Δύο (2) Αυτοβιογραφίες και ο περί αυτών (αντί)λογος.
Οι αυτοβιογραφίες, γενικώς, αποτελούν ιδιαίτερη «ιστορική» πηγή και, κατ’αρχήν, όχι και τόσο(!) αξιόπιστη. Πάντως, ανεξάρτητα από την αξιοπιστία τους (μεγάλη η δύναμη της (αυτο)εκλογίκευσης...) έχουν και κάποια, έστω, αξία και επομένως μπορούμε να ...εντρυφήσουμε σ’αυτές, μερικές φορές και για ... διασκέδαση!
Κυκλοφόρησαν πρόσφατα και στη χώρα μας 2 τέτοια πονήματα, με πρώτο της γερμανίδας πρώην πρωθυπουργού, κ. Μέρκελ, την οποία είχε χρίσει διάδοχό του στον θώκο της πολιτικής ηγεσίας της (τερατώδους) παγκοσμιοποίησης ο, επίσης πρώην, Πρόεδρος των ΗΠΑ, κ. Ομπάμα.
Η κ. Μέρκελ δεν μας ετίμησεν με παρουσίαση του εν λόγω πονήματος, όμως άμα τη κυκλοφορία του έσπευσαν πολλοί, ακόμη και τα χαριτωμένα (ή μη...) πρωινάδικα και οι πλείστοι των «πολιτευόμενων» να δουν πώς χαρακτηρίζει τα πεπραγμένα της στην Ελλάδα και τους πολιτικούς της. Δυστυχώς, δεν ευρήκαν στις σελίδες του ούτε μια αχνή αναφορά για προγενέστερη δήλωσή της πως μετανοεί, για το πώς φέρθηκε στην χώρα μας. Ούτε λέξη!
Εκανε, όμως, καί τινα λάθη: έγραψεν ότι ο Σαμαράς δεν «κατόρθωσε»(!) (δηλ. αρνήθηκε) να τηρήσει τα συμφωνηθέντα κ.λπ, ενώ επιδαψίλευσε επαίνους στον ...Τσίπρα, και τον έστειλε σε ινστιτούτο...
Η 2η βιογραφία ήταν αυτή του 36χρονου(!) Κασσελάκη και πολλοί διέγνωσαν ότι με αυτήν την πράξη εσήμανε το τέλος του εν Ελλάδι «έπους» του, πλήρους πάντως χαράς που επετέλεσε επιτυχώς(;) το έργον «εφ ω ετάχθη», δηλαδή την προπαγάνδιση του ομοφυλοφιλισμού, της «υπερηφάνειας» κ.λπ.
Στην περίπτωσή του όμως είχαμε κωμικοτραγικά παρατράγουδα. Πρώτον ενοικίασε (υποθέτουμε να μην του χορηγήθηκε δωρεάν) την αίθουσα του πολεμικού (!) Μουσείου, η οποία γέμισε από περίεργους και πολλούς πολιτευτές. Δεν θελήσαμε να έχουμε κατάλογο των επίσημων παρισταμένων, μια που, πιθανόν (και πιθανότατα;) να γίνονταν ρεζίλι. Πάντως μας πληροφόρησε αναλυτικά για τους έρωτές του, τις απογοητεύσεις του, ολίγα για τις επιχειρήσεις του και σχεδόν τίποτα για τα πολιτικά σχέδιά του!