ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Στο τελματωμένο πολιτικό σύστημα, όπου τα κόμματα έχουν παγιωθεί δημοσκοπικά , ενώ η κοινωνία χειμάζεται, η εκλογή του Τραμπ προκάλεσε ταραχή στον «πιο αξιόπιστο και πιο προβλέψιμο σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών» κατά τη μητσοτάκεια δουλοπρεπή ρήση. Αντιλαμβάνονται οι «παροικούντες» ότι η «Ευρώπη τους», δηλ. η Γερμανία και δευτερευόντως η Γαλλία, ως «προστάτες»  που υπαγορεύουν πολιτικές σύμφωνες με τα συμφέροντά τους, μέσω των εκλεκτών τους εγχώριων πολιτικών, φθίνουν και τώρα με τον Τραμπ θα υποβαθμιστούν οικονομικά και πολιτικά ακόμη περισσότερο. Αν μάλιστα ο Τραμπ πραγματοποιήσει  την απειλή του για κίνητρα σε ευρωπαϊκές εταιρείες να εγκατασταθούν στις ΗΠΑ, τότε θα δούμε και ευρωπαϊκές «ζώνες της σκουριάς».

Πανικός στον Μητσοτάκη

Φαίνεται ότι αυτός  που πανικοβλήθηκε περισσότερο είναι ο Μητσοτάκης. Προσπαθεί να αποτινάξει το σημιτισμό που διέπει την πολιτική και τα κυβερνητικά στελέχη του προβαίνοντας σε αλλοπρόσαλλες πράξεις και δηλώσεις. Μερικά δείγματα: Στις 14-3-24 για το «γάμο» δήλωνε «Η πολιτεία πρέπει να νομοθετεί για όλους. Ο κίνδυνος είναι η τυραννία της πλειοψηφίας». Στις 15-11-24, μετά τη εκλογή Τραμπ (5-11-24) «Στην Ελλάδα δεν υπάρχει woke ατζέντα ...μια μειοψηφία να επιβληθεί  της πλειοψηφίας»(!!) στις 21-1-25 «ναι, τυχαίνει να πιστεύω ότι υπάρχουν δύο φύλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη, και αυτό υπαγορεύει η βιολογία». Στις 9-1-25 όμως εκφώνησε ένα εγκωμιαστικό επικήδειο για το Σημίτη ενώ στις 11-1-25 επικρίνει έμμεσα Τραμπ και Μασκ. «Μπροστά μας διαμορφώνεται και ένα πρωτόγνωρο σκηνικό, όπου παγκόσμιοι οικονομικοί παράγοντες διεκδικούν τον ρόλο διαμορφωτή της κοινής γνώμης σε πολλές χώρες, ένα φαινόμενο το οποίο και με τη συνδρομή της ακόρεστης κατανάλωσης fake news πολιορκεί, θα έλεγα, τον δυτικό πολιτισμό του ορθού λόγου και της δημοκρατίας». Η δήλωση αυτή «μυρίζει» εξαργύρωση ξένων απαιτήσεων για το μέλλον του. Φοβάται όμως μήπως οι «ψεκασμένοι», όπως τους λέει,  υποστηρίξουν κόμματα στα δεξιά του που συγκεντρώνουν δημοσκοπικά ποσοσοστό περί το 20%.

Ο Μητσοτάκης μένει έκθετος με την προσέγγιση Τραμπ-Πούτιν και τη διαφαινόμενη λύση του ουκρανικού υπέρ της Ρωσίας. Ηταν ο πιο φανατικός υποστηρικτής της πολιτικής Μπάιντεν και απoλύτως εχθρικός προς τη Ρωσία, αντίθετος με τα συμφέροντα της Ελλάδας, και χωρίς κανένα αντάλλαγμα, ομολογώντας μάλιστα ότι αδυνάτισε την άμυνα των νησιών δίνοντας όπλα στον Ζελένσκι. Ενας χρήσιμος ηλίθιος...

