. Κωνσταντοπούλου σε εκδήλωση απόστρατων αξιωματικών κατά της επαίσχυντης «συμφωνίας» των Πρεσπών. Φανταζόμαστε πόσο πανικοβλήθηκαν ΣΥΡΙΖΑ, Soros, ΕΛΙΑΜΕΠ κ.λπ και φυσικά ο Κ. Μητσοτάκης!

 

 

 

 

 

Η  επίσκεψη του Μητσοτάκη στις ΗΠΑ (15-17 Μαΐου) με κορύφωση την ομιλία του στο Κογκρέσο θεωρήθηκε από ορισμένους, ίσως δικαίως, σημαντικό γεγονός, που «αξιοποιήθηκε» δεόντως και στο έπακρο επικοινωνιακα από την κυβέρνηση και τα his master voice MME και έδωσε στο θορυβημένο Ερντογάν αφορμή για εντονότερες επιθέσεις, ικανοποιώντας και το ενοχλημένο Στέιτ Ντιπάρμτεντ .

 

Βέβαια οι μεγαλοστομίες για την προώθηση των ελληνικών συμφερόντων υπό το πρίσμα του πιο «αξιόπιστου και προβλέψιμου σύμμαχου των ΗΠΑ»  έμελλε ν’αποδειχθούν στην πράξη αμέσως μετά. Το άμεσο τίμημα ήταν ασφαλώς η υπόσχεση για αγορά αμερικανικών αεροσκαφών και συναφών οπλικών συστημάτων.

 

Μετά την επίσκεψη άρχισαν να ξεδιπλώνονται οι μητσοτάκειες δεσμεύσεις. Με τη συνεχή αποστολή οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία εν κρυπτώ και παραβύστω από τον Ελληνικό λάο, που  τα έχει πληρώσει, για να συνταχθεί με την αμερικανική πολιτική για τη διαιώνιση του πολέμου και για να ενισχύσει την αντιρωσική πολιτική, που είναι καταστροφική για  τα εθνικά μας συμφέροντα. Τα συστήματα αυτά αφαιρούνται από την Εθνική Αμυνα, την ώρα που  η Τουρκία εποφθαλμιά τα νησιά μας! Με την προμήθεια ακριβού αμερικάνικου LNG, αντί του φθηνότερου ρωσικού φυσικού αερίου,  με κατασκευή νέας μονάδας αποθήκευσης στην Αλεξανδρούπολή, όπου βρίσκεται η  νέα αμερικανική βάση, για να χρησιμοποιηθεί για  την τροφοδοσία  φιλοαμερικανικών χωρών από την Ουκρανία έως τα Βαλκάνια. Ηδη η κατάσχεση του ρωσικού πλοίου με ιρανικό πετρέλαιο, που απαίτησαν οι αμερικάνοι και παρακράτησαν οι ίδιοι το φορτίο, το πληρώνει η χώρα μας. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Το ιρανικό ΥΠΕΞ μας εξευτελίζει «Δυστυχώς, η ελληνική κυβέρνηση έδειξε ότι το να λαμβάνει εντολές από μία τρίτη πλευρά είναι σημαντικότερο για εκείνη...»

 

Ο Καραμανλής με την πρόσφατη ομιλία του, που υπογράμμισε εμφατικά την παρουσία του, αποδοκίμασε το δόγμα Μητσοτάκη,  δηλ.  του τυφλού φιλοαμερικανισμού, που διαιωνίζει τον πόλεμο και θ’ αποτελέσει, αν δεν τερματισθεί σύντομα, αιτία ενός πιο επικίνδυνου ψυχρού πολέμου μεταξύ Δύσης και ενός κινεζορωσικού μπλοκ. Για τα εθνικά θέματα: «Με εκπτώσεις σε θέματα εθνικής κυριαρχίας δεν εξαγοράζεται η ειρήνη». Aποδοκίμασε επίσης τη νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική  αποκλεισμού μεγάλου μέρους της κοινωνίας από την αναδιανομή του πλούτου και τη δημιουργία νέων, πιο ισχυρών, «νταβατζήδων».

