ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

Εχουμε γράψει σε προηγούμενο φύλλο της «Ε» ότι ο Μητσοτάκης έχει δηλώσει πρόσφατα πως έχει προβεί σε νέες σκέψεις και αναθεωρήσεις, προφανώς για να αποσείσει από τον ώμο του τα κατορθώματα της φαμίλιας, φυσικά χωρίς να μας πει ποιες είναι αυτές οι σκέψεις και τι αναθεώρησε!

Εννοείται ότι τίποτα τέτοιο δεν ισχύει. Το αποδεικνύουν, από το γερμανόπληκτο Σχοινά, το Ντόκο μέχρι την ένοικο του Προεδρικού Μεγάρου με τον Παγουλάτο της και τους συντάκτες του Σχεδίου Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης, δηλαδή εθνομηδενιστές, ανθέλληνες και σκληρούς νεοφιλελεύθερους («θα κάνουμε το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός και αναγκαστικά θα αφήσουμε πολλούς πίσω »!!).

Τελευταίο «κατόρθωμα»: Στις 10-15 Μαΐου το Οικονομικό Forum Δελφών (που συνέρχεται στο Ζάππειο Αθηνών!) οργάνωσε συζήτηση με τίτλο «οι εύθραυστες ισορροπίες σε γεωπολιτικό επίπεδο ως ιστορική επέκταση της διελκυστίνδας μεταξύ Δύσεως και Ανατολής»!!

Στην ουσία υπό το νεφελώδη αυτόν τίτλο το ΕΛΙΑΜΕΠ, το γνωστό κέντρο αφελληνισμού και τουρκοποίησης της Ελλάδας, επιχείρησε να λειάνει το έδαφος για διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, να «λυθεί» αυτό το χρόνιο πρόβλημα υπό την εποπτεία Παγουλάτου, Ντόκου, Γρηγοριάδη και λοιπών ανάλογων «αστέρων».

Φυσικά, δεν πέτυχαν τίποτα. Αλλωστε ήσαν αναγκασμένοι να καλέσουν και σοβαρούς ομιλητές, που δεν «επέτρεψαν» να «λάμψουν» οι εχθροί του Ελληνισμού.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης, πάντως επετέλεσε το... «διεθνιστικό του καθήκον»..., υπό την αιγίδα της...Προέδρου της  Δημοκρατίας!!

Μέσα στην  πανδημία η κυβέρνηση έχει βρει την ευκαιρία να περνά τα πιο αντιλαϊκά νομοθετήματα που θυμίζουν έντονα εποχές μνημονίων. Οπως το «σεισμός-σωσμός», το «μνημόνιο-σωσμός», σήμερα το «πανδημία-σωσμός» για μεγαλύτερα κέρδη.

Τώρα επιχειρεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να καταργήσει ό,τι έχει απομείνει,  μετά τα μνημόνια και την πανδημία,  από τα ελάχιστα πλέον εργασιακά δικαιώματα., όπως επιτάσσει, μεταξύ άλλων, η Εκθεση της διαβόητης επιτροπής Πισσαρίδη, των «σοφών», το απαύγασμα του σημιτικού και μνημονιακού πανθέου, που διόρισε ο Μητσοτάκης ως άλλοθι για τις νεοφιλεύθερες πολιτικές του. Θυμίζουμε ότι οι «σοφοί» έχουν «προτείνει» τη μείωση του κόστους των υπερωριών, που περιλαμβάνεται στο εργασιακό νομοσχέδιο, αλλά και την ουσιαστική ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων που θα περιλαμβάνεται σ’ ένα προσεχές νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Οι γερμανικές «εμπνεύσεις» υλοποιούνται.   

Εν προκειμένω την  «εργολαβία» του εργασιακού  ανέλαβε ο Χατζηδάκης, των ειδικών αποστολών. Πρόσφατα ως υπουργός «Ανάπτυξης» απολιγνιτοποίησε βίαια πριν την ώρα τους, που είναι το 2050, τις μονάδες της ΔΕΗ (ΑΔΜΗΕ), καταδικάζοντας σε οικονομικό μαρασμό όλη τη δυτική Μακεδονία καθώς και την περιοχή της Μεγαλόπολης κι έτσι θα αυξήσουμε κατά πολύ τις εισαγωγές ηλεκτρικού ρεύματος από τη Βουλγαρία, την Ιταλία την Αλβανία και τα Σκόπια, ενώ θα αγοράζουμε φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες από Γερμανία και Κίνα. Τώρα «ανέλαβε» να διαλύσει και τα ελάχιστα εναπομείναντα εργασιακά δικαιώματα.

