ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Το ΚΚΕ και τα δύο μ-λ είχαν σημαντική αύξηση και ψήφων και ποσοστών, που οφείλεται κυρίως στην πραγματική αντίθεσή τους προς το σύστημα εξουσίας. Οι περισσότεροι από τους πολίτες που τα ψήφισαν δεν ενστερνίζονται τις ιδεολογικές τους αρχές, δηλ. πολλοί τους έδωσαν μια ψήφο διαμαρτυρίας αλλά δεν θα τους έδιναν ποτέ ψήφο για τη διακυβέρνηση της χώρας. Το ΚΚΕ ήταν για δεκαετίες ο απολογητής των καθεστώτων της Αν. Ευρώπης και τα μ-λ της Κίνας, σήμερα δε δείχνουν καμιά διάθεση να προχωρήσουν σε μια σοβαρή αυτοκριτική, όχι βεβαίως για να αλλάξουν στρατόπεδο (όπως έκαναν οι «ανανεωτές», οι «εκσυγχρονιστές» και οι ευρωπαϊστές της «αριστεράς»), αλλά για να προτείνουν μια σοσιαλιστική κοινωνία με κατοχυρωμένη τη δημοκρατία (χωρίς την οποίο δεν νοείται σοσιαλισμός). Αντιθέτως, η μονοκομματική νοοτροπία του ΚΚΕ εκφράζεται στους περισσότερους χώρους και σε κάθε περίπτωση, παρότι η Γ.Γ. του κόμματος γενικά είναι πιο ευπρόσωπη.

Κάποιοι που τοποθετούνται στο χώρο της πατριωτικής αριστεράς ψήφισαν μεταξύ άλλων ΚΚΕ και κάλεσαν και όσους επηρεάζουν να πράξουν το ίδιο. Το ΑΣΚΕ θεωρεί ότι η τοποθέτηση του ΚΚΕ στο χώρο της πατριωτικής αριστεράς ισχύει εν μέρει, πρώτο γιατί το ΚΚΕ δεν προέβαλε τα εθνικά θέματα στον προεκλογικό του αγώνα. Και δεύτερο, γιατί πατριωτικές είναι οι θέσεις του μόνο στο Κυπριακό (απόρριψη του σχεδίου Ανάν, και μάλιστα σε αντίθεση με την ηγεσία του ΑΚΕΛ) και στο Αιγαίο. Στο ζήτημα των Σκοπίων τονίζει ορθώς την ανάγκη μη ανάμιξης των «ιμπεριαλιστών», αλλά επί της ουσίας (για το ζήτημα του ονόματος) η θέση του δε διαφέρει πολύ από τη θέση των «ιμπεριαλιστών». Για τη Θράκη ενδιαφέρεται μόνο για τα «ταξικά συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων». Η δράση του τουρκικού προξενείου δε θεωρείται πρόβλημα άξιο λόγου για το ΚΚΕ.

Το ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές περιέπεσε σε βαθιά κρίση, που δε θα ξεπεραστεί με την επανεκλογή ηγεσίας στις 11/11.

Οι αρχές με τις οποίες ιδρύθηκε και αναπτύχθηκε το ΠΑΣΟΚ εξέφραζαν τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας. Η αποδοχή τους καταμετρήθηκε στο 48% το 1981, στην πραγματικότητα ήταν πολύ μεγαλύτερη.

Με την άνοδό του στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ υπέστη μια σοβαρή μετάλλαξη. Εγκατέλειψε κάθε θέση που αμφισβητούσε τις δομές του συστήματος (αποχώρηση από ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, απομάκρυνση αμερικανικών βάσεων, σοσιαλιστικός μετασχηματισμός) και διατήρησε απλώς κάποιο πατριωτισμό, κάποιες κοινωνικές ευαισθησίες (αν και οι παροχές προέρχονταν από δάνεια εξωτερικού και θα είχαν οπωσδήποτε ημερομηνία λήξης). Η μετάλλαξη ολοκληρώθηκε το 1996 με την επικράτηση των εκσυγχρονιστών, που δεν άφησαν τίποτα από τις ιδρυτικές αρχές. Σταδιακά απομακρύνθηκε από την κοινοβουλευτική ομάδα και την κομματική ηγεσία κάθε στέλεχος που διατηρούσε ίχνος από ο,τιδήποτε θετικό (στοιχειώδη προσωπική εντιμότητα, κάποιο πατριωτισμό κ.λ.π.). Όλα τα στελέχη έλκουν πλέον τη δύναμή τους από τις διασυνδέσεις τους με ξένες πρεσβείες, ντόπιους μεγαλοεπιχειρηματίες -«νταβατζήδες» και τα ΜΜΕ τους και μεταφέρονται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ όλες οι μεταξύ τους αντιθέσεις.