 

 Δε γνωρίζουμε ποιες ακόμη δεσμεύσεις έχει αναλάβει ο Μητσοτάκης με την επίσκεψη. Αυτές θα φανούν στη συνέχεια, πιθανόν και μετά τις εκλογές που προβλέπονται σχετικά σύντομα,  αν βέβαια δεν προκύψουν νέες κρίσεις ή αν δεν του το επιτρέψουν οι υπερατλαντικοί «σύμμαχοί» του όσο διαρκεί ο πόλεμος.

 

Οσο μας κυβερνούν οι πρόθυμοι και οι δεδομένοι η Ελλάδα και οι Ελληνες δεν έχουν να ελπίζουν σ’ ένα, σχετικά έστω, ευοίωνο μέλλον.

 

Για την Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε.                   

 

 

 

                                                                       Λεοντόπουλος Νίκος                 

        Στενός Σήφης                 

 

 

Με το «δόγμα»  «Η Ελλάδα είναι ο πιο αξιόπιστος και ο πιο προβλέψιμος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών» (ΗΠΑ 7/1/2020) θα προστρέξει, δυστυχώς, στις  ΗΠΑ ο πρωθυπουργός. Υπό άλλες συνθήκες και υπό πραγματικά Ελληνα πρωθυπουργό μια επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ, που εξακολουθεί να είναι μεγάλη δύναμη, με την οποία έχουμε ορισμένα, ακόμη, κοινά, με κύριο τη μεγάλη ομογένεια, θα μπορούσε να είναι θετικό γεγονός για τα ελληνικά συμφέροντα.

 

Παρά τη ...μητσοτάκεια «σωστή πλευρά της ιστορίας», το Στέιτ Ντηπάρτμεντ, μετά τις πρόσφατες πολυάριθμες παραβιάσεις και χαμηλές υπερπτήσεις πάνω από τα νησιά μας, υποστηρίζει τη «λάθος πλευρά της ιστορίας», την Τουρκία, λέγοντάς μας «να τα βρούμε»! Και όλα αυτά μετά τη περιβόητη συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν. Και είναι γνωστό πως αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ τους δεδομένους...

 

     Δυστυχώς η προσεχής «επίσκεψη» του ενδοτικού  Μητσοτάκη τίποτα καλό για την Ελλάδα και τα εθνικά μας θέματα δεν προοιωνίζεται. Οι ΗΠΑ θέλουν το Μητσοτάκη ως εντολοδόχο των συμφερόντων τους στην περιοχή μας, δηλ. να κρατήσουν με θυσία των άλλων, κυρίως των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου, την Τουρκία στη Δύση, επιδιώκοντας μάλιστα να  την καταστήσουν ενεργειακό κόμβο εις βάρος Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ και Αιγύπτου.

 

Ομως θα αποδεχθεί ο Μητσοτάκης να εφαρμόσει μόνος του τα αμερικανικά κελεύσματα, δεδομένης και της εσωκομματικής αντίθεσης (Σαμαράς, Καραμανλής, κ.λπ.) ή θα περιμένει «συνεταίρο» μετά τις εκλογές;

 

Οι Ελληνες μόνο αν απαλλαγούν από τους δεδομένους και τις εξαρτήσεις τους από τους ξένους καθώς και από τους λεόντειους οργανισμούς τους (Ε.Ε., ΝΑΤΟ),   μπορούν να ελπίζουν σ’ ένα ευοίωνο μέλλον.

 

 

 

Για την Ε.Ε. του Α.Σ.Κ.Ε.                

 

 

 

                                      Λεοντόπουλος Νίκος                       

         Στενός Σήφης                               

 

 

Μια γυναίκα «έκλεψε» σε κάποιο «σούπερ μάρκετ» (!) κάτι φαγώσιμο, την συνέλαβαν αμέσως και ο διευθυντής κάλεσε την αστυνομία για να συνταχθεί η κατάλληλη πράξη και να οδηγηθεί η «εγκληματίας» όπου δει...

 

Αυτό θα πει κράτος! Κι έπειτα οι κακόβουλοι διαδίδουν τα γνωστά τερατώδη ψεύδη ότι όλοι οι μεγαλόσχημοι μας κατακλέβουν ασύστολα, ότι τάχα καθημερινά ληστεύουν καλοκάγαθους γέροντες αποτρόπαιοι παραβάτες, ότι οι εταιρίες πάροχοι ηλεκτρικής ενέργειας μας κατακλέβουν και δεν δίνουν στους Δήμους τα αναφερόμενα ποσά που πληρώνουμε.

