ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ο πραγματικός ρόλος της ακροδεξιάς αποδείχτηκε για άλλη μια φορά όταν οι κατοχικοί χρειάστηκαν τις ψήφους του ΛΑΟΣ για το μνημόνιο, τις οποίες έδωσε πρόθυμα. Στη συνέχεια στήριξε το ΠΑΣΟΚ και εκλογικά, αλλού ανοιχτά (Αττική, Πελοπόννησος) κι αλλού υπογείως. Ο ΛΑΟΣ, προβαλλόμενος συνεχώς από τα ΜΜΕ, έχει αναλάβει εργολαβικά την πολεμική εναντίον όσων αντιδρούν στο μνημόνιο (Σαμαράς, αριστερά) και περιμένει την αποζημίωσή του, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση. Το εκλογικό αποτέλεσμα του ΛΑΟΣ έδειξε μια μικρή υποχώρηση της δύναμής του. Το δυσάρεστο είναι ότι κράτησε σχεδόν ολόκληρη τη δύναμή του, παρά την υπερψήφιση του μνημονίου.

Τα πιο δυσάρεστα συνέβησαν στον ’γιο Παντελεήμονα (εκεί που ο ελληνικός πληθυσμός υποφέρει περισσότερο από οπουδήποτε αλλού από την ανεξέλεγκτη παρουσία παράνομων μεταναστών) και γενικά στο δήμο της Αθήνας, όπου η «Χρυσή Αυγή» πήρε 20% και 5% αντιστοίχως. Η πικρή εμπειρία λέει ότι, όποτε οι ακροδεξιοί δηλώνουν ότι αναλαμβάνουν την προστασία των Ελλήνων και την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων, κάποιοι τους ανέθεσαν να παίξουν το ρόλο του προβοκάτορα και ακολούθησαν εθνικές τραγωδίες (π.χ. η χούντα στην Κύπρο). Στην εξαιρετικά ευαίσθητη αυτή περιοχή με μία μόνο ενέργεια η κατάσταση θ’ αλλάξει άρδην, με δεδομένο ότι ανεπισήμως οι μουσουλμάνοι παράνομοι μετανάστες στην Αττική ανέρχονται στα 2.500.000!

Το μεγαλύτερο μέρος της αριστεράς κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και προσπαθεί να στρατολογήσει κανένα ξένο, αφού δυσκολεύεται με τους Έλληνες! Τα υπόλοιπα, φαίνεται, τους είναι αδιάφορα!

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που είχε εκλογική άνοδο και σε ψήφους (70.000) και (κυρίως) σε ποσοστά. Αυτοί οι 70.000 ψηφοφόροι, όμως, που θεωρούν ότι έδωσαν τη σαφέστερη αντιμνημονιακή ψήφο, ήσαν ένα πολύ μικρό μέρος όσων υποφέρουν από το μνημόνιο.

Στα θετικά του προεκλογικού αγώνα του ΚΚΕ καταγράφονται: α) Η υποστήριξη της άποψης ότι όλες οι πολιτικές γραμμές (όπως εκφράζονται από υποψηφίους άλλων κομμάτων, «αντάρτες» και ανεξάρτητους) που δεν ξεφεύγουν από τα όρια του συστήματος θα οδηγούσαν σε κρίση και ότι καμιά απ’ αυτές δεν οδηγεί σε ασφαλή υπέρβασή της. β) Η ανάδειξη του εθνικού θέματος του Αιγαίου και των σχεδίων που εξυφαίνονται.

Στα αρνητικά καταγράφονται: α) Η παρασιώπηση των άλλων εθνικών θεμάτων, της Θράκης (η θέση του είναι ότι το θέμα είναι ταξικό!), του σκοπιανού (η θέση του είναι ότι το ζήτημα του ονόματος δεν είναι σημαντικό) και της Κύπρου (όπου υποστηρίζει το Χριστόφια, έστω χωρίς ενθουσιασμό). β) Η ισοπέδωση όλων των άλλων ψηφοδελτίων, με την Α. Παπαρρήγα να ισχυρίζεται ότι «κάθε ψήφος που δεν πηγαίνει στο ΚΚΕ είναι πολιτική αυτοκτονία»!