Με το νομοσχέδιο  αυτό  προβλέπονται:

   - 2 ώρες επιπλέον υπερεργασίας απλήρωτης έως 6 μήνες το χρόνο που θα δίνονται ως ρεπό με ατομική σύμβαση εργαζόμενου-εργοδότη. Δηλ. ουσιαστικά με απαίτηση του εργοδότη. Τα περί του δικαιώματος του εργαζομένου να αρνηθεί τη «διευθέτηση», και, αν απολυθεί γι’ αυτό, η απόλυση να είναι άκυρη μόνο ως ανέκδοτο ακούγεται.  Για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας ισχύει ως τώρα το άρθρο 42 του Ν. 3948/2011 (μνημονιακός νόμος για την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ που ψηφίστηκε επί Γιωργάκη), που προβλέπει 2 ώρες επιπλέον υπερεργασίας απλήρωτης έναντι ρεπό, αλλά με συλλογική σύμβαση και όχι με ατομική. Το άρθρο αυτό δεν αναιρέθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που με τη σειρά της κατάργησε τις εθνικές συλλογικές συμβάσεις για τον κατώτατο μισθό έτσι, ώστε να αποφασίζει γι’ αυτόν η κυβέρνηση και δεν τις επανέφερε μετά τη λήξη του συριζαίικου μνημονίου το 2018.

- Αυξηση των υπερωριών σε 150 ώρες το χρόνο από 96 ώρες στη βιομηχανία και 120 ώρες στους άλλους τομείς, που ισχύει σήμερα. Ετσι μειώνεται το κόστος των υπερωριών, επειδή οι υπερωρίες αμείβονται με προσαύξηση 40% και εαν υπερβούν τις επιτρεπόμενες, δηλ. τις 96 ή τις 120, αμείβονται με προσαύξηση 60%. Τώρα με τις 150 ώρες θα πληρώνονται προσαύξηση 40% μόνο και έτσι θα μειωθεί το κόστος τους για τους εργοδότες, εάν βέβαια τις πληρώνουν. Ετσι, πέρα από τη βαρβαρότητα του μέτρου, δεν θα χρειάζονται και  νέες θέσεις εργασίας και οι νέοι μας, ιδιαίτερα οι μορφωμένοι,  θα εξακολουθούν να εγκαταλείπουν την Ελλάδα.   Ωραία ανάπτυξη...

- Επεκτείνεται σε πολλούς κλάδους η εργασία της Κυριακής. Γυρίζουμε ολοταχώς  στην εποχή του 18^ου αιώνα. Τις Κυριακές θα γίνονται οι εξωσχολικές «δράσεις» των ιδιωτικών σχολείων, όχι όμως των δημοσίων. Ποιοι σχολάρχες άραγε το έγραψαν αυτό ;

- Η Επιθεώρηση Εργασίας από κρατικός φορέας, που υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, μετατρέπεται σε Ανεξάρτητη Αρχή, ώστε να είναι ανεξέλεγκτη από τη Βουλή και να χρησιμοποιείται ως κυβερνητικό άλλοθι για τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες.

- Σε περίπτωση καταχρηστικής απόλυσης, ακόμα και αν ο εργαζόμενος δικαιωθεί δικαστικά, ο εργοδότης μπορεί να μην τον επαναπροσλάβει έναντι κάποιας γλίσχρας αποζημίωσης. Αν τη δίνει κι αυτή επικαλούμενος οικονομικές δυσχέρειες...

- Η κήρυξη απεργίας δυσκολεύει, επειδή προϋποθέτει την ύπαρξη συστήματος ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, διαθέσιμο σε όποιο μέλος επιθυμεί να το χρησιμοποιήσει, με «όρους μυστικότητας». Το ίδιο ισχύει και για την εκλογή διοικητικού συμβουλίου. Αυτό μπορεί να είναι θετικό, στο μέτρο που τηρείται η μυστικότητα της ψήφου και τα προσωπικά δεδομένα και δε διαρρέουν στον εργοδότη. Επίσης θεσπίζεται ως προσωπικό ασφαλείας το 1/3 (υπερβολικό) των εργαζομένων σε βασικούς οργανισμούς, φαλκιδεύοντας την αποτελεσματικότητα της απεργίας στους οργανισμούς αυτούς...

- Θεσπίζεται επίσης η υποχρεωτική εγγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ηλεκτρονικό μητρώο, όπου θα καταχωρούνται βασικά στοιχεία, όπως το καταστατικό, η έδρα και ο αριθμός των μελών. Η εγγραφή στο μητρώο θα αποτελεί προϋπόθεση για συλλογική διαπραγμάτευση, κήρυξη απεργίας και υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης. Το μέτρο είναι θετικό, εφόσον δεν παραβιασθούν τα προσωπικά δεδομένα, όπως τα ονόματα των μελών. Θετικό είναι επίσης και το ότι η προστασία των συνδικαλιστών εξομοιώνεται με εκείνην που ισχύει για τις εγκύους, ώστε να περιορισθεί ο κατ’ επάγγελμα εργοπατερισμός. Θετική είναι επίσης  η θέσπιση της ψηφιακής κάρτας εργασίας του εργαζόμενου, που συνδέεται με το σύστημα «Εργάνη» για την καταπολέμηση της «μαύρης» εργασίας, στο μέτρο που θα την εφαρμόσουν οι εργοδότες και δε θα κρύβουν στα υπόγεια τους «μαύρους». 