Επέλεξε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας έναν ακόμη «κηπουρό» του, μετά το Γεραπετρίτη. Ενα «μπουμπούκι», που έχει κατηγορηθεί για διαφθορά ως δήμαρχος Κηφισιάς. Οταν έγινε βουλευτής Ιωαννίνων για να γλιτώσει την ποινική του δίωξη, κατηγορήθηκε για εκβίαση όσο ήταν δήμαρχος, αλλά η Βουλή δεν ήρε τη βουλευτική του ασυλία, με αποτέλεσμα να καταδικαστεί η Ελλάδα στο ΕΔΑΔ για παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη. Μοίρασε στο νομό Ιωαννίνων 500 κάδους απορριμάτων που έγραφαν ΔΗΜΟΣ ΚΗΦΙΣΙΑΣ,(!)  απέκρυψε τις συμπληρωματικές   δικογραφίες για το έγκλημα των Τεμπών, μοίρασε 1 εκατομμύριο ευρώ στην εκλογική του περιφέρεια προ της εκλογής του ως ΠτΔ, και το μόνο του προσόν είναι ότι, εκτός από Πρόεδρος της Βουλής, ήταν γραμματέας του Αβέρωφ. Τώρα τι κύρος μπορεί να έχει αυτός ως  ΠτΔ;  Οχι ότι η κ. Κατερίνα  δυσκόλεψε το Μητσοτάκη, ως και για το «γάμο» τον βοήθησε πανηγυρίζοντας  η καημένη, πράξη  που της στοίχισε την επανεκλογή της. Τόσο της έκοβε.

Με την επιλογή όμως του Νικήτα Κακλαμάνη, πολιτικού με ευρύτερη αποδοχή, ως νέου Προέδρου της Βουλής που δεν είναι «κηπουρός», ο Μητσοτάκης «απαλλάχθηκε» από τις ενοχλητικές κοινοβουλευτικές του ερωτήσεις, που «παρέσυραν» και άλλους νεοδημοκράτες βουλευτές στην ίδια πρακτική.

«Δεξιά στροφή Μητσοτάκη για τη συνοχή της ΝΔ και συρρίκνωση της ακροδεξιάς» και άλλα τέτοια προβάλλονται από τα ΜΜΕ, υπαινισσόμενα 3η πρωθυπουργική θητεία Μητσοτάκη. Ποιος ξέρει πού θα είναι τότε ο Μητσοτάκης...

Η μητσοτάκεια ΝΔ, αν και δημοσκοπικά εμφανίζεται να προηγείται των υπολοίπων κομμάτων, εν τούτοις δεν υπερβαίνει το 30% στην «εκτίμηση ψήφου» των δημοσκόπων, ενώ το χωρίς εκτίμηση ποσοστό δεν υπερβαίνει το 25%. Ετσι χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου χάνει την αυτοδυναμία. Ακόμη κι αν αλλάξει τον εκλογικό νόμο, που θα είναι ομολογία συρρίκνωσης και που θα ισχύσει στις μεθεπόμενες εκλογές, η αυτοδυναμία της δεν είναι βέβαιη. Πάντως η κυβέρνησή του και ο ίδιος όχι μόνο αφήνει άλυτα προβλήματα σε ζωτικούς κοινωνικούς τομείς (π.χ, Υγεία, Παιδεία, ακρίβεια, ασυδοσία τραπεζών, εταιρειών ενέργειας, υπερφορολόγηση λόγω των αυξημένων τιμών, θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα κ.λπ) αλλά προσθέτει και άλλα βάρη (π.χ. αυξήσεις τελών καθαριότητας). Εχουν μαζευτεί πολλοί «σκελετοί» κατά τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Ενας απ’ αυτούς είναι η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, που όχι μόνο δεν έχει ξεχαστεί, όπως ελπίζανε, αλλά  πυροδοτεί και κινητοποιεί τελευταία μεγάλες συγκεντρώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και του προσθέτει  κι άλλα προβλήματα αναξιοπιστίας και τον αναγκάζουν να κάνει στροφή 180 μοιρών. Στην συνέντευξή του στον ΑΛΦΑ σχεδόν γελοιοποιήθηκε εμφανιζόμενος ψεύτης και ανεύθυνος που του φταίνε όλοι οι άλλοι, για να μην κατηγορηθεί ο ίδιος ως ηθικός αυτουργος. Θα δρομολογηθουν εξελίξεις.

Τα ελληνοτουρκικά θα είναι το Βατερλώ του;

Ενας άλλος «σκελετός» είναι  ο ελληνοτουρκικός «διάλογος», που διακαώς μεν επιδιώκει ο Μητσοτάκης, («...μια συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν την αφετηρία  μιας διαπραγμάτευσης» συνέντευξή του στον ΣΚΑΙ 13/7/2023), αλλά «δεν τον αφήνουν» να κάνει υποχωρήσεις. Καραμανλής και Σαμαράς βάλλουν ευθέως κατά της πολιτικής ενδοτισμού του. Το «ανώτατο συμβούλιο» Ελλάδας-Τουρκίας αναβάλλεται για αργότερα. Τι θ’απογίνει ο οσφυοκάμπτης υπουργός της «διακήρυξης των Αθηνών», αν δεν τελεσφορήσουν τα «ήρεμα νερά» τους; Τελικά έχουν μαζευτεί τόσα πολλά αρνητικά εναντίον του. Πώς μπορεί να ελπίζει ο Μητσοτάκης σε 3η  θητεία; Τι καινούριο θα μπορούσε  να υποσχεθεί;

