Η Φράου Μέρκελ δηλώνει ότι ευελπιστεί για την εκτόνωση της έντασης(!) στην Ανατολική Μεσόγειο (και Αιγαίο;) και ότι βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με Αθήνα και Αγκυρα, συνεχίζοντας τη διαμεσολάβησή της. Και η Αθήνα (Μητσοτάκης) σιωπά αιδημόνως(…), αποδεχόμενη την επιδιαιτησία της Γερμανίας στην Ελληνοτουρκική κρίση, δηλ. στην ολόπλευρη Τουρκική επίθεση κατά της Ελλάδας.
Συμβαίνει ως εάν σε αγώνα μεταξύ αμυνόμενου Παναθηναϊκού και επιτιθέμενου Ολυμπιακού να διαιτήτευε ο μακαρίτης Σάββας Θεοδωρίδης !!
Ισως ο γυναικείος πληθυσμός, μη οικείος με το ποδόσφαιρο να μη κατανοεί το μέγεθος του παραπάνω παραλογισμού. Ας ερωτηθούν οι άρρενες!
Η μη άρση της ασυλίας Πολάκη το τελευταίο διάστημα από τη Βουλή πέρασε μάλλον στα ψιλά. Κυρίως, δεν απασχόλησε καθόλου ο πιθανός λόγος που η κυβερνητική παράταξη επέλεξε τελικά να μην αρθεί η ασυλία του Πολάκη. Είναι ενδιαφέρον, από τη στιγμή που η άρση της ασυλίας του πολύ στενού συνεργάτη του Τσίπρα θα δημιουργούσε πρόβλημα στον ίδιο τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Συνεπώς, είναι σημαντικό να αναρωτηθεί κανείς γιατί η κυβέρνηση έκανε αυτή την επιλογή. Έτσι, μπορούμε να οδηγηθούμε και σε εκτιμήσεις για τις ενδεχόμενες πολιτικές εξελίξεις.
Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι η μη άρση της ασυλίας υπήρξε αντικείμενο διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Και το μεγάλο ερώτημα, εφόσον αυτό αληθεύει, είναι ποιο θα ήταν το αντιστάθμισμα για αυτό. Ένα πιθανό αντιστάθμισμα θα μπορούσε να αναζητηθεί σε θέματα που θα μπορούσαν να υπάρξουν συγκλίσεις μεταξύ των δύο πλευρών, ώστε η κυβέρνηση να περάσει την πολιτική της εύκολα και χωρίς συγκρούσεις. Δυσκολευόμαστε να βρούμε άλλο κορυφαίο θέμα τόσο στενής σύγκλισης μεταξύ των δύο πλευρών εκτός από τα εθνικά θέματα, ιδιαίτερα των ελληνοτουρκικών, που έχουν πάρει επικίνδυνη τροπή τους τελευταίους μήνες. Και οι δύο πλευρές έχουν αποδείξει ότι υπηρετούν την «πολιτική» του κατευνασμού της Τουρκίας και της ενδοτικότητας. Την «πολιτική των παραχωρήσεων έναντι ειρήνης». Με δεδομένα ότι η τουρκική επιθετικότητα έχει ανέλθει σε άλλα επίπεδα το τελευταίο διάστημα και ότι η κυβέρνηση εμφανίζεται να καταρρίπτει η ίδια όλες τις κόκκινες γραμμές της τη μία πίσω από την άλλη, τα σημάδια που δείχνουν ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υπογράψει συμφωνία με την Τουρκία για παραχώρηση όχι μόνο κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά και εθνικής κυριαρχίας στην Τουρκία (βλ. 12νμ, αφοπλισμός νησιών, γκρίζες ζώνες) πληθαίνουν. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι ο ελληνικός λαός και μικρό μέρος του δημοσιογραφικού και ακαδημαικού κόσμου αντιδρούν. Πώς θα μπορούσε η κυβέρνηση να περάσει αυτή την πολιτική χωρίς να υποστεί το πλήγμα στο ΣΥΡΙΖΑ από τη Συμφωνία των Πρεσπών; Ισως μόνο αν είχε την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτό.