Οι λοιπές διατάξεις  για την καταπολέμηση της βίας στους εργασιακούς χώρους, για τις άδειες πατρότητας, για την προστασία των εγκύων, για την τηλεργασία, για την κατάργηση της διάκρισης εργατοτεχνιτών-υπαλλήλων ως προς τις αποζημιώσεις, είναι θετικές, εφ’ όσον ελέγχονται οι εργοδότες, αν τις εφαρμόζουν...

Τα θετικά σημεία του νομοσχεδίου, για να εφαρμοσθούν στην πράξη, προϋποθέτουν την υπαρξη ισχυρών ελεγκτικών μηχανισμών. Κάτι για το οποίο υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες.  Ετσι υπερτερούν τα αρνητικά, τα οποία θα εφαρμοσθούν άμεσα με την ψήφιση και διαλύουν τα ισχνά σημερινά εργασιακά δικαιώματα. Ομως ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ,  ως πιστοί υπηρέτες των μνημονίων, δεν δικαιούνται να παριστάνουν τους τιμητές, επειδή ως κυβερνήσεις ή συγκυβερνήσεις αφαίρεσαν εργασιακά δικαιώματα ή και δεν κατάργησαν αντεργατικούς νόμους επί των οποίων βασίστηκε το νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Οι επαγγελματίες συνδικαλιστές που εκτρέφονται από όλα τα κόμματα ανησυχούν και ιδιαίτερα αυτοί από τα κόμματα που ειδικεύονται σε «επαναστατική γυμναστική», επειδή θα πρέπει να βρουν άλλους τρόπους βιοπορισμού τους.

Δεν αξίζει στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στους νέους αυτή η μεταχείριση που έχουν χρόνια  υποστεί. Χρειάζεται μια άλλη ανάπτυξη, με στόχους και αξίες. Επειδή  έχουμε πρώτες ύλες, παραγωγικό και επιστημονικό δυναμικό υψηλής στάθμης. Εχουμε ως λαός εργατικότητα, έχουμε πολιτισμό. Εχουμε εσωτερική και εξωτερική αγορά και γεωστρατηγική θέση που μας δίνει το πλεονέκτημα να καταστεί η χώρα μας κέντρο εμπορικών και οικονομικών δραστηριοτήτων μιας ευρύτερης περιοχής, με την προϋπόθεση ότι θα απαλλαγούμε από την Ε.Ε. και το ευρώ της, η οποία μας απαγορεύει την ανάπτυξη της παραγωγής μας. Ετσι, μόνο, μπορεί η χώρα να γίνει ανταγωνιστική και η οικονομία  μας να προσαρμοσθεί στις σύγχρονες συνθήκες.

Ολ’ αυτά φυσικά προϋποθέτουν Ελληνικές κυβερνήσεις και όχι υπηρέτες ξένων συμφερόντων.

Ανακοινώθηκε πρόσφατα η προκήρυξη 400 θέσεων ειδικών (νέων) αστυνομικών, που θα αυξάνονται, αν παρίσταται ανάγκη, από τους επιλαχόντες, για επίτευξη και προστασία της ευταξίας(!)  στα Δημόσια Ανώτατα (και ανωτατοποιημένα!) εκπαιδευτικά Ιδρύματα, μια που στα Ιδιωτικά (νόμιμα και παράτυπα) είναι εξασφαλισμένη, φαινομενικά παραδόξως!

Κατ’αρχήν ακούγεται αρνητικά η νομοθετημένη ήδη πανεπιστημιακή αστυνόμευση, που όμως, κατ’αρχήν πάλι, η εξοργιστική αταξία, επιεικώς (παγκόσμια πρωτοτυπία!), στα Ιδρύματα αυτά οδηγεί στην πάνδημη, σχεδόν, αποδοχή της αστυνόμευσης, λόγω εκτάκτου ανάγκης !

Εννοείται, πως δεν αρκεί ο έλεγχος των άσχετων εισερχομένων, μια που και οι «σχετικοί» (!) οργανωμένοι κομματικά ή εξαρτώμενοι από κέντρα, εσωτερικά ή εξωτερικά, είναι ...αρκετοί για τις πάσης φύσεως ανομίες, πάλιν επιεικώς.

Φυσικά, η κύρια αιτία των διαλυτικών αυτών φαινομένων είναι η κομματική διείσδυση και ο έλεγχος της πανεπιστημιακής λειτουργίας, κάτι που θεωρείται αδιανόητο(!) να αποκλειστεί, όπως, δυστυχώς, συμβαίνει σε όλες τις δημόσιες ... «δομές».

Κατά τη διάρκεια της έξαρσης του δεύτερου κύματος της πανδημίας του covid-19 ακούγονταν συνεχείς ανησυχίες των ιατρών των Δημόσιων Νοσοκομείων που ασφυκτιούσαν, ότι υπάρχουν κίνδυνοι με την ματαίωση (πλην ελαχίστων περιπτώσεων) των εγχειρήσεων και επομένως για την υγεία των ασθενών. Και φαινόταν απόλυτα δικαιολογημένοι οι φόβοι τους.