Στο ΠΑΣΟΚ  η αναβίωση του δικομματισμού και η κυβερνητική προοπτική που ευελπιστούν, δεν δείχνουν να ευοδώνονται. Η «δομική» αντιπολίτευση Ανδρουλάκη με «κυβερνητικές» προτάσεις δεν φαίνεται να συγκινεί  ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, επειδή αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική του δε θα διαφέρει ουσιωδώς από αυτήν της μητσοτάκειας Ν.Δ.  Μέσα στην Ε.Ε. περιθώρια άσκησης προοδευτικής πολιτικής, δηλ. της ουσιαστικής ενίσχυσης των πιο αδύνατων κοινωνικών στρωμάτων, της ανάταξης της Παιδείας, της Υγείας, της καταπολέμησης των τραπεζικών και ενεργειακών καρτέλ, της κατάργησης του χρηματιστηρίου ενέργειας, του μηδενισμού των θηριωδών πρωτογενών πλεονασμάτων κ.λπ., δεν υπάρχουν. Τα συμφέροντα των ξένων και ιδιαίτερα της Ε.Ε θα υπερτερούν απ’ αυτά της Ελλάδας. Στα εθνικά θέματα μας ζητούν να τα «βρούμε» με την Τουρκία.  Ο Ανδρουλάκης, εκλεκτός της φθίνουσας Γερμανίας, του Σημίτη και του Βενιζέλου, που πρότεινε τον σημιτικό Γιαννίτση, ο οποίος με το Σπράο για το ασφαλιστικό ξεσήκωσαν θύελλες, αντιλαμβάνεται ότι, αν χάσει στις στις προσεχείς εκλογές, τον περιμένουν στη γωνία. Τώρα μαλώνουν για τις μελλοντικές κυβερνητικές συνεργασίες. Ανδρουλάκης: «αν το ΠΑΣΟΚ έρθει πρώτη δύναμη, αλλά χωρίς αυτοδυναμία, τότε θα αναζητήσει προοπτική συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα της κεντροαριστεράς», ενώ ο Γερουλάνος θέλει  αμφίπλευρη διεύρυνση που χωρούν όλοι. Το ίδιο και ο Κατρίνης, αλλά προς τα αριστερά. Η Διαμαντοπούλου δε θέλει λαϊκά μέτωπα, ενώ ο Νίκος Παπανδρέου είπε ότι αν συνεργαστούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ θα πάμε στο 5%. «Αγαστή σύμπνοια» που προδιαγράφει τη συνέχεια...

Στο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις αλλεπάλληλες διασπάσεις, μία το 2015 (Αριστερό Ρεύμα, Κωνσταντοπούλου, Βαρουφάκης) της εποχής Τσίπρα και μια μεγαλύτερη της κασσελάκειας αρχηγίας, το κόμμα έφθασε στο χαμηλότερο δημοσκοπικά ποσοστό χάνοντας και το προνόμιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης από το ΠΑΣΟΚ. Δεν τους έφταιγε μόνο ο Κασσελάκης. Ολοι με πρώτο τον Τσίπρα απέφυγαν επιμελώς να προσδιορίσουν αυτοκριτικά τα αίτια της ήττας του 2019 και τις δυο ταπεινωτικές ήττες του 2023. Προφανώς δεν ήθελε, για να μην συζητηθεί ότι άλλα υποσχόταν κι άλλα έπραξε. Αντ’ αυτού ο Τσίπρας  πριν από τις εκλογές επέβαλε την εκλογή του από το «λαό», όπως τα άλλα συστημικά κόμματα. Κι όταν είδε τα σκούρα την κοπάνησε. Τώρα παριστάνει τον γκουρού επί παντός επιστητού, αντί να σιωπά. Τόλμησε να πει ότι «η δραματοποίηση του δημοψηφίσματος... ήτανε η στιγμή της σωτηρίας της χώρας». Αν νομίζει ότι μπορεί να επανέλθει ως ηγέτης της ενωμένης κεντροαριστεράς, που κάποιοι προωθούν, να θυμίσουμε τη ρήση του Μαρξ: «Η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».