Αν κάτι τέτοιο συμβαίνει, τότε οδηγούμαστε σε πολύ επικίνδυνες εξελίξεις στα εθνικά μας θέματα και μάλιστα πολύ σύντομα. Ελπίζουμε κάτι τέτοιο να μη συμβαίνει. Η πολιτεία και των δύο πλευρών πάντως δε μας αφήνει πολλά περιθώρια για αισιοδοξία.
Ας ελπίσουμε ότι θα υπάρξει τουλάχιστον πάνδημη αντίδραση από τους Έλληνες.
Στην εγκαταλειμμένη και καταπτοημένη Κύπρο, που πιέζεται αφόρητα απ’όλους να «λύσει» το Κυπριακό, οριστικά (χα!), δηλαδή να «δέσει» εαυτήν στην Τουρκία, περιέργως κάτι γίνεται.
Οι διάφοροι Μπίστηδες (Ελλαδίτες) και Δρουσιώτηδες (Κύπριοι) επιτίθενται ως λυσσασμένοι λύκοι στον Αναστασιάδη (!!), γιατί... εμποδίζει τη λύση.
Εθεσε veto στην Ε.Ε. για υιοθέτηση «μέτρων» κατά της Λευκορωσίας (άσχετη χώρα με την Ε.Ε.), αν δεν προηγηθούν τα μέτρα κατά του Ερντογάν! Και δηλώνει ότι είναι πρόθυμος για συνομιλίες στη βάση του Ευρωπαϊκού κεκτημένου και των αποφάσεων του ΟΗΕ, (ενώ το νεόκοπο «παιδαρέλι» του Ερντογάν θέλει «στη βάση των πραγματικοτήτων»!!). Την τελευταία αυτήν «βάση» δέχεται ο Μητσοτάκης(!), δύσκολο όμως ακόμη να το ομολογήσει... Και ούτε λόγος, φυσικά, για προϋπόθεση (sine qua non) την υπογραφή από την Τουρκία του Διεθνούς Δικαίου για τη θάλασσα και την ανακήρυξη των 12 μιλίων παντού (μια που είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας, όπως και ο ίδιος λέγει). Λίγο φιλότιμο, τουλάχιστον!
Η «Χρυσή Αυγή» αναδείχθηκε πέμπτο κοινοβουλευτικό κόμμα στις εκλογές του 2012 (Ιούνιος) και τρίτο και στις δύο εκλογές του 2015 (Ιανουάριος, Σεπτέμβριος). Είχε ιδρυθεί το 1980 και στις εκλογές του 2009 πήρε ποσοστό 0,29%, ενώ το 2012 έφθασε στο 6,92 % !
Κατά την περίοδο των μνημονίων και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης Παπαδήμου, που υπαγορεύτηκε από την τρόικα και τη Γερμανία, θεωρήθηκε από εγχώριους και ξένους κύκλους ότι η αντιμνημονιακή ή απολίτικη ψήφος και αυτή όσων δεν ανέχονταν την πληθώρα των λαθρομεταναστών, έπρεπε να κατευθυνθούν σ’ ένα δήθεν αντισυστημικό κόμμα, μια και ο Καρατζαφέρης είχε «καεί» με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου. Ετσι τα συστημικά ΜΜΕ, προφανώς, μετά από άνωθεν γραμμή, υπερπρόβαλλαν τη Χ.Α. Ακόμη και το χαστούκι του Κασιδιάρη στην Κανέλλη λειτούργησε υπέρ των χρυσαυγιτών. Συνεπώς η άνοδός της ήταν προγραμματισμένη. Χρηματοδοτούνταν από εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες, μητροπολίτες κ.λπ. Είχε την ανοχή, αν όχι την ασυλία, της Πολιτείας και των οργάνων της, στους τραμπουκισμούς και στις βιαιοπραγίες τους, με συμπαθούντες αστυνομικούς, που έκαναν τα στραβά μάτια στην εγκληματική δράση των «ταγμάτων» της, δημοσιογράφους, καλλιτέχνες, ιερωμένους κ.λπ.
Πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα η ΝΔ επί Σαμαρά είχε επιχειρήσει να προσεγγίσει τη Χ.Α. μέσω του Μπαλτάκου, γενικού γραμματέα του Υπ. Συμβουλίου τότε. Επιδίωκε η ΝΔ μια κυβερνητική συμμαχία με μια «σοβαρή» Χ.Α., όπως το εξέφρασε τότε ο βουλευτής Μπ. Παπαδημητρίου. Ομως η Χ.Α. τορπίλισε αυτή την προοπτική, επειδή, προφανώς, εκτιμούσε ότι μια τέτοια συμμαχία και η απεμπόληση των νεοναζιστικών «ιδεωδών» και πρακτικών της θα την ενέτασσε στο μνημονιακό στρατόπεδο και θα τη διέλυε πρόωρα. Ισως μερικοί απ’ αυτούς και να φαντασιώνονταν «πραξικοπήματα της μπιραρίας».
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, Ελληνα και όχι ξένου, ήταν το καθοριστικο σημείο που ο Σαμαράς αποφάσισε ότι πρέπει να διαλυθεί η Χ.Α. με την παραπομπή όλης της οργάνωσης σε δίκη.
Ομως άλλαι αι βουλαί του ΣΥΡΙΖΑ, που όταν κυβερνούσε κάθε άλλο παρά τους ενοχλούσε η Χ.Α. «...Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να προηγηθεί η ουσία μιας σύγκλισης.(...) Η Χρυσή Αυγή πρέπει να δεχθεί έμπρακτα την υπαγωγή της στους θεσμούς της Δημοκρατίας. Και αυτή την στάση, αν και όταν εκδηλωθεί, πρέπει να τη στηρίξουν τα δημοκρατικά κόμματα (Παρασκευόπουλος)». Τους ήταν χρήσιμη όχι μόνο εντός Βουλής, που ψήφιζε πολλές φορές υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κυρίως γιατί τους διευκόλυνε να ταυτίζουν τον πατριωτισμό των Ελλήνων με τη νεοναζιστική οργάνωση, που, αν και υπόδικη, εξακολουθούσε να δρα. Θυμίζουμε ότι έως και τον Μίκη κόντεψαν να τον βαφτίσουν «χρυσαυγίτη», καθώς και όσους αντιδρούσαν στη «συμφωνία» των Πρεσπών με τα εκατομμύρια που μετείχαν στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις. Μάλιστα στην τελευταία τεράστια συγκέντρωση στην Αθήνα φρόντισαν να τη διαλύσουν οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες, αντί των γνωστών, και στο ΣΥΡΙΖΑ, κουκουλοφόρων, που και αυτούς βόλευε η ύπαρξη της Χ.Α., μιά και τους τροφοδοτούσε «ιδεολογικά», με πρώτους τους ΑΝΤΙFΑ και τους λοιπούς χρηματοδοτούμενους του Σόρος. «Χρυσαυγίτες» βάφτιζαν και όσους διαφωνούσαν με την αθρόα εισβολή λαθρομεταναστών το 2015 και το 2016. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να παρατείνει επ’ αόριστον τη δικαστική διαδικασία με την μη ανεύρεση αιθουσών κ.λπ., ώστε να παραμένει στο προσκήνιο η Χ.Α. Μάλιστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έκρυβαν τη βούλησή τους να αναδειχθούν οι νεοναζιστές σε 2ο κόμμα, εις βάρος της ΝΔ, για να εκλέγονται αυτοί πρώτο κόμμα(!!). Ως και τον ποινικό κώδικα άλλαξαν, οι άθλιοι, στο τέλος της κυβερνητικής τους θητείας, για να πέσουν στα μαλακά οι χρυσαυγίτες. Τώρα όμως καμώνονται τους όψιμους αναθεματιστές, με επικεφαλής τον Τσίπρα, για να «εισπράξουν» εύσημα (και ψήφους) θεωρώντας όλους τους άλλους λωτοφάγους και αμνήμονες.
Αν αξίζουν εύσημα θα πρέπει να αποδοθούν πρωτίστως στη τραγική μητέρα του Παύλου Φύσσα και στην οικογένειά της.
Λόγω του κορονοϊού αναβαλλεται, μέχρι νεωτέρας, η ετήσια συνεστίαση μελών και φίλων του ΑΣΚΕ.
Σας ευχαριστούμε
Το ΑΣΚΕ στο facebook
Οπτικοακουστικό υλικό