Η μονοκομματική αντίληψη εκφράστηκε κατά ακραίο τρόπο στο ΜΕΓΚΑ 2 μέρες πριν από τις εκλογές, με τον ισχυρισμό του Θ. Παφίλη (αναφερόμαστε στις πιο ευπρόσωπες παρουσίες του ΚΚΕ) ότι οι ψήφοι υπέρ Κικίλια, Δημαρά και Μητρόπουλου είναι ψήφοι υπέρ του μνημονίου! Εάν το μείζον για το ΚΚΕ ήταν να μη βιώσουμε την κρίση με το χειρότερο τρόπο, να προσπαθήσουμε να την ξεπεράσουμε από τις καλύτερες δυνατές θέσεις και να μην υποστούμε ανεπανόρθωτες ζημιές στα εθνικά θέματα, θα έπρεπε να ισχυριστεί (όπως είναι και το αληθές) ότι όχι μόνο το σύνολο των ψήφων στους παραπάνω είναι αντιμνημονιακές, αλλά και πολλοί που για λόγους κομματικής πειθαρχίας ψήφισαν Σγουρό (που είχε δηλώσει αντίθετος του μνημονίου) ή ’δωνι διαφωνούν με το μνημόνιο. Αλλά το μείζον για το ΚΚΕ είναι η ενίσχυση του εαυτού του! Γι’ αυτό ψηφίζεται από κάποιους ως έκφραση διαμαρτυρίας, αλλά όχι ως έκφραση ελπίδας και προοπτικής.

Η δημοσιογράφος Χρ. Κοραή στην «Ελευθεροτυπία» της 20/11 έγραψε άρθρο με τίτλο: «Ξέχασε την έξοδο από το Μνημόνιο ο Σαμαράς», στο οποίο τον κατηγορεί ότι έκανε στροφή. Μετά 2 μέρες (22/11) η ίδια και στην ίδια εφημερίδα τον κατηγορεί ότι δεν έκανε στροφή: «Επιμένει αντιμνημονιακά ο Σαμαράς», ο τίτλος!

Πολύ αντικειμενική η ενημέρωση που μας παρέχουν τα παπαγαλάκια του ΠΑΣΟΚ! Η ΕΣΗΕΑ τι λέει;

Στη μάχη για τους 2 μεγαλύτερους δήμους της χώρας οι κατοχικοί έβαλαν ως υποψηφίους δημάρχους τους μη κομματικούς Καμίνη και Μπουτάρη, δίνοντας σε κάποιους τη δικαιολογία να τους ψηφίσουν. Αλλά τέτοιου είδους μη κομματικοί είναι χειρότεροι από τους κομματικούς. Ο Γ. Σγουρός, π.χ., είχε εκλεγεί νομάρχης με την ψήφο των πολιτών, ως νομάρχης στήριξε εκδηλώσεις μνήμης για τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων και (έστω υποκριτικά) διαφώνησε με το μνημόνιο. Ο (διατηρών και αμερικανική υπηκοότητα) Γ. Καμίνης διορίστηκε από το πουθενά επικεφαλής της κυριότερης «ανεξάρτητης» αρχής (εξυπηρετώντας πολυάριθμους πολίτες, που το «κακό» ελληνικό κράτος αδικούσε) και εκλήθη να συμμετάσχει στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο! Τόσο σπουδαίος! Ο Γ. Μπουτάρης, ιδρυτικό μέλος της «Δράσης» του πλέον καθεστωτικού Στ. Μάνου, από τις προηγούμενες εκλογές είχε την υποστήριξη του ανθελληνικού ισραηλιτικού συμβουλίου Θεσσαλονίκης (που δεν εκφράζει, βεβαίως, όλους τους Εβραίους Έλληνες πολίτες), δύο μέλη του οποίου εκλέχθηκαν για πρώτη φορά μεταπολεμικά δημοτικοί σύμβουλοι. Ο Μπουτάρης είχε προτείνει στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο τη μετονομασία της οδού Αγ. Δημητρίου σε Κεμάλ Ατατούρκ! Τώρα δηλώνει ότι θα φτιάξει στην πλατεία Ελευθερίας μνημείο (όχι των Τούρκων, αλλά) των Νεοτούρκων, που σφαγίασαν όλες τις μειονότητες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας! Φαίνεται ότι στα σχέδια που ξεκίνησε ο Σημίτης για μια «πολυπολιτισμική» Θεσσαλονίκη 4.000.000 κατοίκων, χωρίς εθνική ταυτότητα και με μειοψηφία τους Έλληνες έχουν επενδυθεί πολλά.

Οι 2 νέοι δήμαρχοι προσπαθούν τώρα να «οργανώσουν» τους υπόλοιπους «ανεξάρτητους» ή ανεξάρτητους δημάρχους, προφανώς για να βοηθήσουν την κατοχική κυβέρνηση ως «λαγοί» σε θέσεις που δεν τολμά να προβάλει και κινήσεις που δεν τολμά να κάνει.