Ξαφνικά, όμως, την ίδια μέρα (στα μέσα Μαρτίου) συμπτωματικά ακούστηκαν διαμαρτυρίες από 2 γιατρούς και ένα Δ/ντή Νοσοκομείου, ασχέτων μεταξύ των, διότι η ματαίωση των εγχειρήσεων μείωνε επικίνδυνα τις αποδοχές τους και τα Νοσοκομεία είχαν μεγάλες απώλειες εσόδων. Μάλιστα ο Δ/ντής είπε ότι πρέπει να ισχύσει νέος τρόπος καθορισμού της κρατικής επιχορήγησης!

Δηλαδή ο μισθός των χειρουργών (πέραν του σχεδόν καθολικού «φακελακιού»!) καθορίζεται «με το κεφάλι», και μάλιστα ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, και για τα Νοσοκομεία το ίδιο ;

Κύριε, ελέησον!, αν γίνεται έτσι. Διότι μπορεί κανείς να κάνει πολλές και διάφορες σκέψεις... Και το περίεργο είναι ότι δεν ξαναακούστηκε κάτι τέτοιο, ούτε, έστω, ένα σχόλιο.

Τι συμβαίνει;  Γιατί άλλου είδους ανησυχίες μπορεί να δημιουργηθούν...

…με ό,τι αυτό συνεπάγεται...

Εσωτερική εικόνα

Μέχρι τώρα το δεύτερο κύμα του covid-19 κάλυπτε σε μεγάλο βαθμό την αγωνία για την οικονομική επιβίωση, και ο εύκολος δανεισμός, χαμηλότοκος όμως για την ώρα, συσκότιζε την επέλαση της ανεργίας και ανέχειας. Οι υγειονομικοί περιορισμοί, εσωτερικοί και διεθνείς, «δικαιολογούσαν» τη διάψευση των θριαμβολογιών για χειμάρρους επενδύσεων, εγχώριων και, κυρίως, ξένων και τώρα το «εργασιακό» νομοσχέδιο, που επέρχεται, εργοδοτικό, κατά τους άσπονδους φίλους της κυβέρνησης, δεν φαίνεται να ικανοποιεί τους «αεριτζήδες επενδυτές», που τους είχαν, φαίνεται, υποσχεθεί άμεση ασυδοσία.

Η αίσθηση ασφάλειας των πολιτών, μία από τις ελάχιστες ελπίδες που είχαν καλλιεργηθεί προεκλογικά, εξακολουθεί να είναι απούσα, παρά τον όντως περιορισμό καταλήψεων, άβατων και νεανικών ατασθαλιών. Και η επίκληση του προβλήματος της λεγόμενης «αστυνομικής βίας» (υπαρκτής σε μεμονωμένες περιπτώσεις, που συνήθως μεγαλοποιούνται) περιορίζει την εμπιστοσύνη προς την Αστυνομία που, κακώς, επιφορτίζεται με αλλότρια έργα, κάτι που οδηγεί σε ένα είδος αστυνομικής απεργίας, που επιτείνει το πρόβλημα.

Γενικά τα όποια προβλήματα, σοβαρά και δευτερεύοντα, δεν προκαλούν, πλέον, το ενδιαφέρον και την αποδοχή των πολιτών για τα προτεινόμενα ή και εφαρμοζόμενα μέτρα, λόγω της πλήρους σχεδόν ανυποληψίας των πολιτικών (και όχι, μόνο...) ηγεσιών κυβερνητικών και αντιπολιτευομένων και έτσι δεν καθίστανται, ευτυχώς, αποτελεσματικές και οι αποπροσανοτολιστικές καμπάνιες, παραδείγματος χάριν τα μπεκατωρικά, τα φουρθιωτικά, οι μεγάλες καταιγίδες των λοιμωξιολόγων,  των σεισμολόγων, εγκληματολόγων (πάρα τρίχα γλυτώσαμε από τους νευρολόγους, ψυχιατρολόγους κ.λπ). Και τούτο, γιατί όλοι πλέον υποπτεύονται ότι κάτι κακό για τους πολλούς ξεκίνησε και διερωτώνται τι τους περιμένει, στα οικονομικά ή τα εθνικά ζητήματα, αναζητώντας σε ξένα δημοσιεύματα ποια απειλή τους πλησιάζει.

Η κυβερνητική πολιτική της

μητσοτακικής Ν.Δ. και οι αντιδράσεις

Η εξαλλοσύνη της Τουρκίας του Ερντογάν και το πρώτο κύμα του κορονοϊού λειτούργησε ευεργετικά(!) για την κυβέρνηση του Κυρ. Μητσοτάκη, γιατί έπραξε τα αυτονόητα, που δε μπορούσε να τα αποφύγει, Εβρος-νησιά και πρώτο Απαγορευτικό με μέτρα ανακούφισης των άμεσα πληττομένων. Αυτά του έδωσαν περιθώρια ανοχής έως και ευρύτερης αποδοχής, που από το φθινόπωρο άρχισαν να ξεφτίζουν.