Τώρα, με τον πιο σοβαρό Φάμελλο ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ανακάμψει οριακά, όμως το βασικό πρόβλημα παραμένει. Είναι ένα συστημικό κόμμα, υπέρ της Ε.Ε. και του ευρώ, που υπέγραψε μνημόνιο, δέσμευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια, πούλησε αεροδρόμια και λιμάνια, έκοψε μισθούς και συντάξεις, προώθησε τους πλειστηριασμούς κατοικιών και ό,τι ζήτησαν οι δανειστές. Παρ’ όλα αυτά παριστάνει ότι είναι αριστερά, ισχυρισμός που δεν πείθει πλέον.

Στα κόμματα δεξιότερα της ΝΔ (Βελόπουλος, Λατινοπούλου, Νίκη) ευελπιστούν ότι η εκλογή του Τραμπ δίνει αέρα στα πανιά τους. Μήπως δηλαδή λαβουν το «χρίσμα» του και μαζέψουν περισσότερους δεξιούς  ψηφοφόρους από τη ΝΔ και απογοητευμένους από άλλα κόμματα. Από μόνα τους δεν μπορούν να έχουν κυβερνητική προοπτική. Ο πολιτικός τους ρόλος εκτός από αντιπολιτευτικός θα μπορούσε να είναι και ενισχυτικός σε μια νεοδημοκρατική κυβέρνηση μειοψηφίας που θα έχει άλλον αρχηγό.

Στο ΚΚΕ  ουδέν νεότερον. Παραμένει εκτός...

Το κόμμα της Ζωής δείχνει ότι ενισχύεται δημοσκοπικά   παρά την αποχώρηση δύο βουλευτών της. Υποστηρίζει τα Ωνάσεια ελίτ σχολεία με εξετάσεις, που έχουν ξεσηκώσει  θύελλα αντιδράσεων εκπαιδευτικών και γονέων, επειδή χάνονται οργανικές θέσεις, ενώ οι καθηγητές και οι μαθητές τους θα πάνε σε άλλα πιο «ταπεινά» σχολεία...

Η Νέα Αριστερά,  το κόμμα των πρώην υπουργών της κυβέρνησης Τσίπρα, επιχειρεί εναγωνίως να συγκροτηθεί «λαϊκό μέτωπο» μήπως και  επιβιώσει κοινοβουλευτικά, αφού δημοσκόπικα είναι κάτω του 3%.

Βαρουφάκης και ΛΑΕ παραμένουν ακόμη χαμηλά.

Η εγχώρια ελίτ  πολύ θα ήθελε ο ξένος παράγοντας (λέγε με Τραμπ;) να υποδείξει και να στηρίξει πολιτικό «ηγέτη» που θα επαναφέρει το σύστημα σε ισορροπία, όχι ασφαλώς για τα συμφέροντα της χώρας και της κοινωνίας, αλλά των ξένων και  ό,τι ψίχουλο  απομείνει να το πάρουν αυτοί. Μόνο που οι Τραμπ-Μασκ αρέσκονται σε δεξιούς και ακροδεξιούς συνομιλητές και πιθανόν η ΝΔ να τους μοιάζει «ολίγον κομμουνιστική»!  Εναλλακτικά οι εγχώριοι μεγαλεπιχειρηματίες μπορεί και να επαναφέρουν μετά την διαφαινόμενη αποδρομή Μητσοτάκη τα παλαιότερα σενάρια των κυβερνήσεων συνεργασίας των «προθύμων», που προωθούσαν παλαιότερα χωρίς επιτυχία, για να μη μοιράσει ο Μητσοτάκης τα δις του «Ταμείου Ανάκαμψης» στους ημετέρους. Για την ώρα όλοι αυτοί περιμένουν...

Η σημερινή κατάσταση της χώρας που μαστίζεται από πολλαπλές κρίσεις  στα εθνικά, κοινωνικά, πολιτικά, θεσμικά, και οικονομικά ζητήματα εγκυμονεί αρνητικές εξελίξεις για την κοινωνία και την πατρίδα, δεδομένης της ξενοδουλίας των εγχώριων ελίτ.

Το ΑΣΚΕ πιστεύει ότι  η ανάγκη ελληνοποίησης των πολιτικών δυνάμεων είναι αδήριτη, ώστε να να διευρύνουν τη δημοκρατία, να προωθήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη, να αποχωρήσουν από λεόντειους οργανισμούς, για να προασπίζονται την Εθνική κυριαρχία, ιδιαίτερα την  υπεράσπιση και διαφύλαξη της πατρίδας ως όρο επιβίωσης και προόδου.