Μόλις πριν από λίγες μέρες (18 του Νοέμβρη) δημοσιεύτηκε το σχέδιο νόμου (μετά από μήνες διαβουλεύσεων) στο οποίο ενσωματώνεται μια «σκληρή» κοινοτική οδηγία «σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη-μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών», στο λαβυρινθώδες κείμενο του οποίου ουσιαστικά δυσκολεύει την απέλαση που διακηρύττει...

Κι ενώ δεν εγκαταστάθηκαν ακόμη οι νέοι δήμαρχοι Αθηνών και Θεσσαλονίκης (που είναι υπέρ... των μεταναστών), οι εξ Ανατολών λαθρομετανάστες (η πλειονότητα των συμμετεχόντων) έκαμαν μια πανηγυρικά προκλητική εμφάνιση «προσευχής» σε κεντρικές πλατείες της Αθήνας και μάλιστα στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, στο κέντρο της πόλης.

Φυσικά, ήταν κεντρικά (κυρίως από ξένους γνωστών στοχεύσεων) σχεδιασμένη κίνηση, που άφησε άναυδους και τους πιο καλοπροαίρετα αφελείς πολίτες, που ακόμη διερωτώνται ποιος τους έδωσε τη σχετική άδεια, χωρίς απάντηση, βεβαίως!

Οι θέσεις μας για τους οικονομικούς(;) μετανάστες είναι γνωστές (φύλλο 88 της «Ε»). Περιττεύει, λοιπόν, να επαναλάβουμε την ευαισθησία μας για όσους υποφέρουν και για τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, μεταξύ των οποίων και τα θρησκευτικά, π.χ. ίδρυση ναών (όπως όλες οι θρησκευτικές μειονότητες με δικά τους μέσα), που πρέπει πάντοτε να είναι σεβαστά· αλλά και την υποχρέωση όλων των μεταναστών να σέβονται τη χώρα όπου νομίμως διαμένουν και τους πολίτες της. Νομίμως όμως. Όποιος παράνομα εισέρχεται στη χώρα δεν παραβιάζει μόνο τους νόμους της αλλά και περιφρονεί τους πολίτες της.

Στην περίπτωση, επομένως, παράνομης εισόδου οποιουδήποτε δεν μπορεί να γίνει ανεκτή, πόσο μάλλον παραδεκτή, καμία έγερση απαιτήσεων ούτε επίκληση δικαιωμάτων όποιας μορφής. Η νόμιμη είσοδος είναι προϋπόθεση για κάθε προστασία.

Έτσι, όσο σκληρό κι αν ακούγεται, είναι ζήτημα ευθύνης και δικής μας αξιοπρέπειας πρώτα να απαιτούμε από αυτούς να σεβαστούν τη χώρα μας και τους πολίτες της και μετά να απαιτούν το δικό μας σεβασμό προς αυτούς (ανεξάρτητα αν εμείς τους αντιμετωπίζουμε με ανθρωπισμό, όπως ταιριάζει στην ιστορία και τις παραδόσεις μας).

Ως προσωρινός επίλογος ας λεχθεί και τούτο: αυτοί που κόπτονται για την προστασία των παράνομων μεταναστών και τα θρησκευτικά, επί του προκειμένου, δικαιώματά τους τα αρνούνται, χλευαστικά μάλιστα, για τα αντίστοιχα των δικών μας, στην Ελλάδα και αλλού. Τι θα γινόταν π.χ. αν ο Χριστόδουλος μάζευε ορθόδοξους στα Προπύλαια;

Εξαιρετικό είναι το σχόλιο του Στ. Λυγερού: «Είναι πολιτικά ανήθικο εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί από απόσταση ασφαλείας να παραδίδουν αντιρατσιστικά μαθήματα. Είναι ανέξοδο και εύκολο να πουλάς ανθρωπισμό, όταν δε συγχρωτίζεσαι με λαθρομετανάστες, όταν δεν κατοικείς στις ίδιες γειτονιές, δε στέλνεις τα παιδιά σου στα ίδια σχολεία, δε χρησιμοποιείς καν τα δημόσια νοσοκομεία και βεβαίως δεν ανταγωνίζεσαι για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως η μόνη σχέση που έχουν όλοι αυτοί με τους λαθρομετανάστες είναι ότι τους χρησιμοποιούν ως υπηρετικό προσωπικό.» (Καθημερινή 12/11/10)

Τους χρησιμοποιούν, λοιπόν, για δικούς τους, ανομολόγητους σκοπούς, που τους καθορίζουν άλλοι. Τα γνωστά ξένα κέντρα που καταστρέφουν τους λαούς μόνο και μόνο για να παγιώσουν τις κατακτήσεις και την εκμετάλλευσή τους.