Το δεύτερο κύμα όμως και οι πρωτοβουλίες του, εκούσιες και έξωθεν επιβληθείσες, έναρξης διαβουλεύσεων με τον πλήρως αμετανόητο Ερντογάν, που συνεχίζει απτόητος τις προκλητικές ενέργειες κατοχύρωσης τετελεσμένων, αποκάλυψαν τα πραγματικά σχέδιά του.

Δεν αρκούν πλέον τα μέτρα ανακούφισης με δάνεια, ούτε η πρόσκαιρα ορθή στάση του Δένδια στην Αγκυρα. Ο Ερντογάν γελοιοποιεί συνεχώς την... απαθή Ελλάδα και επωφελούμενος από την ουσιαστική αδράνεια της Ε.Ε., τη γερμανική, υπεραιωνόβια, στήριξη της Τουρκίας και την, ακόμη, διστακτικότητα της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ, συνεχίζει να κτυπά την Ελλάδα απτόητος.

Και η πρόδηλη απόπειρα να περάσει «δύσκολα» νομοθετήματα, μερικά μάλιστα και μάλλον θετικά, όπως για την αντιμετώπιση της ασυδοσίας και παρανομίας στα πανεπιστήμια, επωφελούμενος από τις επιδημιολογικές απαγορεύσεις, προκαλεί, δίκαιες εν πολλοίς, αντιδράσεις. Και το σχέδιο που ψήφισε για τη χρήση των ποσών του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε., περίπου το υπερνεοφιλελεύθερο της επιτροπής Πισσαρίδη (με το σύνθημα : «Θα επιχειρήσουμε το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός και θα αφήσουμε αναγκαστικά πολλούς πίσω»(!), ουσιαστικά ακυρώνει ό,τι ενδεχομένως φαινόταν να τείνει προς την ορθή κατεύθυνση και γεννά πολλά ερωτηματικά μέχρι πού μπορεί να φτάσει ο ακραίος νεοφιλελευθερισμό του, αν προφθάσει...!

Ταυτόχρονα η πρόσδεση του Κυρ. Μητσοτάκη στις αντιπατριωτικές, αντεθνικές και άρα ανθελληνικές θέσεις των σημιτικών, ΕΛΙΑΜΕΠίτικων και λοιπών ανάλογων «κύκλων» (που, φυσικά, είναι και δικές του) αποκαλύπτεται σταδιακά και, βέβαια, η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών, που δεν τις συμμερίζονται, φυσικά, σύντομα θα αντιδράσουν.

Παράδειγμα εμφαντικό ο τρόπος που μείωσαν συνειδητά τους εορτασμούς της 25^ης Μαρτίου και ο προκλητικός αποκλεισμός από αυτές ενός κύριου πυλώνα των αγώνων του 1821, της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας!

Οσο για τη δεύτερη προεκλογική ελπίδα «κάποιας», έστω, σοβαρότητας των κυβερνητικών στελεχών» κινδυνεύουν να πλησιάσουν οι κυβερνητικές συμπεριφορές τις αντίστοιχες απεχθείς έως και χυδαίες των Συριζαίων. Αρκούν μόνο 2 παραδείγματα: Οι σαλτιμπαγγισμοί τσίρκου του χαμαιλέοντα Αδώνιδος και οι προκλήσεις των κ.κ Πατέλη και Γιατρομανωλάκη, που στοχεύουν, τελευταίως, (μόνο γι’αυτό επελέγησαν) στην απόσπαση αρκετών από τους (δικαίωμά τους και καπέλο τους!) πολυπληθείς, φαίνεται, «διεμφυλικούς» από το ΣΥΡΙΖΑ.

Διαθέτει όμως η κυβέρνηση ένα μοναδικό   ατού, όπλο έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, ότι ως αντίπαλο έχει τον Α. Τσίπρα και τον «κύκλο» του! Είναι όμως αρκετό για να κρατήσει ο Κυρ. Μητσοτάκης;

Η άτακτη και αναποτελεσματική αντιπολιτευτική τακτική

Στην Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μας, αλλά και γενικότερα στα δημοκρατικά πολιτεύματα, η νόμιμη κυβέρνηση κυβερνά και τα εκτός κυβέρνησης κοινοβουλευτικά κόμματα «αντιπολιτεύονται», συμπληρωματικά, έστω και αρνητικά.

Τώρα όμως, εδώ, για λόγους που θα αναφερθούν παρακάτω, η Αντιπολίτευσή «μας», κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι τόσο απόλυτα αρνητικοί για τα πάντα, και χρησιμοποιούν τόσο έξαλλους χαρακτηρισμούς προσώπων και πράξεων, ώστε να αφήνουν, τελικά, τους ουδέτερους, στους οποίους κανονικά απευθύνονται, αδιάφορους για ό,τι και να κατηγορούν, τις περισσότερες φορές όντως κατηγορήσιμα! Και πέραν αυτού, καταστρέφουν και τη γλώσσα με τις υπερβολικές τους εκφράσεις...