 

Ομως κάτι χάλασε εδώ. Οι πολυπληθείς πελάτες που, κατάπληκτοι, παρατηρούσαν τα γιγνόμενα επαναστάτησαν, στάματησαν τους υπεύθυνους στο Lidl, ειδοποίησαν το Υπουργείο και αυτό διέταξε να αφήσουν τη γυναίκα. Και, ξεκίνησε έλεγχος στην περιώνυμη αυτή γερμανική εταιρία με καταστήματα παντού και επιβλήθηκε πρόστιμο ρεκόρ, 650 χιλιάδων ευρώ, για αισχροκέρδεια! Μένει να δούμε, αν θα εισπραχθεί...

 

Πάντως το συμβάν αυτό προξένησε συγκίνηση από την στοιχειώδη ενεργοποίηση των απλών πολιτών.

 

 

 

 

 

 

 

Πρώτη φορά, εν ενεργεία πρωθυπουργός και πρόεδρος του πρώτου κόμματος με άνετο προβάδισμα, αν και φθίνον, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, μας ανακοινώνει «ότι οι πολίτες θα μας υποδείξουν αν η χώρα θα κυβερνηθεί από ένα ή περισσότερα κόμματα». Σαν να μην είναι αυτό αυτονόητο.

 

Με αυτόν τον τρόπο ο Μητσοτάκης ανοίγει επισήμως τη συζήτηση για συμμαχική κυβέρνηση μετά τις εκλογές. Και αυτοκαταρρίπτει το δόγμα του «αυτοδυναμία ή χάος». Και, βεβαίως, ουσιαστικά αμφισβητεί τις δημοσκοπήσεις που ακόμα του δίνουν πιθανότητα αυτοδυναμίας.

 

Το μεγάλο ερώτημα είναι γιατί το έκανε αυτό ο Μητσοτάκης. Μήπως επειδή βλέπει ότι η δημοτικότητά του θα συνεχίσει να φθίνει και όταν φτάσει η ώρα των εκλογών η προοπτική της αυτοδυναμίας θα είναι αδύνατη; Πάντως η στάση της κυβέρνησης σε σχέση με την ακρίβεια και το ενεργειακό δε δείχνει ξεκάθαρα σημάδια προσπάθειας από τη μεριά της για αντιμετώπιση της κρίσης και της δυσαρέσκειας των πολιτών. Και αυτό είναι άκρως ανησυχητικό. Υπάρχει και έτερη εξήγηση, ακόμα πιο ανησυχητική: Η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα συνολικά να βλέπουν ότι έρχεται η ώρα για νέο κύκλο δημοσιονομικής «προσαρμογής» κατά το προηγούμενο των ετών 2010-2018 ή ακόμα χειρότερα «κλείσιμο» εθνικών θεμάτων με την Τουρκία  αλά «Πρέσπες» κατόπιν έξωθεν πιέσεων υπό το βάρος των τελευταίων διεθνών εξελίξεων.

 

 Και λογικό είναι να επιθυμούν όλοι αυτοί ο εγχώριοι και εξωχώριοι πολιτικοί κύκλοι αυτό να μην αναληφθεί ως ευθύνη από μονοκομματική κυβέρνηση. Να επαναληφθεί δηλαδή το μοντέλο του PSI. Η ξαφνική σπουδή για αξιοποίηση των κοιτασμάτων της Ν.Α. Μεσογείου και οι αλλεπάλληλες δηλώσεις κορυφαίων πολιτικών παραγόντων (π.χ. Βενιζέλος) σε συνδυασμό με τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και την εκ πρώτης όψεως ακατανόητη συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν εκεί παραπέμπουν.

 

Ελπίζουμε κάτι τέτοιο να μην αληθεύει. Θα επανέλθουμε.