Σημασία έχει και το γεγονός ότι έναν πρόεδρο του μεγέθους του Α. Παπανδρέου διαδέχθηκε ένας απλός «υπάλληλος» (Σημίτης) και αυτόν ένας τρίτος (Γιωργάκης), που οι ικανότητες του περιορίζονται στην ανάγνωση σημειωμάτων και επί προεδρίας του καταργήθηκε και τυπικά ο οποιοσδήποτε ρόλος των κομματικών οργάνων.

Με τα δεδομένα αυτά το ΠΑΣΟΚ έπαψε να είναι αποτελεσματικό ακόμη και για τους ξένους προστάτες του. Η υποστήριξη του σχεδίου Ανάν, οι συνεχείς υποχωρήσεις προς την Τουρκία, ο νεοφιλελευθερισμός (καθ’ υπαγόρευσιν της Ε.Ε.) έφεραν το ΠΑΣΟΚ από το 2004 σε βαθιά κρίση, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Όσοι από τους εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς του δεν είναι συνδεδεμένοι με δεσμούς διαφθοράς σε διάφορα επίπεδα έχουν περιέλθει σε απόγνωση.

Πίσω από τους πανηγυρισμούς για την επιτυχία της να ξανασχηματίσει κυβέρνηση, η Ν.Δ. παρασιωπά το γεγονός ότι υπέστη σοβαρή καθίζηση του αριθμού των ψήφων της, μεγαλύτερη του ΠΑΣΟΚ! Η αποδοκιμασία της οφείλεται αφ’ ενός στο νεοφιλελεύθερο πρόσωπο που επέδειξε με τις «μεταρρυθμίσεις» της, που έστρεψε ψηφοφόρους της προς την αριστερά ή την αποχή, αφ’ ετέρου στην ατολμία της στα εθνικά θέματα (και στο βιβλίο ιστορίας ΣΤ΄ Δημοτικού), που εκφράστηκε και με την προώθηση της Ντόρας στο Υπ. Εξ., και έστρεψε αφελείς ψηφοφόρους της προς το ΛΑΟΣ.

Η Ν.Δ. ως κυβέρνηση επέδειξε ανικανότητα και τα «θαλάσσωσε» σε οποιοδήποτε απρόοπτο βρέθηκε μπροστά της. Ο πρωθυπουργός της συνήθως περιοριζόταν στην εκφώνηση ωραίων λόγων, χωρίς να αισθάνεται την ανάγκη να αντιστοιχούν αυτοί οι λόγοι προς το κυβερνητικό έργο. Εκμεταλλεύτηκε και «διασκέδασε» την προφανή ανεπάρκεια του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χωρίς να επιδείξει «σεμνότητα και ταπεινότητα». Εκμεταλλεύτηκε την ανεπάρκεια γενικώς της αντιπολίτευσης και ιδίως την οργή της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για την διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ξανακέρδισε, έστω και λαβωμένος, τις εκλογές, παρά τον αδυσώπητο πόλεμο που εξαπέλυσαν εναντίον του οι «νταβατζήδες» των ΜΜΕ. Ένας λόγος της έχθρας των ΜΜΕ είναι η (σε μικρό βαθμό) διαφοροποίησή του από τις εντολές των Δυτικών προστατών του, π.χ. σχέδιο Ανάν, αγωγοί με Ρωσία (βλ. ανακοίνωση με πυρκαγιές). Η διαφαινόμενη επικράτησή του στις εκλογές της 16/9 δεν επέτρεψε στους εσωκομματικούς του αντιπάλους (μητσοτακέικο) να τον χτυπήσουν. Θα το πράξουν με την πρώτη ευκαιρία.

Το ΑΣΚΕ καλεί τους φίλους του, όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, στη συνεστίαση που θα πραγματοποιηθεί στα γραφεία μας το Σάββατο 3 Νοεμβρίου ώρα 8.00μμ. Θα συζητήσουμε για τις πολιτικές εξελίξεις, θα απολαύσουμε τους μεζέδες και το κρασί μας και θα διασκεδασουμε, με ζωντανή μουσική, όπως πάντα.