Τελικά, ο μόνος κερδισμένος μένει ο Κυρ. Μητσοτάκης.

Η πορεία των εθνικών θεμάτων

Και υπό τη νέα (σχεδόν 2ετή ήδη) κυβέρνηση δε φαίνεται να έχουμε ευέλπιστη εξέλιξη στα εθνικά θέματα.

- Το κατά το ΣΥΡΙΖΑ και τη μητσοτακική Ν.Δ. οριστικά επιλυμένο σκοπιανό, κατά πολλούς, ευτυχώς, είναι ανοικτό. Οι σκοπιανοί επικαλούνται ό,τι τους συμφέρει από την επονείδιστη συμφωνία των Πρεσπών. «Το διπλωματικό αριστούργημα» κατά Τσίπρα είναι, όμως αφ’εαυτού άκυρο κατά το διεθνές δίκαιο των Συμφωνιών της Βιένης, όπως εξηγείται στο σπουδαίο βιβλίο του καθηγητού Μάζη, κάτι που ήδη δείχνει και η αντίδραση μέσα στη Ν.Δ. για τους 3 εφαρμοστικούς νόμους για τη «συμφωνία» που διστάζει να φέρει για ψήφιση στη Βουλή ο Κυρ. Μητσοτάκης!

- Στα Ελληνοτουρκικά η Τουρκία του Ερντογάν προχωρεί απτόητη στην αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας σε Θράκη, Ανατολικό Αιγαίο μέχρι και την Κρήτη (όπου έφθασαν ήδη για ψάρεμα(!) στα νερά της)! Μετά απ’αυτά έρχεται ο Τσαβόσουγλου στην Αθήνα και ετοιμάζεται συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στη σύνοδο του ΝΑΤΟ(!) στις 14 Ιουνίου. Εννοείται ότι πιέζουν Ε.Ε. (Γερμανία) και οι ΗΠΑ(!) για να «τα βρούμε» με τον Ερντογάν, δηλαδή να προσφέρουμε δικά μας στους Τούρκους, αντί να πιέζονται οι Τούρκοι να... επανέλθουν στη Δύση. Φαίνεται να κυριαρχούν, για την ώρα, στη χώρα μας το ΕΛΙΑΜΕΠ και οι αποτρόπαιοι όμοιοί του. Δεν θα περάσουν...

- Στο Κυπριακό ουσιαστικά επικρατεί στασιμότητα, εν αναμονή της διευκρίνησης των σχεδίων των ΗΠΑ για την Ανατολική Μεσόγειο, όπου μάλλον επιστρέφουν αποφασιστικά. Αυτό διεφάνη και από την απουσία σχολίων των φιλότουρκων Ελληνόφωνων τύπου Δρουσιώτη-Μπίστη για την αποτυχία της 5μερούς (αναλυτικότερα στις ανακοινώσεις της ΣΕΥΑΕΚ, στην οποία μετέχει το ΑΣΚΕ, στην ιστοσελίδα μας στα επίκαιρα κείμενα του 2021.

- Στο λαθρομεταναστευτικό η κάποια ανάπαυλα είναι παραπλανητική. Οπως παραπλανητικές είναι και οι δηλώσεις του «αρμόδιου» Υπουργού για την τύχη των μη δικαιούμενων ασύλου (το 90% των λαθραία ή, έστω, παρανόμως εισερχομένων). Δεν ξεχάστηκε, άλλωστε, η δήλωση του Μητσοτάκη, για τη μεγάλη χαρά που αισθάνεται βλέποντας την εξάπλωση της πολυπολιτισμικής πλημμύρας (τα εκατομμύρια των λαθραίων!) στη χώρα μας. Και τώρα τον υπερακοντίζει η ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου λέγοντας σε κάποιο συνέδριο ότι οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί θα μας λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα! Δηλαδή Μητσοτάκης και οι περί αυτόν δε διαφέρουν ως προς αυτό από Τσίπρα και αρχικό ΣΥΡΙΖΑ, ΕΛΙΑΜΕΠ, Σημίτη κ.λπ.

Δεν πρόκειται, φυσικά, να ευοδωθούν τα τα σχέδιά τους για μουσουλμανοποίηση της Ελλάδας...

Οι εξελίξεις και προοπτικές των τωρινών κοινοβουλευτικών κομμάτων

- Η Ν.Δ. θεωρείται ότι βρίσκεται υπό τον αστερισμό του Μητσοτάκη, ο οποίος, όπως ήταν αναμενόμενο, επιχειρεί να την μητσοτατικοποιήσει, να κυριαρχήσει δηλαδή το πνεύμα της φαμίλιας, γερμανικοποίηση, αποθρησκειοποίηση, πλήρης υποταγή στα αιτήματα των πατρώνων (κυρίως Γερμανών και ...Τούρκων, αλλά και όσων άλλων καθίσταται αναγκαίο...) και, το κυριότερο, αποελληνικοποίηση!    Ακριβώς έτσι.

Οσο για την κοινωνία, αρκεί η δηλωμένη πεποίθησή του ότι «η ανισότητα είναι φυσικός νόμος»!