 

 

Τη διαγραφή του βουλευτή Παναγιώτη Κουρουμπλή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να τη θεωρήσει ένας πολίτης ορθή, επιβεβλημένη ή αδικαιολόγητη. Ο τρόπος όμως με τον οποίο έγινε η διαγραφή δεν οδηγεί σε διαφορετικά συμπεράσματα. Ο βουλευτής διαγράφηκε από τον αρχηγό του κόμματος, χωρίς να ληφθεί υπόψη καμία σχετική απόφαση του αρμόδιου κομματικού οργάνου και χωρίς να κληθεί σε απολογία. Το κόμμα, παρά τις θεωρητικές διακηρύξεις του, δηλαδή, λειτουργεί στην πράξη ως κόμμα αρχηγικό, γιατί η διαγραφή του Κουρουμπλή από την Κοινοβουλευτική Ομάδα συνεπάγεται φυσικά και τη διαγραφή του από το κόμμα. Με τον ίδιο αυταρχικό τρόπο διαγράφηκε πριν από μερικούς μήνες από τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας και ο βουλευτής της Κωνσταντίνος Μπογδάνος και πιο πρόσφατα ο ευρωβουλευτής της  Γ. Κύρτσος.

 

Οι διαγραφές αυτές καταδεικνύουν ότι, όσον αφορά τον τρόπο λειτουργίας τους, τα κοινοβουλευτικά κόμματα του 21ου αιώνα παραμένουν το ίδιο αντιδημοκρατικά, όπως ήταν αυτά του δέκατου ένατου αιώνα. Ο αρχηγός καθορίζει τα πάντα, την πολιτική γραμμή τους, τη διαχείριση των οικονομικών πόρων και την πολιτική επιβίωση των στελεχών. Τα άλλα κομματικά όργανα είναι για τους τύπους.

 

Ενδιαφέρον όμως έχει επίσης και η αιτία για την οποία διαγράφηκαν οι δύο πρώτοι ανωτέρω βουλευτές από τα κόμματά τους, γιατί η αιτία είναι ουσιαστικά παρόμοια: έκαναν μια λεκτική επίθεση κατά των πολιτικών τους αντιπάλων με ανοίκειο τρόπο. Με τις διαγραφές οι δύο αρχηγοί επιδιώκουν να αμβλύνουν τις έντονες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις μεταξύ των κοινοβουλευτικών κομμάτων, για να μην αλληλοκατηγορούνται ως προδότες και δολοφόνοι (διευκολύνοντας ίσως έτσι μια μελλοντική τους συγκυβέρνηση και σταθεροποίηση του πολιτικού συστήματος, όταν αυτό κλονίζεται).  

 

 

Με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία τα ελληνικά ΜΜΕ βρήκαν την ευκαιρία να «εξοστρακίσουν» κατά κάποιο τρόπο την πανδημία από την επικαιρότητα. Πλέον, στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και των δελτίων ειδήσεων η πορεία της πανδημίας υπάρχει ως μονόστηλο ή έκτη είδηση. Και αυτό παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται πλέον στις πρώτες θέσεις της λίστας με τους θανάτους ανά εκατομμύριο.

 

Ταυτόχρονα η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να κάνει ο,τιδήποτε επιπλέον στο κλινικό και επιδημιολογικό κομμάτι, για να ελαφρύνει την κατάσταση. Ολες οι κυβερνητικές δικαιολογίες περί, επί παραδείγματι, ευθύνης των ανεμβολίαστων και ύπαρξης ενδογενών προβλημάτων του συστήματος υγείας (πχ ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις) προφανώς δεν επαρκούν, ώστε βάσει των αριθμών να δικαιολογήσουν αυτή την κατάσταση, παρά μόνο ένα μικρό μέρος της. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που η κυβέρνηση επί δύο και πλέον χρόνια δεν έχει κάνει το παραμικρό σε κανένα από αυτά πεδία, ώστε να διορθώσει κάποια ενδογενή παθογένεια του συστήματος υγείας. Οι δε «επιστημονικές» απόψεις που εμφανίζονται κατά καιρούς στα ΜΜΕ να υποστηρίζουν τις δικαιολογίες της κυβέρνησης έχουν τόση επιστημονική αξία όση έχει το βιβλίο της Ρεπούση με το «συνωστισμό» της Σμύρνης. Και αυτό το γνωρίζουν όλοι οι επιστήμονες στη χώρα.

 

Η πανδημία έχει μάλλον κατά κάποιο τρόπο ευνοήσει τους πολιτικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης Μητσοτάκη και της έχει δώσει πολιτικό χρόνο, χωρίς να τον δικαιούται με βάση τη διαχείριση από μέρους της. Σύντομα, όμως, θα έρθει ο λογαριασμός...

 


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ (Α.Σ.Κ.Ε.)