Όλοι σχεδόν συμφωνούν για το τι θα επιχειρήσει η «νέα» κυβέρνηση στην εσωτερική, οικονομική και κοινωνική πολιτική της, ανεξάρτητα από τις «ελπίδες» επιτυχίας της: Σκληρά, νεοφιλελεύθερα μέτρα, σύμφωνα με τις οδηγίες της Ε.Ε. Ελπίζουμε, όμως, υπερβολικά αισιόδοξοι ίσως, ότι δε θα ακολουθήσει την ίδια καταστροφική πορεία και στα εθνικά θέματα, προς μεγάλη απογοήτευση του μεταμοντέρνου ΣΥΝ, αν τον εκφράζουν οι «περίεργες» απόψεις του προέδρου του, που θεωρεί τα εθνικά θέματα «πολύ μικρής σημασίας» και αποπροσανατολιστικά!

Έχουμε γράψει επανειλημμένα για τις δυο γραμμές που διαπερνούν οριζόντια όλα τα γνωστά κόμματα. Τη γραμμή της πλήρους υποτέλειας, που χειροκροτεί ό,τι απειλεί τη χώρα μας, και την κάπως, έστω, πατριωτική, που προσπαθεί, στο πλαίσιο πάντοτε του «ανήκομεν εις την Δύσιν», να προβάλλει κάποια αντίσταση, έστω και για «την τιμή των όπλων».

Ελπίζουμε να τηρηθεί η δεύτερη! Η απόσυρση του προκλητικά απαράδεκτου βιβλίου «Ιστορίας» θέλουμε να πιστεύουμε ότι αποτελεί ένα καλό οιωνό για κάτι τέτοιο, παρότι τα «εξωτερικά» θέματα τα

χειρίζεται, μακάρι μόνο τυπικά, η θυγατέρα του κ. Μητσοτάκη. Έτσι:

-Στις προκλήσεις των Σκοπιανών και τη βιασύνη των Αμερικάνων να «τελειώνουν» με το θέμα του ονόματος, πιθανόν ο κ. Καραμανλής να μη συνεργαστεί πλήρως. Οι αμερικάνικες (και καναδικές!) πιέσεις και απειλές (και όχι μόνο) πιθανόν να μην έπιασαν τόπο. Εννοείται ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε πολλά, μια πραγματικά υπεύθυνη εθνική στάση, αν δεν υπάρξει εναντίωση της μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού, που σίγουρα θεωρεί ακατανόητη την υποχωρητικότητα των προηγούμενων περιόδων.

Εδώ όμως ανέκυψε ένα καινούργιο πρόβλημα: το κόμμα του Καρατζαφέρη. Θα επιδεικνύει μεγάλο «ζήλο» στην υπεράσπιση των εθνικών θεμάτων (όχι όλων, αφού στα περισσότερα οι ομοϊδεάτες τους άλλα έπραξαν) και θα δίνει έτσι την ευκαιρία στους οπαδούς της υποταγής να κατηγορούν τους υπερασπιστές της ακεραιότητας της χώρας μας ως συνοδοιπόρους των φασιστών!! Το ξεκίνησαν, ήδη, οι άθλιοι.

-Στις προσπάθειες των Αμερικανών και Ευρωπαίων να προσφέρουν στην Τουρκία ανταλλάγματα στη Θράκη, το Αιγαίο και την Κύπρο, για να υποχωρήσουν στις απαιτήσεις τους για το βόρειο Ιράκ (Κουρδιστάν), δεν προβλέπουμε, δυστυχώς, σθεναρή αντίσταση εκ μέρους της κυβέρνησης. Ευχόμαστε να κάνουμε λάθος. Και αν για την Κύπρο οι εξελίξεις είναι πιο ευοίωνες, λόγω Τάσσου Παπαδόπουλου και συνειδητοποίησης του κινδύνου αφανισμού που φαίνεται να έχουν κατακτήσει οι Έλληνες της Κύπρου, για το Αιγαίο και τη Θράκη στους πολλούς οι προειδοποιήσεις για την απειλή φαίνονται υπερβολικές κι έτσι δε σχηματίστηκε ακόμη ένα σθεναρό μέτωπο άμυνας, κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει περισσότερο.

-Ας ελπίσουμε, τέλος, ότι θα ενεργοποιηθεί η συμφωνία για τον αγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπουλης, γιατί μάλλον υποπτευόμαστε βήματα υποχώρησης, κι αυτό θα είναι πολύ δυσοίωνο σημάδι. Ας περιμένουμε, όμως, λίγο.