Η μεγάλη πλειονότητα όμως των νεοδημοκρατών, όπως άλλωστε και ολόκληρου του Ελληνικού λαού, δεν εμφορείται, βέβαια, από τέτοιες αντιλήψεις. Είναι, λοιπόν, και εδώ έκδηλη η αναντιστοιχία των επιθυμιών του μεγάλου όγκου των ψηφοφόρων της Ν.Δ. με τους στόχους της τωρινής (οι προηγούμενες επαγγέλλονταν άλλα, π.χ. κοινωνικό φιλελευθερισμό, πατριωτισμό κ.λπ) ηγετικής «τάξης» της, που, εν πολλοίς, αποτελείται από εκπροσώπους άλλων, εκτός Ν.Δ.! Και, φυσικά και κυρίως, η Ν.Δ., κόμμα γενικώς δεξιό, εκφράζει πολλαπλά, εντόπια και, κυρίως, ξένα συμφέροντα, που δεν έχουν «συνασπιστεί» πίσω από το Μητσοτάκη αρμονικά, έστω και προσωρινά, ευκαιριακά, και έτσι η πρόσδεσή του μόνο στα γερμανικά, δε θα μείνει αναπάντητη...

Αυτά αποτελούν, επομένως, μέγα κίνδυνο για τη μητσοτακική Ν.Δ., που η πανδημία και η εξωφρενική πολιτική του Ερντογάν μόνο πρόσκαιρα εμποδίζει την έκρηξη. Αλλωστε οι εσωτερικές διαφοροποιήσεις ήδη πολλαπλασιάζονται και κάποιοι υπουργοί, που δε μπόρεσε ακόμη να τους εξουδετερώσει, π.χ. Δένδιας, δείχνουν ότι οι μεγάλες ομάδες (Καραμανλικοί, και Σαμαρικοί π.χ.) άρχισαν να κινούνται (ευτυχώς, λένε πολλοί).

Βέβαια η κυβερνητική εξουσία «ενώνει»... Ομως χάθηκαν (λόγω κυρίως της πανδημίας) ο περσινός και εφετινός Μάης κατάλληλοι για... εκλογές και για προώθηση της μητσοτατικοποίησης της Ν.Δ., που ίσως να εξουδετέρωνε για λίγο καιρό τις παραπάνω απειλές. Και μάλλον δεν θα «λειτουργήσει» η ετοιμαζόμενη «στροφή» προς τους νέους(!), ούτε η διείσδυση(!) στους κόλπους των σεξουαλικά αποκλινόντων(...) και η συνέχιση των «επιτυχιών» στον κεντρώο χώρο.

Ο Τσιπραίικος ΣΥΡΙΖΑ

Ο Τσιπραίικος ΣΥΡΙΖΑ έχει ανάλογα εσωτερικά προβλήματα, όχι όμως όμοια, φυσικά, με αυτά της τωρινής Ν.Δ., πέραν αυτών που προέκυψαν από την απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας και του πώς θα την επανακτήσουν.

Το μέγα άμεσο πρόβλημά του είναι πώς θα συνδυαστούν από τη μία μεριά η «φωτισμένη πρωτοπορία» του 3% με τις «μάζες» (κατά τις αντιλήψεις των επαγγελματιών επαναστατών), υπερδεκαπλάσιες, που δεν είναι όμως «μάζες», των παλιών Πασόκων, από την άλλη, που απαιτούν δικαίως κομματική συμμετοχή, και που λόγω του πλήθους τους θα γίνουν κύριοι του κόμματος!! Θα μπορέσουν να το αποδεχτούν;

Ο Τσίπρας δεν έχει πρόβλημα. Θα αποτελέσει, είναι ήδη, ο διάδοχος του Ανδρέα και, ελπίζει, θα τον ακολουθήσουν οι πολλοί, αφού ήδη είχαν ακολουθήσει τα κακέκτυπα του «χαρισματικού» (όχι με θετικό πρόσημο ο όρος) Αντρέα, Σημίτη-Γιωργάκη(!), Βενιζέλο. Υπό έναν όρο όμως: να δώσουν σημάδια οι ΗΠΑ πως παραμένει ο εκλεκτός τους και άρα η επάνοδος στην κυβερνητική εξουσία (και τα οφέλη της) είναι ορατή. Και αυτός ο «θεόσταλτος» Μπάιντεν καθυστερεί, πολύ καθυστερεί...

Εξ’όλων αυτών η αντιπολίτευσή τους δε μπορεί να μην είναι αλλοπρόσαλλη, αντιφατική και αυτοκαταστροφική. Για την ώρα πάντως, αναποτελεσματική, μια που δεν μπορεί να υπάρξει πλέον «αφήγημα» τύπου «λεφτά υπάρχουν» ή «με ένα νόμο και ένα άρθρο θα καταργήσουν τα μνημόνια». Τα δύο τελευταία μάλιστα δικά του, που εξακολουθούν να ισχύουν!

- Οσο για τους 53plus του 3%, μέχρι και το Συνέδριο θα επιβιώνουν πολιτικά. Μετά θα έχουν να πάρουν δύσκολες αποφάσεις για το τι θα αντιπροσωπεύουν τελικά...

Το ΚΙΝΑΛ της Φώφης έχει πρόβλημα του τύπου «να ζει κανείς ή να μη ζει;» και, ενώ η απάντηση εδώ είναι εύκολη, δε συμβαίνει το ίδιο στο ερώτημα «πώς» και «με ποιο αφήγημα»

Το Συνέδριό του πλησιάζει, οι διάφορες «πλατφόρμες», τα «αφηγήματα», ακόμη δεν άρχισαν να διαμορφώνονται, πλην του Λοβέρδου, που δήλωσε ήδη την υποψηφιότητά του για Αρχηγός. Η Φώφη δήλωσε το ίδιο, ο Ανδρουλάκης αμφιταλαντεύεται, το ίδιο και οι Γερουλάνος και Καστανίδης (!). Και εσχάτως κινούνται τα Παπανδρεόπουλα, με επικρατέστερο τον Αντρίκο (τουλάχιστο αυτός είναι ικανός οικονομολόγος), μια που ο Νικολάκης «κάηκε» στις ευρωεκλογές, ενώ ο Γιωργάκης έχει υψηλότερες βλέψεις, ως Πρόεδρος της «2^ης Σοσιαλιστικής Διεθνούς», ονομαζόμενης πλέον, όμως, ως Διεθνούς Μ.Κ.Ο. με έδρα το Λονδίνο!

Δεν αποκλείεται κάποιοι «κύκλοι» του επανελθόντος στην Εξουσία Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ να ποντάρουν ακόμη και στο όνομα «Παπανδρέου», παρόλο που δεν φαίνεται να εγκαταλείπεται ο Τσίπρας. Ενδιαφέρον!

Πάντως σε πρόσφατη δημοσκόπηση και στο ερώτημα προς τα πού προσβλέπουν οι αυτοθεωρούμενοι του Μεσαίου Χώρου (κεντρώοι), το 42% απάντησαν στη Ν.Δ., το 12% στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και μόνο το 8-9% στο ΣΥΡΙΖΑ!

Εντυπωσιακό το 12% και ελπιδοφόρο για τους διεκδικητές της εξουσίας στο ΚΙΝΑΛ...

Το ΚΚΕ βρίσκεται στη φάση του Συνεδρίου του και οι αθέατες εσωτερικές «διαφοροποιές» επιβάλλουν κινητοποιήσεις, και έντονη «επαναστατική γυμναστική». Η τελική Απόφασή του, έστω και με προσεκτικά αόριστες αναφορές, θα δείξει αν θα συνεχιστεί η σταδιακή Ελληνοποίησή του (που πάντως φάνηκε καθαρά στο Κυπριακό και τα Ελληνοτουρκικά) και το άνοιγμά του στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, που τώρα εμφανίζεται απλώς προσχηματική.          Αναμονή.

- Ο Βελόπουλος της «Ελληνικής Λύσης», παρά τον αλλοπρόσαλλο λόγο και πρακτική του, θα επιβιώσει και όχι ως συνέχεια της Χρυσής Αυγής, διότι, ούτως ή άλλως, προτείνει κάποια πράγματα μέσω δικών του εκπομπών (μεγάλη η δύναμη της τηλεόρασης γαρ) και έτσι έχει ήδη αποκτήσει ακροατήριο.

- Ο Γιάνης Βαρουφάκης, νοσηρά αυτοαναφορικός, εξαρτά τη συνέχιση της παρουσίας του από το αν ο Soros θα εξακολουθήσει να εκφράζει κάποιους κύκλους των ΗΠΑ.

Και ο Μπάιντεν καθυστερεί...

- Στα εξωκοινοβουλευτικά κόμματα, εκτός του «ΑΝΤΑΡΣΥΑ», που έχει πάνω από 30, λένε, συνιστώσες με μόνη κοινή γραμμή ό,τι βλάπτει την Ελλάδα, τα «αριστερίστικα» άλλα δεν παίζουν σημαντικό ρόλο και στα δεξιά ο επιδιωκόμενος συνωστισμός γύρω από τον Τράγκα (!) δεν φαίνεται να ευδοκιμεί, εκτός αν πρόκειται για προπομπός ενός μεγάλου δεξιού κόμματος με στήριξη Καραμανλή-Σαμαρά, κάτι πολύ απίθανο!

Και το ΑΣΚΕ;

Παρά τις δυσκολίες που προκάλεσαν η κρίση και η πανδημία, οργανωτικές και οικονομικές, δεδομένου ότι στηριζόμαστε απόκλειστικά  και μόνο στη συμβολή μελών και φίλων, το ΑΣΚΕ θα εξακολουθεί με κάθε μέσο που διαθέτει ή που μπορεί να διαθέσει να προβάλλει τις θέσεις και τις προτάσεις του για Εθνική Ανεξαρτησία, Δημοκρατία και για μια Δίκαιη Κοινωνία.